podziwiam kobiety, ktore nie chca zalozyc rodziny

[wankabor]

Napisał Kazimierz

współczuć.., że nie chce mieć potomstwa. Wyrzeka się zatem kontunuacji siebie, swojej "nieśmiertelności". Kontynuować swoje życie można nawet bez znanego sobie mężczyzny. Kontynuacja życia jest sensem życia.

Problem dotyczy na równi kobiet jak i mężczyzn.
Niski przyrost naturalny ma także duże znaczenia społeczne i gospodarcze. A przyczynia się do tego również armia ludzi konsekrowanych (w Polce ta armia liczy około 30.000).Czyżby oni pozbawieni byli naturalnego instynktu posiadania potomstwa? nie sądzę, być może cenią bardziej inne wartości, ale wolność to prawo wyboru, szanujmy więc wolność.

[ja-ninka]

Może i zazdroszczą, przy okazji są męczący. To tylko przykład - ile takich opinii o kobietach singielkach codziennie słyszę w warzywniaku i osiedlowym społem. Co do opinii o sensie życia - to śmieszne są takie, które chca to absolutyzować. dla jednych to jest potomstwo, dla innych nie. i już.

[Basia.]

Napisał ja-ninka

Może i zazdroszczą, przy okazji są męczący. To tylko przykład - ile takich opinii o kobietach singielkach codziennie słyszę w warzywniaku i osiedlowym społem. Co do opinii o sensie życia - to śmieszne są takie, które chca to absolutyzować. dla jednych to jest potomstwo, dla innych nie. i już.

widocznie sami nie czują się na siłach /z przeróżnych względów/ żeby żyć solo. Nie uważam żeby małżeństwo było awansem społecznym dla kobiety.

[Alunia]

Patriarchat, Basiu króluje wciąż...

[Basia.]

Napisał Alunia

Patriarchat, Basiu króluje wciąż...

jest coś na rzeczy ale należy to ignorować i iść do przodu.

[Alunia]

Ciekawi mnie, jak postąpilibyśmy dziś gdyby można było cofnąć czas do stanu bezżennego?
Kto wie...

[ja-ninka]

U nas nie ma wielu możliwości - stan bezżenny zwykle oznacza zakon... w ogromne zdziwienie wprawia ktoś, kto twierdzi, że nie chce małżeństwa, o pociechach nie wspominając...

[Basia.]

Napisał Alunia

Ciekawi mnie, jak postąpilibyśmy dziś gdyby można było cofnąć czas do stanu bezżennego?
Kto wie...

Gdybym mogła się cofnąć do stanu bezzżennego mając obecne doświadczenia to zdecydowanie zostałabym panienką. Moje małżeństwo nie było udane, od ponad 27 lat żyję w związku partnerskim, mogłam wyjść za mąż ale już nie chciałam.

[inka-ni]

Basiu popieram,też bym chętnie cofnęla czas...

[rossa]

Napisał inka-ni

Basiu popieram,też bym chętnie cofnęla czas...

Gdybym mogła cofnąć czas to jednak nic bym w moim życiu nie zmieniała. Chciałabym jedynie ustrzec się kilku potknięć życiowych. Ale kto ich nie doświadcza?

[Ania o.]

Rossa - w moim odczuciu jesteś mądrą i wrażliwą osobą. Masz rację, że przeciwności losu w większości nie da się ustrzec a drogi życia w 100% zaprogramować. W życiu potrzeba nie lada ekwilibrystyki aby uczyć się wiele z tych przeciwności omijać. Nie wszystkie można i na to nie ma żadnej mądrości. Sztuką jest umieć czerpać radość z tego co udało się w życiu osiągnąć nie krzywdząc po drodze nikogo.

[Ania o.]

W ocenie człowieka nie ma dla mnie znaczenia czy żyje on w związku czy samotnie, czy jest singlem z wyboru czy z konieczności, czy tworzy związek sakramentalny czy nieformalny, ma dzieci czy ich nie ma. Ważne czy żyje w taki sposób żeby nikogo wokół nie krzywdzić. Nie jest też istotne czy ma na swoim koncie jakieś osiągnięcia czy tylko borykając się ze swoimi trudnościami czy problemami potrafi zachować uczciwość i radość życia. Jeżeli - pomimo wszystko - potrafi jeszcze w cudze życie wnieść pomoc, okazać wrażliwość a wszystko to robić z klasą (czyt. nie oczekując rewanżu, rozgłosu, z delikatnością, subtelnie) - to właśnie to jest dla mnie jedynym miernikiem wartości człowieka. Tej pozytywnej wartości.

[Ania o.]

Wszystkie komórki mojego organizmu wściekają się i buntują gdy trafiam (niestety dosyć często) na przypadki młodych ludzi, którzy kończą edukację w większości na szkole podstawowej lub zawodowej, fundują sobie potomstwo w chwilach uniesień, nie mają zamiaru łączyć się w związki formalne ani podejmować legalnej pracy (bo przy braku kwalifikacji i stażu zarobki nieciekawe). Taka filozofia życiowa (rzekomo samotne matki) aby państwo (czyt. my wszyscy) utrzymywało ich oraz ich potomstwo. Brak stażu pracy z kolei czyni ich biorcami świadczeń socjalnych (czyt. zasiłków) do końca życia. Od pełnoletności do końca życia ciągle postawa roszczeniowa typu "mnie się należy ..." I tak "wyedukowane" pokolenie rośnie pod ich "opiekuńczymi" skrzydłami.