To jest tak straszne co piszecie .Nie mam słów.

Ale jeszcze jedno mnie interesuje.Ci pijacy , którzy tak Was skrzywdzili.Oni mieli rodziców .
I jak rodzice ? Czy też tak cierpią ?

A jak myślisz? Prawdziwy alkoholik kocha tylko kieliszek i butelczynę. Krzywdzi wszystkich, nie wyłączając siebie.
Różnica jest tylko jedna: rodzice nie rozwodzą się z dzieckiem, często mieszkają razem, często "biedny miś" wraca do rodziców... jak zły grosz... i funduje im piekiełko.

Witam głowa do góry
 

Witam serdecznie znam dokładnie co to znaczy alkoholizm ,
co prawda w alkoholizm wpadają Kobiety (alkoholiczki),
oraz mężczyzna (alkoholik) jest to choroba która ma swoje ,
podłoże . Inaczej mówiąc ludzie uciekają przed swoją ,
słabością - starsi , młodzi :) / ich słabość wynika gdy zderzą
się z rzeczywistością swego otoczenia - jest to duży temat.
--- Czy można żyć z alkoholikiem , uważam że nie , musi
stracić wszystko - nawet jego druhowie od wódki jego
zostawią . To wtedy zrozumie że to jest ślepa uliczka
życia . A efekt jego leczenia jest bardzo ciężki , i on
sam musi odrobić to co stracił bez niczyjej pomocy . Ja już
raz pisałem ale nikt nie podtrzymał tego wątku .

Mam staruszkę sąsiadkę, którą "synuś" wyrzuca z jej własnego domu, gdy wraca niezupelnie dopity. Jest łajdak na jej utrzymaniu, bo sam przepija wszystko co zarobi, a czasem jeszcze co z domu wyniesie i zamieni na wódkę. To jest tragedia, dużo by opowiadać. Marbella ma rację. On ma zanik uczuć wyższych.

Różnie z tym bywa
 

moja teściowa mieszkająca oddzielnie udawała, że nie widzi problemu. Mój mąż pił dobre trunki, popijał je soczkiem pomarańczowym i zawsze musiał mieć dobry posiłek na gorąco nawet jak pil do lustra. Rano wypijał litr mleka i świeżutki wychodził z domu, nie trzęsły mu się ręce. Wypijał pół litra wódki codziennie, notowałam sobie w kalendarzyku kiedy miał przerwę w piciu. Wyrzuciłam niedawno ten kalendarzyk, nie pamiętam dokładnie ale pił tak zapamiętale, że w ciągu chyba 2 lat nie miał ani jednego dnia przerwy w spożywaniu alkoholu. Był bardzo agresywny, nastapił u niego zanik uczuć wyższych, tragiczna śmierć jego matki pod kołami samochodu nie zmieniła jego postępowania, zamiast zająć się pogrzebem pił dalej. Dopiero choroba i strach przed śmiercią spowodowały, że w jednej chwili zrezygnował z palenia papierosów i picia alkoholu. Umarł w szitalu psychiatrycznym, przerzuty zaatakowały całe ciało z wyjątkiem mózgu. Miał 48 lat kiedy umarł a ja 35 lat kiedy owdowiałam.

-Teraz tu, na środku pokoju uklękniesz - mówi do podpitego męża mocno zdenerwowana żona - i będziesz przysięgał: więcej nie będę pił!
-Dobrze- potulnie zgadza się mąż - przysięgam, że więcej pił nie będę. Ale mniej też nie....

Mój syn bał się żeby czasem mamusia mu się nie rozpiła a ja truchlałam z przerażenia na myśl, że może "poszedł w tatusia". Obserwowaliśmy siebie wzajemnie przez wiele lat, niedawno daliśmy sobie z tym spokój.

Znalazłem artykuł w którym jet mowa o alkoholikach jak i współuzależnionych.
http://wyborcza.pl/1,76842,6772788,P...ie_odbili.html

Basiu dziękuje za opowiedzenie Twojego życia.Jak się mówi
nie było lekko
powodzenia

Raczej trudno jest zyc z alkoholikiem......wspolczuje wszystkim, ktorzy sie z tym przymusowo zetkneli.:confused:

Modlitwa z mitingów AA (Anonimowych Alkoholików)
Boże,-jakkolwiek go pojmujesz-daj mi pogodę ducha,
abym zgadzał się z tym,
czego nie mogę zmienić,
odwagę,abym zmieniał to,
co zmienić mogę i mądrość,
abym umiał odróżnić
jedne sprawy od drugich.

Z alkoholikiem,narkomanem,pracoholikiem,hazardzistą ,obżartuchem nałogowym,graczem komputerowym i innymi takimi żyć się NIE DA.Chyba ,że się drania (dranicę) baaaardzo kocha .Ale jak się kocha ,należy pogonić ,niech sobie spadnie na pysk a następnie coś z tym zrobi.Modlitwę proponuję wznosić indywidualnie i w cichości ducha bo trzeźwiejący alkoholik i cala reszta to też koszmar -już nie wiadomo co gorsze .A jak się otrząśnie i nie popadnie w fanatyzm w drugą stronę to ewentualnie przebaczyć.

Nie da się (może i się da, ale nie warto) żyć z człowiekiem złym i głupim. Czynny alkoholik jest coraz gorszy (ten zanik uczuć wyższych o których pisze Basia) i głupszy- „równia pochyła”.
Podstawowa informacja, którą musi przyswoić alkoholik i jego bliscy to: nie ma WYLECZONYCH alkoholików. Z tym trzeba i można żyć jak...z cukrzycą i innymi niewyleczalnymi chorobami (które z resztą przy alkoholizmie, to „pan Pikuś”). Jeśli ktoś taką walkę podejmuje...
17 lat żyłam z ...nie wiem w końcu, czy to był alkoholik, czy jeno drobny pijaczyna bez charakteru, w każdym razie, zachowywał się, jakby był alkoholikiem. Ponieważ go kochałam, chciałam zjawisko zrozumieć i tak trafiłam do ludzi z Al.-anon i AA.
Jakich pięknych ludzi ja tam spotkałam!
Z trzeźwym alkoholikiem, na pewno można żyć, choć nie jest to łatwe i pozbawione ryzyka, ale każdy kontakt z Drugim Człowiekiem ryzyko przecież niesie.
Sądzę, że mądry partner mądrego alkoholika ma większe szanse na szczęście, niż osoba związana z zupełnie zdrowym (w sensie medycznym) durniem. ;)

dziwna07
 

Święte słowa, najprawdziwsza prawda. No tak ale jeśli uczestniczyłaś w spotkaniach Al-Anon lub AA nie mogłabyś powiedzieć inaczej. Wiem coś o tym. Pozdrawiam.:)

dziwna07
Ja jako alkoholik nigdzie tu nie napisałem, że jestem wyleczony. Jestem trzeźwy od 8-iu lat. Nie ukrywam tego choć mogłem w te drażliwe tematy nie wchodzić. Prawie od zalogowania się po raz pierwszy w KSC udzielam się w wątkach o uzależnieniach.

Tych ośmiu lat Tadeuszu gratuluję Tobie i Twoim Bliskim, wierzę i życzę jeszcze wielu, wielu :) (właściwie, mogłam się domyślić, po odmowie podania mi drinka w Kafejce)

A ponieważ we wcześniejszej dyskusji padło też coś takiego, że alkoholik nawet jeśli walczy, to i tak wraca do nałogu... chcę zwrócić uwagę, że przecież nie jesteśmy nieśmiertelni;) , życie składa się z iluś tam chwil z których najważniejsza jest TA właśnie, to o NIĄ warto zawalczyć. Ile tych chwil wyrwiemy Losowi- to nasze.:)

dziwna07
Jest tylko jeszcze czas picia który mi chluby nie przynosi.

Dla zainteresowanych
http://www.zdrowie.senior.pl/75,0,Tr...izmu,6894.html

Tadeusz jest chwalebnym przykładem trzeźwego alkoholika. Znam w realu parę takich osób.
Jednak moje doświadczenia osobiste mówią NIE DA SIĘ
Zapewne trzeba dużo sił do akceptacji takiego stanu rzeczy,ale i alkoholicy w swych zachowaniach są różni - tak jak wszyscy ludzie- więc generalizowanie nie jest wskazane.

Lucyno, mogłem siedzieć cicho jak mysz pod miotłą ze swoim problemem alkoholowym. Kto by widział, że piłem? Nikt!!
Chcę jednak pokazać, że można przestać pić, nie jestem jednak specjalistą w tej trudnej dziedzinie, próbuję naświetlić sprawę z każdej wiadomej dla mnie strony. Spotykam też tych którzy podobnie jak ja zaprzestali picia. Oczywiście jest druga strona tych co dalej chlają.