Granice tolerancji cz IV

[Lila]

Wiecie co, porażają mnie takie brednie;

Obalamy autorytety, odzieramy ludzi z godności, bo pomagali Żydom

Kogo obdzieramy z godności drogi senesco?
Racz konkretnie coś napisać, bo mam wrażenie, że Twe pragnienie by się ośmieszyć, właśnie się spełnia.
Tych co pomagali faktycznie odziera się z godności,
ale nie tak jak sugerujesz.

Nawet Szewach Weiss przyznał się, że czekał na Sowiety jak na Mesjasza, a życie Szewachowi uratowała polska rodzina, która go ukrywała
- w ciemności oczywiście, bo za to śmierć wszystkich,
ale to Sowiety go uratowały.
Mesjasz był Żydem....z NKWD.

To jest obdzieranie z godności. Także tych, co zginęli jak Ulmowie.

[senesco]

Napisał Lila

Racz konkretnie coś napisać, bo mam wrażenie, że Twe pragnienie by się ośmieszyć, właśnie się spełnia.

Lilu, ilekroć uzywasz tego rodzaju argumentów, tylekroć wiem, że mam rację.

Nie dorównam Ci w manipulacji cytatami, a jednak zwrócę uwagę na:

Były ambasador opowiedział, że gdy jego rodzina odważyła się w końcu wyjść z piwnicy, do Borysławia wchodziła już Armia Czerwona. – Wychodzimy z tej ciemności, spotykamy kilka rodzin polskich – część się dziwi, że żyjemy, część nas wita, część jest bardzo ostrożna - mówił Weiss. Powiedział, że jego rodzina w pierwszej chwili nie wiedziała, co się dzieje, czy jakiś inny Żyd przeżył. - Wychodzimy ścieżką na główną drogę i tam już masa wojska radzieckiego. My wyglądamy jak szkielety - opowiadał ambasador. Wspominał także, że wojsko miało ze sobą garkuchnię i oficer Armii Czerwonej, który również był Żydem, poczęstował całą rodzinę pierwszą od dawna ciepłą zupą, wojskową grochówką. - Nie wiem, czy była koszerna - zażartował Weiss.

Zapytany, czy jako 9-latek zdawał sobie sprawę z tego, co się dzieje, z zagłady Żydów, odpowiedział: – My, jako dzieci, czekaliśmy na Mesjasza. Ja myślałem, że to czas Mesjasza, że Mesjasz się objawił właśnie w mundurach armii radzieckiej – wyznał Weiss.

Nie wynika z tego, że nie czuł wdzięczności do Polaków, co zdajesz się sugerować.
Stwierdza tylko, że dla dziecka wkroczenie Armii Czerwonej było znakiem nadejścia lepszego świata.
Oczekiwania nie zawsze się spełniają.

[Lila]

Nic nie sugeruję. To Twoja nadinterpretacja.
Napisałam ''nawet'' Szewach.

I czyż Mesjasz nie był w mundurze NKWD?
Coś źle widzę?

ps. Ty masz zawsze rację, bo to jest Twoja racja. Najtwojsza.
Bo przecież o nic nie chodzi, tylko by mieć rację, nie?

[senesco]

Napisał Mar-Basia

Sprytnie lawirujesz "po uczuciach" i "odczuciach" dotyczacych tylko jednej grupy ludnosci poszkodowanej w czasie IIWS.

Zdecydowanie i niezaprzeczalnie byli inni......nie widze zadnego powodu aby myslec o nich w czterech scianach ich domow.

Skoro wolisz widzieć świat przez konflikt...Twój wybór.
Nie tylko nie lawiruję po uczuciach i odczuciach tylko jednej grupy, ale podkreślam, że było ich wiele i każda ma prawo do swoich odczuć.
Także tych, które wydają się niesprawiedliwe.
I nie proponuję, by myśleć o innych w czterech ścianach ich, czy swoich domów.
Nie proponuję, by milczeć o Polakach, katolikach..., którzy byli więźniami.
Przeciwnie. Należy o nich mówić głośno i z należnym szacunkiem.
Ale będę się upierał, że mówienie o nich nie musi być i nie jest słowem przeciwko Żydom. A mówienie o Żydach w Auschwitz nie musi być i nie jest słowem przeciwko Polakom.
Tylko tyle.

Duma jednych nie musi być przeciwko drugim.

Pozdrawiam również.

[Lila]

Szacunek w Polsce należy się wszystkim.
Tym co ginęli i tym, co ginęli za ginących.

ps. a kto to sądził rotmistrza Pileckiego?
I czy to nie ta obecna władza ''zapomniała'' zaprosić jego córkę na uroczystości?

[senesco]

Napisał Lila

ps. Ty masz zawsze rację, bo to jest Twoja racja. Najtwojsza.
Bo przecież o nic nie chodzi, tylko by mieć rację, nie?

Oj, Lilu, Lilu, naprawdę?????
Toż to piaskownica.
Jeśli coś jest "moją racją", to oczywiste, że ją mam.
Bo to, co mam, jest moje. To nie może bardziej mojsze.

Ty masz swoją (Twoją) rację i ona jest najbardzie twojsza.
I czyż nie chodzi li tylko, byś się w tej racji utwierdzała?

Mogę od razu zadeklarować, że nie mam racji.
Bo nie mam Twojej racji, ani nie zamierzam Tobie Twojej racji odbierać.

[senesco]

Napisał Lila

ps. a kto to sądził rotmistrza Pileckiego?
I czy to nie ta obecna władza ''zapomniała'' zaprosić jego córkę na uroczystości?

A unikając fajerwerków, o czym to świadczy i przeciwko komu?

Jeśli nie wystosowano zaproszeń do rodziny Rotmistrza, a wysłano do innych, to oczywiście błąd. Karygodny.
Ale jaki ma to związek z procesem - który odbył się kiedy, w 48? A wyrok wykonano w czyim imieniu, nie w imieniu Polski?

Przy okazji przypomnijmy, że Rotmistrz udał się do Auschwitz w poszukiwaniu dowodów o holocauście.

[Mar-Basia]

Napisał senesco

Skoro wolisz widzieć świat przez konflikt...Twój wybór.

Aj,aj,aj....po co te gornolotne slowa.....swiat widziany przez konflikt. Nie ma konfliktu - trzeba sie trzymac faktow historycznych i od czasu do czasu dac prawo dojscia do glosu innym, ktorzy tez maja cos do powiedzenia.

Nie tylko nie lawiruję po uczuciach i odczuciach tylko jednej grupy, ale podkreślam, że było ich wiele i każda ma prawo do swoich odczuć.

Z Twoich wypowiedzi wynika, ze jestes jednostronny. Ladnie, ze podkresliles, ze kazdy ma prawo do swoich odczuc.Co prawda jest to niewiele ale zawsze cos jest.

Nie proponuję, by milczeć o Polakach, katolikach..., którzy byli więźniami.
Przeciwnie. Należy o nich mówić głośno i z należnym szacunkiem.

Zupelnie jak w grze w zgadywanke: cieplo, cieplej, goraco!

Ale będę się upierał, że mówienie o nich nie musi być i nie jest słowem przeciwko Żydom.

Piekne slowa tylko czy "inni" potrafia to zrozumiec i mowic o tym otwarcie? Mam duze obawy.

A mówienie o Żydach w Auschwitz nie musi być i nie jest słowem przeciwko Polakom.

Nigdy nie bylo, skad te teorie spiskowe?

Duma jednych nie musi być przeciwko drugim.

Kto tu mowi o dumie, kiedy wspominamy o obozach zaglady, chorobach, nedzy, bestialstwie. W takich warunkach zapominano o dumie. Czlowiek zmienial sie w zwierze, ktore chcialo przetrwac.

Moze dobrze abys porozmawial choc z jednym z ex-wiezniow - mialbys doskonaly obraz sytuacji.

Dziesiec lat temu bylam na 60 rocznicy Obchodow Wyzwolenia KL Auschwitz-Birkenau. Zaproszono mnie jako honorowego goscia i dzieki temu mialam wstep do kazdego punktu "zbiorki" ex-wiezniow, dziennikarzy i oficjalow. Wiele slyszalam i widzialam. Byly momenty kiedy dostawalam skurcze w zoladku bo bylam bezradna. Jako osoba, ktora od dlugich lat zyla w Szwajcarii, z daleka od "przepychanek" religijnych nie zdawalam sobie sprawy, ze panuje tak wielka roznica pomiedzy ex-wiezniami roznych narodowosci i religii. Szybko zrozumialam i bylo mi wstyd za tych, ktorzy stali za ta niesprawiedliwoscia.

Tak naprawde prawdziwych "ex-wiezniow" nie bylo tak duzo. Za to delegacje, roznych dyplomatycznych osobnikow byly masy.
Zastanawialam sie ile kosztuje oprawa na pokaz takiej hucznej imprezy. Ile kosztowaly luksusowe hotele dla tych elit swiatowych w Krakowie, przyjecia?

Ex-wiezniowie z Polski, Bialorusi, Ukrainy i Rosji byli zakwaterowani na koszt organizatorow w prostym, skromniutkim moteliku (zaraz przy stacji kolejowej Oswiecim). Posilki - przypominaly skromne racje wojenne.

Osobiscie bardzo sie ciesze, ze przy skromnym posilku poznalam dawnych ex-wiezniow oswiecimskich z Polski, ktorzy przezyli. Wielu z nich bylo w moim wieku. Plakalam kiedy opowiadali swoje historie obozowe i bylam bardzo zawiedziona kiedy mowili przez jakie pieklo przechodzili po "wyzwoleniu". Sluchalam ich skarg, ze nikt o nich nie chcial myslec, ze nie dostali zadnych odszkodowan od strony niemieckiej bo byli tylko Polakami i katolikami. Wielu z nich zylo na skraju nedzy.
To nie sa bajki dla grzecznych dzieci - to dzialo sie juz w demokratycznej Polsce w roku 2005.

No, ale Ty napewno nazwiesz to konfliktem. Ja, nazwe to wielka niesprawiedliwoscia o ktorej wszyscy w Polsce wiedza.

Kazda "glowa" po wojnie ma inna cene - ot zycie i jego zalosny obrazek.

[nutaDo]

Basiu - dobrze, ze o tym piszesz.
Te dyskusje i filozofowanie rozmywaja ta tragedie.
Ostatnio jestem pod straszliwym wrazeniem mordow na przedwojennych kresach. Wreszcie mowi sie o tym, niektorzy pisza, wstawiaja zdjecia.
Jednych /Norymbergia/ probowalo sie rozliczyc, ale tych co rozliczali /m.in. Rosja a dalej UPA/ nikt nie probuje powolac do chociazby przeproszenia za bestialskie mordy i znecanie sie na bezbronnych dzieciach, starszych, kobietach ..

[Lila]

Napisał senesco

A unikając fajerwerków, o czym to świadczy i przeciwko komu?

Jeśli nie wystosowano zaproszeń do rodziny Rotmistrza, a wysłano do innych, to oczywiście błąd. Karygodny.
Ale jaki ma to związek z procesem - który odbył się kiedy, w 48? A wyrok wykonano w czyim imieniu, nie w imieniu Polski?

Przy okazji przypomnijmy, że Rotmistrz udał się do Auschwitz w poszukiwaniu dowodów o holocauście.

Jaki błąd? Taki jak ten?

http://wpolityce.pl/polityka/149138-...ach-holocaustu

Bohater tego artykułu jest Twoim idolem.
Do Auschwitz jechał z Rotmistrzem tym samym transportem.

Napisał senesco

W zasadzie należałoby odpowiedzieć: "nie".
Bo patriotyzm nie wymaga tolerancji.
Patriotyzm też nie jest jednoznaczny z wojną, ani zwalczaniem "obcych".
Ksenofobia nie jest przejawem patriotyzmu.

Patriotyzm - miłość do ojczyzny - jest na ogół uczuciem pozytywnym.
Na ogół, to pozytywna energia, która pozwala budować swoją społeczność. Pomagać, stawać w obronie, gdy jest taka konieczność, poświęcać się nawet.
Patriotyzm może i był cnotą rycerską, ale nie jest tożsamy ze służbą krwią.

Rozumiem jednak, że Twoje pytanie odnosi się do patriotyzmu innych.
Czy możemy, czy powinniśmy tolerować patriotyzm innych, obcych nam?
Według mnie to oczywiste i wynika z szacunku. Tak dalece, gdy patriortyzm nie przybiera agresywnej postaci.

Ależ nie...
Chodzi mi o każdy patriotyzm. Mój, Twój, ich... W każdym przypadku mamy do czynienia z miłością do bytu idealnego, do wartości nadrzędnej, która ma usprawiedliwiać zawieszenie innych wartości, odsunięcie ich na bok. Piszesz, że patriotyzm nie jest tożsamy ze służeniem krwią. Jednak czy wyobrażasz sobie odmowę takiej służby w przypadku, gdy Ojczyzna "wzywa"? Utrzymując armię, która ma bronić Ojczyzny godzimy się na możliwość zabijania, własnoręcznie - jeśli jesteśmy żołnierzami, lub w naszym imieniu.
Ojczyzna - jak dalece jest ona tym, za co zdajemy się ją uważać? Przecież widzimy, że związki Polaków z Polakami bywają bardzo różne a pogarda i niechęć wcale nie jest czymś rzadkim. Jeśli jesteśmy w stanie nie dostrzegać w innym Polaku kogoś "swojego" tylko z tego powodu, że ma on odmienne poglądy, to czym w istocie jest Ojczyzna? Kochamy tylko tych, którzy zginęli? A dzisiejsi nasi sąsiedzi, rozmówcy, pracodawcy, klienci, politycy, górnicy, obywatele Polski nie tworzą tej więzi zwanej Ojczyzną? Przecież Ojczyzna to nie tylko ziemia. Ja nie widzę dobrych relacji między Polakami powodowanych miłością do Ojczyzny.
Nie zamierzam nikogo urażać ani rozmywać tragedii filozofowaniem. Ale też nie jest bezpodstawne stwierdzenie, że te ofiary, które czcimy, są ofiarami rozgrywek na arenie politycznej. Na płaszczyźnie... ojczyzn. Może ojczyzny są aktualnie koniecznością, może nie da się wyobrazić świata bez państw. Faktem jest jednak, że na podstawie miłości do ojczyzn stworzyli sobie ludzie legalną możliwość zabijania, a za zbrodnię uważa się raczej tylko zabijanie cywilów. Każde państwo ma swoich bohaterów, którzy zabijali wrogów i nie jest to powód do... wstydu. Wg mnie - niestety.

[Matrix]

Napisał ostatek

'Malowany ptak', bo rozumiem, że o tej książce mówisz, jest beletrystyką, w żadnym wypadku dokumentem popartym źródłami. Swoją szosą, książka wydana w czasie 'głodu wydawniczego', osiągała niebotyczne ceny i wzbudzała namiętne dyskusje.

Chcesz czy nie " Malowany ptak" uchodził w świecie za świadectwo i dokument zagłady Żydów. Kosiński publicznie i prywatnie twierdził,że doświadczył wszystkiego co opisał .Every incident is true - jak przyznał w "Current Biography".
Krytyka określała tę powieść jako : spowiedź, testament, dokument, świadectwo.
Znana biografka i eseistka Joanna Siedlecka idąc śladem losów Kosińskiego udowodniła,że to wszystko to jedna wielka mistyfikacja. Nie było rozłąki z rodzicami, tym bardziej błąkania się po polskich wsiach, ani utraty mowy na skutek bestialstwa zwyrodniałych chłopów. Przeciwnie, przetrwał szczęśliwie razem z rodzicami we wsi Dąbrowa Rzeczycka w woj. tarnobrzeskim.

Opisała to w książce " Czarny ptasior". Książce , która przywraca tej mistyfikacji prawdziwy wymiar.

Tymczasem pan Josek Lewinkopf - Kosiński podczas pobytu w Polsce w kwietniu 1989r. w księgarni Czytelnika podpisując "Malowanego ptaka" nie przypominał sobie ludzi z Dąbrowy,
zachowując się tak jakby nigdy nie istnieli. Był w wielu miastach :Warszawie, Łodzi, Krakowie, Kazimierzu, Oświęcimiu tylko nie w Dąbrowie, gdzie ocalał. Runąłby mit o męczenniku i literackim hochsztaplerze.

"Tak się złożyło,że "Malowany ptak" był pierwszym w literaturze oskarżeniem Polaków o okrucieństwo wobec Żydów a tym samym o współudział w Holocauście".

Lektura obowiązkowa ale razem z " Czarnym ptasiorem " i Janusza Głowackiego : "Good night Dżerzi".
Światowa kariera Kosińskiego zakończyła się wielkim skandalem, upokorzeniem i samobójstwem.
Ale owoce wyobraźni " artysty" Kosińskiego zbieramy do dziś.
PR dotyczący Polaków w kwestii żydowskiej jest jednoznaczny i to słusznie budzi największy sprzeciw.
Ten sprzeciw często jest nazywany antysemityzmem

[nutaDo]

Matrix - widziałam reportaż w telewizji kilka lat wstecz, gdzie wypowiadali się ludzie ze wsi Dąbrowa Rzeczycka w woj. tarnobrzeskim.
Oburzające, w jaki sposób Josek Kosiński kłamliwie przedstawił swoje życie w czasie II wojny.
Żyjący mieszkańcy wsi mówili, że kilkuletni Jerzy Kosiński mieszkał w czasie II wojny w Dąbrowie Rzeczyckiej z rodzicami. Rodzinie udało się przetrwać tylko dzięki pomocy mieszkańców wsi, którym groziła śmierć za pomoc Żydom.

[Matrix]

Napisał nutaDo

Matrix - widziałam reportaż w telewizji kilka lat wstecz, gdzie wypowiadali się ludzie ze wsi Dąbrowa Rzeczycka w woj. tarnobrzeskim.
Oburzające, w jaki sposób Josek Kosiński kłamliwie przedstawił swoje życie w czasie II wojny.
Żyjący mieszkańcy wsi mówili, że kilkuletni Jerzy Kosiński mieszkał w czasie II wojny w Dąbrowie Rzeczyckiej z rodzicami. Rodzinie udało się przetrwać tylko dzięki pomocy mieszkańców wsi, którym groziła śmierć za pomoc Żydom.

Znane są nazwiska i adresy osób u których mieszkali Kosińscy a także liczne relacje świadków. Ale tak się złożyło,że nikt , dosłownie nikt nie zapytał pan Kosińskiego podczas wizyty w 1989r. o tę sprawę , mimo,że została opisana w " Polityce" Nr 224/1982 i 10/1983.

[Lila]

Matrix ciekawi mnie, co na te wyssane z palca Kosińskiego rewelacje powie senesco?
Bo trzeba rzecz nazwać po imieniu;
Josek był obrzydliwym kłamcą i na dodatek paskudnym niewdzięcznikiem.

Rację miał pewien wielki Polak;
Historię swoją piszcie sami, bo inaczej napiszą ją za was inni i źle.
A my pozwalamy ją pisać w sposób najgorszy z możliwych.
Czy choć raz na dzisiejszych uroczystościach padło słowo 'Niemcy?
Nie!
Naziści przylecieli, siali terror a potem nie wiadomo dokąd odlecieli.
Na terenie okupowanej Polski oprócz Nazistów którzy wylądowali wcześniej na terenie Niemiec, było też lądowanie folksdojczów i na tym koniec.
Nowy naród powstał; Naziści.

Pan Bartoszewski męczennik, w czasie wykładu na Uniwersytecie w Monachium,
mówiąc o swojej martyrologii, stale podkreślał słowo ''naziści''.
Dopiero z ławek ktoś krzyknął;
''Herr Bartoszewski! Tu z Auli widać w oddali dachy obozu Dachau! Kto to wybudował? Eskimosi?''

Herr Bartoszewski obraził się śmiertelnie.

A co dzisiaj było z dziećmi bohatera, rotmistrza Pileckiego?

Godzina.
Dzieciom Rotmistrza Pileckiego, jednego z największych polskich bohaterów dano godzinę, by zebrali najważniejsze rzeczy, przemyli twarz i pojawili się w Auschwitz.
Pomijając najbardziej ponure skojarzenia, rzucono im, przepraszam za wyrażenie, ochłap. Tak dba się w Polsce o bohaterów.

Dziś w Auschwitz znalazło się miejsce dla wnuka Hoessa,
a z pamięci wyrugowano pamięć o Pileckim.

http://wpolityce.pl/historia/231402-...al-nasz-wywiad

Nic dziwnego, że Grossy i Kosińskie plują na Polaków aż echo niesie.
W końcu im pomagamy, bo czym było ''Pokłosie''?
Może prawdą?

[Lila]

Napisał nutaDo

Basiu - dobrze, ze o tym piszesz.
Te dyskusje i filozofowanie rozmywaja ta tragedie.
Ostatnio jestem pod straszliwym wrazeniem mordow na przedwojennych kresach. Wreszcie mowi sie o tym, niektorzy pisza, wstawiaja zdjecia.
Jednych /Norymbergia/ probowalo sie rozliczyc, ale tych co rozliczali /m.in. Rosja a dalej UPA/ nikt nie probuje powolac do chociazby przeproszenia za bestialskie mordy i znecanie sie na bezbronnych dzieciach, starszych, kobietach ..

Tak, w polskich mediach nie wolno wypowiedzieć słowa ''banderowcy'',
bo trzeba by było usunąć zdjęcie Komorowskiego z Poroszenką na tle Pałacu Prezydenckiego,
jako iż Poroszenko to wielki miłośnik Bandery.

Pewnie jak z Nazistami, okaże się, że Banderowcy to taki naród z Marsa czy nie wiedzieć skąd.
Na pewno nie mający związku z Ukraińcami,
więc kto ma przepraszać?

I powiedzmy sobie szczerze...tę zbrodnię UPA należy osądzić.
Przepraszam nie wystarczy.

[Mar-Basia]

Napisał Lila

Tak, w polskich mediach nie wolno wypowiedzieć słowa ''banderowcy'',
bo trzeba by było usunąć zdjęcie Komorowskiego z Poroszenką na tle Pałacu Prezydenckiego,
jako iż Poroszenko to wielki miłośnik Bandery.

Pewnie jak z Nazistami, okaże się, że Banderowcy to taki naród z Marsa czy nie wiedzieć skąd.
Na pewno nie mający związku z Ukraińcami,
więc kto ma przepraszać?

I powiedzmy sobie szczerze...tę zbrodnię UPA należy osądzić.
Przepraszam nie wystarczy.

Lila, tu nawet metoda lopatologii nie pomoze. Jestesmy podobno inteligentnym narodem ale w praktyce jestesmy wielkimi naiwniakami albo poprostu ignorantami.

[Honoratka]

Jako antidotum na Grossa, Kosińskiego, Pokłosie, Idę i tym podobne.

"Do konspiracji wstąpiła już w 1939 r.Początkowo związana z
Rzeszowem skąd pochodził Jej mąż.Tu po raz pierwszy ratowała Żydów.Mężczyzna dla którego załatwiła papiery na nazwisko
Stefan Lisowski odznaczał sie wyraźnymi semickimi rysami.Pomimo Jej ostrzeżeń nie dał się namówić na ciągłe ukrywanie i często wychodził z domu.Zbyt nierozsądne jak na maleńki wówczas Rzeszów.W 1942 r został aresztowany gdy szedł do swojej narzeczonej.Wymuszono na nim zeznania, po których gestapo trafiło do Jej matki i ciotki oraz Jej męża.Wszyscy zginęli.
Ostrzeżona przez podziemie Jadwiga uciekła do Warszawy.Zamieszkała w kamienicy w pobliżu getta.Poprzez swoich znajomych poznała i ukryła u siebie rodzeństwo Rozenholców: Stefanie i Aleksandra.Rodzeństwo nigdy nie zapomniało o poświęceniu Jadwigi.Do swojej śmierci utrzymywało z Nią kontakt"
Jadwiga Boczar medal Yad Vashen w 1983 r z cyklu Przywracanie pamięci.

[Matrix]

Napisał Lila

W końcu im pomagamy, bo czym było ''Pokłosie''?
Może prawdą?

Powiem tak:

"Pokłosie" było nawiązaniem do Jedwabnego, a to jest fakt.
Z faktami nie dyskutuję. Niewątpliwie oprócz zachowań heroicznych mamy też na sumieniu sprawy haniebne.

W/g mnie została jednak zachwiana sprawa proporcji. Ludzie piszą i kręcą filmy , których tłem jest sprawa antysemityzmu. Czyli to, co dobrze się sprzeda za oceanem. Jakoś nie ma chętnego do opowiedzenia kamerą lub piórem historii nadzwyczajnych - historii zwykłego człowieka ratującego życie nieraz całych rodzin. Często za cenę życia swojej rodziny. Widocznie taka opowieść nie może liczyć ani na uwagę ani tym bardziej na nagrody. I to mnie autentycznie bardzo wkurza. Nikt nie chce pokazać, że okupacja niemiecka w Polsce była czym innym niż gdziekolwiek indziej , np: we Francji.

Prawdą jest też to, że pewne środowiska mają się tutaj coraz lepiej. Przyzwolenie biegnie podskórnym nurtem przejawiając się nawet w działaniach władz państwowych.
Zastanawiające, jak dla mnie.

Senesco, dziękuję za odpowiedzi nt. tolerancji patriotyzmu. Rozmyślałem trochę o tym i najlepiej będzie ten wątek uciąć. Prowadzi mnie on bowiem do przeczucia jakiegoś mojego brudu. Te moje spostrzezenia może i są sensowne, lecz mimo to czuję jakbym szargał 'świętość'. Niepewność pozostaje, ale może nie wszystko da się rozstrzygnąć.