Okłamuj mózg co do swojego wieku - to pozytywnie wpływa na zdolności poznawcze i samopoczucie - komentarze

[jakempa]

Ale zeby docenić szczęście, trzeba poznać smak nieszczęść, bo kto wiedziałby jak smakuje gorycz gdyby jej nie spróbował? Codzienna słodycz też byłaby nie do zniesienia, życie dlatego jest piękne, bo ma różne barwy, tylko o to chodzi, żeby w każdej goryczy dostrzegać przyprawę słodyczy, a w barwach czerń wkomponować w jasny kolor,

[Jolina]

Opowiem Wam o pewnej mojej rozmowie ze znajomą ,byłą sąsiadka z bloków.
Stwierdziła ,ze nie może mnie zrozumieć . Uważa ,że postępuje co najmniej dziwnie. A dziwnym dla niej było to, że na stare lata zechciało nam się budować za miastem. ,Że daleko za miastem, daleko do lekarzy , do sklepów i w ogóle odludzie itp. Nazwała to szczytem głupoty. Przez jakiś czas, myślałam , że chyba miała rację. Ale teraz jestem zadowolona z tej decyzji.Marzenie o własnym domu , siedziało w mej głowie od wielu lat. Niby było nie realne , a jednak.....mam taki dom , z dużym ogrodem.
Spotkałam ją nie dawno,i w rozmowie dowiedziała się ,że właśnie kupiłam mężowi z okazji szczęśliwie zakończonej, bardzo niebezpiecznej choroby, nowe meble.Musieli byście widzieć jej minę. WIEM CO POMYŚLAŁA...GŁUPIA BABA NA STAROŚĆ KUPUJE MEBLE. Ale powiedziała, tylko?...Ojej, przecież Twój mąż ma chyba skończone 80 lat.na co ja...NO I CO Z TEGO.
Puenta?...ze faktycznie nie licza się lata te w metryce, ja żyję tak jak bym miała... dzieści lat, a nie... esiąd z haczykiem.
Właśnie to, że nie myślę stereotypowo,... po co na starość w coś inwestować.... , nie odczuwam swego wieku, mimo chorób. Cieszę się z życia. Przecież nie będę siedziała z założonymi rękami i czekała na smierć.
Może to też,jest sposób na oszukanie swego mózgu ?

[Paula]

Jolino twoja recepta na życie jest genialna, twoje decyzje są wspaniałe. Nie poddajesz się tak łatwo bo kochasz życie.
Czytałam ciebie z wielką przyjemnością. Jest w tym coś budującego.

[Zdzisia67]

Halinko KOCHAM CIE ZA TO !!!!!!!!


http://i43.tinypic.com/1z1tvlu.jpg

[Jolina]

http://img132.imageshack.us/img132/3822/nadobranocv.jpg

[Paula]

Jadziu- Jakempa w dniu twoich urodzin życzę Ci aby nigdy nie opuścił cię młody duch jakim obdarzasz wszystkich dookoła.

http://img169.imageshack.us/img169/8...ybialeroze.jpg

[Paula]

Postarajmy się aby codziennie wydarzyło się coś przyjemnego co sprawiło by, że się uśmiechamy a kiedy kładziemy się do snu to samo wspomnienie tego faktu usypia nas w zadowoleniu.
Kiedy przez dłuższy czas nie masz powodu do radości to zastanów się poważnie czy to jest właśnie takie życie jakie chciałeś.
Spróbuj coś zmienić nie musisz robić wszystkiego od razu, ważne abyś znalazł swoje własne szczęście w życiu i pozwolił sam nieco bardziej się nim cieszyć.

http://img127.imageshack.us/img127/5...przestrzen.jpg

[zen]

Napisał Jolina

Opowiem Wam o pewnej mojej rozmowie ze znajomą ,byłą sąsiadka z bloków.
Stwierdziła ,ze nie może mnie zrozumieć . Uważa ,że postępuje co najmniej dziwnie. A dziwnym dla niej było to, że na stare lata zechciało nam się budować za miastem. ,Że daleko za miastem, daleko do lekarzy , do sklepów i w ogóle odludzie itp. Nazwała to szczytem głupoty. Przez jakiś czas, myślałam , że chyba miała rację. Ale teraz jestem zadowolona z tej decyzji.Marzenie o własnym domu , siedziało w mej głowie od wielu lat. Niby było nie realne , a jednak.....mam taki dom , z dużym ogrodem.
Spotkałam ją nie dawno,i w rozmowie dowiedziała się ,że właśnie kupiłam mężowi z okazji szczęśliwie zakończonej, bardzo niebezpiecznej choroby, nowe meble.Musieli byście widzieć jej minę. WIEM CO POMYŚLAŁA...GŁUPIA BABA NA STAROŚĆ KUPUJE MEBLE. Ale powiedziała, tylko?...Ojej, przecież Twój mąż ma chyba skończone 80 lat.na co ja...NO I CO Z TEGO.
Puenta?...ze faktycznie nie licza się lata te w metryce, ja żyję tak jak bym miała... dzieści lat, a nie... esiąd z haczykiem.
Właśnie to, że nie myślę stereotypowo,... po co na starość w coś inwestować.... , nie odczuwam swego wieku, mimo chorób. Cieszę się z życia. Przecież nie będę siedziała z założonymi rękami i czekała na smierć.
Może to też,jest sposób na oszukanie swego mózgu ?

Gratuluję podejścia do życia.Tak trzeba żyć na starość jak w młodym wieku. Ja idąc na poważną operację, myślę sobie "Jaka szkoda bo w najbliższym czasie nie będę mogła dokonać zmian w przedpokoju".

[Mar-Basia]

Napisał zen

Gratuluję podejścia do życia.Tak trzeba żyć na starość jak w młodym wieku. Ja idąc na poważną operację, myślę sobie "Jaka szkoda bo w najbliższym czasie nie będę mogła dokonać zmian w przedpokoju".

Zeniu, bedziesz mogla....troche cierpliwosci i wszystko wroci do normy. Trzymam kciuki za Ciebie, za dobry "moral" - zobaczysz wszystko bedzie dobrze. Nie jestes sama, mimo, ze jestesmy "wirtualne" wszystkie bedziemy pamietac o Tobie i trzymac kciuki w dniu operacji.

[Paula]

Zen z takim zdrowym podejściem wszystko tobie się uda, bo masz to zakodowane w swojej psychice inny wariant się nie liczy. Myśl tak dalej a będziesz szczęśliwa.

[Paula]

Witaj Marbella- Bascha twoje słowa działają jak balsam. Właśnie o to chodzi a najlepszy jest drugi człowiek, który powie coś dobrego optymistycznego.

[Paula]

Patrząc na to zdjęcie można się zrelaksować

http://img39.imageshack.us/img39/350...owtucholsk.jpg

[ansty]

Czytam Wasze posty od pierwszej strony i zastanawiam się nad sobą! Dostałam od życia nieźle po tyłku, poznałam złych ludzi i to w najbliższym otoczeniu, byłam żoną przez 40 lat,matką 3 dzieci.Teraz nie mam już męża,nie ma kto stanąć w mojej obronie-muszę radzić sobie sama.I dochodzę do wniosku, że byłam głupia i naiwna, łatwowierna i WIERNA- miałam na oczach "różowe okulary".Mam je nadal, ale coraz bliżej czubka nosa, za chwilę spadną mi pewnie całkiem. Zawsze miałam i staram się mieć nadal uśmiech i dobre słowo dla każdego i przekonuję się, że lepiej mi z ludźmi obcymi /chociaż wirtualnie/ niż bliskimi.Tak sobie myślę, że gdybym napisała powieść o moim życiu, pewnie byłabym bogata. Żeby za wiele nie rozmyślać kupiłam sobie laptusia, gram w scrable, udzielam się w Seniorach, czytam książki. Nie da się wyłĄczyć mózgu i zawartych w nim myśli i zdarzeń, ale coś z tym trzeba robić!!! Pozdrawiam i przepraszam za przydługą spowiedź.http://www.iv.pl/images/39845205993810484276.gif

[Paula]

Przytoczę myśl:" RALPH WALDO EMERSON"

Człowiek albo odkłada coś na przyszłość, albo rozpamiętuje coś z przeszłości. Nie żyje teraźniejszością, ale, odwracając wzrok, opłakuje przeszłość albo też, nie zwracając uwagi na otaczające go wspaniałości, wysila się, aby przewidzieć te, które ewentualnie czekają go w przyszłości. Nie poczuje się szczęśliwy i silny, dopóki nie nauczy się żyć zgodnie z naturą w teraźniejszości, ponad czasem.

[Jolina]

Pociesz, się ,albo zasmuć, bo była bym dla Ciebie powazną rywalką, i kto wie czy nie bogatszą. A rózowych okularów do dziś nie zgubiłam i nie chcę zgubić. Świat jest piękniejszy w kolorze, po co odsłaniać, to co nieprzyjemne.
Po za tym , nie mam w swym charakterze rozpamiętywania , wolę zaciągać zasłonę. Uważam ,że to jest samoudręczanie, i co się z tego ma?. Jedynie więcej zmarszczek na licu. Pozdrawiam Cię sedecznie .

[Jolina]

ała, ale zderzyłyśmy się w drzwiach naszego wątku.
Paulo ...Twój cytat , to chyba tak a grubsza pasował by do mojego sposobu
podejścia do życia.

[Paula]

Witaj Jolinko witaj ansty:

"Powodziłoby się nam dobrze, gdybyśmy zawsze żyli chwilą obecną i korzystali z każdej nadarzającej się okazji, a nie tracili czasu na odrabianie zlekceważonych możliwości." HENRY DAVID THOREAU"

[Jolina]

...mądre słowa.
Chetnie porozmawiała bum jeszcze, nie stety real wzywa.
Pewnie spotkamy sie jeszcze dzisiaj na seniorkowych ścieżkach.

[Paula]

"Nie starzeje się ten, kto nie ma na to czasu."

Jolinko miłego spędzenia w realu.

Ansty to co opisujesz to "proza życia" jaką codziennie otrzymujemy i tylko od nas zależy w jakim świetle ją zobaczymy i jak sobie z nią poradzimy. Życzę ci dużo optymizmu. Każdemu jest on potrzebny.

[Mar-Basia]

Napisał ansty

Czytam Wasze posty od pierwszej strony i zastanawiam się nad sobą! Dostałam od życia nieźle po tyłku, poznałam złych ludzi i to w najbliższym otoczeniu, byłam żoną przez 40 lat,matką 3 dzieci.Teraz nie mam już męża,nie ma kto stanąć w mojej obronie-muszę radzić sobie sama.I dochodzę do wniosku, że byłam głupia i naiwna, łatwowierna i WIERNA- miałam na oczach "różowe okulary".Mam je nadal, ale coraz bliżej czubka nosa, za chwilę spadną mi pewnie całkiem. Zawsze miałam i staram się mieć nadal uśmiech i dobre słowo dla każdego i przekonuję się, że lepiej mi z ludźmi obcymi /chociaż wirtualnie/ niż bliskimi.Tak sobie myślę, że gdybym napisała powieść o moim życiu, pewnie byłabym bogata. Żeby za wiele nie rozmyślać kupiłam sobie laptusia, gram w scrable, udzielam się w Seniorach, czytam książki. Nie da się wyłĄczyć mózgu i zawartych w nim myśli i zdarzeń, ale coś z tym trzeba robić!!! Pozdrawiam i przepraszam za przydługą spowiedź.http://www.iv.pl/images/39845205993810484276.gif

Aniu, zmienilas kompletnie Twoj nick - cale szczescie, ze zostawilas zdjecie bo bym Cie nie poznala...Twoj wpis brzmial mi znajomo w uchu. Masz racje, nos ciagle "rozowe okulary", moze to wydawawaloby sie naiwne ale to dobra formula. Cytat Pauli doskonaly, taki na czasie dla nas po 60+...jest wkolo nas tyle powodow do zmartwien, ze jedyne wyjscie to nie brac wszystkiego "na powaznie". Usmiechniety i pogodny "staruszek" zawsze jest fajniejszy niz mlody i zgryzliwy "bohaterek"! A mozg, Wiadomo, ze sie kurczy kazdemu ...i co z tego? Odpowiem: nie zauwazylam i nie chce zauwazac!