Polska, Ojczyzna nasza....

[Alunia]

Rzeczpospolita Polska - kraj wyjątkowy bo to mój dom, moje korzenie, historia i duma z mojego pochodzenia.


Pytasz mnie,
Co właściwie cię tu trzyma
Mówisz mi,
Że nad Polską szare mgły
Pytasz mnie,
Czy rodzina, czy dziewczyna
I cóż ja, i cóż ja odpowiem ci
(...)
Mówisz mi,
Że inaczej żyją ludzie
Mówisz mi,
Że gdzieś ludzie żyją lżej
Mówisz mi,
Krótki sierpień, długi grudzień
Mówisz mi,
Długie noce, krótkie dni

Posłuchajcie:
http://www.youtube.com/watch?v=x6v2dVCGleU

"Ojczyzna, Polska! Co to jest? Co znaczą te słowa? Czy to jest może coś nieuchwytnego,
co istnieje w myśli jedynie? Nie, Ojczyzna to co innego. Ojczyzna jest to na pierwszym miejscu ziemia nasza, miła i kochana ziemia polska.
Ziemia, poczynająca się od niebotycznych turni tatrzańskich i spływająca pod Gdańskiem ku morzu. Ziemia cudna i droga, pełna lasów i gajów, pól i łąk, malowana zbożem rozmaitym, wyzłacana pszenicą, posrebrzana żytem.
Ziemia, przepasana srebrną wstęgą Wisły, użyźniona Wartą, Bugiem i Niemnem.
Ziemia, pokryta setkami tysięcy wiosek i siół, rojna od miast, pomiędzy którymi świecą drogie naszemu sercu stolice: Gniezno, Kraków i Warszawa.
Polska mowa i polska historia.
Oto, co nazywamy Polską, oto Ojczyzna nasza."

[Alunia]

Ponieważ mam już dość:
jątrzenia, krytykowania, kontestowania, wątpienia, osłabiania,
powątpiewania, polemizowania, komentowania, kwestionowania
i atakowania wszystkiego co POLSKIE - zakładam wątek patriotyczny.

Niech sobie, to co napisałam, brzmi napuszenie i patetycznie.
W moim oknie zawsze wisi polska flaga 3 maja i 11 listopada,
a pieśń polskich legionów niesie mnie jak na skrzydłach.
http://www.youtube.com/watch?v=biNSl1-z2EU

[Alunia]

Ponieważ mianowałam się gospodynią tego wątku ustanawiam ograniczenie wpisywania postów
od malkontentów i paszkwilantów.

Polska jest PIĘKNA

[Mavronka Freydis]

Piekna inicjatywa, ale skoro zakladasz taki watek to czemu nie zdobedziesz sie na jakis tekst pochodzacy od siebie?
Patetyczne slowa ksiedza Stanislawa Sapinskiego z jego szkicow kazan niezbyt tutaj pasuja. Polska jest swiecka i nie trzeba jej przedstawiac slowami kaplana. Czytajac ten cytat zamiast myslec o ojczyznie przypomina mi sie film "Poranek kojota" ze smieszna przemowa Senatora Polaka (Leon Niemczyk).

[Alunia]

A tu i treść i forma piękna

Marek Grechuta - Ojczyzna
http://www.youtube.com/watch?v=jhaIV1yjVe0

Gdy pytasz mnie czym Ojczyzna jest odpowiem:
czyś chociaż raz chodził po rynku w Krakowie,
czyś widział Wawel, komnaty, krużganki,
miejsca gdzie przeszłość dodaje Ci sił

Z tej historii wielkiej, dumnej,
z władzy mocnej i rozumnej
czerpiesz dzisiaj wiarę, w kraju dobry los
króla dzwon, co kraj przenika,
mowa, skargi, wzrok Stańczyka
przeszłość wielka wzniosła to Ojczyzna twa
to Ojczyzna twa

Jest jeszcze coś, co ten kraj różni od innych
w uszach ci brzmi od najmłodszych lat dziecinnych
wypełnia place, ulice i domy
znajomy zgiełk - twoja mowa co lśni

[Mavronka Freydis]

Czeslaw Niemen

Dziwny jest ten świat,
gdzie jeszcze wciąż
mieści się wiele zła.
I dziwne jest to,
że od tylu lat
człowiekiem gardzi człowiek.

Dziwny ten świat,
świat ludzkich spraw,
czasem aż wstyd przyznać się.
A jednak często jest,
że ktoś słowem złym
zabija tak, jak nożem.

Lecz ludzi dobrej woli jest więcej
i mocno wierzę w to,
że ten świat
nie zginie nigdy dzięki nim.
Nie! Nie! Nie!
Przyszedł już czas,
najwyższy czas,
nienawiść zniszczyć w sobie.

Lecz ludzi dobrej woli jest więcej
i mocno wierzę w to,
że ten świat
nie zginie nigdy dzięki nim.
Nie! Nie! Nie!
Nadszedł już czas,
najwyższy czas,
nienawiść zniszczyć w sobie

[babciela]

Tak, milosc do nasze Ojczyzny tkwi juz w nas od chwili,kiedy powiesz pierwsze slowo mama, tata,kiedy wyciągasz rączki jako małe dziecko do swojej babci, dziadka, potem jako starsze dziecko słuchajac bliskich o historii mojego kraju. A potem to juz wariacja- jedziesz na wakacje do dziadków-jak tu pięknie-góry,lasy,zachlystujesz się tym pięknem. ,czujesz ,ze jesteś u siebie, że to Twoj kraj...
Mialam taka historie w zyciu-wyjechalam , z mysla ,że nigdy tu nie wróce,ze taka krzywda, że nie da się tu życ- z gorycza w sercu. Po MIESIACU - wróciłam - i nigdy więcej tego nie powtorzyłam-TU JEST MOJE MIEJSCE NA TEJ ZIEMII.Tu leza moi Dziadowie, Pradziadowie, moi Rodzice.
Szkoda ,że nie umiem wklejac zdjęc , bo mam ciekawe- mojego Dziadka - legionisty i jego Dyplom- "Honorową Odznakę Orlęta Lwowskie Nadaje z marca 1919 roku.Mam zdjecia mojego Ojca z AK, ba ,mam dagerotyp pradziadka w mundurze powstanca 1863 roku- ale to nie orginał, tylko pewno kopia, bo za wyrażne- Pradziadek brał udział, ale zdjęcie robione w mundurze powstanczym jak mial 102 lata.Ciekawa dokumentacja rodziny i patriotyzmu tejze znajduje się w Muzeum Wojska Polskiego w Bydgoszczy

[Mag]

Ja jednak myślę, że okreslenie "ojczyzna" jest ...jakby tu powiedzieć...no nie wiem, chyba trochę sentymentalne. Piękne, ale tak naprawdę dla wielu niewiele znaczy w dzisiejszych czasach. Raczej funkcjonuje pojęcie "państwo", określenie zupełnie pozbawione dodatniego zabarwienia emocjonalnego.
No, ale jeśli już mówimy o ojczyźnie i do tego słowem poetyckim, to ja sądzę, że najbardziej celny wiersz o ojczyźnie, to "Ojczyzna chochołów" Kazimierza Wierzyńskiego. Poczytajcie.

Park dziwów starożytnych, wiatr, który szeleści
Wokół śpiących pałaców, grobowców bez treści,
Te lampy i posągi, księżyc gdzie się słania
Geniusz twego narodu, duch zapominania,
Te rany wielkiej dumy, inne wielkie rzeczy,
W których tyle jest prawdy, ile się złorzeczy,
Wszystkie cnoty parszywe - to nas nie przejedna.
To pustką zarażona Polska jeszcze jedna.

Z czego budujesz ten kraj?
Z czeczoty, z jesionu,
Kruchy antyk i rzewność od wielkiego dzwonu?
Ojczyznę w kolumienkach z widokiem na ule,
Gdzie miód słodyczą swojską zasklepia się czule,
Nad rzeką stoją wierzby, na łąkach bociany,
Słyszysz, Basiu, to nasi biją w tarabany -
A wyszydzony chochoł, sobowtór symbolu,
Starym się obyczajem kokoszy na polu,
Słoma trzeszczy zapchlona, gzi dziewki w podołku,
Szumy chmielu, alkowa z pałaszem na kołku
I ta krzepa: wieś w malwach, szkorbut, dzieci kopa,
Święta ziemia praojców.
Twój naród - bez chłopa!

Z czego budujesz kraj ten?
Z ludzi, których nie ma,
Znów jeden za miliony, rękami aż dwiema?
Z kim pieniactwo wielkości twoje tu się kłóci,
Gdy wszyscy jedzą dzień swój wolni i rozkuci,
Na wszystko wasza zgoda spływa narodowa
Anhellicznym natchnieniem wypchana, jak sowa.
Duchem są albo diabły albo namaszczeni
Gołębim ochędóstwem astrale z przestrzeni,
Blade twarze w gorączce, biblijni studenci,
Bractwo westchnień, cierpliwcy, wszyscy polscy święci.

Przelicz jeszcze i dodaj czterdzieści i cztery
Sposoby wybawienia od wszelkiego licha,
By wolność jak tabakę zażyć z tabakiery,
Potem zdrowo i głośno na wszystko się kicha -
I ten rachunek w prawdę sumuj oczywistą,
Niech ci do romantycznej znów uderzy głowy -
To jest twój sen upiorny, Wielki Realisto:
Państwo w kamieniach młyńskich, naród niegotowy.

Buduj teraz, wydzwigaj nas śród świata, nad dziejów przesmykiem,
Wyjdz pierwszy na piedestał i rozgłoś naokół
Tę wielkość wymuszoną batem albo krzykiem,
Święć przemienienie tłuszczy i chrzcij nowe czasy
Z kropielnicy, co wyschła i krwią już nie chlusta,
Starym herbem sarmackim w popuszczone pasy
Zatkaj gęby krzyczące i zgłodniałe usta -
I komu teraz jeszcze otuchy za mało
A przeszłość jesionowa praojców nieśliczna,
Niech stanie pod cokołem i porwany chwałą
Tworzy wolność.
Masz rację. Jakże jest tragiczna!

[Kazimierz]

Bardzo ładnie rozpoczełaś ten wątek i utożsamisz się z Polską w obecnym Jej kształcie, z Jej architekturą i myślę,że z całą polską diasporą, ze wszystkimi Polakami porozrzucantymi po świecie . Bo Polska,moim zdaniem, to przede wszystkim ludzie, którzy czują się Polakami, nawet jeśli się urodzili poza Jej granicami,gdziekolwiek aktualnie mieszkają, bronią jej dobrego imienia swoją postawą, i jak trzeba słowem i czynem.
Z patriotyzmem jest tak,moim zdaniem, jak z wolnością. Szanujmy wolność własną, ale szanujmy też wolność innych.
Dzieciom Polaków, urodzonym za granicą, przypisywana jest automatycznie, zgodnie z prawem,narodowość miejsca urodzenia, ale poczucie narodościowe otrzymuje dzięki wychowaniu w domu, od rodziców, szczególnie od matki.
Urodzony w Niemczech jest zapisany jako Niemiec, w Ameryce jako Amerykanin itd. O swojej przyszłej narodowości zadecyduje sam w wieku dojrzałym. Mam nadzieję, że dzieci urodzone w Europie (Niemczech) będą Europejczykami, tak, jak urodzony w Alabamie,czy Ohio itd, jest Amerykaninem.

[Mavronka Freydis]

Napisał Kazimierz

Bardzo ładnie rozpoczełaś ten wątek i utożsamisz się z Polską w obecnym Jej kształcie, z Jej architekturą i myślę,że z całą polską diasporą, ze wszystkimi Polakami porozrzucantymi po świecie . Bo Polska,moim zdaniem, to przede wszystkim ludzie, którzy czują się Polakami, nawet jeśli się urodzili poza Jej granicami,gdziekolwiek aktualnie mieszkają, bronią jej dobrego imienia swoją postawą, i jak trzeba słowem i czynem.
Z patriotyzmem jest tak,moim zdaniem, jak z wolnością. Szanujmy wolność własną, ale szanujmy też wolność innych.
Dzieciom Polaków, urodzonym za granicą, przypisywana jest automatycznie, zgodnie z prawem,narodowość miejsca urodzenia, ale poczucie narodościowe otrzymuje dzięki wychowaniu w domu, od rodziców, szczególnie od matki.
Urodzony w Niemczech jest zapisany jako Niemiec, w Ameryce jako Amerykanin itd. O swojej przyszłej narodowości zadecyduje sam w wieku dojrzałym. Mam nadzieję, że dzieci urodzone w Europie (Niemczech) będą Europejczykami, tak, jak urodzony w Alabamie,czy Ohio itd, jest Amerykaninem.

Lekko zagmatwales ta swoja wypowiedz dlatego mam dwa pytania. Pierwsze dotyczy polskiej architektury. Z kad ja wziales i czego ona dotyczy? I pytanie drugie, o europejskiej narodowosci przyszlych pokolen. Jak taka narodowosc odniesc do regionalnego patriotyzmu?

[Nika]

jestem starą sentymentalną kobietą,ale słowo "ojczyzna"kojarzy mi się z sielskimi,swojskimi krajobrazami,które znam od lat/a których brakuje mi zawsze,gdy wyjeżdżam z kraju na dłuższy urlop/i naszymi wielowiekowymi tradycjami.Świeta Bożego Narodzenia,spędzone za granicą,zawsze pozostawiają uczucie niedosytu-brak tej specyficznej atmosfery,charakterystycznej dla wiekszości polskich domów.Myślę,że o miłości do ojczystego kraju mozna też mówić bez patosu,ona po prostu drzemie w sercu...ojczyzna.jpg.

[Mavronka Freydis]

Napisał nika

jestem starą sentymentalną kobietą,ale słowo "ojczyzna"kojarzy mi się z sielskimi,swojskimi krajobrazami,które znam od lat/a których brakuje mi zawsze,gdy wyjeżdżam z kraju na dłuższy urlop...

Widac wypoczywasz zbyt daleko od Europy. Sprobuj raz pojechac na Slowacje. Z drugiej strony Tatr widoki tez sa piekne a ludzie jakby milsi. W restauracjach grzeczniejsza obsluga i tansze hotele.

[babciela]

Mavronko, z momentem przejscia Slowacji w strefe EURO ceny sa porównywalne z naszymi , lub nawet wyzsze, A co do ludzi....Szacunek i milosc tych ludzi( górali) zdobywa sie latami ale jak juz to zdobędziesz , milszych ludzi i bardziej Ci oddanych nie znajdziesz- dotyczy to zarówno górali slowackich jak i polskich.

[senior A.P.]

Nie sposob tego tematu ominac ,tak samo jak i zapomniec o POLSCE -OJCZYZNIE .
OJCZYZNA POLSKA przedstawiana jak wyzej - tak przez autorke tematu jak i tych co zabrali glos nie jest dla wszystkich jednakowa i taka byc nie moze. Bo przeciez Polske zamieszkuja rozni ludzie ,wprawdzie obywatele polscy ,nawet w niej urodzeni ale nie zawsze czujacy sie POLAKAMI.
Kiedy otwarto polskie granice ,kiedy powstala UE uzrpujaca sobie role panstwa,kiedy wybrano juz unijny parlament i ostatnio prezydenta oraz ministerstwo spraw zagranivznych ,to rola Polski przybladla.
Moze wiec dobrze stalo sie,ze taki temat na tym forum zaistnial. Aby zbyt mocno go nie przeslodzic poezja oraz nie przybrac zanadto "kwiatami" i wszelkimi dekoracjami zaistnialy juz pierwsze glosy krytyki i to tych co chyba z Polska nie maja wiele do czynienia.
Ja jako emigrant polski ,po kazdym moim pobycie w Ojczyznie kazdorazowo inaczej ja dbieram. Widze gasnacy patriotyzm ,widze co raz bardziej zatroskonane twarze Polakow o swoja przyszlosc ,czytam i dostrzegam zadluzenie Polski i rodakow.
Czym sie wiec cieszyc ?
Moze ktos inny opisze nam jaka faktycznie jest ta nasza Ojczyzna na dzien dzisiejszy ? Jakie sa jejradosci i smutki ???
Prosze o to szczegolnie tych ,ktorzy nigdy z niej nie wyjezdzali na dluzej niz urlop i wakacje,zawsze zyli tylko w niej i dla niej.
Moze ktos podpowie jak dzisiaj kochac OJCZYZNE i za co ?
Jak zyje sie w niej Polakom i obcym .
Napiszmy prawde wlasnymi slowami.

[Nika]

Wypoczywam we Włoszech,zachwycam się ich urodą niezmiennie,ale po miesiącu,dwóch,gdy zasiedzę się u córci-brakuje mi tego o czym pisałam.Na Słowacji byłam dwukrotnie-miałam pecha-fatalna kuchnia.Krajobrazy piękne.A jeśli chodzi o ludzi-wszędzie są mili,życzliwi i wszędzie malkontenci,zawistni lub po prostu nieuprzejmi.Ja tak mam ,ze koncentruję się na tym,co dobre.To pomaga mi przetrwać/ale nie oznacza zamykania oczu na sprawy bolesne/.

[jasinek123]

Mawronko
byłem -byłem na Słowacji !
to se nie wraci !
tam jest już euro i ceny nie dla nas polaków
[zobacz ceny wyciągów narciarskich przed i po ]
zostały piękne widoki i miła obsługa
miłego dnia !

[siekierka]

W roku 1945 "wylądowałem" w Lignicy. Nauczyciel zadał nam wiersz do nauki na pamięć. Wiersz tem pamiętam do dziś:

Maria Konopnicka
Ojczyzna

Ojczyzna moja - to ta ziemia droga,
Gdziem ujrzał słońce i gdziem poznał Boga,
Gdzie ojciec, bracia i gdzie matka miła
W polskiej mnie mowie pacierza uczyła.

Ojczyzna moja - to wioski i miasta,
Wśród pól lechickich sadzone od Piasta;
To rzeki, lasy, kwietne niwy, łąki,
Gdzie pieśń nadziei śpiewają skowronki.

Ojczyzna moja - to praojców sława,
Szczerbiec Chrobrego, cecorska buława,
To duch rycerski, szlachetny a męski,
To nasze wielkie zwycięstwa i klęski.

Ojczyzna moja - to te ciche pola,
Które od wieków zdeptała niewola,
To te kurhany, te smętne mogiły -
Co jej swobody obrońców przykryły.

Ojczyzna moja - to ten duch narodu,
Co żyje cudem wśród głodu i chłodu,
To ta nadzieja, co się w sercach kwieci,
Pracą u ojców, a piosnką u dzieci!

[Bianka]

Ten wiersz wyrazi najlepiej moje myśli

Aluniu, duża buźka za ten wątek

Antoni Słonimski
Polska

I cóż powiedzą tomy słowników,
Lekcje historii i geografii,
Gdy tylko o niej mówić potrafi
Krzak bzu kwitnący i śpiew słowików.

Choć jej granice znajdziesz na mapach,
Ale o treści, co je wypełnia,
Powie ci tylko księżyca pełnia
I mgła nad łąką, i liści zapach.

Pytasz się, synu, gdzie jest i jaka?
W niewymierzonej krainie leży.
Jest w każdym wiernym sercu Polaka,
Co o nią walczył, cierpiał i wierzył.

W szumie gołębi na starym rynku,
W książce poety i na budowie,
W codziennej pracy, w życzliwym słowie,
Znajdziesz ją w każdym dobrym uczynku.

[Alunia]

Podstawową siłą napędową ojczystych dziejów jest człowiek.

„Znicestwić narodu nikt nie podoła bez współdziałania obywateli tegoż narodu, i to nie bez współdziałania przypadkowego, częściowego, nominalnego, ale bez współdziałania starannego.
Polska mogłaby zatem być unicestwiona jedynie rękami samych Polaków, gdyby ich miłość zamieniła się w nienawiść tego, co polskie." K. C. Norwid

"Jakim słowem wyrazić ową więź, która łączy ludzi i czyni ich dziećmi tej samej ojczyzny?
Słowem :wzajemność.
We wzajemności człowiek buduje wewnętrznie człowieka.
Jesteśmy Polakami nie na zasadzie wymiany, lecz na zasadzie wzajemności. Tworzymy w sobie naszą polskość. Tworzymy w dzień jasny i dzień ciemny, w noc pogodną i noc burzliwą. Jedno trzeba mocno podkreślić:
w tworzeniu tym nie ma żadnej konieczności.
Polskość jest propozycją etyczną i dlatego można się do niej nie przyznać, a – przyznawszy się – można od niej odejść, można ją zdradzić. Między człowiekiem a polskością istnieje wolność. Rodzimy się jako członkowie narodu, ale ojczyznę zawsze jakoś wybieramy sobie. I ona nas wybiera, jeśli jej dobrze służymy.
Polskość promieniuje ku nam rozmaitymi blaskami, między innymi tym właśnie, że możemy ją wybrać. Wybierając Polskę, potwierdzamy w sobie naszą wolność." Ks. J. Tischner

Jest takie miejsce - J.Pietrzak
http://www.youtube.com/watch?v=q-NBgGAKCT0

[babciela]

Taaa... Alunia zalożyla piękny watek.Ja pamietam , jak jeden z moich znajomych mawiał- tam Ojczyzna , gdzie chleb.Nie ,tam Ojczyzna, gdzie chleb , ale i inne wartosci- niektórych nie da się wyrazic slowami, inne same cisna się na usta - tu jest moje miejsce , tu jest mój dom, tu sa moje ukochane góry-najpiękniejsze, najbardziej radosne, Zadne Alpy, zadne inne ,gdziem się wspinala- tu jest najpiekniej. Idąc szlakiem, co chwila ogladam się za siebie- zmieniajace się krajokrazy, jak w kalejdoskopie-nie , tego nie ma nigdzie...A potem te nocne rozmowy z goralami( oj, bywalo czasami cięzko- te ichniejsze herbatki wzmacniane).łopuszna z domem O.Tischnera- jakie to bylo fajne.Pamietam , jat nam Ojciec własnym sumptem zmajstrował narty- o Boze świety- małe dziewczynki- a tu nie ma zmilujsię- pchniecie w plecy i...jazda...