Cztery Pory Roku*** JESIEŃ ***

[gjotka]

Jesienna dumka

Zaplątana w babie lato
W pół tęsknotach, w pół marzeniach
Pochylona nad herbatą
Z szarą twarzą jak z kamienia
Nieobecna, zapatrzona
W czarną pustkę gdzieś nad głową
Ciągle czeka, na coś czeka
Niewidzialna dla nikogo

Ona jest inna - niewczorajsza, niedzisiejsza
Ona jest inna - nietutejsza, nietamtejsza
Gdzieś między ziemią a chmurami zawieszona
Zapada wieczór, wszyscy biegną gdzieś, a ona

Bardziej jesienna niż jesień
I bardziej smutna niż łzy
I znowu przeminął wrzesień
I nie zdarzyło się nic
Kilka zielonych uniesień
Zasypał złocisty pył
Jej oczy wpatrzone w jesień
Bardziej żałobne niż kir...

Kilka starych fotografii
I rozmowa nieskończona
W dawnych listach kiedyś ważnych
Cóż dziś znaczą tamte słowa
Pogubiona jak wspomnienia
Tamtą jesień chce powtórzyć
I znów zgubić chce samotność
I samotność chce ją zgubić

Ona jest inna - nikt zrozumieć jej nie umie
I nawet ona sama siebie nie rozumie
Od lat niezmiennie na świat patrzy jak zza szyby
I ciągle żyje, ciągle żyje - tak na niby...

Jerzy Andrzej MasłowskiObrazy: Emma Silk

Kasandro

[Bachorek]

Ty i jesień
Wiersz
Jerzy Liebert

Na ziemi jesień wietrzna konary drzew pochyla.
Perełki chmur po niebie jak na różańcu goni.
W ogrodach Twoich oczu kołyszą się motyle,
W pasiekach ust Twych słodkich rój miodno-złoty dzwoni.

Już spłonął po zagrodach rumieniec jarzębiny
I dzwonki kulek srebrnych nić toczą nad przełęczą,
Ale gdy moje oczy ku Twoim oczom skłonię -
Dzwonkami, jarzębiną jesienne dni me dźwięczą.

Panienko moja dobra, która na czoło ciche
Pieszczotą dłonie zsyłasz jak ptaki najłaskawsze.
Najsmutniejszemu z ptaków, co w moich piersiach bije.
W ogrody oczu pozwól zabłąkać się na zawsze.




Pozdrawiam niedzielnie....

[Kasandra1]

***Łzy jesienne***



Rozmyty obraz
deszcz spływa po szybie
za oknem jesień
w smętnej zadumie

ubrana w szatę
barwnych kolorów
Brzoza przy drodze
wstrząsając wiotkimi gałązkami
płacze złotymi łzami

gdy deszcz zabiera zapach
zapach ostatnich
kwiatów jesiennych
Barwy spływają po szybie
strugami rozmytych postaci

dąb obok stojący
też płacze
spadającymi liśćmi w purpurze
złota pora
tęsknotą spływa
spływa po szybach

złota pora walczy
gdy wiatr ją rozrywa
Dusza ma też płacze
w jesiennej zadumie...

LRD

[gjotka]

Scherzo jesienne

Pamięci H. Poświatowskiej

takich jak my

podszytych nastrojami

najłatwiej zdmuchnie

wiatr i metafizyka

skłóconych z ciałem

i prawami ciążenia

lekkich jak piórko dmuchawca

klawisz muzyka

Józef Baran



https://www.youtube.com/watch?v=ETH8NA-_zXw

Pozdrawiam

[bogda]

Z dzisiejszego spaceru....ale bez wiersza.

[Klara55]

"Listopad"


Z nocy na dzień coraz zimniej,
pochmurniej z dnia na dzień,
ogołociał, osierociał
świat w tym listopadzie.

Już na drzewach zgasła resztka
liścianego złota,
złota jesień utonęła
w chlupoczących słotach.
Już zasypia borsuk w borze,
nasionka - pod ziemią.

Nie ćwierkają senne świerszcze,
w swych kryjówkach drzemią.
Wszystkie barwy gdzieś przepadły
niby kamień w studnię,
by nie spotkać się przypadkiem
z nadchodzącym grudniem.

[gjotka]

***

znów mnie wyrzuca

świt na brzeg

niczym muszlę

ze skłębionego oceanu


w mojej głowie jak w muszli

całą noc szumiało

Wiecznością i Snami


i wszystko pomieszało się z wszystkim

wszyscy byli wszystkimi

i nie było jeszcze sztucznego podziału

na umarłych i żywych

Józef Baran

Pozdrawiam

[gjotka]

Ballada listopadowa

listopad to niekochana kobieta
co narzeka narzeka narzeka
rozpuściła włosy przed lustrem
i na nic już nie czeka
przeczytała wszystkie listy z drzew
w żadnym nie znalazła nic dla siebie
rozrzucone leżą u jej stóp
wiatr roznosi je po ziemi i po niebie
popatrzyła w gwiazdy a tam smutki
już na resztę życia jej pisane
więc zaniosła się wariackim śmiechem
żeby nikt nie wiedział co jest grane

Józef Baran

Obraz: Thomas Saliot

Pozdrawiam

[gjotka]

Wspomnienia



Odwiedzaj swoje wspomnienia,
Uszyj dla nich płócienne pokrowce.
Odsłoń okna i otwórz powietrze.
Bądź dla nich serdeczny i nigdy
nie daj im poznać po sobie.
To są twoje wspomnienia.
Myśl o tym, kiedy płyniesz
w sargassowym morzu pamięci
i trawa morska zarasta ci usta.
To są twoje wspomnienia, których
nie zapomnisz aż do końca życia.

Adam Zagajewski



Pozdrawiam

[tar-ninka]

Witam
Gjotko też cię pozdrawiam

25 listopada - Od świętej Katarzyny - śnieżne pierzyny.
Przepowiednia się spełnia bo śniegiem sypnęło
. . . . . . .
Jutro Andrzeja zobaczymy co pokaże
30 listopada - Gdy święty Andrzej ze śniegiem przybieży sto dni śnieg w polu leży

[gjotka]

Pierwszy śnieg

krążą sobie nieśmiało
bielusieńkie i czyste
nie zostaną na stałe
jeszcze urok ich pryśnie

pierwsze śniegowe płatki
pani zimy figlarze
lekko niby przypadkiem
łaskoczą nasze twarze

jakie one przejrzyste
zakrywają tło szare
ich odbicie srebrzyste
jak perłowe korale

tak cichutko spadają
tworząc dywan na ziemi
cała śnieżynek gromada
zakręcona w przestrzeni

Lucyna Cieślik


Tar-ninko

[gjotka]

Listopad

Spadają w ciemność senne dni.
nieważne, krótkie, puste, blade.
Ale po nocach nam się śni
„die Ungarische Rapsodie”.
Dzwoni przez mrok, dzwoni przez mgły,
poprzez deszczową serenadę.
Cygańskim krzykiem rwie nam sny,
a świat smutnieje listopadem.
Z liści pozostał nalot rdzy
i mgła się w okna wsącza sina.
Ale węgierskiej rapsodii rytm
o słońcu nocą przypomina.
A potem świt zabiera sny,
deszczem za oknem gra aubadę.
I przemijamy jak te dni,
nieważne, krótkie, puste, blade.

Marian Ośniałowski

https://www.youtube.com/watch?v=uNi-_0kqpdE

Pozdrawiam

[tar-ninka]

.. ...... . .

1 grudnia - Gdy zamarznie pierwszego grudnia wyschnie niejedna studnia ,
gdy pierwszego pogoda służy to wczesną wiosnę i pogodną wróży

1 grudnia - Jaki pierwszy dzień miesiąca, taki będzie aż do końca.

1 grudnia - Jak się grudzień zaczyna, taka ma być cała zima.

[gjotka]

Pierwszy grudnia

Witaj grudniu udeszczony,
witaj w smugach chmur szalony,
już nam tańczysz, z wiatrem hulasz,
aż mu padnie struna któraś.

Witaj chłopcze roztupany,
czy ja pójdę z tobą w tany?
Witaj w sile niespożytej,
co przynosisz? Chrypę, grypę?

Jeśli zdrowie, to zatańczę,
to przytulę, to poniańczę!
Cmoknę w czoło, w plecy klepnę,
w ucho czułe słówko szepnę.

I tak sobie w świat szaleni,
w parze z grudniem przytuleni,
przez trzydzieści dni pójdziemy.
Co przed nami? Cóż, nie wiemy...

autor: marcepani


Pozdrawiam

[Kasandra1]

Grudzień



W grudniu kończy się jesień i zima nadchodzi,
a Słońce nisko krąży i szybko zachodzi.
Rok jest już coraz starszy, więcej odpoczywa,
więc mamy dłuższe noce, a dnia nam ubywa.

Drzewa już swoje liście dawno pozrzucały
i na czas mroźnej zimy swój rozwój wstrzymały,
a zaradne zwierzątka norki ociepliły
i w nich swoje zapasy na zimę złożyły.

W parku jeszcze żerują gawrony i kawki
ale jest mało ludzi i już puste ławki.
Już coraz zimniej i wiatr mocniej dmucha,
a w nocy się tworzy warstwa lodu krucha.

Tam, gdzie rosną drzewa, leżą liści dywany,
lecz wkrótce świat ten będzie śniegiem przysypany.
Chociaż mroźne oblicze zima nam ukaże,
ucieszą się z niej pewnie dzieci i narciarze.

Przed nami blisko Święta i pięknie by było,
gdyby drzewa i krzewy śniegiem przyprószyło.

Stary Rok już na Ziemi długo nie zostanie,
bo wkrótce w Sylwestra z nami się rozstanie.
Ważne, by po nim dobre wspomnienia zostały,
a dla nas szczęście przyniósł Nowy Roczek mały.

[Klara55]

[gjotka]

POWIEDZ MI...

Powiedz mi
czy jeszcze
życie jest
warte trwania
w zamian
opowiem ci
o ‎jutrach‎
czekających na ciebie
mimo
że wielu
zadowala dziś

Jan Masłyk

Pozdrawiam

[gjotka]

Statyczka

Sprzątałem dzisiaj między książkami,
(Kurz między kartki lubi się schować),
I wycierałem go ściereczkami,
Firmy:”Totalna Książek Odnowa”,
I pośród kartek znalazłem ją,
I niech to wszyscy, już teraz wią.

Statyczka,
Taka mała chochliczka,
Lekki róż numer trzy na policzkach,
Cała płaska i ręce do góry,
Bez żadnej dziury-
Bo nie dziurawi się tektury.
Była już w książkach babci,
I była w książkach dziadka,
Oddzielała Kmicica,
W Trylogii Sienkiewicza,
Od Basi Wołodyjowskiej,
(Jeszcze wtedy dziewica).
A w takich Chłopach Reymonta,
Raz oddzielała konia,
Od jego własnego chomąta.
Była w Hamlecie Szekspira,
(Angielska wersja cała,
To nie wie co oddzielała,
Bo nic tam nie rozumiała).
Czasami, całymi latami,
Leżała między kartkami,
Bo rodzina rzadko czytała,
Albo raptem gdzieś wyjechała.
Wtedy Statyczka była smutna,
Ona lubiła być przekładaną,
Na przykład z dworca spod Kutna,
W ziołowy wiatr oregano,
Albo z książki historia rock and rolla,
Bezpośrednio do Jonathana Carolla,
Tytuł obojętny-
On zawsze jest piękny.

Dzisiaj w e-bookach,
Się nie doszukasz,
Takiej zwyczajnej Statyczki*,
Dzisiaj są raczej e-wtyczki.

*Statyczkę czasem, (dość rzadko),
Też nazywano zakładką. J.C.

Pozdrawiam

[gjotka]

Wiatr w gałęziach

Wiatr w gałęziach, zagubiony, zaspany.
On wielki podróżnik, libertyn, szalejący
Reporter, i drzewa, które nic nie wiedzą,
nigdzie nie były, drewniane i prowincjonalne.
Wiatr w gałęziach. Muzyka urodzi się
z tego spotkania. Żaglowce w Alpach,
połamane świerki, maszty pełne marzeń.
Gałęzie jak tęsknota:
kocimi ruchami zmierzają do celu,
tam, dokąd szedł Mozart
w niektórych fragmentach Requiem.

Adam Zagajewski

https://www.youtube.com/watch?v=5Yamu70Z_FI

Pozdrawiam

[tar-ninka]

Gjotko cudny wierszyk znalazłaś

Dzisiaj BARBARY...

4 grudnia - Gdy w Barbarę pada - zima ostra się zapowiada.

4 grudnia - Czwarty grudzień jaki, cały grudzień taki, piaty grudzień stycznia czyni znaki, szósty grudzień - luty przepowiada, siódmy grudzień nam o marcu gada.

4 grudnia - Barbara po wodzie święta po lodzie

4 grudnia - Barbara po lodzie Boże Narodzenie po wodzie.