senior.pl - aktywni w każdym wieku

tadeusz50 · #41 22-06-2009, 13:36

Małe jeszcze uzupełnienie do poprzedniego mojego postu.
O ile nie wyrzuci się tych ze starszego pokolenia pod most i nie będzie się dopuszczać wobec nich rękoczynów. Oczywiście to są skrajności.

sarna2 · #42 22-06-2009, 16:20

Małgosiu! Pięknie napisałaś. Jednak porównanie dziecka i starszej osoby jest dalekie od równości. Dziecko nie ma własnego zdania, nie zmyśla, nie wymyśla, nie obstaje przy swoim nie żali się bez powodów, to są zupełnie inne relacje. Dzieckiem zajmowałam się jak miałam 20 kilka lat, teraz jestem po 60-ce. Z bagażem własnych chorób i przeżyć oraz niedomagań. Dziecko waży 10 kg - osoba dorosła ponad 60. Itd, itp. Bardzo niesprawiedliwa jest starość. Ja wiem ,że mnie też czeka. A może nie. Często myślę ,że szczęśliwi , którzy starości nie dożywają. Nikomu nie życzę smierci, ale patrząc przed siebie takie mam odczucia. Ciepło pozdrawiam.

Malgorzata 50 · #43 22-06-2009, 16:34

Wiesz co ale ja wierzę w przyzwoitość.Póki starszy człowiek rozumie i jest w miarę sprawny intelektualnie -to musi być jakaś ekstremalna sytuacja ,lub wola samej osoby starszej żeby przenieść się gdzieś w obce miejsce .W Polsce szczególnie ,bo sa takie kraje (duuuzo ich jest) gdzie to nie jest żaden dramat.W Polsce jest .

Jadzia_G · #44 22-06-2009, 17:18

Cytat:

Napisał Malgorzata 50

Wiesz co ale ja wierzę w przyzwoitosć.Póki satrsz człowiek rozumie i jest w miarę sprawny intelektualnie -to musi byc jakaś ekstremalna sytuacja ,lub wola samej osoby starszej zeby przenieść się gdzieś w obce miejsce .W Polsce szczególnie ,bo sa takie krajhe (duuuzo ich jest) gdzie to nie jest zaden dramat.W Polsce jest .

W Polsce jest to dramat bo mało którego emeryta stać jest na "Dom Spokojnej Starości " (tylko nazwa ładna) i nic poza tym. Obym nie dożyła pobytu w takim DOMU.Kilka razy TV pokazywała takie domy i to prywatne .....zgroza... a co dopiero te o niższym standarcie.

gratka · #45 22-06-2009, 17:46

Lucynko
ja tez opiekowalam sie moja mama. Najpierw wymiana stawu biodrowego, potem trudnosci z poruszaniem sie, w koncu trzy lata lezenia w lozku.
Znam sprawe, o ktorej piszesz - kaprysy, dasy itd. Postaraj sie o troche dystansu. Nie chce mama jarzyn - nie musi ich jesc, daj jej maksimum swobody. Najtrudniejsza sprawa z higiena, tu musisz zdecydowanie powtarzac, ze to jest konieczne i ze nie ustapisz, w koncu sie podda. Postaraj sie jej to poddanie wynagrodzic, przytul, pochwal .
Zycze Tobie pogody ducha, bo o to chyba najtrudniej.

tadeusz50 · #46 22-06-2009, 19:24

Cytat:

Najtrudniejsza sprawa z higiena, tu musisz zdecydowanie powtarzac, ze to jest konieczne i ze nie ustapisz, w koncu sie podda.

Podda się?? gdy postępuje demencja starcza, skleroza Alzheimer? jakoś mam inne zdanie na ten temat.

Cytat:

Postaraj sie jej to poddanie wynagrodzic, przytul, pochwal .

A co zrobić gdy chęć przytulenia odbierany jest jako objaw agresji? krzyki, wyzwiska, okładanie córki pięściami. Co zrobić gdy trwa to ponad 10 lat? Aby "atrakcji" nie było mało w podobnym stanie jest jeszcze teściowa? Przeżyłem to jako młodzieniec na własne oczy, uszy itd. Wtedy nie było pampersów, leków uspakajających takie stany itd. Nie mam tego problemu bo rodzice dawno odeszli, ale nie chcę być w przyszłości ciężarem dla dzieci.

Malgorzata 50 · #47 22-06-2009, 19:47

Tadziu ale ty o tym zdecydujesz ,kiedy jeszcze będziesz przytomny,a nie ciebie ktoś odda!!!!

sarna2 · #48 22-06-2009, 20:01

Tadeusz! dziękuję! właśnie tak! trudno do czegokolwiek przekonać. Mało tego zrobi dokładnie odwrotnie.A komentarze tak złosliwe i dokuczliwe ,że głowa mała. A jeszcze do tego uskarżanie się zamiast wdzięczności. Ale wyboru dokonałam sama. Dobrze mi tak. Litość jest gorsza............

tadeusz50 · #49 22-06-2009, 20:05

Cytat:

Napisał Malgorzata 50

Tadziu ale ty o tym zdecydujesz ,kiedy jeszcze będziesz przytomny,a nie ciebie ktoś odda!!!!

Tak ja zadecyduję gdy będę jeszcze przytomny lub w przebłyskach świadomości bo one są. Z drugiej strony wiem, że dzieci nie będą chciały mnie oddać (ewentualnie) do takiego domu. Są to rozważania co by było gdyby.

Babcia Iwa · #50 22-06-2009, 20:20

Ja napisałam w kilku egzemplarzach swoją wolę w pełni władz umysłowych, w której " nakazuję" w razie obłożnej choroby oddanie mnie do Ośrodka w którym będę miała zapewnioną całodobową opiekę, taką jaką ma mój ojczym. Nie jest do dom prywatnej osoby, lecz własnością Gminy. Jest tam Dyrektor ośrodka, Gł. księgowa, pielęgniarka oddziałowa, salowe,kucharki. Jest to piękny budynek z ogrodem po wojsku rosyjskim. Odremontowany, przystosowany dla ludzi na wózkach. To nie taki jak pokazują w telewizji. Zawsze można przyjść do kierownictwa lub porozmawiać z pielęgniarką oddziałową lub z lekarzem.Ojczym leżał 3 lata w domu, sam w pokoju bo nie znosił czyjejś obecności.Prawie głuchy, nie widzący ale jaki przykry i złośliwy. Kręgosłupy nam ponawalały,psychika również, a on dla osłody potrafił się obrobić, rozerwać pampersa i sie cały ubabrać. Z uśmiechem na ustach czekał aż go wytargamy z łóżka.Na koniec mówił" co wy chcecie, to nie ja zrobiłem".Ludzie - dobrze wam ganić.Co trzymać dziadka w domu dla jego emerytury?

tadeusz50 · #51 22-06-2009, 20:30

Cytat:

Kręgosłupy nam ponawalały,psychika również, a on dla osłody potrafił się obrobić, rozerwać pampersa i sie cały ubabrać. Z uśmiechem na ustach czekał aż go wytargamy z łóżka.Na koniec mówił" co wy chcecie, to nie ja zrobiłem".

Znam z autopsji inną wersję, schowane ***** zawinięte w gazetę pod poduszka obok drugiego pakunku z jedzeniem. Oskarżanie o kradzież mydła, pieniędzy i prawie wszystkiego co może chory wymyślić.

martunia · #52 22-06-2009, 20:34

Zapowiedziałam już córce, że jeśli taka będę ma mnie oddać.

dziewiątka · #53 22-06-2009, 20:43

...zgadzam się 100% z Babcią Iwą i Tadeuszem .....

Jadzia_G · #54 22-06-2009, 20:51

Cytat:

Napisał dziewiątka

...zgadzam się 100% z Babcią Iwą i Tadeuszem .....

Ja też myśle że nie w każdym stadium choroby ludzi starych - młodzi są w stanie sobie poradzić - bo oni też przecież mają swoje życie które chcieliby przeżyć w jako takim zdrowiu i poświęcić się np. własnym dzieciom czy też wnukom. Boże jaki to trudny temat i jak trudno podjąć taką decyzje żeby była dobra dla wszystkich. Ale nie ma takiej chyba ??? A im człowiek jest starszy tym więcej o tym myśli.

martunia · #55 22-06-2009, 20:54

Wiem jedno.
Bardzo bym nie chciała być ciężarem.
Koniec, końców znienawidzonym.

bogda · #56 22-06-2009, 21:02

Martuniu to chyba tak nie do końca.
Przechodziłam to samo z moją teściową, bardziej udzielała się jej córka. Nieraz byłyśmy tylko bezsilne i wściekłe, ale nienawiści nie było.
To było jak z niemowlęciem tylko takim wyrośniętym. Psychika też nam siadała, ale jakoś było.

Babcia Iwa · #57 22-06-2009, 21:04

O tak Martuniu. Jak dziadek się obrobi, pól godziny szarpią Cię wymioty w ubikacji a z nimi miłość też wyrzucasz. Bardzo bliska droga do znienawidzenia. I po co? Teraz pięknie się witamy,uśmiechamy, głaskamy.Jest miłość i harmonia no i nie ma odczucia obrzydzenia. A to jest siła wyższa. Niestety.