Kącik poezji własnej i innych autorów - część XIV

[Irenna]

Cóż piękniejszego
może być od miłości?
Ona wyzwala w nas dobro,
napełnia serca radością...

Pozdrawiam Staszku serdecznie!

[kpwalski]

Pod strugami nieszczęść moknę,
jak pąk kwiatu pochylony
ale przyjdą dni pogodne
i podniosę wzrok spuszczony.

Wyschną wtedy łzy i żale
zostawiając gorycz w gardle,
może spojrzę już zuchwalej
słońcu w twarz co lśni zbyt raźnie.

Nie rozjaśnię serca mroku
patrząc w jasny błękit nieba.
Wiatr wiejący wśród obłoków
wspomnień złych nie porozwiewa.

Jednak pójdę tam gdzie zorza
złudną barwą czerwienieje
i choć chwilę muszę doznać,
że się wchłaniam w barwną knieję.

Purpurowy blask okrywa
łany traw zgniecionych w ziemię,
tak wysłany różu dywan
niech w bajeczną podróż wiedzie.

Rozkwitnięta połać zorzy
zmienia barwę w czerń kotary,
pora wracać, kończyć marzyć,
gdy otwiera noc swe bramy.
Kp.

[kpwalski]

Kiedy wszyscy spali w nocy
postanowił wiatr po psocić,
się dogadał z chmurka białą
która właśnie przepływała
-sypnij chmurko coś dla ludzi
zanim który się obudzi,
niech zobaczą juro rano,
że już znowu napadało.
Tu nadleciał mróz brodaty,
co ze szronu nosił szaty:
-Jak już padać, to porządnie,
niechaj w śniegu świat ugrzęźnie.
Padaj chmurko, tak bez gadki,
a ja z deszczu zrobię płatki,
jak weźmiemy się do rana
będzie śniegu po kolana.
Tańczy wiatr, mróz przytupuje,
chmurka też nie leniuchuje,
a, że spory miała brzuszek
więc noc cała sypał puszek.
Rano kiedy dzieci wstały
świat od śniegu błyszczał biały
więc wspaniałą frajdę mieli,
chociaż starsi marznąc klęli.
Kp.

[Irenna]

Napisał kpwalski

Pod strugami nieszczęść moknę,
jak pąk kwiatu pochylony
ale przyjdą dni pogodne
i podniosę wzrok spuszczony.

Wyschną wtedy łzy i żale
zostawiając gorycz w gardle,
może spojrzę już zuchwalej
słońcu w twarz co lśni zbyt raźnie.

Nie rozjaśnię serca mroku
patrząc w jasny błękit nieba.
Wiatr wiejący wśród obłoków
wspomnień złych nie porozwiewa.

Jednak pójdę tam gdzie zorza
złudną barwą czerwienieje
i choć chwilę muszę doznać,
że się wchłaniam w barwną knieję.

Purpurowy blask okrywa
łany traw zgniecionych w ziemię,
tak wysłany różu dywan
niech w bajeczną podróż wiedzie.

Rozkwitnięta połać zorzy
zmienia barwę w czerń kotary,
pora wracać, kończyć marzyć,
gdy otwiera noc swe bramy.
Kp.

Zawsze mamy nadzieję,że los się odmieni i w naszym sercu zagości radość...i niech ta nadzieja nie znika...

[Irenna]

Napisał kpwalski

Kiedy wszyscy spali w nocy
postanowił wiatr po psocić,
się dogadał z chmurka białą
która właśnie przepływała
-sypnij chmurko coś dla ludzi
zanim który się obudzi,
niech zobaczą juro rano,
że już znowu napadało.
Tu nadleciał mróz brodaty,
co ze szronu nosił szaty:
-Jak już padać, to porządnie,
niechaj w śniegu świat ugrzęźnie.
Padaj chmurko, tak bez gadki,
a ja z deszczu zrobię płatki,
jak weźmiemy się do rana
będzie śniegu po kolana.
Tańczy wiatr, mróz przytupuje,
chmurka też nie leniuchuje,
a, że spory miała brzuszek
więc noc cała sypał puszek.
Rano kiedy dzieci wstały
świat od śniegu błyszczał biały
więc wspaniałą frajdę mieli,
chociaż starsi marznąc klęli.
Kp.

Świetny wierszyk o zimie na wesoło...
Pozdrawiam Staszku serdecznie!

[kpwalski]

Dziękuję Irenko. Będzie zima, trudno.

[kpwalski]

Tam gdzie wpleciona nasza historia
z cudownych zdarzeń, z powiewem wiosny,
gdzie jest prześniona twoja i moja
-nasza przygoda, dla nas najdroższa.

Gdzie nam jedynie, kwitły konwalie,
a las pod nogi słał ściółkę złotą,
świerki i sosny chroniąc woalem
rozpościerały z gałęzi sploty...

Tam było cudo dla nas stworzone
utkane w zieleń, drżące na wietrze,
każde z gałązek, tak wyrzeźbione,
jak żaden rzeźbiarz nie tworzył jeszcze.

Widzę ten pejzaż, gdy zamknę oczy,
choć przeminęły wzruszenia chwile
i tylko zieleń z poszumem ciszy
z mego wspomnienia już nie odpłynie.

Ale czy warto wracać, gdzie niebo
nam się otwarło na naszej ziemi?
Znajdę tam cząstkę życia mojego,
czy tylko obszar szarej przestrzeni?
Kp.

[kpwalski]

Jestem samotnie płynącą chmurą
gnaną przez wiatry w nieznaną stronę,
często się staję barwną purpurą
albo jak piórko z ptaka zgubione.

Lecz wichry losu szarpią z porywem
i chłodem wieją mi w moje żagle,
wtedy oblekam się czarnym kirem
i błyskam wokół palącym ogniem.

Mrocznym porywem zasłaniam gwiazdy,
wygaszam księżyc kłębów zwojami,
usuwam z nieba ostatnie blaski
i w tej ciemności trwam do świtania.

Więc nie mów do mnie słów co nie trawię
z impetem który z nóg mnie powala,
bo wówczas czarną chmurą się stanę
która rozgromi nas do rozstania.
Kp.

[kpwalski]

Nieś mnie fantazjo w obszar nieznany
do świata w którym obce są troski,
niech się rozwinie myśl skołatana
i w świecie piękna niech się rozgości.

Rozwiń mi skrzydła które uniosą
z szarości ziemi zbrukanej błotem,
niechaj poderwą mnie pod niebiosa
gdzie na błękicie lśni słońce złote.

Pod baldachimem chmurek pierzastych
którymi błękit dziś się wystroił,
wzniosę się w górę skowronka wzlotem
z dala od zmartwień i niepokoi.

Śpiewem zagłuszę o przyszłość lęki
gubiąc je w srebrno-jasnych obłokach,
mój głos spod nieba, chociaż daleki
niech zabrzmi echem po ziemskich stokach.

Potem ugrzęźnie myśl w troskach ziemi,
kiedy rozkoszna wzniosłość przeminie.
Spadnę gdzie smutek czernią się mieni
lotem skowronka, co trwał przez chwilę.
Kp.

[Astra]

Witam i pozdrawiam serdecznie
Poczytałam piękne wiersze

moje życie

moje życie jest jak niedokończony wzór
haftowany na białym obrusie
krzyżykami naznaczone niebo
i zieleń traw
pośród nich rozsypię słowa
soczyste dobrocią
korzeniami wrosną
i nigdy nie przeminą
tylko mi pozwól Boże
na nieskończoność przytuleń dzieci i wnuków
na myśli które jeszcze rozkwitną niejedną wiosną
i na chleb który upiekę
i położę na białym wyhaftowanym obrusie
a wtedy gotowa
pójdę

Astra

[joannap]

Moi Kochani, nie napiszę wiersza..
Jednak w podziękowaniu za ucztę dla
mojej duszy to co potrafię to tylko tyle....




klik w obrazek-Rodzina Kaczmarek

https://www.youtube.com/watch?v=FBuYNCzX-tU

[Astra]

[kpwalski]

Wzruszający Twój wiersz Iwonko, ale nie śpiesz się z odlotem w tym wieku, najlepiej nie myśleć o tym.

Joasiu, wspaniale Ci wychodzą graficzne pokazy, tworzysz je coraz lepiej.

Bardzo dziękuję za życzenia! Tak bym chciał, żeby choć część ich się spełniła.

[kpwalski]

O czym pisać, jakie wersy wplatać.
o miłości która była tylko snem?
Już odeszły moje piękne lata,
życie wlecze mi się teraz dzień za dniem.

Zabłociło obszar ślicznej ziemi,
świat posmutniał nawet zanikł słońca krąg
śpi wtulony w czarnej chmur pościeli,
zanikł blask, powiewa przenikliwy ziąb.

Nie wyruszę w podróż niby pątnik
poprzez pola wzdłuż pożółkłych łanów traw.
Nie potrafię szczęścia ścieżką gonić,
wraz z jesienią szarzał mi już cały świat.

Idzie zima i powiewa chłodem,
za oknami śnieg po szybach spływa łzą.
Nie chcę teraz ale i nie mogę
smutek czerni zmienić na tęczowy krąg.
Kp.

[kpwalski]

Życzy kpwalski.

[kpwalski]

I oto zbliża się już czas
radosny i oczekiwany,
gdy sie pojawił pośród nas
Jezus, co w świecie stworzył zmiany.

Dobrocią chciał nawrócić tych
którzy oręże mieli w pięściach.
Czy wiedział, że to mogły być,
tak niebezpieczne przedsięwzięcie?

Czy to był heroiczny czyn?
Tak ale również wzór pokory
za który potem życiem swym
zapłacił idąc bez oporu.

Nawet wybaczył wszystkim tym,
którzy wieszali Go na krzyżu.
Usprawiedliwiał zbrodni czyn
i za to, że Go ktoś poniżał.

Podajmy więc i my w te dni
z nami zwaśnionym nasze dłonie,
uchylmy dla pokory drzwi,
by w Święta uśmiech trwał przy stole.

Niech się narodzi miłość w nas
z dobrocią która na to czeka
i odtąd bądźmy cały czas
z pokornym sercem dla człowieka.
Kp.

[kpwalski]

Wiele radości i szczęścia w dalszym życiu, życzę Wam kochani w te Święta.

[bogda]

Dzień dobry.
Czasem zaglądam i Was podczytuję, ale się nie odzywam.
Ale nadchodzi taki dzień, który jest raz w roku.....

Wszystkim życzę zdrowych, radosnych i spokojnych Świąt, oraz wszystkiego najlepszego w Nowym Roku.

[nutaDo]

Szkoda

Kiedy choinka, leśna dama,
Włoży już swoje stroje,
A w kuchni ciasto piecze mama,
Aż pachnie na pokoje,
Wszystkich ogarnia podniecenie,
Nas i sąsiadów z bloku…
Szkoda, że Boże Narodzenie
Jest tylko raz do roku.

A pod choinką dobry święty,
Co ma brodzisko mleczne,
Podarki składa i prezenty
Dla dzieci, tych, co grzeczne.
Dzieci radują się szalenie
Wśród pisków i podskoków…
Szkoda, że Boże Narodzenie
Jest tylko raz do roku.

A kiedy w końcu mama prosi
Do stołu, bo nakryte,
To jakby anioł się unosił
Nad nami pod sufitem.
Za gardło chwyta nas wzruszenie
I łezkę mamy w oku…
Szkoda, że Boże Narodzenie
Jest tylko raz do roku.

Ludwik Jerzy Kern

Serdeczne Życzenia radosnych, w zdrowiu spędzonych
Świąt Bożego Narodzenia i wszelkiej pomyślności w 2018 Roku.

[Vika]

Podajmy więc i my w te dni
z nami zwaśnionym nasze dłonie,
uchylmy dla pokory drzwi,
by w Święta uśmiech trwał przy stole.

Niech się narodzi miłość w nas
z dobrocią która na to czeka
i odtąd bądźmy cały czas
z pokornym sercem dla człowieka.
Kp.

Piękne przesłanie......