Listopadowe klimaty

[Tesa]

Luizko, dla Ciebie z miłymi pozdrowieniami



Jesienny Pan - Krystyna Konarska
http://www.speedyshare.com/files/250...sienny_Pan.mp3

Miłego dnia życzę,
Tesa

[Scarlett]

Teso, dziękuję i miło
że jesteś tak wrażliwą osobą.
Postaram się być regularnie
w Twoim kąciku z piosenką


http://www.youtube.com/watch?v=qpGBgliT-UQ


Konstanty Ildefons Gałczyński

Deszcz

Mówiłam tobie już pięćdziesiąt kilka razy,
żebyś już poszedł sobie, przecież pada deszcz,
to przecie śmieszne takie stać tak twarz przy twarzy,
to jest naprawdę niesłychanie śmieszna rzecz;

żeby tak w oczy patrzeć: kto to widział?
żeby pod deszczem taki niemy film bez słów,
żeby tak rękę w ręku trzymać: kto to słyszał?
a przecież jutro tutaj się spotkamy znów -

i tak się trudno rozstać,
i tak się trudno rozstać,
no, nawet jeśli trochę pada, to niech pada -

i tak się trudno rozstać,
i tak się trudno rozstać,
nas chyba tutaj zaczarować musiał deszcz.

II

Na Żoliborzu są ulice takie śliczne,
takie topole, a w tropach taki wiatr,
Gdy przyjdzie wieczór, świecą światła elektryczne
i tak mi dobrze, jakbym miała osiem lat;

mówisz: "Kochana!" Ja ci mówię: "Mój kochany!"
i tak chodzimy i na przełaj, i na w skos,
a w tej ulicy, która idzie na Bielany,
jest tyle świateł, jakby Szopen nucił coś -

i tak się trudno rozstać,
i tak się trudno rozstać,
no, nawet jeśli trochę pada, to niech pada -

i tak się trudno rozstać,
i tak się trudno rozstać,
nas chyba tutaj zaczarować musiał deszcz.

III

Ja na początku przez trzy lata byłam w Łodzi,
A teraz tutaj mam posadę w AWF,
i byłam sama, potem zaczął on przychodzić,
pracuje w radio, muzykalny jak sam śpiew;

więc z nim piosenki sobie czasem różne nucę,
on czasem skrzypce weźmie, na nich dla mnie gra -
a co wieczora na Żoliborz autobusem
do tej topoli, która nas tak dobrze zna -

i tak się trudno rozstać,
i tak się trudno rozstać,
no, nawet jeśli trochę pada, to niech pada -

i tak się trudno rozstać,
i tak się trudno rozstać,
nas chyba tutaj zaczarować musiał deszcz.

[Scarlett]

http://www.youtube.com/watch?v=4JtsUFbPKVo

Nie trzeba mówić nic

Już nie mów nic, już nie mów nic
Nie trzeba szeptu ani światła
Tu pozwól być, po prostu być
Niech cisza ściele się jak atłas
Niech palce rąk wygładzą mrok
Co pnie się wokół ciał samotnych
Niech nocy kwiat, pachnący wiatr
Przywróci czucie zmysłom głodnym

Tam jest samotna nasza wyspa
Tak czysta potajemna przystań
By odkryć ją nie trzeba mówić nic

Już nie mów nic, już nie mów nic
Nie pytaj dokąd ani po co
Tu pozwól być, po prostu być
Nie szukaj prawdy poza nocą
W mroku jest dość bezpiecznych miejsc
Z dala od gestów, min i przebrań
W mroku, na samym nocy dnie
Złota i srebra nie ma w naszych ciał katedrach

Bo noc jest dobra i przejrzysta
Jak kryształ, mroku głębia szklista
Do rana nie zmącona perłą mgły

Tam jest samotna nasza wyspa
Tak czysta potajemna przystań
By odkryć ją nie trzeba mówić nic
Nic


Andrzej Ozga

[Scarlett]

http://www.youtube.com/watch?gl=PL&hl=pl&v=KlK-Ofza1GY

Nie przyzwyczajaj się

Wydawało mi się kiedyś, Panie Święty,
że nie zdzierżę pewnej nocy niefortunnej,
gdy ktoś odszedł bez spojrzenia i pointy
i zostawił mnie w rozpaczy niezbyt dumnej.
Wydawało mi się wtedy, Panie Boże,
że okrutnie moje losy on powikłał,
a tymczasem - znowu jestem dziś w humorze,
a tymczasem, drodzy państwo - ja przywykłam.

A jednak proszę - nie przyzwyczajaj się,
do flirtów za dwa grosze - nie przyzwyczajaj się,
do panów bez polotu, do manier spod Szamotuł
nie przyzwyczajaj się.
Do maja bez ptaszyny, do wizyt bez rośliny,
ja bardzo proszę - nie przyzwyczajaj się.

A ja nie mam tych kłopotów z pierwszej zwrotki,
nikt nie rzuca mnie i nie odchodzi szpetnie,
do kolacji mi podają uśmiech słodki
i dziewczyna mnie przeprasza, zanim westchnie.
Praca także mija zgodnie i wesoło,
plan osiąga nieraz poziom fantastyczny,
pan kierownik mnie całuje co dzień w czoło,
mówiąc do mnie: "Tyś mój cud ekonomiczny".

A jednak proszę - nie przyzwyczajaj się.
Do żony uśmiechniętej - nie przyzwyczajaj się,
do pracy rozpoczętej - nie przyzwyczajaj się,
do wiary, że tak trzeba, do błękitnego nieba,
nie przyzwyczajaj się.
Do rocznic, świąt i zabaw, do miejsca, gdzie są brawa,
ja bardzo proszę - nie przyzwyczajaj się!...
Do złego i dobrego - ja bardzo proszę -

nie przyzwyczajaj się.

Agnieszka Osiecka

[Tesa]

Rano było piękne słoneczko, a teraz pada deszcz,
proponuję pogodną piosenkę z uśmiechem



Z uśmiechem przez jesień - Eleni
http://www.speedyshare.com/files/250...zez_jesie_.mp3

Pozdrawiam miło,
Tesa

[Scarlett]

Teresko, ponownie dziękuję
za wizytę w kąciku, jednocześnie
mam okazję życzyć Ci
miłego popołudnia
http://www.youtube.com/watch?gl=PL&hl=pl&v=JGr3XmiN4ck

ŚWIATU

Świat ten jest dla mnie i jam jest dla świata,
który ciężarem serce mi rozgniata
jak nieprzytomny kochanek.

Daję mu wszystko nie trwożąc się o nic,
choć grozi śmiercią, którą trzyma w dłoni,
mnie, najwierniejszej z kochanek.

Zabawki, skarby, umarłe motyle
kładzie przede mną i leżą przez chwilę,
aż znów je wicher rozmiecie.

Całuję usta jego wieloustne:
mów o miłości, nim na zawsze usnę
w objęciach twoich, mój świecie.

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

[Scarlett]

http://www.youtube.com/watch?gl=PL&hl=pl&v=Z6b5wFqne80

Spleen

Ze znudzenia, ze znużenia
Pusto, sennie, mdło.
Neurocholia? melanstenia?
Diabli wiedzą co.

Gdybyż w innej być mieścinie,
Bo w Warszawie źle...
W Pajtuliszkach? w Bambierzynie?...
Diabli wiedzą gdzie.

Byłoby też doskonale
Lata puścić wspak.
Chętnie bym to zrobił, ale
Diabli wiedzą jak.

Zająć by się jakąś... pracją...
Mracją... czy ja wiem?
Pempologią? alansacją?
Diabli wiedzą czem.

Siadłbym z jakim byczym chłopem,
Pogawędziłbym.
Z księdzem? Żydem? czartem? popem?
Diabli wiedzą z kim.

Może wylazłby z rozmowy
Jakiś zdrowy sąd?
Może z serca, może z głowy,
Diabli wiedzą skąd.

Ziewam, dumam żałośliwie,
Że... że co? że pstro?
Owszem, może... Lecz właściwie
Diabli wiedzą co.

Julian Tuwim

[Scarlett]

http://www.youtube.com/watch?v=-3FMS...eature=related

Pocałuj Noc


Przez palce zwykłych dni
Oglądasz świat
W pośpiechu gubiąc sny
Twój śmiech zawstydza cię
Więc wolisz nie śmiać się
Niż chwilę śmiesznym być

Spróbuj choć raz
Odsłonić twarz
I spojrzeć prosto w słońce
Zachwycić się
Po prostu tak
I wzruszyć jak najmocniej
Nie bój się bać
Gdy chcesz to płacz
Idź szukać wiatru w polu
Pocałuj noc
W najwyższą z gwiazd
Zapomnij się...

....i tańcz

Zakładasz szary płaszcz
Łatwo wtapiasz się
W upiornie trzeźwy świt
Obmyślasz każdy gest
Na wypadek by
Nikt nie odkrył kim
Naprawdę jesteś!

Spróbuj choć raz...

Anita Lipnicka

[Scarlett]

http://www.youtube.com/watch?v=XTHKQ...xt=1& index=2

Żal mi nadziei

Żal mi nadziei, co się nie spełniły
żal białych płatków, co pomknęły w dal,
żal mi tych dziewczyn, które się spóźniły
na karnawału najpiękniejszy bal

Żal mi okazji, które zmarnowałem
przez chwile tremy, co dopadła mnie,
żal mi tych listów, których nie wysłałem,
podpisywanych: miła kocham cię
Dlatego przeżyć chcę do cna
to wszystko, co mi życie niesie,
gdy młoda wiosna bzami gra,
gdy się zapala wczesna jesień

By nie żałować wierszy niespełnionych,
nie minąć nuty, która szuka słów
i dotknąć białych ramion wyrzeźbionych
w światłości, która nie powróci znów...

Żal mi nadziei, co się nie spełniły
żal wczesnej wiosny, gdy dojrzewa liść,
żal mi tej drogi, którą mgły spowiły,
którą w nieznane nie umiałem iść

Żal mi tych losów, których nie kupiłem
a przecież wygrać mógłby każdy z nich,
żal mi tych włosów, których nie tuliłem
i nawet dostrzec nie umiałem ich
Więc chcę do bólu przeżyć to
co jeszcze z życia mi zostało,
żeby wspominać było co
żeby się nic nie zmarnowało

By czas jaskrawy dognać i przegonić
żeby nie stchórzyć, nie pójść drogą złą
i aby jednej chwili nie uronić
z wielkiej podróży, w której jestem wciąż

Wojciech Młynarski

[donka]

Luizko - zachwycam się Twoim nastrojowym wątkiem,lubię ten klimat, piękne wiersze wybierasz, pięknie ilustrujesz....codziennie wieczorem tu jestem. Pozdrawiam.

[Scarlett]

Donko, jakże się cieszę,
że zajrzałaś, bo już myślałam, że
sama dla siebie....

[Scarlett]

http://www.youtube.com/watch?v=2ITQp...eature=related

Adam Asnyk

Posyłam kwiaty

Posyłam kwiaty - niech powiedzą one
To, czego usta nie mówią stęsknione!
Co w serca mego zostanie skrytości
Wiecznym oddźwiękiem żalu i miłości.

Posyłam kwiaty - niech kielichy skłonią
I prószą srebrną rosą jak łezkami,
Może uleci z ich najczystszą wonią
Wyraz drżącymi szeptany ustami,

Może go one ze sobą uniosą
I rzucą razem z woniami i rosą.
Szczęśliwe kwiaty! im wolno wyrazić
Wszystkie pragnienia i smutki, i trwogi;

Ich wonne słowa nie mogą obrazić
Dziewicy, choć jej upadną pod nogi;
Wzgardą im usta nie odpłacą skromne,
Najwyżej rzekną: "Słyszałam - zapomnę".

Szczęśliwe kwiaty! mogą patrzeć śmiele
I składać życzeń utajonych wiele,
I śnić o szczęściu jeden dzień słoneczny...
Zanim z tęsknoty uwiędną serdecznej.

[Malwina]

Luizko i ja zainspirowana nocną rozmową z Donką o Twoim wątku....
faktycznie miło tu, jesiennokolorowo, przepiękne wiersze, przepiękne i takie ciepłe Cos....czasem przycupnę....

[Scarlett]

Malwino, oczywiście zapraszam
jak najczęściej i strasznie, ponownie
mi miło.
http://www.youtube.com/watch?v=_ytQmUqJS_k

Mariusz Parlicki

O wierności ławki parkowej

Na ławkę, jedną z wielu ławek,
Do parku, jakich w świecie wiele,
Przychodził co dzień pewien Paweł.
Nie przyszedł jednak w tę niedzielę.

Ławka wierzyła, że się zjawi,
Lecz przyszedł tylko dziadek z wnuczkiem
I babcia z pieskiem oraz z włóczką,
Z której robiła sweter wnuczce.

Lecz nie pojawił się ten Paweł
Przez tuzin niedziel, poniedziałków.
Ławka czekała go na próżno,
Miał inną ławkę w innym parku.

[Tesa]

Z miłymi pozdrowieniami dla Ciebie



Złota polska jesień - Czerwone Gitary
http://www.speedyshare.com/files/251...ska_jesien.mp3

Tesa

[zochna]

Też chciałam tak po cichutku, skrycie cieszyć się panującym w Twoim wątku czarownym nastrojem,
głębią klimatów, kolorów i jakże rwącymi moje serce bukietami emocji
Gratulując serdecznie pozdrawia Cię i... wcale nie przyrzekam, że będę się w przyszłości ujawniała

[Scarlett]

Teresko, Zochno, strasznie się cieszę
i teraz już wiem, że jesteście i czytacie.


http://www.youtube.com/watch?v=cuEjg...eature=related

Zbigniew Jabłoński

11-LISTOPADA A. D. 1918

W listopadowy dzień, w Skorpiona znak W
Czas opadania liści
Zmartwychwstał kraj, z więziennych wyrwał
krat
W których się wielu pokoleniom wyśnił.

I Święty Marcin z chmur na
Uskrzydlonym koniu bieży, Na
Komendanta Piłsudskiego cześć, Z
Dworca w Warszawie pieśń
Legionów brzmi
Piastowski Orzeł zamkowej patronuje wieży.

To był początek, Wiwat Wódz
Wiwat Polonia Restituta Lecz
Naród wie, Lechitów dłoń
Rzeźbiła często szabla A
Czasem szpicruta.
Ten moment zapamiętaj, Bo
Przecieka czas, jak podcinane więdną kwiaty
I choć odnawiam go wspomnieniem w Was
Nikt nie wie, czy wytrzyma trudnych wydarzeń
baty.
Lecz jeśli czynów złych zapomnisz
Wiedz, że przetrwa wiersz,
Nawet jeśli po drodze zginie
POLSKA to Nie Pospolita Rzecz
To Sens, którego treści nie ominiesz.
Kształt ten-Młodej Historii Gest Z
Niej to wyrasta siła Nowa
Wie dobrze, że przede wszystkim ważne
ŻYCIE jest ...i Wieczność

Reszta to słowa, tylko słowa....

z tomiku " Jesteś morze"

[Jadzia_G]

Luizko - nie zrażaj sie i bądź - tak pięknie grasz.....siedzę tu codziennie, tylko po cichutku- żeby nie spłoszyc nastroju.
Pozdrawiam

[Scarlett]

Jadziu, witaj na wątku
i mam nadzieję, że Ty też
jesteś tutaj częściej.
http://www.youtube.com/watch?v=2DrXgj1NwN8

Taki kraj

Jest takie miejsce u zbiegu dróg,
Gdzie się spotyka z zachodem wschód...
Nasz pępek świata,
Nasz biedny raj...
Jest takie miejsce,
Taki kraj.

Nad pastwiskami ciągnący dym,
Wierzby jak mary w welonach mgły,
Tu krzyż przydrożny,
Tam święty gaj...
Jest takie miejsce,
Taki kraj.

Kto tutaj zechce w rozpaczy tkwić,
Załamać ręce, płakać i pić,
Ten święte prawo ma,
Ma bez dwóch zdań...
Jest takie miejsce,
Taki kraj.

Nadziei uczą ci, co na stos
Umieli rzucić swój życia los,
Za ojców groby,
Za Trzeci Maj...
Jest takie miejsce,
Taki kraj.

Z pokoleń trudu, z ofiarnej krwi
Zwycięskiej chwały nadchodzą dni.
Dopomóż Boże
I wytrwać daj!
Tu nasze miejsce,
To nasz kraj!


Jan Pietrzak

[ewikomega]

- Kto ty jesteś?
- Polak mały.
- Jaki znak twój?
- Orzeł biały.
- Gdzie ty mieszkasz?
- Między swemi.
- W jakim kraju?
- W polskiej ziemi.
- Czem ta ziemia?
- Mą Ojczyzną.
- Czem zdobyta?
- Krwią i blizną.
- Czy ją kochasz?
- Kocham szczerze.
- A w co wierzysz?
- W Polskę wierzę.
- Coś ty dla niej?
- Wdzięczne dziecię.
- Coś jej winien?
- Oddać życie.

W.Bełza