Mój brat jest gejem :(
 

witam wszystkich,

parędni temu dowiedzilam się ze moj brat jest gejem, to byl dl amnei straszny cios tak samo jak dla mojej mamy. Nie umiem sobei z tym poradzic zarowno jak mama. Czuje złość i bezsilność. To był dla nas wielki cios. Nie umiemy sobie z tym do końca poradzić. Dziękuję za ewentualne zainteresowanie... szukam kogos z kim moglabym chociaż wymienić opinie.

Zajrzyj koniecznie tu:

http://www.klub.senior.pl/rodzina-bl...obic-1098.html
Ja nic nowego nie dodam już, a powtarzać się nie chcę.
Pozdrawiam, Kaczuszko :)

Powyższy wątek jest już zamknięty. Może moderator potraktuje ten jako kontynuację tamtego?
Chyba warto?

Zapraszam do tego tematu. On już istnieje.
http://www.klub.senior.pl/rodzina-bl...obic-1098.html
On jest Twoim bratem. Czy przestałaś go kochać?
ps. szukałem parę sekund dłużej tematu od Ali.

nie przestałam go kochać...jestem na niego zla ze dal dla nas teraz tyle cierpienia mama sie zalamuje, staram sie teraz z nia rozmawiac bo ciągle placze...ja tez, mam mase roznych negatywnych uczuc, zlosc zal itp. boej sie o mamy zdrowie...i o zycie naszej rodziny... juz nigdy nic nei bedzi etak jak wczesniej.

chcialam pisac wlasnei w tamtym wątku ale nei moglam bo jest nieaktualny...

Kaczuszko
Wobec tego pisz tu, zapoznaj się jednak dokładnie z tamtym wątkiem. Orientacji brata nie zmienicie. Musicie Go kochać tak jak do tej pory. Pewnie potrzebujecie trochę czasu na przyjęcie tego faktu do wiadomości i akceptacji. Powodzenia.

Kaczuszko, ja widzę tylko jedno wyjście.
Kochać go dalej tak samo i wspierać, nic na to nie poradzicie, choć rozumię, że to jest trudne i szokujące.
Jeżeli się od niego odsuniecie to go stracicie. Jemu też pewnie jest z tym ciężko, ale czy to tak do końca tylko jego wina.
To jeszcze nie jest takie straszne, pomyśl o innych młodych ludziach, którzy chorują na nieuleczalne choroby, co byś wolała.

Już nigdy nie będzie, fakt.
A co wolałabyś? Żeby ukrył, nie powiedział?
Dziewczyno, przecież jego prawdopodobnie decyzja o porozmawianiu z Wami musiała nieźle kosztować. Powiedział komu? Najbliższym. Nie myślisz, że on potrzebuje Waszego wsparcia?
Musicie dać sobie czas na oswojenie się z tym. Płakać i załamywać się...
To nie jest choroba, to nie jest przestępstwo. Poczytaj zresztą tamten wątek.

Kaczuszko nic na to nie poradzisz , brat tez
To nie jego wina taki sie urodził .
Znałam kilku panów tej orietacji , chcialabym miec ich za siąsiadów ..
Nie trac brata pogódz sie z tym ...badz z nim ,jemu i tak jest ciezko ..

najpierw powiedzial znajomym co tez bylo dla nas szokiem, ja się domyslilam po jego dziwnej zawartosci na komputerze, chodz dopiero po roku zdobylam się na to zeby zapytac... ale mialam dosc zycia w niepewnosci i zapytalam...chyba sama tego teraz żałuję, a mamie powiedizlam ja bo myslalam ze bedzie mi latwiej, i dlatego ze z tą mysla sama bym nie potrafiła życ, i tego teraz też załuje, ... moze nie powinnam, moz ebylam egoistka ale nei umialam zatrzymac tego dla siebei to byl dla mnie szok

To wszystko jest piękne i światłe.
Jeśli nas nie dotyka.
Ja rozumiem ból i złość , dlatego nie napiszę Ci -kaczuszko - żadnych sloganów o miłości i takie tam ..Bo najpierw muszą opaść emocje .
A matka nigdy nie przestanie kochać syna -geja.Natomiast problem z tym mają ojcowie .
Takie jest życie.

Kochana mysle ze nie jest tak żle masz brata a co bys zrobiła jak bys się dowiedziała że brat ma tylko 3 miesiące życia .On teraz napewno Was potrzebuje zdobył sie na odwage żeby wam powiedzieć .Ja straciłam brata miał 28 lat zmarł na raka moja mama po smierci sie załamała i żyła tylko 7 lat .Kochaj go jak masz brata takiego jaki jest .Napewno jest dobrym człowiekiem pa

mama sie martwi tez jaka by byla reakcja ojca nie chce mu mowic bo wie ze by bardzo zle to przyjął, boi sie o jego zdrowie tez, wszyscy sie boimy, ja ososbiscie wole to ukrywac przed tatą, z drugiej strony mama sie tym gryzie sama moze z ojcem by bylo jej latwiej, by ją wsparł, ale moze by bylo gorzej, mama mowi ze tato by sie zalamał. Dodam ze mieszkam w malej miejscowosci gdzie wszytscy się znają i łatwo zarowno brat jak i cala rodzina by nie miala łątwego zycia, by byly ciagłe plotki; tu kazdego bardziej interesuje czyje zycie niz wlasne. Niektorzy powiedzą no to co ze to nie taki problem bez wplywu na nas. To jest spolecznosć mala wszyscy sie znają i naprawde nei latwo by bylo zyc czując ze wciąż ktos za plecami obgaduje lub cos insynuuje lub sluchac za plecami ze mam brata ciote lub on by mial takie sytuacje nei mowiąc o rodzicach, na pewno byloby to ciężkie i przykre dodatkowo dla nas.

wiem ze jest dobrym człowiekiem, ale wydaje mie się ze nei mozna porownywac tego do choroby. Z powodu choroby ludzi się nie piętnuje. Boje się tez o jego dalsze życie, jak on sobei poradzi, przeciez naprawde jest wysoka neitolerancja. Poza tym ja nigdy nei przypuszczalam ze to przytrafi się ojej rodzinie, ja nie wiem czy to zaakceptuję. Nigdy tego do konca nie akceptowalam choc tolerowalam to ze ludzi emogą miec inna orientację. Ale ja z nim dorastalam, wiem ze kochaał się w dziewczynach, wiem ze to się mu zdarzalo. Wolalabym zeby sobie eksperymentowal jesli chce ale nei musi od razu twierdzic ze jest gejem. Mam taki metlik w glowie... moze to się z czasem mi jakos ułoży. Ale rodzice, spoleczenstwo w ktorym zyje od urodzenia. Sobie mysle ze to moze jego jakas fanaberia, i niepotrzebnie nam robi tyle przykrosci, zawalil nam sie swiat poniekąd...

Kaczuszko...

Na razie nie mówcie ojcu .
Dla każdego ojca , jest to cios między oczy .Taka jest prawda.
Najpierw uporajcie się z tym same .Czasu trzeba .
Małe miasteczko ?
Ciężka sprawa .Jeszcze długo nie będzie tolerancji w naszych małych miasteczkach .

z gory przepraszam za blędy i brak spojnosci mysli itp, al emam w sobei duzo emocji i poruszam kazda mysl . Jescze co do wczesniejszej wypowiedzi o chorobie, starta brata na pewno jest większa i nei mozna tego porownywac tak jak mowilam to moze jego głupia fanaberia...:( Niech sobei eksperymnetuje jesli chce... ale ja jakos nie potrafie z tym dojsc do porzadku dziennego ze jest gejem i koniec

Kaczuszko
Miej w nosie to co powiedza ludzie.Rozumiem cios jaki spadl na rodzicow,rodzenstwo.
To mozna przezyc,podobnie jak i to,ze corka jedynaczka lub syn jedynak decyduja sie na wstapienie do seminarium duchownego.
Czy to nie jest bol dla rodzicow?
Bo ktorzy rodzice nie pragneliby dostapic zaszczytu babciowania lub dziadkowania?
Syn-gej budzi pogarde otoczenia.To wstretne i nie do zaakceptowania.
Syn w seminarium duchownym budzi powszechny szacunek.
Obie rodziny cierpia.Wybacza sie tylko temu drugiemu.

W pierwszym odruchu wpisałam, co wpisałam.
Ale teraz przypomniałam sobie, że w tym wątku pisują także geje, występując jako własna rodzina. Z różnych względów to robią. Przeważnie po to, aby poznać myśli właśnie swoich bliskich.
I też ich nie potępię...

PS Ja tu nie wypisuję sloganów.
Piszę to, co myślę. Myślę sloganami? Możliwe. Ale na zmiany już trochę przypóźno, a poza tym nie chce mi się ;) :)

To tak jak mnie .

Dlatego piszę rzeczy może okrutne , ale prawdziwe .
Mała miejscowość ,to nie Warszawa .
Natomiast doradzam wyjazd do tejże ( brata ) i oswajanie rodziny z daleka.
Wszystko się ułoży .Tęsknota i miłość zrobią swoje.Chłopak przecież nie przestanie być synem i bratem.

Dziękuję Lila,
tez mi sie wydaje ze jego wyjazd wyszedłby wszytskim na dobre, moze jakos latwiej oswoiło by się emocje...dziękuję za wasze wypowiedzi i czekam na więcej moga być nawet te okrutne ;) ale tego jakos się nie boje...

Będę bardziej okrutna...
 

No, to ja mam takie podejrzenie...że pisze nie kaczuszka, tylko zwykły kaczor. Trudno. Mam prawo tak myśleć.
I nie zamierzam więcej polemizować w tym temacie.

destiny ale to nic nie wnosi do watku, chodzi tu o rady, ja jestem soistrą, a mysl co chcesz to nic nie zmienia i nie pomaga mi sie uporac z tym, jesli uwazasz ze ja nie cierpie z powodu tej calej sytuacji, trudno ale mowie ja pisalam zeby sie wygadac a to co ty mylisz to...sobie mysl

jak juz pisalam cięzko mi się porozumiec z bratem bo on tak twierdzi i mowi ze tak jest i juz, dl amnei nei jest to takie oczywiste i jasne i szukam opinii innych ludzi moze to mi jakos pomoze...moze bede umiala pomoc mamie, jakos sie z tym trzeba uporac

destiny. Zidentyfikowałaś bezbłędnie. Gratuluję. :)

spadlo to na mnei tak nagle, czy niektorych tu naprawde dziwi ze szukam pomocy opinii itd. po to chyba jest to forum; jezeli nei chcecie komentowac to nie piszcie nic a ty,m bardziej ze ja to nie ja ... i prosze tylko o to zeby nei podwazac prawdziwosci mojego problemu bo robicie mi tym krzywde. Jezeli nie chcecie pomoc po prostu nie piszcie, nie licze na naciągana empatię. Zalozylam ten watek bo mam problem z uporaniem się z tym, zostawcie to dla ludzi ktorzy będą chcieli mi pomoc.

Temat...
 

Temat jest zbyt poważny, żeby stroić sobie żarty.
Autentyczne posty i problemy wyczuwa się na odległość.
Nic nowego nie wniesiemy - wystarczy poczytać podobny, zamknięty watek.
Paa...

to jest moj problem, zgadzam sie z ety nic nei wniesiesz al ebylo tu pare wypowiedzi ktore nei skreslaly mnei od razu tak ja kwy po co to robicie nei rozumiem. poz atym kazdy problem jest inny ajak ty wszytsko wies zto tylko pozazdroscic ze nie masz w zyciu problemow, ale nie przeszkadzaj innym

nie obchodzi cię to to po prostu tu nei wchodz az tyle jadu w sobei masz... wspolczuję . zaloż swoj wątek i tam daj upust swoim problemom!!!

Pozdrawiam...
 

Bez jadu...:D

Ot i wszystko jasne !!!

no to się tu nie udzielaj proszę bo ja mam problem i szukam pomocy... moej zycie cie wcale nie musi obchodzić, ale nie utrudniaj bo moze ktos bedzie chcial mi pomoc a ty sie bawis zw podwazanei moejj osoby i problemow w rodzinei nawet nie wiesz jak to moze byc przykre; poza tym ktos to mzo eprzeczytac i pomyslec ze klamie i olac mnie, mozesz zabierac mi potencjalna pomoc!!!!:confused:

Kaczuszko
Postaraj się ostudzić swoje emocje.
Założyłaś wątek i stał się on własnością publiczną. Nie jest Twoją prywatną własnością. Nie możesz więc zakazywać komuś tu się wypowiadać. Temat wart dyskusji. Tu przyjmujesz poglądy innych tak samo będzie w życiu w tej miejscowości gdzie mieszkacie. Nie zauważyłem by tu rzucano jadem. To co jest naprawdę jeszcze nic. Sam w innym temacie dostałem też negatywne odpowiedzi.
ps.zanim wyślesz post, przeczytaj go i popraw. Dość trudno się ciebie czyta. Nie uważaj tego za atak na ciebie.

ja nie zakazuje sie wypowiadac jezeli ktos się wypowiada na temat, chyba nie zrozumiales Tadeuszu. Ja jestem otwarta na dyskusje ale nie na takie ze ktos mi mowi ze ja to nie ja i ze jakas ogolnie sciema- to raczej nie jest dyskusja jak sądzisz?? Mam nadzieje ze teraz wszystko jasne! Mam nadzieję ze juz troszkę lepiej się mnie czyta.

Kaczuszko
Zrozumiałem bardzo dobrze. Jaką masz gwarancję, że ja jestem Tadeusz, a może jestem Tosia, Basia i dla jaj podaję się za chłopa. Taki jest internet i niczego nie możemy być pewni. To czy jesteś kaczuszką czy też kaczorkiem, możemy odsunąć na bok. Potrzebujesz zrozumienia. Pomocy? raczej nie bo tu nie ma co pomagać. Brata tak natura stworzyła i taki (gej) zostanie. Musicie nauczyć się żyć z tolerancją środowiska lub jej brakiem. Tak samo jak inni z kolorem skóry, z kolorem włosów (ile docinków dostają osoby rude) dalej łyse.
ps.Teraz lepiej się czyta. Powodzenia.
ps2. Przed tatą to długo macie zamiar ukrywać? i tak się dowie a lepiej od swoich. To tak jak ze zdradzaną żoną, ona dowiaduje się ostatnia?

zwracam się tylko tak jak to wpisales, nick to nick, nie przywiązuje tak wagi do tego, raczej do tresci. Ale geje chyba są mniej tolerowani nie oszukujmy się. No wlasnie nie do konca wiem jak jest z tą orientacją, ale podobno są osoby homoseksualne ktore stały się hetero? czemu nikt tego nie bada jak to naprawdę jest. A moze ja to sobie wmawiam i chcę widzieć ciągle tę nadzieję ze to się zmieni. No moj brat mowi ze tak jest a ja mam nadzieję ze to się zmieni.

kaczuszko
 

przeczytałam wszystkie posty w tym wątku, rozumiem, że Twojej Mamie i Tobie jest ciężko, brat również nie ma w tej chwili "łatwych chwil", jest jak jest, brat nadal jest Twoim bratem i synem swoich rodziców więc nie odsuwajcie się od niego bo sobie na to nie zasłużył. Taki się urodził i już, opinię publiczną miałabym w nosie. Wiem, że najłatwiej jest radzić ....

Kaczuszko
Pewnie tak ale to właśnie wynik braku akceptacji i tolerancji. Może te osoby uznały, ze dla utrzymania twarzy w otoczeniu stały się hetero, zmieniły stan cywilny, maja dzieci. Podstawowe pytanie. CZY SĄ SZCZĘŚLIWI??
Czy ten związek -sztuczny- jest szczęśliwy?

Kaczuszko
W tym poprzednim wątku znalazłem to
http://www.homoseksualizm.pl/rodzicegejow.html
przeczytajcie, wszyscy tj mama tata i Wy brat i ty. Powodzenia. Pogody ducha.

dziekuje pięknie za tego linka, bardzo trafil do mnie ten artykuł; chciałabym się spotkac z rodzinami ktore maja podobny problem, niedawno wlasnie byla wielka klotnia u nas domu brat nie moze zrozumieć czemu nam tak cięzko i bierze wszystko do siebie tak jakbysmy z mamą atakowaly jego, a przeciez to z czym musimy się zmierzyc, i w rodzinie i w spoleczenstwie naprawdę nie będzie łatwe. To wszytsko dlatego ze o niego się tez martwimy. przejrzalam ostatnio moej zdjęcia z bratem z dziecinstwa i nie dalam rady ich obejrzec, jakis taki dziwny zal i rozczarowanie...|
dziękuję tadeusz 50

Kaczuszko.
Tamten wątek przeczytałem do tego linka. Jesteście bardziej zainteresowani tematem polecam poświęcić trochę czasu i przeczytać cały tamten wątek, łącznie z podanymi linkami. Tam na pewno jest dużo ciekawych wiadomości.

Masz racje.Jesteś super psychologiem, podobnie oceniam kaczuchę. Dalsze jego posty absolutnie o tym świadczą. Tu przecież nikt gejów nie potępia. Czy nie przyzwoiciej byłoby, gdyby napisał prawdę. Obłudy nie cierpię.