Wrocławianki,Wrocławianie. Zaznacz obecność na tym wątku.

[basia2002]

Hala targowa Wrocław płaskorzeźba kłosów

[basia2002]

Po odrestaurowaniu płaskorzeźby z przekupkami oraz herbu na samym szczycie budynku
Hali Targowej.

[basia2002]

[basia2002]

[basia2002]

Herb Wrocławia nad wejściem głównym na fasadzie Hali Targowej.

[basia2002]

Kule i chorągiewka na wieży Hali Targowej przy ul. Piaskowej.

[basia2002]

Hala Targowa, oznaczenia schronu.

[basia2002]

Zaznaczenie schronu,

[basia2002]

Klejnot w "starej koronie".

[basia2002]

Mały detal na narożniku północno- zachodnim. Jeden z dwóch kartuszy pochadzących z Arsenału Piaskowego. Daty 1519 i 1523 to czas jego budowy.

[basia2002]

Kamienne kule armatnie wbudowane w mur nad oknami północnej strony wieży Hali Targowej jako pamiątka po miejskim arsenale "Piaskowym"

[basia2002]

[basia2002]

Portal na jednym z wejść do Hali Targowej.

[basia2002]

Herb Wrocławia zdobiący Halę Targową od ul. Kraińskiego.

[basia2002]

[basia2002]

Hala Targowa w środku na parterze.

[basia2002]

[basia2002]

Historia Aresztu Śledczego we Wrocławiu

Areszt Śledczy zlokalizowany jest w dawnym kompleksie sądowo – więziennym wybudowanym na terenie Wrocławia w drugiej połowie XIX wieku należącego wówczas do państwa pruskiego.

W 1835 r. powołana została komisja, której zadaniem było wybudowanie nowego więzienia, ponieważ dotychczasowe miejskie budynki penitencjarne mieszczące się przy ul. Więziennej (dawne więzienie miejskie) wzniesione w XIV wieku okazały się za ciasne. Więzienie miało powstać na terenach pofortecznych w części koszar odkupionych od Śląskiego Pułku Kirasjerów.

Nową lokalizację zatwierdzono w 1839 r., a pierwszy projekt architektoniczny sporządził architekt L. Drewitz. W roku 1842 r. zawarto porozumienie pomiędzy władzami miejskimi, a ówczesnym królem Prus Fryderykiem Wilhelmem IV, o budowie nowego więzienia. Decyzja ta została jednak zmieniona przez magistrat, więzienie postanowiono połączyć z sądem miejskim, co do dnia dzisiejszego stanowi bez wątpienia udogodnienie w transportowaniu aresztantów na rozprawy.

Nowe plany kompleksu wykonał Karl Ferdinand von Busse z Berlina, które następnie zostały zatwierdzone przez Fryderyka Wilhelma w 1844 r., a budowę zrealizowano w latach 1845 – 1852. Wykonane w surowej czerwonej cegle budynki przypominają średniowieczne budowle typu zamkowego. „Wrocławska Bastylia” z czerwonej cegły, najeżona wieżami, blankami i pseudostrzelnicami została wybudowana vis-à-vis Pałacu Królewskiego i koszar, symbolicznie podkreślając filary pruskiej państwowości: monarchię, armię i sądownictwo, dopełniając tym samym ideowo oraz architektonicznie wrocławskie forum królewskie.

Pierwotnie, neogotycki zespół składał się z dwóch zewnętrznych skrzydeł budynków sądowych oraz usytuowanej za nimi budowli w kształcie krzyża Św. Andrzeja, przeznaczonej na potrzeby więziennictwa. Struktura budynków aresztu wzorowana była na anglosaskich zakładach karnych należących w ówczesnych czasach do jednych z najnowocześniejszych.

Najbardziej interesujące, ze względów architektonicznych, są w niej zakończenia ramion krzyża, których środkowa część ma kształt ryzalitu o formie połowy ośmiokąta, w którego trzech ścianach, umieszczono wysokie na trzy kondygnacje okna.

Centralnym punktem budowli jest ośmioboczna hala centralna, w której zbiegają się ramiona krzyża. Konstrukcja tego typu pozwalała na wgląd do każdego z cztero kondygnacyjnych skrzydeł umożliwiając tym samym pełniejszą kontrolę nad osadzonymi. W roku 1911 między wschodnim i południowym skrzydłem wzniesiono budynek szpitala. Pojemność jednostki szacowano wówczas na 566 osób, w tym 120 kobiet .

Budynki sądowe były dwukrotnie przebudowywane w latach 1881-1887 oraz 1930, natomiast budowla więzienna pozostała zasadniczo niezmieniona. Na początku II Wojny Światowej w areszcie przetrzymywani byli wykładowcy krakowskich uczelni wyższych.

W trakcie walk o Wrocław w 1945 roku budynki zostały poważnie zniszczone, lecz pomimo tego już w czerwcu tegoż roku więzienie zostało ponownie uruchomione.

[basia2002]

Sąd Okręgowy to budynek z XIX-go wieku, który położony jest we Wrocławiu w granicach dzielnicy Stare Miasto, zlokalizowany jest przy ulicy Podwale 29-30 na rogu Sądowej oraz Świebodzkiej. Konstrukcja gmachu rozpoczęła się w 1845, a dobiegła końca w 1852 roku. W odległości 98 metrów znajduje się Sąd Rejonowy, 127 metrów dalej znajduje się gmach Okręgowa Rada Adwokacka, a 198 metrów dalej znajduje się zespół budynków Narodowe Forum Muzyki.

[basia2002]