Mój wiersz na powitanie

[barteczek]

Cisza

Cisza, nie zawsze jest ciszą,
Cisza, to brak bliskich,
to cisza rozmowy.
To światło w tunelu,
do którego musisz biec!
Słyszysz ciszę? Słyszysz!
Potrafisz słyszeć to, czego
ktoś nie słyszy.
Widzisz ciszę, której nikt
nie widzi!
Ciszę masz w głowie,
aż rozrywa ci skronie!
Cisza jest bezbarwna,
bez smaku goryczy.
To nie tęcza kolorów!
Cisza, to szum deszczu,
to twoje odbicie w wodzie.
To rower bez kół, który
zatrzyma cię w miejscu!
To dłonie matki, które cię
ukołyszą, utulą do snu!
Cisza, to tykanie zegara
w pustym pokoju.
Cisza, to trzeszcząca podłoga
pod twoimi stopami.
Cisza, to głuchy telefon
którego nie odebrałaś!
Ciszę masz w oczach,
którymi krzyczysz do
świata!
To krzyk rozpaczy,
to rozpacz samotności...


07 . 12 . 2009 rok.

[Malwina]

Witam Cię i dziekuję za Twój baaardzo refleksyjny wiersz...myślę, że tu na forum spróbujemy "zakłócić" nieco tę ciszę...na dobre i na złe...pozdrawiam

[barteczek]

Malwino, dziękuję za ciepłe powitanie! Jest mi bardzo miło, że mam tak Cudowną osobę do "pogaduszek"! Prześlę wiersz do oceny i refleksji...



Myśli moje

Myśli moje, jak huczące oceany,
jak pękające skały!
Myśli moje, jak biel nagiej ściany.
Myśli moje, jak wyciągnięte ramiona,
jak dusza zraniona.
Myśli moje, jak fale oceanu,
jak klawisze fortepianu!
Myśli moje, gotowe do lotu
na skrzydłach samolotu!
Myśli moje, to nie orły, nie sokoły,
nie góry, nie doły.
Myśli moje, są jak polna ścieżyna,
jak puszysta pierzyna.
Myśli moje, delikatne jak skrzydła motyla
i moją głowę nad sobą pochyla.
Myśli moje, lekkie jak muzyka,
przylgnęły do płatków storczyka.
Myśli moje, nie wiążcie mnie łańcuchem zegara!
Na Boga, za co ten gniew i kara?
Myśli moje, bijące rytmem serca,
okryte puchem nadziei.
Myśli moje, lśnią na falach oceanu,
śmigają jak ptaki w locie.
Myśli moje, odnajdźcie mnie w tłumie,
delikatną jak las zieleni,
jak powiew wiatru.
To ja, zagubiona muzyka!

kwiecień 1978 rok.

[mimoza]

Psycholog - witam w gronie piszących i lubiących poezję.
To radość wielka, że jest nas na seniorku coraz więcej.
Wierszami "Cisza" i "Myśli moje" zaprezentowałaś swoją
wrażliwość. Pisz dziewczyno, pisz - będę czytała z uwagą
i przyjemnością. Pozdrawiam - Cz

[barteczek]

Dzięki, Mimozo! Piszę bardzo dużo i z przyjemnością. Miło mi, że moje przemyślenia przypadły Ci do serca. Pozdrawiam i oczekuję następnych WIEŚCI!!!!!!!!!!!!!

[barteczek]

Wnusia

Moja wnusia mała, na wszystko wybrzydzała!
Tupała, piszczała, na ziemię się rzucała!
A babcia jej dogadzała!

Wszystko kupowała, smakołyki gotowała,
i pod buzię podtykała!
Ale wnusia więcej chciała, jeszcze więcej żądała!

A babcia kupowała, kupowała, aż się rozchorowała!
Babcia w łóżku leżała i bardzo gorączkowała!
Wnusię błagała!

Wnusiu, może byś mi wody podała?
A wnusia odpowiadała,
„ Że ją nóżka rozbolała”
Wnusiu, może byś mi zupy ugotowała?
„ Ale wnusia kuchni się bała”
Wnusiu, może byś mi lekarstwo podała?
„O, już wnusię główka rozbolała „

Babcia wszystko zrozumiała, że wnusię rozpieszczała!
Na wszystko jej pozwalała!
Z tego wniosek taki, że dla wnusi kozaki,
a dla babci chodaki!

Że dla wnusi willa, a dla babci baraki!
Że dla wnusi szynka, dla babci kaszanka!
I to jest prawda szczera, aż uwierzyć trudno,
ogranicz wnukom pieniędzy,
Nie umrzesz w nędzy!

[Mekintosz]

Ja też napiszę wam wierszyk jaki ułożyła moja kuzynka .
Używaliśmy go jako wyliczanki , będąc dziećmi.
Miała wtedy niecałe siedem lat.
Oto on:
Z jednego płotu sztachetę wyrwałam,
na drugim płocie ją obijałam.
Potem po kryjomu,
zaniosłam ją do domu,
nie mówiąc o tym nikomu.
Teraz jako babcia ma dorobek kilkuset wierszy o doskonałej budowie. Niestety, pisze wyłącznie do szuflady.

[barteczek]

Z zaciekawieniem przeczytałam, bo ja też piszę do szuflady. O ile to składało małe dziecko, to piękna sprawa! Ciekawa jestem co napisze jako osoba starsza? Z niecierpliwością czekam na następne. Ja mam około osiemdziesięciu wierszy i o różnej tematyce. Do tego piszę Powieści o życiu, o miłości, o tym co przeżywamy na codzień. Jak do tej pory, wszystko jest też w szufladzie. Pozdrawiam

[jakempa]

Ninko, tak pięknie rozpoczęty wątek został włożony do szuflady,
CZEKAMY NA TWOJE NASTĘPNE JAKŻE REFLEKSYJNE WIERSZE

[barteczek]

Jak tylko potrafisz je tutaj na "Różności" czy gdzie indziej wkleić, to proszę bardzo. Tutaj łatwiej do nich dotrzeć.
Jak uważasz Jadziu, tak zrób. Wiem, że wiesz co robisz.

[sarna2]

piękne te wiersze, kiedy ciąg dalszy?

[Leszczyna]

Witaj za dużo tej ciszy w Twoim życiu myślę że jesteś
jedną z wielu którym ta cisza doskwiera.
Wiosna to piękny okres,śpiew ptaków niech rozproszy Twoją ciszę.

[Bunia 51]

Ninko, wiem że potrafisz pięknie tworzyć.
Jeśli piszesz do "szuflady"
wstaw coś dla nas, na wątek, z tej szuflady
Pozdrawiam Nineczko!!!!!!

[barteczek]

Basiu, zapomniałam o tym wątku...przepraszam...
Zaraz coś pokażę...ale w między czasie wydałam Nowelkę / były dwa wydania / wydrukowałam powieść -Miłość Basi - II tomy. Dzisiaj przywieźli powieść - Robert i Izabela - drukuję w małych ilościach bo na swój koszt...więc, nie mogę sobie pozwolić na straszne zadłużenia...
Pozdrawiam i pędzę do folderów z wierszami...

[barteczek]

Październik..

Mgła, zachmurzone niebo, ziąb, chłód..
nie masz siły wyjść, to będzie głód..
sam chleb do ciebie nie przyleci..
za daleko mieszkają dzieci..
nie ma kto zrobić zakupów..
nie ma kto pomóc przy myciu..
nie ma kto z tobą porozmawiać..
nie masz komu się pożalić..
Kto teraz ma czas?
Kto z tobą porozmawia?
Kto ci pomoże przetrwać zimę?
Kto zmieni twój los?
Może ta jesień będzie łagodna?
Może nie będą smutne dni?
Może zobaczysz swoje dzieci?
Może ktoś zadzwoni?
Nie mam możliwości życia..
Nie mam możliwości bycia..
To nie ten czas..
To nie pora na nas!
Odchodzimy co dzień..
Odchodzimy co chwilę..
Jeszcze trochę pożyjemy..
Jeszcze życie dzieciom zatrujemy.
Pójdę na spacer do lasu..
Nazbieram złotych liści..
Zrobię z nich bukiet dla
moich przyjaciół!
Jak Was mam powitać
jak niebo płacze.
Jak mam Wam powiedzieć
że tęskniłam za Wami?
Może jedno słowo wystarczy?
Witaj! Czekałam na Ciebie..
zobaczę uśmiech na Twojej twarzy..
Radość w Twoich oczach na powitanie.
Zostaniesz ze mną chociaż chwilę?
Chociaż tyle co uśmiech masz na twarzy!
Może noc wynagrodzi Ci zgryzoty?
Może sen wygładzi twoje myśli?
Może ranek zawita słoneczkiem
przebijającym przez zachmurzone niebo!
Kapuścik – Witek ( Nina )
Olkusz 27. 10. 2010 rok.

[barteczek]

Kamienie
Klęczę na kamieniach
klęczę przed Tobą Panie
patrzę w Twe Święte Oblicze
bo Ty jesteś naszą nadzieją.
Czy Panie masz nad nami pieczę?
Czy mamy nadzieję, na Twoją miłość?
Czy możemy szeptać słowa modlitwy?
Czy pomożesz nam Panie przetrwać?
Twoja opieka Boska
Twoja troska o nas
Twoje zmiłowanie nad nami
Twoje czuwanie nad grzesznikami.
Dotykam kolanem zimnego kamienia
patrzę w Twe Święte Oblicze
wstydzę się Panie wszystkiego
bo Twoja miłość przerasta me życie.
Pomóż mi Panie to przetrwać
pomóż mi Panie to przeżyć
pomóż mi Panie łaskawie
być zawsze przy Tobie!
To nie jest nic takiego
To nie jest zwykła prośba!
To jest me pragnienie
Zostać dzieckiem Boskim
Twoje serce słynęło krwią, by wybawić z grzechu duszę mą!!



Kapuścik – Witek (Nina)
Olkusz 2009-06-05

[barteczek]

Za nudzę Was kochani!

[Vika]

Klęczę na kamieniach
klęczę przed Tobą Panie
patrzę w Twe Święte Oblicze
bo Ty jesteś naszą nadzieją.

Nino,piękny wiersz..tak nadziei nam potrzeba..
zanudzaj proszę.....

[barteczek]

Vikuniu, będę zanudzać...mówisz i masz....
Dziękuję że jesteś...

[barteczek]

Zbierz życie w dłoń
zaciśnij ją do bólu
aż zgubisz po drodze
wzrok
ktoś otworzy drzwi
których nie ma
nie ma nic
tylko rozjaśnione niebo
pustka i mgła….
Ty, tylko Ty i,
nic więcej
otul mnie swoją niebytnością
swoją obojętnością, swoją
nieobecnością
to nic nie znaczy
Było? tak szybko się skończyło?
Pustka – i tylko Ty w mojej pamięci.
Kapuścik – Witek ( Nina)
Olkusz 25 listopad 2012-11-25