Przy kominku w lesniczówce

[sellenhel]

http://pl.wikipedia.org/wiki/Suse%C5%82

Amerykańska wiewiórka ziemna to też suseł



Suseł perełkowy

[inka-ni]

Witaj Helenko i wsolo się zrobilo z naszymi ulubiencami lesnymi.Jednych trochę się boimy to nie wchodzimy im w drogę, ale tworzą naszą funę na ziemi.Po to zyją obok nas i piękne te Twoje zwiezaczki.Istniej a w naszych bajkach, opowiesciach i są z nami.
Lesni Tancerze.

Tekst Kamila Waleszkiewicz
Bajka z cyklu: Opowiastki Z Wróżkami I Nie Tylko

Wiał ciepły, ale dosyć silny wiatr. Listki krzewów i drzewek z całych sił, trzymały się swych łodyżek. Ale wcale nie było to, takie łatwe!

- Ojej ! Ojej ! – popiskiwały cieniutkimi głosikami – Zaraz spadniemy, co tu robić ? Co tu robić ? Gałązki ratujcie ! Dorosłe siostry konary, trzymajcie nas mocno ! ... Mamo! Tato! Co się dzieje ?
- Cicho ... Cicho... – uspokajały je drzewa – to nic! Nie bójcie się, to tylko wiatr ! On nic złego wam, nie zrobi ! On tylko przechwala się, swoją siłą ! Nie wierzcie mu ! Cieszcie się jego podmuchami, możecie przecież tańczyć. Trzeba tylko, zdobyć się na odwagę i pozwolić by wami swobodnie kołysał, a wtedy będziecie robić nawet piruety. Spróbujcie !

I listki, jeden po drugim rozluźniały się, zaczynały się uśmiechać i pozwalały, by wiatr porywał je do tańca. Okazało się wtedy, że taniec ten, sprawia im dużo radości, więc zaczęły się śmiać, a śmiech ich szumiący, niósł się po całym lesie. Las przyglądał się zaciekawiony i wpadał w zadumę nad melodiami, które wnikały wprost do serc, wszystkich jego mieszkańców.

Nawet zapracowane krasnale, przystawały na chwilę i radośnie spoglądając, wsłuchiwały się w szumy i świsty, które tworzyły tę leśną symfonię. Zwierzęta zadzierały do góry główki i z zainteresowaniem obserwowały listkowy balet, chwilami zazdroszcząc owym tancerzom ich lekkości i zgrabnych, giętkich ruchów.

Tylko gąsienice zielone i brązowe, gładkie i włochate, duże i małe, wszelkich kształtów i rozmiarów, były niezadowolone. Pospadały z listków i z wielkim trudem, próbowały wspiąć się na nie z powrotem. Nadeszła dla większości z nich, pora zmian. Coś im szeptało do ucha, że muszą wspinać się na listki i małe gałązki, by przyczepić się tam i zbudować sobie przytulne domki. Czas płynął nieubłaganie i jakaś nieznana im dotąd siła gnała je, by nie szczędząc sił, przędły nić. Nić, potrzebną do budowy nowego schronienia.

Wiatr wciąż wiał i małe gąsieniczki, nie dając sobie rady z tak trudnym zadaniem, zaczynały już popłakiwać. Wtem, wiatr jakby przycichł, a listki zwolniły swój pełen energii taniec. Połyskujące iskierki bajecznie kolorowego światła, zaczęły przenikać pomiędzy listowiem, rozświetlając soczystą zieleń lasu.

- Co to ? ... Co to ? ... – słychać było zewsząd zdziwione głosy.

Las pokrywał się kolorami. Zielone listki, przyozdobione delikatnymi okruchami piękna, połyskiwały tysiącem barw. Wyglądało to tak, jakby ktoś czarodziejskim proszkiem posypał całą, leśną roślinność.

- To Tęczowa Wróżka ! To Tęczowa Wróżka, przybyła nam z pomocą – podskakiwały z radości zielone gąsieniczki.
- Teraz bez problemu zbudujemy nasze domy ! - Cieszyły się włochate zwierzaczki.

Wróżka przelatywała od drzewa do drzewa, od jednego źdźbła trawy do drugiego i swą czarodziejską nicią oplatała leśne gąsieniczki, które w oka mgnieniu chowały się w małych kokonkach.

- Co ty robisz ? Dlaczego, zamykasz te biedne stworzonka ? – pytał zdziwiony Żuczek Jelonek – przecież one niczego złego ci nie zrobiły !
- Kochany Żuczku – powiedziała wzruszona i pięknie uśmiechnięta Tęczowa Wróżka – Cieszy mnie twoje dobre serduszko, ale trochę rozbawia twoja niewiedza. Widzisz tego krasnala siedzącego na liściu paproci ? Idź do niego, on ci wszystko wytłumaczy. Ja mam niestety, mało czasu i muszę lecieć dalej, bo las jest wielki i czeka na mnie jeszcze wiele pracy.

To mówiąc, Wróżka wzbiła się w powietrze na swych tęczowych skrzydełkach i tęczową nicią oplatając gąsieniczki, zniknęła zdziwionemu owadowi z oczu.

- Krasnalku, o co tu chodzi ? – pytał Żuczek.
- To wielka leśna tajemnica. Tęczowa Wróżka jest czarodziejką. Przyjdź tu za kilka dni, a zobaczysz, co się wydarzy.

Lecz Żuczek był niecierpliwym stworzonkiem i nie chciał czekać. Niestety wszyscy, których pytał, uśmiechali się tylko i niczego mu nie wyjaśniali.

- Mam tego dosyć ! – żalił się Czerwonej Biedronce – Wszyscy są tacy tajemniczy ... Siedzę tu pod tą paprocią, siedzę i nic ... zupełnie nic się nie dzieje.
- To nie prawda – powiedział czyjś dźwięczny głos, za plecami Żuczka Jelonka – patrz uważnie, bo za chwilę stanie się jeden z cudów Matki Natury. - To mówiąc, Tęczowa Wróżka wskazała wiszący nieopodal kokon. A kokon ten, jakby na jej rozkaz począł pękać i ze środka jakaś postać, powoli gramoliła się na zewnątrz.

- Kto to? – pytał zaskoczony Żuczek – Gdzie jest gąsienica?
- To mój przyrodni brat, a tam dalej siostra. Właśnie zaczynają nowy etap, w swoim życiu. – Mówiła Tęczowa Wróżka.
- Eee ... To nie możliwe ! – protestował Żuczek – Ty jesteś kolorowa i piękna, zachwycasz swym lotem i czynisz las barwniejszym.
- Pozory często mylą, poczekaj tu jeszcze chwilę, a zobaczysz, co zrobi słońce.

Tymczasem ciepłe promyki słoneczka, dodawały sił nowym mieszkańcom lasu, a Tęczowa Wróżka posypując kolorowym pyłem, zachęcała do rozpostarcia skrzydeł i wzbicia się w powietrze.

Oczy Żuczka z zachwytu i zdziwienia, robiły się coraz okrąglejsze. Bo oto, wzlatywały ku słonku, jeden po drugim bajecznie kolorowe motyle. Tańcząc wśród zielonych listków, urzekająco piękny, motyli taniec. Młode listki klonów i dębów, próbowały naśladować ruchy motylich skrzydeł. W czasie tych paru czarodziejskich chwil, w lesie odbywało się w Wielkie Święto Napowietrznego Tańca.

Żuczek długo nie mógł zapomnieć, tego, co zobaczył. Przez wiele dni, przychodził na leśną polanę, by podziwiać uroczy, tęczowy balet owadzich mistrzów, do którego romantycznie przygrywała liskowa orkiestra dyrygowana wiatrem. Każdego popołudnia gromada krasnalowych dzieciaków, z wielkim zainteresowaniem, słuchała opowieści Żuczka Jelonka o motylich narodzinach. Wszystkie marzyły o tym, by spotkać kiedyś na swej drodze, piękną Tęczową Wróżkę i na własne oczy zobaczyć cud motylich narodzin.

[sellenhel]

Z przyjemnością przeczytałam Twoje opowiadanie
o listkach tańczących na wietrze ,
o żuczkach i gąsieniczkach
To taki mały ,wspaniały otaczający nas świat
którego na co dzień czasami nie zauważamy
Ale jak się oczy szeroko otworzy i uszy nastawi
to zaczynamy widzieć i słyszeć cuda i dziwy
otaczającej nas przyrody.

[enia60]

hej! Leśne Skrzaciki miłe opowiadanie Ineczki i zwierzątka Helenki
a ja po zabawach z malutkimi skrzacikami dalej w ich klimacie ,stąd taka bajeczka z krecikiem wybaczcie te dziecięce igraszki


http://www.youtube.com/watch?v=SJ-ogFyZluo

[sellenhel]

Tak najfajniejsze są bajeczki te najprostsze

Krecik bardzo sympatyczny jest
A ja Reksia zaprosiłam

http://www.youtube.com/watch?v=-83mS-GqsFM

[kawusia]

http://www.youtube.com/watch?v=4VSHJ...eature=related

Zaprosiłam dużo zwierzątek - na wesoło,

[sellenhel]

Fajny filmik Kawusiu
I to jest właśnie to co nas otacza ,
wystarcza być dobrym obserwatorem
i wtedy widzi i słyszy się więcej.

Ja już dziś się żegnam i wszystkim

[enia60]

http://www.youtube.com/watch?v=knjXGnR8MDE

późno już kumkają żabki..........

po takich bajeczkach czas do łóżeczka ,fajnie było wrócić do lat sprzed 100 laty szkoda tylko że nie było tyle pięknych kołysanek ,a bajki wymyślały nam babcie i mamy ale to też były cudowne laty- dzięki za bajkowy wieczór
pięknych snów skrzaciki

[inka-ni]

Ja też dziękuję wszystkim dzisiaj będących skrzacików za bajeczki i wlasnie oglądam.Nie mialam swoich dzieci,nie mam wnuków,ale mialam swoich siostrzenców i sistrzenice którym opowiadalm, czytalam i spiewalam dzięciece bajki piosenki.Rosną sobie grzybki w trawie i patrzą na swiat ciekawie...Teraz wszystkim życzę milych bajkowych snów na lesnej slonecznej polanie.

[enia60]

dziś jest dzień pluszowego misia oto i nasz miś


Raz niedźwiedź ryknął zbolałym głosem:
- I cóż mi z futra, gdy stopy bose?
Tak się zatroskał o swoje pięty,
Że zaczął szarpać żelazne pręty,
A potem z klatki wysunął łapę
I zwiedzających prosił o datek,
Aby uzbierać choć dwieście złotych
I kupić sobie zimowe boty.
Nikt nie rozumiał mowy niedźwiedziej,
Lecz pewien szewczyk pomógł mu w biedzie.
Był to, jak mówią szewczyk-włóczykij,
Co znał na świecie wszystkie języki...
Pobiegł do domu i wnet misiowi
Przyniósł dwie pary butów skórkowych.
Miś włożył buty i aż z radości
Zaraz do siebie zaprosił gości.
Idą sąsiedzi, prezenty niosą.
A niedźwiedź? Niedźwiedź znów chodzi boso!
- Gzie twoje buty? – pytają wokół.
A miś ociera łapą łzę w oku:
- Ach, zapachniały tak pięknie sadłem,
Że je na obiad niechcący zjadłem

[Tesa]

Z miłymi pozdrowieniami



Alibabki - Ene, due, rabe
http://www.voila.pl/242/zpgkc/?1

Tesa

[kawusia]

http://chmurak.pl/pictures/6328a1_milego-popoludnia.jpg

Witam Skrzaty w dniu pluszowego misia i zapraszam na Dobranockę.

[karramba]

Po powrocie z dalekich wojaży spotkała mnie radość od WAS.
Dziękuję bardzo za życzenia urodzinowo – imieninowe

Dziękuję...
za życzenia, pamięć i ...
Mam nadzieję że łacińska dewiza
Donec eris felix, multos numerabis amicos
(dopóki będziesz szczęśliwy, wielu będziesz miał przyjaciół)
będzie dalej sprawdzała się w moim i Waszym życiu

Kawa dla WAS

[mirellka]

„PRZEPRASZAM”

Hanna Łochocka


Spotkał się miś Wojtuś z osiołkiem Rafałkiem.
Miś Wojtuś był grzeczny, Rafałek - nie całkiem.
Miś pytał:
- Przeprasza, czy bawić się zechcesz?
A tamten:
- Ech, nie chcę!...
Miś Wojtuś namawiał, tłumaczył, zapraszał.
Osiołek go tracił i nie rzekł: przepraszam.
Niedbale oglądał swe czarne kopytko.
Osiołku, to brzydko!
Mijały godziny, mijały dni całe i urósł miś Wojtuś, i urósł Rafałek.
Miś zmężniał, wyrosły mu ostre pazury, spoglądał inaczej: nie z dołu, lecz z góry...
Osiołek pochrząkał i rzecze do misia:
- Mój misiu, chcesz może zabawić się dzisiaj?
Ja ręczę, że chwile będziemy mieć miłe. Przepraszam, że kiedyś cię nogą trąciłem.
Lecz miś już odchodził i wołał z daleka:
- Gdy rzec chcesz: przepraszam – mów zaraz, nie zwlekaj!
Dziś grzeczny się stałeś, bo słabszym się czujesz. Za takie „przepraszam” ja pięknie dziękuję!





http://www.youtube.com/watch?v=EO9tjeWSh3o

[inka-ni]

Witajcie mile lesniczanki,jakże się cieszę,że zawitala nasza zguba - bajarka nasza Melunia.Witaj wędrowniczko może teraz częsiej się znami będziesz spotykac.Tu nasze grono jest tale i przybywają nowe skrzaciki i wszyscy mila jest u nas atmosfra.Dzisiaj swętowanie Misaczków.To nasze bywalce lesniczówki klaniają się.Tereniu dziękuję za piosenkę i opowiadanka Meluni i Eni.

[Oliwka]

Witam razem z misiem wszystkie Panie Leśniczanki.
http://www.youtube.com/watch?v=-_sWeXvd2us
Życzę miłego wieczorku.pozdrawiam.

[inka-ni]

Witaj Danusiu ja też niedawno przyszlam wszędzie szaleją misie.

[Wodniczka]

Witajcie wszystkie Leśniaczki, zmęczona trochę jestem, bo opiekuje się wnuczką i wieczorem wracam do domu.stęskniłam się za wami, i przyszłam na krótko by zobaczyć co to się dzieje w naszej leśniczówce.Wszystkim misiom już powiedziałam dobranoc,i wami też się już pożegnam,jutro z rana wizyta w laboratorium krwi, bo czas wynik nowy zrobić,a po południu z Klubem idziemy na zabawę Andrzejkową do MDK .Aha dzisiaj u mnie zrobiło się na dworze biało, trochę wiało i śniegiem poprószyło.

[inka-ni]

Zosiu no to juz pierwsze kroki zimy idą brrr nie lubię zimna,szkoda ze snieg nie jest cieplą pierzynką.

[kawusia]

Ja też nie lubię zimy,ale lubię skrzaty w leśniczówce.Witam Zosie i Jnke i życzę miłego wieczorku. Oliwko bywaj.