Serdeczności W Podróży

[xys]

http://tv.wp.pl/index.html?ticaid=11...rogram-2595881

http://www.ulx.pl/Przepisy/faszerowana-swinka-morska/

Faszerowana świnka morska
1 świnka morska
8 ząbków czosnku
1 cebula
3 gał?zki mięty
?wieże oregano
kminek mielony
papryka
sól
olej

Zdjąć skórę ze świnki, wyjąć przez odbyt wnętrzności (nie otwierać brzucha). Umyć dokładnie i zostawić do wyschnięcia. Cebulę drobno pokroić. Oregano i wnętrzności świnki drobno posiekać. Na rozgrzanym oleju usmażyć posiekany czosnek, cebulę, paprykę i wnętrzności świnki razem z jej krwi?. Na koniec dodać posiekane zioła i sól. Przygotowane nadzienie włożyć przez odbyt do świnki. Czę?ci? farszu nasmarować świnkę na zewnątrz. Smażyć na wolnym ogniu 2h. Po usmażeniu kroić ją w poprzek i podawać z ziemniakami.

[xys]

http://tierralatina.blox.pl/2007/02/...na-patyku.html

[xys]

http://sprawdzonakuchnia.pl/flaczki-boczniakow/

[xys]

http://barwysmaku.blogspot.com/2011/...po-polsku.html

[xys]

https://leclerc.com.pl/nowy/prodinfo.php?item_id=908

[xys]

inteligencja interpersonalna

W klasie można go szybko rozpoznać – najczęściej lider grupy, powszechnie lubiany, otaczający się kolegami, koleżankami.

Cechy wyróżniające:

wysoka wrażliwość na relacje międzyludzkie
lubi pracę w parach, trójkach i w grupach – należy często zmieniać składy
kładąc nacisk na współpracę i wzajemne zaufanie
przywódcy grupy
bardzo kontaktowy, dusza towarzystwa
wysoka empatia
obdarzeni cechami liderów
potrafią uczyć i naturalnie wpływać na innych, łagodzić konflikty, naturalnie przewodzą, tworzą więzi, współpracują
mają dużą liczbę znajomych, przyjaciół

Dzieci o tej dominancie mogą mieć nawet spore problemy w szkole, gdyż mimo głoszonych haseł o stymulowaniu postaw prospołecznych, współpracy itp., w praktyce, np. na lekcji, promowana jest cały czas praca indywidualna.

Nawiązywanie relacji interpersonalnych na lekcjach, wzajemne pomaganie sobie jest wręcz zabronione i oceniane negatywnie („nie ściągaj”). Osoby o tej dominancie pojawiają się w samorządzie szkolnym i czasem tu mogą rozwijać swoje talenty.

Zawody, profesje: konsultant, psycholog, polityk, socjolog, praca w zespołach ludzkich, kierownik/dyrektor, lekarz, pielęgniarka, sekretarka

[xys]

Inteligencja społeczna – pojęcie wprowadzone w 1920r. przez Edwarda Thorndike'a, oznaczające zdolność rozumienia i kierowania ludźmi oraz rozumnego działania w stosunkach międzyludzkich[1].

Inteligencja społeczna polega na stosownym doborze zachowania i sposobu komunikacji, co w sytuacjach związanych z negatywnymi emocjami bywa trudne. Stosowność w tym wypadku to nie tylko osiągnięcie celu, do jakiego komunikacja jest środkiem, ale przede wszystkim stopień, w jakim odbiorca komunikatu nie zniekształca intencji jego nadawcy. Inteligencja interpersonalna jest więc także umiejętnością radzenia sobie z konfliktami interpersonalnymi i łatwością współdziałania z innymi.

Inteligencja społeczna wiąże się z inteligencją emocjonalną, na którą, oprócz umiejętności społecznych, składają się zdolność samokontroli, samokreacji i wglądu we własne emocje.

[xys]

Moria (wiłość, nastrój moriatyczny, także wesołkowatość oraz z niem. Witzelsucht) – w psychiatrii, wesołkowaty nastrój; podwyższenie nastroju, któremu towarzyszy beztroska, pusta wesołkowatość, głupkowate żarty[1]. Wyraz pochodzący z gr. mōría „głupota; prostactwo”. Pacjenci w tym stanie wydają się być pozbawieni ograniczeń i hamulców, cechują ich gwałtowne reakcje na bodźce, inne osoby czy zdarzenia czasami na bardzo dużym poziomie szczegółowości, jak reakcja na niuanse tonu głosu czy słowa.

Pacjenci są także skłonni do żartów, kalamburów i innych dowcipów słownych. Wydają się także bardzo wrażliwi, ale jest to wrażliwość bierna i nieselektywna. Reagują podobnie na każdy rodzaj bodźców niezależnie od ich wagi i charakteru, co według niektórych neurologów, jak np. Aleksandra Łurii, jest zasadniczą cechą tego objawu[2].
Objaw charakterystyczny dla guzów płata czołowego i innych organicznych uszkodzeń tej części mózgu (zespół czołowy)[2]. Termin wprowadził do medycyny niemiecki neurolog Moritz Jastrowitz w 1888 roku[3].

[xys]

Wino – napój alkoholowy uzyskiwany w wyniku fermentacji moszczu z winogron. Proces ten nosi nazwę winifikacji. Proces produkcji jest skomplikowany i ulega modyfikacjom w zależności od producenta i rodzaju wina.

Istnieją setki odmian, smaków i rodzajów wina. Jego smak oraz bukiet zapachowy zależy od rodzaju szczepów winogron, sposobu ich uprawy, klimatu i ziemi, na której się je uprawia oraz od sposobu winifikacji.

http://upload.wikimedia.org/wikipedi..._Wine_Glas.jpg

[xys]

Wino pochodzi z Kaukazu. Uprawą winorośli zajęto się najpierw w Azji Mniejszej, a następnie w Grecji i Italii, skąd wraz z rozrostem imperium rzymskiego rozpowszechniła się na terenach dzisiejszej Francji, Hiszpanii, Portugalii, w Dalmacji i północnej Afryce.

Wyraz wino pochodzi z łaciny, starożytni Rzymianie nazywali ten płyn vinum. Dalsza etymologia jest niepewna: w łacinie vinum jest wyrazem obcym, ale źródła zapożyczenia nie znamy. Może to być bardzo wczesny import z greki (gdzie wino nazywa się οἶνος oînos, w wymowie archaicznej ϝοῖνος woînos[2]), albo też, co bardziej prawdopodobne, i łacina i greka zaczerpnęły wyraz z jakiegoś wspólnego źródła (być może z języków semickich – por. arabskie ﻭﻳﻦ wajn – lub z gruzińskiego ღვინო ġvino).

Wino było elementem zarówno codziennej diety, jak i uroczystości religijnych starożytnego świata. Do konsumpcji mieszano je z wodą w proporcji od 1/5 (1 część wina plus 4 części wody) do pół na pół.

Wino znalazło swoje miejsce zarówno w pogańskich bachanaliach, jak i kielichu chrześcijańskiej Komunii.

Pierwszym chrześcijańskim patronem miłośników wina był św. Marcin z Tours, urodzony w Sarabii (dziś Szombathely). Święci Urban i Wincenty zostali głównymi patronami właścicieli winnic i winiarzy.

Benedyktyni z Château-Prieuré w Pommiers zapoczątkowali w średniowiecznej Europie uprawę winnic i produkcję wina przeznaczonego na sprzedaż głównie w rejonie Bordeaux oraz w takich miejscach jak Clos de Vougeot czy Côte de Beaune w Burgundii. Tradycję kultywowali benedyktyni z Cluny – w rejonie Côte-d'Or w pobliżu Mâcon, oraz cystersi z Nuits-Saint-Georges. Sztukę produkcji wina alkoholizowanego zapoczątkowały benedyktynki z opactwa Fécamp oraz kartuzi z klasztoru w Delfinacie.

Europejska strefa winnic przecina kontynent na dwie części. Na północy rozciąga się wzdłuż linii Loary, przez Szampanię do Mozeli i Nadrenii, a stamtąd na wschód ku dolinom nad Dunajem, i dalej w stronę Mołdawii i Krymu. Jest bardzo niewiele okręgów znanych z dobrego wina, które kiedyś nie należały do cesarstwa rzymskiego. Winnice bałkańskie w Serbii, Rumunii, Chorwacji, Macedonii, Bułgarii i Grecji – tępione przez przeciwnych piciu alkoholu mahometańskich Turków osmańskich – są równie stare jak winnice Hiszpanii, Francji czy Włoch.

Pierwsze udokumentowane historyczne informacje o uprawie winorośli i produkcji wina w Zielonej Górze pochodzą z 1314 roku[3].

W wieku XVI i XVII w Polsce wina z obszaru Węgier (najpopularniejsze w owym czasie – stąd powiedzenie nullum nisi Hungaricum = nic poza węgierskim) zwano węgrzynami, czasem madzarami, niemal równie popularne było wino pochodzące z okolic greckiego miasta Malwazja zwane w Rzeczypospolitej małmazją. W XVI wieku Lwów był znany jako jeden wielki skład małmazyi. Znane były również wina hiszpańskie: alikanty, madery, malagi czy seki. Według wartości i smaku wina dzielono wówczas na główne, podgłówne, połowiczne, lekkie i wytrawne, popularne stołowe, czy tzw. stare.

[xys]

Ze względu na barwę wina dzieli się na[4]:

wina białe o barwie od jasnożółtej lub zielonkawej do brązowej
wina różowe o barwie od różowej do jasnoczerwonej
wina czerwone o barwie od jasnoczerwonej do ciemnowiśnowej

Ze względu na zawartość cukru (cukry redukujące po inwersji)[4]:

Wytrawne do 10 g/l
Półwytrawne powyżej 10–30 g/l
Półsłodkie powyżej 30–60 g/l
Słodkie powyżej 60–150 g/l
Bardzo słodkie powyżej 150 g/l

Ze względu na zawartość etanolu wina dzielimy na [4]:

Wina słabe — do 10% obj.
Wina średnio mocne — o mocy od 10 do 14% obj.
Wina mocne — o mocy od 14 do 18% obj.

wina wzmacniane (alkoholizowane) zawierają powyżej 18% obj. etanolu. Etanol dodaje się zazwyczaj w celu wstrzymania procesu fermentacji, np. madera, malaga, marsala, porto, sherry.
niektóre mocne wina z Kalifornii, słonecznych regionów Francji, jak też Węgier, osiągają do 16% zawartości alkoholu

Wina zawierające dwutlenek węgla nazywamy winami musującymi. Rozróżniamy trzy rodzaje win musujących:
szampan (Champagne) – uzyskiwane metodą szampańską i pochodzące z rejonu Szampania,
wino szampańskie – uzyskiwane metodą szampańską, ale niewyprodukowane w Szampanii,
wino musujące – zwykłe wino nasycone sztucznie dwutlenkiem węgla

[xys]

Często dzieli się wina na lepsze, czyli droższe, i gorszej jakości tańsze (określane potocznie jako np. sikacz[6]). Badania naukowe wykazały jednak że tanie (poniżej 5 funtów, czyli ok. 25 złotych) wina smakują tak samo dobrze jak drogie – konsumenci nie są w stanie zaklasyfikować na podstawie smaku, czy nieznane im wino jest tanie czy drogie. Poprawna odpowiedź jest podawana w 50% przypadków, czyli tak jak w przypadku losowania[7].

[xys]

OK znam się dobrze na winach. piję wyłącznie francuskie, mniej włoskie i hiszpańskie i porto lub malaga z Iberii. i albo mi smakują albo nie, głównie stołowe: czerwone wytrawne, barwa, tanina, kwasowość.

Niekiedy musują delikatnie - pijane zamiast lemoniady we Włoszech. nie jestem snobem. jestem kosmopolitą o wyrobionym guście. powszechny bezmiar kiczu lub braku poczucia estetyki w każdym aspekcie jest dla mnie bardzo męczący. uwielbiam dystyngowaną prostotę - nawt starożytną lub finezyjną i absolutnie bez fusion.

teraz przesmażyłem na ostro surowe chili, dwa ząbki i imbir na oleju z suszonych pomidorów, starłem na julienne dwie marchewki, dwie łodygi selera naciowego w talarki i dodałem do duszenia po redukcji ognia. wyłaczyłem aby pozostało zamknięte al dente. ot warzywka jako sałatka na zimno lub dodatek na ciepło.

Często dzieli się wina na lepsze, czyli droższe, i gorszej jakości tańsze (określane potocznie jako np. sikacz[6]). Badania naukowe wykazały jednak że tanie (poniżej ok. 25 złotych) wina smakują tak samo dobrze jak drogie – konsumenci nie są w stanie zaklasyfikować na podstawie smaku, czy nieznane im wino jest tanie czy drogie.

Poprawna odpowiedź jest podawana w 50% przypadków, czyli tak jak w przypadku losowania

[xys]

Enologia (z gr.: oínos = wino + lógos = nauka) – dział nauki zajmujący się kwestiami związanymi z produkcją wina; inaczej ojnologia lub winoznawstwo.

Obejmuje m.in. uprawę winorośli, sposoby określania składu poszczególnych gatunków wina, produkcję, sposoby przechowywania, zasady degustacji.

W niektórych krajach (np. we Francji) enologia jest przedmiotem studiów na uczelniach.

[xys]

http://pl.wikipedia.org/wiki/Siemens_Inspiro

Metro w Warszawie

Odjazd Inspiro ze stacji Imielin podczas inauguracyjnego przejazdu
2 lutego 2011 podpisano umowę na dostawę 210 wagonów (35 składów 6-wagonowych) dla metra w Warszawie[10]. Kontrakt posiadał opcję zwiększenia zamówienia o kolejnych 17 pociągów w ciągu trzech lat od podpisania umowy, ale nie skorzystano z tej możliwości[15][23]. W ramach umowy został zakupiony również symulator Inspiro na potrzeby szkoleń maszynistów[24].
21 grudnia 2012 dostarczono pierwszy skład do Stacji Techniczno-Postojowej Kabaty[25], gdzie 12 stycznia 2013 odbyła się prezentacja tego pociągu[18]. 30 kwietnia 2013 do Warszawy dotarł pierwszy z zespołów montowanych w zakładach Newag w Nowym Sączu[26].
Pojazdy dostarczane są do Warszawy z Nowego Sącza przez PKP Cargo, a z austriackich zakładów Siemensa przez Rail Cargo Austria, ČD Cargo i PKP CARGO[26].
6 października 2013 włączono do eksploatacji dwa pierwsze pojazdy Inspiro[27]. 21 października 2013 kursy na linii M1 rozpoczął trzeci skład[28].
17 listopada 2013 przed stacją Politechnika od strony Centrum doszło do pożaru pociągu numer 52[29].
20 składów będzie obsługiwało II linię metra, zaś pozostałych 15 ma wzmocnić I linię[30].
Metro w Kuala Lumpur[edytuj | edytuj kod]
W październiku 2012 podpisano umowę na dostawę 232 wagonów (58 składów 4-wagonowych) dla metra w Kuala Lumpur[11]. Pociągi mają zostać wyprodukowane we współpracy z lokalnym partnerem w Malezji[11]. Pojazdy mają być wykorzystywane na nowej linii metra, która ma zostać oddana do użytku w grudniu 2016 i połączyć Sungai Buloh i Kajang z centrum Kuala Lumpur[11]

[xys]

Przed godziną 16 w jednym z wagonów Inspiro (pociąg nr 52) przed stacją Politechnika pojawił się dym. - Dojeżdżający pociąg Inspiro miał zadymienie pod ostatnim wagonem.

Maszynista to zauważył, pasażerowie zostali ewakuowani ze stacji i ze składu. Część osób wysiadała z pociągu przed stacją w okolicy peronu technologicznego, a cześć na peronie pasażerskim - mówi Paweł Siedlecki z biura rzecznika prasowego Metra Warszawskiego. Pasażerów z pociągu i ze stacji ewakuowano. Nie wiadomo jeszcze, co jest przyczyną zdarzenia. - Najprawdopodobniej zapalił się silnik. Osiem osób zostało lekko poszkodowanych - mówi Krzysztof Malawko, rzecznik prasowy spółki.

- Pociąg wjeżdżał na Politechnikę od strony Centrum, na skutek zadymienia została podjęta decyzja o ewakuacji pasażerów. Jeszcze przed przyjazdem straży pożarnej, pracownicy metra podjęli próby gaszenia gaśnicą proszkową, stwierdzono iskrzenie. Cztery osoby zostały poszkodowane, zabrano je do szpitala - mówi kpt. Artur Laudy z komendy miejskiej Straży Pożarnej.

Po zdarzeniu ruch pociągów został wstrzymany pomiędzy Ratuszem a Wilanowską. Jak poinformował nas ok. 16:35 rzecznik Metra, pomiędzy stacjami Centrum i Wilanowska ruch pociągów odbywa się wahadłowo - bez zatrzymania na stacji Politechnika. Pociągi dojeżdżają normalnie od Kabat do Wilanowskiej i od Młocin do Centrum.

[xys]

Dania jest monarchią konstytucyjną – głową państwa jest królowa Małgorzata II. Władzę ustawodawczą sprawuje jednoizbowy parlament noszący nazwę Folketing (179 deputowanych) wybierany na 4-letnią kadencję.

Dania jest najstarszą europejską monarchią[4][5][6] z zachowaną ciągłością dziedzicznej władzy monarszej. Obecnie na tronie duńskim zasiada królowa Małgorzata II, córka Fryderyka IX i królowej Ingrid, z dynastii oldenburskiej, linii Sonderburg-Glücksburg, zamężna z księciem Henrykiem. Następcą tronu jest starszy syn królowej, książę Fryderyk. Dania jest monarchią konstytucyjną od 5 czerwca 1849 roku.

Dania – Królestwo Danii (duń. Kongeriget Danmark) – państwo położone w Europie Północnej (Skandynawia), najmniejsze z państw nordyckich. W jej skład wchodzą też formalnie Grenlandia oraz Wyspy Owcze, które posiadając szeroką autonomię tworzą z kontynentalną Danią Wspólnotowe Królestwo Danii (Rigsfællesskabet). Dania graniczy od południa z Niemcami, zaś przez cieśninę Sund sąsiaduje ze Szwecją.

[xys]

Pierwotnie obszar dzisiejszej Danii został zasiedlony przez plemiona germańskie: Cymbrów i Teutonów, a następnie Anglów, Jutów i Sasów. Te 3 plemiona w V i VI wieku po podbiciu części Wysp Brytyjskich (dzisiejsza Anglia) przemieściły się tam, a na ich miejsce napłynął północnogermański lud Duńczyków. W okresie VIII-IX wieku Duńczycy brali udział w morskich wyprawach na wybrzeża Wielkiej Brytanii, państwa Franków i wybrzeża Bałtyku. Postępowało jednoczenie kraju, a w IX wieku kraj został schrystianizowany. Duński król Kanut II Wielki władał państwem, które obejmowało obok Danii, także Anglię, Norwegię, południową Szwecję oraz część Finlandii.

[xys]

Gospodarka

Gospodarka Danii jest dobrze rozwinięta.

Spośród krajów unijnych, ma najlepszy Wskaźnik Wolności i jest w pierwszej dziesiątce najbardziej wolnych na świecie[7].

PKB per capita w 2005 roku wynosiło nominalnie 50 tys. 965 dolarów (8. miejsce na świecie), a po zmierzeniu parytetem siły nabywczej 36 tys. 549 dolarów (7. miejsce na świecie), co jest wynikiem pod obydwoma względami porównywalnym do Szwajcarii.

Wskaźnik Giniego, czyli poziom rozpiętości w dochodach, wynosi 25 i jest najniższy na świecie obok wyniku pozostałych krajów skandynawskich. Podatki należą do najwyższych w UE i na świecie, stanowią one 49% PKB.

Najwięcej zatrudnionych (blisko 70%) pracuje w szeroko rozumianej sferze usług. Na terenie kraju istnieje m.in. przemysł spożywczy, maszynowy, celulozowo-papierniczy, metalurgiczny i budownictwo.

Dużą rolę odgrywa wydobycie surowców energetycznych (ropy naftowej, gazu ziemnego, węgla brunatnego, oraz torfu). Dania jest samowystarczalna energetycznie. Wydobycie ropy i gazu dwukrotnie przekracza potrzeby własne, a nadwyżka jest eksportowana[8].

Znane firmy duńskie to Maersk, jedna z największych na świecie firm kontenerowych, Lego i Carlsberg.

Dania posiada stosunkowo dobrze rozwiniętą sieć drogową. W 2006 ich łączna długość wynosiła 72 362 km a średnia gęstość 167,9 km/100 km². W 2007 istniało w tym kraju 2644 km linii kolejowych, ich średnia gęstość wyniosła 6,14 km/100 km².

Rolnictwo

Rolnictwo duńskie jest wysoko rozwinięte, nowoczesne o wysokim stopniu mechanizacji, cechuje się intensywnością i wysoką wydajnością (jedno z czołowych miejsc w świecie pod względem wydajności). Wytwarza się znaczną nadwyżkę żywności, trzykrotnie przewyższającą potrzeby kraju, która stanowi ważny towar eksportowy.

Dania ma jeden z największych w świecie odsetek gruntów ornych i sadów wynoszący 63% powierzchni kraju. Uprawa obejmuje głównie zboża (zwłaszcza pszenicę, a także jęczmień, żyto i owies), buraki cukrowe, ziemniaki oraz warzywa.

Średnie plony są na poziomie: pszenica – 52 q/ha, jęczmień – 40 q/ha, owies – 38 q/ha. Hodowane jest przede wszystkim bydło (zarówno typu mlecznego, jak i mięsnego) i trzoda chlewna, sporą rolę odgrywa hodowla drobiu. Dania jest światową potęgą w produkcji i eksporcie mleka, mięsa, masła i serów. Udział duńskiego mięsa w handlu międzynarodowym sięga ok. 15% (1. miejsce w świecie), w przypadku masła odsetek ten wynosi 17% (2. miejsce w świecie). Istotną rolę, dzięki warunkom naturalnym, odgrywa rybołówstwo morskie, ponad 2/3 połowów przeznacza się na eksport. Największymi portami rybackimi są: Esbjerg, Skagen i Thyborøn. Produkcja ogrodnicza koncentruje się wokół dużych miast, najwięcej szklarni znajduje się na wyspach Fionii i Zelandii. Lasy pokrywają ok. 12% powierzchni kraju, a produkcja drewna zaspokaja 1/3 zapotrzebowania Danii.

[xys]

Typowa duńska kuchnia jest połączeniem tradycyjnej kuchni Skandynawii ze tradycjami kontynentalnymi.

Posiłkowi towarzyszy koncepcja hygge (ciepłej i miłej atmosfery, odpowiedniego nastroju). Często spożywane są dania z ryb np.: makreli, śledzia (które bywają jadane w marynowanej słodkiej zalewie albo jako dodatek do kwaśnej śmietany i koperku).

Bardzo popularne są kanapki tzw.: smørrebrød, w których dodatkiem do pieczywa jest marynowana wieprzowina, duński bekon, surowa wołowina czy też marynowana na słodko czerwona kapusta. Jednym z najpopularniejszych dań typowo duńskich są frikadeller, czyli kotlety mielone z mięsa wieprzowego i wołowego.

Kolejnym słynnym daniem są smażone ziemniaki z cebulą i mięsem zwane biksemad.