Rozmowy lekkie, przyjemne i to, co nam na sercu leży.

[Pamira]

Już jakiś czas temu wróciłam. Długo nie najeździłam,
bo słonko się schowało i zrobiło się nieprzyjemnie.
Ścieżka w kilku miejscach lekko podtopiona, niestety wybudowana jest na bagnach.
A tak wygląda w najgorszym miejscu.

Nie odważyłam się przejechać, chociaż dwóch starszych gościów
i jedna młoda dziewczyna jechali w tej wodzie

[szuanka]

O nie Mirka, w takiej brei nie odważyłabym się jechać.
Jeśli tylko w naszym Lidlu są te poduszki, będę ją miała.
Męża siostra mieszka w pobliżu....

[wiesia.]

Dziewczyny
Gabrysia dzisiaj od rana ma operację.
Dzwoniłam do siostry jeszcze nic nie wie.
Czy operacja się udała będą wiedzieć po dwóch tygodniach,
jak trzustka się zregeneruje .
Przed chwilką miałam telefon.
Operacja trwać będzie 11 godzin,
więc nic nie można zrobić, jak tylko czekać.

[eledand]

Lenka jak Aniołek Babciny i Dziadziusiowy.Pozdrawiam.

[milac]

Wiesiu trzymam kciuki za Gabrysię a Ty siedząc podłuż poduszkę masującą pod plecki.
Mirko moja wyobraźnia pokazała mi Ciebie na środku tej kałuży z nóżkami po bokach
Aniu dobrze że załatwiłaś sobie zakup,naprawdę warto

[szuanka]

Zasypuje nas. Zdjęcie zrobione przez szyby w oknie więc bardzo niewyraźne na dodatek sypie gęsto śnieg.

[wiesia.]

Aniu
to dom stał się twierdzą.

Danusiu
ja klikam bez oparcia, więc ciężko z poduszką.

Grażynko
Lenka to prawdziwy anioł.

Idę robić żarełko, u mnie dzisiaj kotlety mielone.
Przed południem smażyłam.

[maluna]

Tam jest ograniczenie czasu, chyba najdłużej można
masować 15 min.
Wiesiu, to pewnie siedzicie, jak na rozżarzonych węglach
Niech ta dziecinka wyjdzie z tego, życzę jej
z całego serca

[wiesia.]

Małgosiu
ja to cioteczna babcia,
więc mam trochę dystansu.
Nie powiem, że się nie przejmuję.

Dziewczyny
u nas śnieżyca z silnym wiatrem.

[eledand]

Witaj Wiesiu.

Swoją drogą,jest to w Rodzinie i serce boli bo to Dziecko.

Pozdrawiam i kciuki trzymać trzeba...Będzie dobrze..

[maluna]

U nas, ciągle światło mruga, jak mnie nie będzie
to znaczy, że prąd szlag trafił
Śnieg sypie i wiatr coraz większy

[Irenna]

Wiesiu,zapowiadają orkan Fryderyka,który ma być bardzo groźny ze śnieżycą i wichurą,strach się bać...najgorzej chyba na południu...
Trzymam kciuki za Gabrysię,mocno,mocno...
Grażynko,śliczna Twoja Lenusia...
Mirko,można było nieźle się skąpać w tej wodzie...
też nie jechałabym...

[szuanka]

Teraz jest lepiej bo wyszłam na balkon.
Zasypało moje wrzosy.

[wiesia.]

Dziewczyny
Gabrysia już po operacji.

Aniu
u mnie nie mogę wyjść na balkon, bo zasypana.
Telewizja nie działa, a internet śmiga.
Teraz mam wi-fi.

Efko
dziękuję.

[ditta hop]

Dziewczyny zbliża sie 0rkan jakis tam więc nie dziwota, że wieje i sypie. U mnie to samo a teraz zrobiło sie ciemno i zaczyna sypać.
Wiesiu bardzo sie cieszę, że do tej operacji doszło i miejmy nadzieje, że Gabrysia wyzdrowieje.Co do Lenki na którą zbierano była z mama na chórze w poniedziałek i dziękowała za dobre serca. Zięć mówił, że prawie wszyscy sie popłakali. Licea mysłowickie organizowały kiermasze, srzedawano ciasta.
Jestem dzisiaj zmęczona i chętnie poszłabym już do wyrka aby sie wyspać.
Na dworze juz wicej tego białego niż do południa. Chodniki nie odśnieżone i potrafiłam iść do szkoły a to prawie kilometr.
Wietrzyk Ala chyba juz wróciła z Zakopanego i nie odzywa się. Ala pokaż zdjęcia i zdaj relacje.

[ditta hop]

Znalazłam wierszyk na cześć mamy. Wg taty ciesZy sie
z urlopu macierzyńskiego
LOKOMOTYWA wersja dla każdej matki
Matka na spacer zimą wybywa,
Ciepło ubrana i pot z niej spływa.
Dzieci okrywa.
Goni i sapie, dyszy i dmucha,
Żar z rozgrzanego jej brzucha bucha:
But – jak gorąco!
But – jak gorąco!
But – jak gorąco!
But – jak gorąco!
Już ledwo sapie, już ledwo zipie,
Spod czapki Młody już okiem łypie.
Plecaki do niej podoczepiali
Wielkie i ciężkie, jakby ze stali,
I pełno rzeczy w każdym plecaku,
W jednym paluszków, a w drugim maku,
A w trzecim siedzą oba grubasy,
Na plecach czuje wszystkie obcasy.
A czwarty plecak pełen bananów,
W piątym szaliki dla obu Panów,
W szóstym łopata, o! jaka wielka!
I jeszcze z piciem ciepłym butelka.
W siódmym są kremy, puder, pieluchy,
W ósmym słoń, niedźwiedź i dwie poduchy,
W dziewiątym same potrzebne troczki,
W dziesiątym klucze, soczki i smoczki,
A tych plecaków jest ze czterdzieści,
Nikt nie wie, ile się w nich pomieści!
Lecz choćby przyszło tysiąc atletów
I każdy zjadłby tysiąc kotletów,
I każdy nie wiem jak się wytężył,
To nie udźwignie! Matka zwycięży!!!
Nagle ryk,
Nagle kwik,
„Nie płacz już,
drzwi tuż, tuż!”.
Najpierw powoli, jak żółw ociężale,
Ruszyła mateczka po schodach ospale.
Podrzuca tobołki i w ruch krok po kroku,
Plecaki telepią przy każdym jej boku.
I biegu przyspiesza, i gna coraz prędzej,
I dudni, i stuka, łomoce i pędzi.
A dokąd? A dokąd? A dokąd? Na wprost!
Do sklepu, do banku, na pocztę – przez most,
Na górkę – przez tunel, na placyk – przez las,
I spieszy się, spieszy, by zdążyć na czas,
Do taktu tupoce i puka i stuka to:
Tak to to, tak to to, tak to to, tak to to.
Gładko tak, lekko tak toczy się w dal,
Jak gdyby spieszyła wieczorem na bal.
Do przejścia dobiega zziajana, zdyszana,
Ups! Nagle wypada zabawka blaszana...
A skądże to, jakże to, czemu tak gna?
A co to , a kto to, to Synek tak pcha?
Że ledwo utrzyma, nie zrobi buch-buch?
To dziecko wprawiło zabawkę tę w ruch!
Dogania, brakuje już tylko trzech kroków,
A Malec pogania nogami z dwóch boków,
I gnają i pchają i jakoś się toczy
Mateczki – Poleczki żywot ten uroczy.
Do domu pospiesza, wciąż biegnie piechotą, to:
Tak to to, tak to to, tak to to, tak to to!...

[wiesia.]

Grażynka
taka matka Polka,
a tatuś z pilotem siedzi.

[wiesia.]

Buuuuuuuuuu telewizja zamilkła.
Chyba popsuł się konwektor.

[maluna]

U mnie przestało padać, Jurek posprzątał posesję
i chodnik, nic nie wyłączyli wszystko działa
Chyba deszcze zaczyna kropić
Grażynko, prawdziwy aniołek z Twojej Lenki
Myślisz, że Ala wróciła?
Na pewno się odezwie, nie będzie taka

[wiesia.]

Małgosiu
mamy tylko Polonię, ale ja nie oglądam kursówki.