Kącik poezji własnej i innych autorów - część XII

[donka]

Saguelo dziękuję za regularne odwiedziny moich blogów. Miło mi, że lubisz wiersze wybierane przeze mnie, chwilami wydaje mi się, że nadal tu jestem....... Jeszcze bardziej byłoby mi miło, gdybyś nieraz napisała komentarz, o co proszę przecież serdecznie swoich gości, albo chociaż małymi literkami zaznaczyła pochodzenie wiersza, co zachęciłoby innych by zajrzeć do mnie. Wczoraj ja z kolei kopiowałam poezję z Kącika Poezji i to nie po raz pierwszy, tyle że za pozwoleniem autorek. Pozdrawiam.I oczywiście nadal zapraszam, będziesz zawsze mile widziana.

[kasyda]

Prezydent idzie na Wawel
Autor: Henryk Krzyżanowski

Dźwięczy requiem pod dzwonu kloszem,
Salonowcy - skończcie tę wrzawę
O czas smutnej zadumy proszę,
gdy Prezydent idzie na Wawel.

Kogo wiedzie w żałobnej gali?
Jakieś cienie, mundury krwawe,
Ci w Katyniu z dołów powstali,
z Prezydentem idą na Wawel.

Idą wolno, lecz równym krokiem,
bo im marsza rozbrzmiewa qrave.
Niezbadanym Boga wyrokiem
z Prezydentem ciągną na Wawel.

Gdy próg przejdą królewskich pokoi,
krótki apel - czas z misji zdać sprawę,
potem spać - pierwsza noc już wśród swoich,
z Prezydentem, co wwiódł ich na Wawel.

Ciiicho! śpią...Ale może obudzi
ich los w nas to, co czyste i prawe?
Niech pojedna - i partie i ludzi,
dzień, gdy oni dotarli na Wawel.

[Scarlett]

Napisał donka

Saguelo dziękuję za regularne odwiedziny moich blogów. Miło mi, że lubisz wiersze wybierane przeze mnie, chwilami wydaje mi się, że nadal tu jestem....... Jeszcze bardziej byłoby mi miło, gdybyś nieraz napisała komentarz, o co proszę przecież serdecznie swoich gości, albo chociaż małymi literkami zaznaczyła pochodzenie wiersza, co zachęciłoby innych by zajrzeć do mnie. Wczoraj ja z kolei kopiowałam poezję z Kącika Poezji i to nie po raz pierwszy, tyle że za pozwoleniem autorek. Pozdrawiam.I oczywiście nadal zapraszam, będziesz zawsze mile widziana.

Przepraszam, nie widziałam, że Donka, to Donka z naszego forum. Nie ma zastrzeżenia, co do kopiowana wierszy, a blog jest otwarty, więc...
Oczywiście, że jeśli ponownie do Ciebie zajrzę, zostawię swój ślad.
I aby do końca wyjaśnić zaistniała sytuację, to trafiłam na Twoje blogi
z tego miejsca, mojego ulubionego http://okruchyzzycia.blox.pl/html


Kochana, kochana już kończy się wódka,
nie tyle w butelce, co chory na serce ten świat;
nie tyle w butelce, co chory na serce,
złakniony powietrza i naszego serca, serca.

Ty wiesz jak,
ty wiesz jak, więc i ja:

chcę wierzyć dozgonnie,
że śmierć to nie koniec,
lecz to, co po niej, to pożywka
dla nieumyślnych kłamstw;

tak wielu mesjaszy
wie wszystko o wszystkim,
no to czemu ich wizje
skłócają wyznawców tak?

A ja chcę wierzyć dozgonnie,
że śmierć to nie koniec,
lecz to, co po niej, to pożywka
dla nieumyślnych kłamstw;

tak, tak...
tak, tak...
...im wyżej nieznana -
- tym głębszy sens dla mnie śmierć ma.

Chcę żyć w świecie jednym,
poza snem przyjemnym,
że jest ziemski pasterz,
co ze mnie rozliczy go Pan,

bo tu każdy, a jakże -
i ci inni także:
Konstantin Czernienko,
Bob Marley, Basieńka i ja.

Ja chcę żyć w świecie jednym,
poza snem przyjemnym,
że jest ziemski pasterz,

co ze mnie rozliczy go Pan,

bo tu każdy(a) ma Swego
najbardziej Swojego,
odchodząc najwyżej -
- pojmuje, że to Ten Sam;

że Pan, to Jezus,
że Pan to też i Jego śmierć,
że Pan, to dziecko,
że Pan, to Mojżesz;

i Mahomet też,
i że Pan to też to, co rani;
że Pan, to właściwie dlaczego nie Pani?
Dlaczego nie Pani?

I że Pan, to ta struna,
i myśl, że to komunał,
i poczucie szczęścia nawet, gdy wichura,
nawet, gdy wichura;

i przyczyna, że jest wdech,
i skutek, bo rodzi się na przykład pies
i każdy Buddha...

...bo tu każdy(a) ma Swego,
najbardziej Swojego,
odchodząc najwyżej -
- pojmuje, że to Ten Sam;

tak, tak...
tak, tak...
...im wyżej nieznana -
- tym głębszy sens dla mnie śmierć ma.

Maleńka, malutka,
kolejna pobudka
ze świata, na przykład,
tu do nas dociera już tuż...

...poranna piosenka,
choć w nocy ciśnięta,
spod powiek umysłu
w przesiadce wytryska i już...

Jacek Kleyff

[sarunia]

Donka, zachęcona zaproszeniem zajrzałam do Ciebie.
Przepiękny blog. Będę tam często zaglądała.
Pozdrawiam wszystkich

[Scarlett]

Jonasz Kofta


A my jak dzieci

Wiosennej burzy zielona grzywa
Horyzont smuży, bruki obmywa
A my naprzeciw
A my naprzeciw
Jak dzieci

Skaleczy serce bolesna drwina
Świat się nie kończy i nie zaczyna
A my naprzeciw
A my naprzeciw
Jak dzieci

Oby nam dane było najwięcej
Otwarte oczy i czułe serce
A my naprzeciw
A my naprzeciw
Jak dzieci

Jest frasobliwa radość istnienia
Kto nie przeżywa świata nie zmienia
A my naprzeciw
A my z nadzieją
A my jak dzieci

Niech nas wyśmieją
My pomachamy do nich
Z daleka
Tak długa droga jeszcze nas czeka

Jonasz Kofta

[wolterka]

Za ból, za łzy
Za smutek i
Za wszystko, czego nie mam,
Za krzyk, za sny
Okrutne i
Za to, że tak się zmienia,
Za opór twój
Odwagę mą,
I za tych, co odeszli -
Los zesłał mi
Tych dwoje rąk
I szept
Piękniejszy od twych pieśni.

I dał mi Bóg
Uwierzyć znów
W moją szczęśliwą gwiazdę.
I mamił mnie
Uśmiechem twym
A potem z marzeń zrobił miazgę.
Lecz upór mój
Zwycięży strach
I każe iść do przodu,
Zacisnąć zęby
Z całych sił.
Powtarzać wciąż od nowa.

Za ból, za łzy
Za smutek i
Za wszystko, czego nie mam,
Za krzyk, za sny
Okrutne i
Za to, że tak się zmienia,
Za opór twój,
Odwagę mą,
I za tych, co odeszli -
Los ześle mi
Znów dwoje rąk
I szept
Piękniejszy od twych pieśni.

Dorota Stalińska

[Ludgarda]

Mimoza, dzięki, ja również takimi Ich zapamiętam...i jako Polka, jestem szczęśliwa( jeśli tak można powiedzieć), że spoczęli na Wawelu

SENS

Kiedy umrę, zobaczę podszewkę świata.
Drugą stronę, za ptakiem, górą i zachodem słońca.
Wzywające odczytania prawdziwe znaczenie.
Co nie zgadzało się, będzie się zgadzało.
Co było niepojęte, będzie pojęte.

A jeżeli nie ma podszewki świata?
Jeżeli drozd na gałęzi nie jest wcale znakiem
Tylko drozdem na gałęzi, jeżeli dzień i noc
Następują po sobie nie dbając o sens
I nie ma nic na ziemi, prócz tej ziemi?

Gdyby tak było, to jednak zostanie
Słowo raz obudzone przez nietrwałe usta
Które biegnie i biegnie, poseł niestrudzony
Na międzygwiezdne pola, w kołowrót galaktyk
I protestuje, woła, krzyczy.

Czesław Miłosz

[Ludgarda]

Piękny prostotą wyrazu wiersz, bardzo osobisty, liryczny, pobrzmiewa w nim głęboka, dotkliwa tęsknota za ukochaną Mamą...

[Ludgarda]

Poruszający wiersz, napisany na okoliczność polskiej tragedii narodowej ku pamięci Prezydenta Polski, Pana LECHA KACZYŃSKIEGO, który wielkim patriotą był...

P.S. Widzę, iż Twoje wiersze są rozpisane pojedynczo. Czy nie lepiej byłoby, gdybyś miał je spisane w jednym, swoim wątku wszystkie po kolei?

[ewikomega]

Na śmierć prezydenta Kaczyńskiego

Mediom

Prawdę mając na ustach, a kłamstwo w kieszeni,
będąc zgodni ze stadem, z rozumem w konflikcie,
dzisiaj lekko pobledli i trochę stropieni,
jeśli chcecie coś zrobić, to przynajmniej milczcie!

Nie potrzeba łez waszych , komplementów spóźnionych
Waszej czerni, powagi, szkoda słów, nie ma co,
dzisiaj chcemy zapomnieć wszystkie wasze androny
wasze żarty i kpiny, wylewane przez szkło.

Bo pamięta poeta, zapamięta też naród
wasze jady sączone, bez ustanku dzień w dzień.
Bez szacunku dla funkcji, dla symbolu, sztandaru...
Karlejecie pętaki, rośnie zaś Jego cień!

Od Okęcia przez centrum, tętnicami Warszawy.
Alejami, Miodową i Krakowskim Przedmieściem
jedzie kondukt żałobny, taki skromny choć krwawy.
A kraj czuje - prezydent znowu jest w swoim mieście

Jego wielkość doceni lud w mądrości zbiorowej.
Nie potrzeba milczenia mącić fałszu mdłą nutą
Na kolana łajdaki, sypać popiół na głowę
Dziś możecie Go uczcić tylko wstydu minutą!

Marcin Wolski

[wolterka]

Gwarancja lotu bez powrotu -
to moje kawalątko szczęścia.
Czternaste piętro, adres w bloku
i wiara, że wystarczy męstwa.

Nie wrócić tutaj nigdy więcej,
nie siąść w fotelu dobrze znanym.
Trzeba zawiązać tylko ręce,
by życia czepiać się nia chciały.

Bo po żyć, gdy trzeba kłamać
z sercem zakutym w twardą zbroję.
Więc choć tak trudno jest mnie złamać,
na tej barierce śmierci stoję.

Gwarancja lotu bez powrotu -
to moje kawalątko szczęścia.
Czternaste piętro, adres w bloku
i wiara, że wystarczy męstwa.

Dorota Stalińska

[mimoza]

Ewykomego wiersz Marcina Wolskiego jest pełnen gorzkiej prawdy;
Ludgardo za Czesławem Miłoszem zacytuję "... i nie ma nic na ziemi prócz tej ziemi ...";
Wolterko wiersze Doroty Stalińskiej uzmysławiają jaką wrażliwą jest osobą;
Saguelo

Anna Achmatowa

* * *

Na szyi drobnych sznur korali,
W szerokiej mufce chowam ręce,
Wzrok z roztargnieniem błądzi w dali,
A oczy nie zapłaczą więcej.

I bledsza jest niż jedwab lila
Twarz moja od przeczucia losu,
I brwi dosięga mi co chwila
Nie zakręcony pukiel włosów.

I niepodobny jest do lotu
Mój chód powolny, jak u chorej,
Jak gdybym dotykała stopą
Tratwy, a nie parkietów wzorów.

Usta oddechem rozchylone,
Mgła dziwna oczy mi przysłania,
I drżą do piersi przytulone
Kwiaty naszego niespotkania.

Przełożyła
Gina Gieysztor

- Cz

[zochna]

TAK, TAK

Deszczem łez
spłukane wątłe bez...
miary kiełkujących traw nie...
śmiałą zielenią
koją

Rosą mgieł
zwilżone łozy paczki i... za...
wiązki rozwijając pędy
muskać serca się nie....
boją

Słońce noc i... cień i...
wiatr i... dziecko i...
ptak sprawiają, że...
człowiek człowiekowi brat, a... i...
rany już tak nie... bolą

(kwiecień 2010r.)

[Honoratka]

Witam wierszoluby miłe.
Dziękuję Wam za piękną poezję,co koi moją skołataną duszę.
Ja jeszcze nie jestem w stanie cokolwiek sklecić,takiego mam doła po tej tragedii.

Pozdrawiam wszystkich

[donka]

Napisał sarunia

Donka, zachęcona zaproszeniem zajrzałam do Ciebie.
Przepiękny blog. Będę tam często zaglądała.
Pozdrawiam wszystkich

Miło mi będzie Sarunio- powtórzę to co napisałam w blogu:

Poeta Adam Zagajewski wyraził się, że
" poezja jest poszukiwaniem blasku."
Czytanie poezji rozjaśnia moje życie, a wspólne czytanie z Wami - moimi gośćmi
może wniesie też trochę blasku w Wasze.

[Scarlett]

Agnieszka Osiecka
Kochać za młodu

Kochać za młodu się nie chciało,
gdy się kochało, to nie dość,
cóż winne zbyt leniwe ciało,
cóż winien niełaskawy los? ...
Nie dosyć człowiek był szalony,
nie dosyć śmiały, nie dość zły,
niegotów polec za androny,
niegotów błądzić pośród mgły.
Wypić za młodu się nie chciało,
a gdy się piło, to nie dość,
cóż winne nazbyt trzeźwe ciało,
cóż winien zbyt łaskawy los.
Nie dosyć człowiek był zalany,
nie dosyć śmiały, nie dość zły,
niegotów skonać za banały,
niegotów brodzić pośród mgły.
Dziś by się piło i kochało,
gdzieś by się gnało pośród mgły,
gdyby choć echo zawołało,
gdyby zapukał ktoś do drzwi,
dziś by się śniło i cierpiało,
dziś by się gnało pośród mgły,
gdyby choć echo zawołało,
o gdyby, gdyby, gdyby, gdy! ...

Agnieszka Osiecka

[Ludgarda]

Mimozo
Ewikomego niesamowity ten wiersz, taki prawdziwy, z wyrzutem...
Honoratko

Skowronek

Padł granat i rozburzył ten stary kantorek,
Przy którym płakał Gustaw po stracie kochanki,
Spłonął we Września płomieniach kolumnowy dworek,
Ten z czarnym fortepianem, dworek z "Warszawianki".

Ciche domy dzieciństwa, gdzie błogo śniło,
Książki niegdyś czytane z płomieniem na twarzy,
Wszystko, wszystko, co nasze, do kości z cmentarzy,
Wydane na zagładę lub w proch się zmieniło.

I tylko tak jak zawsze, kiedy błyśnie dzionek,
Nad rolę we mgłach całą i nad stare drzewa,
Wysoko, aż do nieba wznosi się skowronek
I tę samą co zawsze piosenkę swoją śpiewa.

O! ptaszku, który śpiewasz w Żelazowej Woli!
Niech głos Twój dzwoni ciągle nad wiosenną ciszą,
Nad każdym, który cierpi, nad wszystkim, co boli-
Szczęśliwi, ach szczęśliwi, którzy ciebie słyszą!

Jan Lechoń

[mimoza]

Saguelo, Ludgardo
Zosiu-e, dawno nie zaglądałaś, każda Twoja bytność
w "Kąciku ..." miła i oczekiwana. - Cz

Anna Achmatowa

* * *

Zawsze cicha jest czułość prawdziwa,
Nic jej przed okiem nie skryje.
Próżno twoja ręka troskliwa
Futrem otula mą szyję.
Próżno o miłości wschodzącej
Mówisz mi pokornym westchnieniem.
O, jak znam uparte, płonące,
Twe nigdy niesyte spojrzenie!

Przełożył
Józef Kramsztyk

- Cz

[zochna]

ROZTERKA

Czy...
możesz prosić mnie o...
rękę czy...
zechcę zostać twoją żoną
pytając wzbudzasz mą...
udrękę, chociaż wiem, że...
kochasz i...
pragniesz abym zechciała być już z...
tobą, i... nie...koniecznie po...ślubioną

Ty...
wiesz, że...
lubię cię szanuję i...
nawet cenię sobie twoje towarzystwo ale... czy w...
naszym wieku ze...
starym krzyżem siwą głową czy tak... na...
prawdę czy chcę czy pragnę czy...
wreszcie mogę pozwolić sobie nam na...
wszystko

(kwiecień 2010r.)