KSIĄŻKI - RECENZJE część II

[Srebrzysta]

Carla Montero - Szmaragdowa tablica <--- czyta Joanna Jeżewska

Madryt, początek XXI wieku. Ana pracuje w Muzeum Prado, prowadzi spokojne życie u boku Konrada, bogatego niemieckiego kolekcjonera dzieł sztuki, aż do chwili, gdy pewien list napisany podczas drugiej wojny światowej naprowadza go na ślad tajemniczego obrazu Astrolog przypisywanego Giorgionemu, malarzowi epoki renesansu. Skuszony wielką wartością tego dzieła, Konrad przekonuje Anę, żeby zajęła się jego poszukiwaniem. Mimo piętrzących się trudności Ana odkrywa nie tylko zawiłe losy rodziny, która od pokoleń strzeże Astrologa, ale i niezwykłą prawdę, która całkowicie zmienia jej życie.
Paryż podczas niemieckiej okupacji. Major SS Georg von Bergheim, żołnierz elity i bohater wojenny, dostaje rozkaz: ma odnaleźć obraz Giorgionego znany jako Astrolog. Hitler jest przekonany, że dzieło kryje wielki sekret – kto go odkryje, będzie rządził światem. Poszukiwania prowadzą majora do Sarah Bauer, francuskiej Żydówki. Rozpoczyna się niebezpieczna gra, której konsekwencje będą zaskakujące dla nich obojga.
"Szmaragdowa tablica" to nie tylko napisana z rozmachem historia o poszukiwaniu zagadkowego dzieła sztuki, ale i niezwykła opowieść o zakazanej miłości, która zdarzyła się wbrew wszelkim przeciwnościom.

[Srebrzysta]

Zygmunt Niewidowski - Trzydzieści lat życia z Madzią <---- Czyta Henryk Machalica

Magdalena Samozwaniec (1894-1972), autorka „Na ustach grzechu” i „Marii i Magdaleny”, słynęła z ciętego języka i wyjątkowo błyskotliwego poczucia humoru.
Jaka była naprawdę? Autor, mąż pisarki, opowiada o niej z wielką swadą, miłością i klasą.
Z dziesiątek anegdot wyłania się inna nieco osoba od tej, którą znamy z życia publicznego: czasem nieporadna, zabawna, ale i bezmyślna, szczebiotliwa i zarazem milcząca w zadumie nad światem.
Frapujący portret niezwyklej kobiety i długiego, pięknego związku dwojga ludzi.

[Srebrzysta]

Gabriel Michalik - Danuta Szaflarska. Jej czas<---- czyta Danuta Stenka

102 lata fascynującego życia, burzliwej kariery i dramatycznych zwrotów historii. Pierwsza biografia Danuty Szaflarskiej.

Podobno jak na aktorkę miała zbyt małe oczy. Radziła sobie, trzymając je zawsze szeroko otwarte, nie tylko przed kamerą. Wszak jej świat zmieniał się w szalonym tempie. Danuta Szaflarska dzieciństwo spędziła w galicyjskiej wsi; dorastała w Nowym Sączu i Krakowie, pierwsze kroki wśród kulturalnej elity stawiała w przedwojennej Warszawie. Debiutowała w okupowanym Wilnie, po czym wróciła do ogarniętej wojną Warszawy, by naprawdę przeżyć to, co później zagrała w „Zakazanych piosenkach” – filmie, który przyniósł jej ogromną sławę. Potem przyszły wielkie i małe role w teatrze, kinie i na scenie historii PRL. Piękny finał jej kariery rozegrał się w głośnych filmach Doroty Kędzierzawskiej oraz w Teatrze Rozmaitości.

"Pani Danutka kochana" była nie tylko gwiazdą, lecz także wielką aktorką. Grzegorz Jarzyna nazywa ją "aktorką totalną". Jan Nowicki wspomina: "w tym drobnym, ślicznym ciele (…) była zaklęta nieprawdopodobna, ogromna siła". Dorota Masłowska przyznaje, że biło od niej jakieś onieśmielające piękno, a Władysław Pasikowski zdradził pani Danucie, że się jej bał.

Gabriel Michalik kreśli subtelny portret legendy teatru i kina, ludzi, których napotkała, oraz epoki, którą mimo dramatycznych przeszkód przeżyła z naturalną elegancją, wdziękiem i niezwykłą pogodą ducha.

"Ludzie często mnie pytają, co robić, aby tak długo żyć. Nie wiem. Ja niczego specjalnego nie robię. Po prostu kocham życie we wszystkich jego barwach, odcieniach i cieniach. Życie jest cudem. Zawsze."
Danuta Szaflarska

[elizka]

Srebrzysta
Dzięki za nowe książki

Na pewno zajrzę.

A może znajdziesz jeszcze jedną, naprawdę fajną
powieść dla kochających psy:

Psy, Rachel i cała reszta

napisaną przez Lucy Dillon.

Ktokolwiek zacznie słuchać, nie będzie żałował czasu.

Pozdrawiam hau,hau.

PS.Ja od zawsze
boję się psów,
jednak odkąd straciłam na zawsze mojego kochanego kota Bazyla
miewam różne pomysły .

[Srebrzysta]

Lucy Dillon - Spacer po szczęście <--- czyta Agata Pruchniewska

Piękna opowieść o tym, jak dzięki przyjaźni i miłości do psów można znowu jasno spojrzeć w przyszłość. Nawet po stracie kogoś bliskiego...

Juliet spędza całe dnie przed telewizorem – uciekając przed życiem, chce zapomnieć o bolesnym fakcie, że nie ma już Bena. Rodzina jest bezradna, zupełnie nie wie, jak jej pomóc. Matka prosi, by Juliet kilka razy w tygodniu wyprowadzała na spacer jej labradorkę. Wkrótce okazuje się, że opieka nad psem może być dla Juliet zbawienna. Zaczynają się do niej zgłaszać inni właściciele psów i w pewnym momencie dziewczyna zdaje sobie sprawę, że została nieoficjalną opiekunką zwierząt w miasteczku. Dzięki tej pracy poznaje też życie i sekrety jego mieszkańców. Jedną z jej podopiecznych jest Damson, spanielka należąca do wyjątkowo atrakcyjnego mężczyzny…

Kiedy zbliża się jej pierwsza samotna zima, Juliet zastanawia się, czy nie czas zmierzyć się z własnymi tajemnicami i wprowadzić trochę zmian w swoim życiu. Może warto znowu się zakochać?

[Srebrzysta]

Jacek Janczarski - Saga o Sułku <---- wykonawcy: Krzysztof Kowalewski i Marta Lipińska

Wybór słuchowisk z serii o Sułku i Elizie ( 167 odcinków)

" - Panie Sułku ! Kocham pana !
- Cicho, wiem..."

Cykl komediowych słuchowisk radiowych autorstwa Jacka Janczarskiego . Historia tego cyklu słuchowisk zaczęła się w 1973 r., kiedy to reżyser Jerzy Markuszewski zamówił u Janczarskiego cykl komediowy. Nie precyzował tematyki, ale powiedział ma być śmiesznie i mają występować baba i chłop. Pierwsza emisja miała miejsce jeszcze tego samego roku w programie III Polskiego Radia w Ilustrowanym Tygodniku Rozrywkowym. Słuchowiska cyklu były następnie emitowane w różnych programach, głównie w Trójce, choć także w Jedynce. Ogółem ukazały się na antenie 294 słuchowiska, wciąż emitowane są one w Trójkowej Powtórce z rozrywki oraz w Markomanii. Ostatnie słuchowiska nagrane zostały już po nagłej śmierci Jacka Janczarskiego.
W większości odcinków jedynymi bohaterami cyklu są tytułowy pan Sułek – niezbyt inteligentny, wieczny uczeń szkoły podstawowej oraz rencistka pani Eliza, która jest jego opiekunką. Czas w tych słuchowiskach płynie zgodnie z rzeczywistym, zatem między pierwszym a ostatnim odcinkiem cyklu mija prawie 30 lat. Niewiele jednak się zmienia.

[elizka]

Słucham powieści

Droga przez góry

Elizabeth McGregor

Ciekawią mnie w niej losy bohaterów i opisy botaniczne.
To,że dziecko kołysze się jednostajnie w jakiś rytm może być ważnym spostrzeżeniem dla opiekunów.
..........
Lubię słuchać gdy czyta pan Kiss.

[Srebrzysta]

Elisabeth McGregor - Droga przez góry <--- czyta Jacek Kiss

Od ostatniego spotkania Davida Mortimera i Anny Russell w czasie studiów w Oksfordzie upłynęło ponad dziesięć lat. Ich romans i wspólne plany przekreśliło nagłe zniknięcie dziewczyny i jej powrót do ojczystych Stanów.
Po tym zdarzeniu David nie potrafił sobie ułożyć życia z inną kobietą. Całą energię poświęcił pracy w szkole i młodzieńczym marzeniom o podróży do Chin śladami znanego botanika Ernesta Wilsona.
Życie Davida ulega gwałtownej zmianie, kiedy dociera do niego wiadomość o poważnym wypadku, któremu uległa Anna. Jeszcze bardziej wstrząsająca okazuje się nowina, że na miejscu czeka na niego dziesięcioletnia Rachel, córka, o której istnieniu nie miał pojęcia.
Mężczyzna opuszcza Anglię i przylatuje do Ameryki, gdzie podejmuje trudną walkę o życie Anny oraz akceptację chorej, zamkniętej we własnym świecie Rachel.

[Srebrzysta]

Paullina Simons - 4.Bellagrand <--- czyta Dominika Ostałowska

Saga o sile miłości, prawdziwości uczuć i poplątaniu ludzkiej natury.

Harry i Gina pragną się, kochają i nienawidzą. Połączył ich przypadek, a potem szalona, bezgraniczna miłość. Lecz czy na pewno dane będzie im być razem?

Gina, imigrantka z Włoch, pragnie za wszelką cenę założyć rodzinę. Ustawiony życiowo Harry ma inne priorytety. Pochodzący z zamożnej rodziny chce zmieniać i zbawiać świat. Jest idealistą i działaczem politycznym. Obydwoje niezależni, pewni swojego, łamią sobie serca, by w końcu stanąć w obliczu ostatecznego wyboru, który na zawsze przypieczętuje ich los.

Czy w uroczej posiadłości, tajemniczej rezydencji o nazwie Bellagrand, znajdą wreszcie dla siebie spokojne miejsce? Jaki scenariusz przewidział dla nich los?

[Srebrzysta]

Sylvie Simmons - Leonard Cohen. Jestem twoim mężczyzną <--- czyta Piotr Woźniak

To biografia fenomenalnego poety i piesniarza na miare jego talentu. W swej obszernej, bogato ilustrowanej fotografiami książce Autorka przedstawia drogę Leonarda Cohena na światowe listy przebojów, twórczość owocująca najwyższymi nagrodami Kanady, wybory dotyczące życia duchowego i osobiste perypetie. Wspomnienia jego kobiet, przyjaciół, współpracowników i rozmowa z Cohenem tworzą niepowtarzalną opowieść.

[Kaima]

Właśnie skończyłam czytać "Córki Rozbójniczki" Grażyny Plebanek. Gorąco polecam ze względu na nowe, zaskakujące spojrzenie na kobietę i kobiecość. To nie jest powieść, to przegląd kilkunastu książek, których bohaterkami są kobiety, zarówno postacie fikcyjne (Królowa Śniegu, Maud z "Błękitnego zamku", Szara Wilczyca, Ania z kanadyjskiego cyklu o rudej dziewczynce i.in., jak i autentyczne - Izabela Czartoryska, Isadora Duncan, Dagny Przybyszewska i jeszcze kilka. Wielu z książek wykorzystanych przez Autorkę nie czytałam i nie mogę nic powiedzieć o bohaterkach, ale każdy esej czyta się gładko i z zainteresowaniem. Całość trochę trąci feminizmem i można się zgadzać, albo nie, ale trzeba przyznać, że sądy G. Plebanek są świeże i oryginalne. Książka napisana jest z humorem, ładnym językiem i to stanowi jej dodatkowy atut. Dla wzbudzenia zainteresowania dodam, że w/g G. Plebanek andersenowska Królowa Śniegu to wcale nie wredna baba, która ukradła Gerdzie Kaja, lecz dobrodziejka tejże Gerdy.

[elizka]

Polecam dwie książki z dzieciny psychologii i terapii psychologicznej.
Wysłuchałam jako audiobooki

Paul Hauck - Depresja
Autor przedstawia nowe spojrzenie na przyczyny depresji, podaje praktyczne rady pokonywania stanów depresyjnych,
popiera swe poglądy i rady przykładami zachowań leczonych przez niego ludzi. Książka napisana językiem przystępnym, jak sam napisał, dla laików.

Kiedy kochasz gniewnego człowieka - W. Doyle Gentry

Jak radzić sobie z wybuchami złości ukochanej osoby,a i ze swoimi emocjami wynikającymi z gniewu czy rozdrażnienia.

[donka]

Napisał Srebrzysta

Paullina Simons - 4.Bellagrand <--- czyta Dominika Ostałowska

Saga o sile miłości, prawdziwości uczuć i poplątaniu ludzkiej natury.

Harry i Gina pragną się, kochają i nienawidzą. Połączył ich przypadek, a potem szalona, bezgraniczna miłość. Lecz czy na pewno dane będzie im być razem?

Gina, imigrantka z Włoch, pragnie za wszelką cenę założyć rodzinę. Ustawiony życiowo Harry ma inne priorytety. Pochodzący z zamożnej rodziny chce zmieniać i zbawiać świat. Jest idealistą i działaczem politycznym. Obydwoje niezależni, pewni swojego, łamią sobie serca, by w końcu stanąć w obliczu ostatecznego wyboru, który na zawsze przypieczętuje ich los.

Czy w uroczej posiadłości, tajemniczej rezydencji o nazwie Bellagrand, znajdą wreszcie dla siebie spokojne miejsce? Jaki scenariusz przewidział dla nich los?

Srebrzysta

Chwilowo powróciłam do audiobooków..... zepsuł mi się czytnik, będę chyba musiała kupić nowy. Ale ponieważ nie mogę żyć bez książek więc znów słucham i jak zawsze od Ciebie. Niestety nie otwierają mi się Twoje audiobooki....dostaję wiadomość, że nieprawidłowe hasło. Jestem niepocieszona. Ostatnio słucham pięknej opowieści opowiadanej przez 10 letniego chłopca - "Życie przed sobą" Autorem jest Emile Azar.... ale prawdziwym Romain Gary. Jeśli pamiętacie to ten który napisał- "Obietnicę Poranka"
Nie przypominam sobie skąd mam ten audiobook, być może kiedyś od Ciebie. Czytałam w postaci papierowej z dwa razy. Ale audiobook jest tak czytany jakby naprawdę opowiadał chłopiec. bez porównania lepszy.


Na Belleville`u, w kolorowej dzielnicy Paryża, gdzie trudno spotkać autochtonicznych Francuzów, na szóstym pietrze bez windy mieszka Momo, dziecko ulicy. Wychowuje go pani Roza, stara Żydówka cudem uratowana z Auschwitz. Jest brzydka, łysa i schorowana, dawniej radziła sobie jako uliczna prostytutka, obecnie prowadzi nielegalną ochronkę dla dzieci. Na pocieszenie trzyma pod łóżkiem portret pana Hitlera. Pewnego dnia Momo zamierza pojechać do cudnej Nicei, którą zna tylko z opowieści, i napisać Nędzników jak pan Wiktor Hugo, wszak po to właśnie ma całe życie przed sobą. Tymczasem jednak musi zająć się schorowaną panią Rozą, a z nią jest coraz gorzej....

[Srebrzysta]

Emile Ajar - Życie przed sobą<--- czyta Roma Gąsiorowska

Romain Gary był już uznanym pisarzem, kiedy napisał tę książkę pod pseudonimem Emile Ajar (wydał pod nim również trzy inne tytuły). W roku 1975 otrzymała ona najważniejszą francuską nagrodę literacką, Prix Goncourt. W ten sposób Gary stał się jedynym pisarzem, który otrzymał tę nagrodę dwukrotnie (regulamin na to nie pozwala, ale prawdziwa tożsamość autora była starannie ukryta i ujawniona została dopiero po śmierci Gary'ego).
Na Belleville'u, w "kolorowej" dzielnicy Paryża, gdzie trudno spotkać autochtonicznych Francuzów, na szóstym piętrze bez windy mieszka Momo, dziecko ulicy. Wychowuje go pani Roza, stara Żydówka cudem uratowana z Auschwitz. Jest brzydka, łysa i schorowana, dawniej radziła sobie jako uliczna prostytutka, obecnie prowadzi nielegalną ochronkę dla dzieci. Na pocieszenie trzyma pod łóżkiem portret pana Hitlera. Pewnego dnia Momo zamierza pojechać do cudnej Nicei, którą zna tylko z opowieści, i napisać "Nędzników" jak pan Wiktor Hugo, wszak po to właśnie ma całe życie przed sobą. Tymczasem jednak musi zająć się schorowaną panią Rozą, a z nią jest coraz gorzej...

[Mika_a]

Emile Ajar - Życie przed sobą

Ta książka to prawdziwa perełka...chwilami kontrowersyjna, chwilami wzruszająca lub szokująca...
Czytałam ją dość dawno temu w wersji papierowej i pamiętam treść do dzisiaj.
Polecam.

[elizka]

Lubię słuchać powieści naszej pisarki
Magdaleny Witkiewicz.

Ma ich sporo w dorobku.

Zaczęłam od Czereśnie zawsze muszą być dwie

a potem i inne.

Pozdrawiam hej,hej.

O pani Witkiewicz i jej książce
https://www.youtube.com/watch?v=gNOBfRr1K2g

[Srebrzysta]

Magdalena Witkiewicz - Szczęście pachnące wanilią<---- czyta Magda Karel

Słodko-gorzka opowieść o spełnionych marzeniach.
Ada ma kłopoty. Złamane serce i pusty portfel. Na gdańskim osiedlu otwiera małą cukiernię, bo tylko to potrafi robić – piec ciasteczka.
Cukiernia wabi i przyciąga, szczególnie inne zagubione dusze – Karolinę, singielkę nie z wyboru, Magdę, żonę faceta, który najbardziej kocha swój…samochód oraz Milenkę, która niebawem będzie mamą.
I tak za sprawą „na chwilkę wstawionego kojca” mała cukierenka stanie się miejscem spotkań kilku kobiet, które są na życiowych rozdrożach i bardzo potrzebują rozmowy, najchętniej w towarzystwie pachnących i aromatycznych babeczek.

W „Szczęściu pachnącym wanilią” spotkamy także bohaterów znanych z innych powieści autorki - Bachora martwiącego się tym, że jego Milenka cudzołoży! znaczy się śpi w cudzym łóżku i Parysa Antonia, który z niezmiennym wdziękiem arystokraty pęta się bohaterom pod nogami.

Magdalena Witkiewicz zaprasza na jedno z gdańskich osiedli gdzie uroczo, mądrze i z humorem po raz kolejny opowiada o kobietach i ich życiowych rozstajach. O sile, która w nich tkwi i o wielkiej potrzebie happy endu, o szczęściu, pachnącym wanilią…

[zCentrum]

Maria Kuncewiczowa (1895-1989)
Notatki włoskie. Przezrocza
Wydanie I. Łódź 2010

Pierwsze wydanie - Notatki... w ogóle po raz pierwszy wydano w 1985 roku - uwzględniające oryginalny tekst zapisków Autorki. Cenzura PRL wycięła kilka fragmentów które w tym wydaniu dodano w formie przypisów. W jednej ingerencji przyczyna usunięcia fragmentu jest czytelna, w pozostałych białych plamach domniemanie niestosownych politycznie aluzji jest mgliste w potocznym czytaniu.

Kuncewiczowie od 1970 roku, czas polskiej jesieni i zimy przeżywają we Włoszech. Istotne znaczenie dla tych wyjazdów miały względy zdrowotne, potrzeba kuracji, rekonwalescencji i potrzebnego spokoju. Książkę kończą refleksje ze spotkań z Janem Pawłem II, to najważniejsze to śniadanie z Papieżem w ścisłym gronie zaproszonych osób w czerwcu 1982 roku.

Pisanie recenzji, czy też streszczenia, skoro nie ma fabuły - nie w przypadku myśli spisywanych metaforycznie, wspominania epizodycznie spotykanych osób, charakterystyk postaci.

Życzę przyjemnego poznawania ...

[zCentrum]

„Dziadek Władek.
O Broniewskim, Ance i rodzinie”
Prószyński Media - 2019

Wspomnienia Ewy Zawistowskiej o dziadku Władysławie Broniewskim, ale przede wszystkim o Matce.

Książka jest zbiorem rodzinnych listów i zdjęć.
Ciekawe refleksje Autorki łączą prezentowane dokumenty.

[donka]

Napisał Srebrzysta

Emile Ajar - Życie przed sobą<--- czyta Roma Gąsiorowska


[/color]

Czy hasło zostało zmienione, nie otwierają mi sie Twoje audiobooki Srebrzysta. tak mi przykro....
donka