Co nam w duszy gra - piosenki stare jak świat XXI.

[bemol]

Orquesta Música Maravillosa - Éxitos de Guitarra



01. The Deerhunter
02. Verde
03. Atlantis
04. Oregon Trial
05. Sunny
06. Iron Horse Rock
07. Let's Twist Again
08. Appelachia
09. Oh Carol
10. Valley Forge
11. Feelings
12. How Deep Is Your Love
13. Spanish Nights
14. Air
15. Concierto De Aranjuez
16. Azul
17. Le Rêve
18. One Day I'll Fly Away
19. Recuerdo De Toledo
20. Walk Away

http://tunnel.ru/post-orquesta-music...a-2015--118389

Miłego dnia...

[Camel 01]

14 maja 1943r urodził się Jack Bruce, gitarzysta basowy i wokalista w formacjach Graham Bond Organization, Bluesbreakers, Manfred Mann i Cream. Szczególnie w tej ostatniej odniósł największe sukcesy: udane płyty „Disraeli Gears”, „Wheels Of Fire” oraz single „I Feel Free”, „White Room” i „Sunshine Of Your Love”. Po rozpadzie Cream grał w grupie Bruce, West & Laing. Współpracował m.in. z Rory Gallagherem, Mickiem Taylorem, Grahamem Bondem, Uczestniczył także w nagraniach płyt m.in. Johna Mayalla, Lou Reeda, Franka Zappy, Charliego Wattsa z The Rolling Stones i Billa Warda z Black Sabbath.. Zmarł w wieku 71 lat z powodu choroby wątroby w październiku 2014 roku.




JACK BRUCE NIE ŻYJE

25 października 2014 roku, w wieku 71 lat, zmarł Jack Bruce – legendarny gitarzysta basowy, członek wielu zespołów rockowych, blues-rockowych, jazz-rockowych i jazzowych, autor lub współautor wielu utworów i piosenek, w tym wielkich przebojów takich jak np. Sunshine of Your Love. Z tego utworu pochodzi najsłynniejszy riff gitarowy wszechczasów, którego autorstwo niesłusznie przypisuje się Ericowi Claptonowi. Pomysłodawcą riffu był Jack Bruce.
Największą sławę przyniosła Jackowi Bruce’owi gra w kultowym zespole Cream, gdzie obok niego występowali Eric Clapton i Ginger Baker. Ale jego największe dokonania artystyczne to solowe albumy, których wydał 24. Pierwszy z nich – Songs for a Tailor – ukazał się w roku 1969, ostatni – Silver Rails – w roku 2014. 14 sierpnia 2011 Jack Bruce wystąpił w Polsce, na Festiwalu Legend Rocka w Dolinie Charlotty. Byłem na tym koncercie i było to dla mnie wielkie przeżycie. Jack grał nie tylko na gitarze basowej, ale także na klawiszach. Wykonał utwory z różnych okresów swojej twórczości, w tym najbardziej znane przeboje zespołu Cream: White Room, I Feel Free i wspomniany wcześniej Sunshine of Your Love.
Jack Bruce nie należał nigdy do nurtu rocka progresywnego. Bliżej mu było raczej do bluesa i jazzu, a w początkowym okresie twórczości – do psychodelii. Nigdy nie zdobył sławy tak wielkiej, jak jego kolega z Cream – Eric Clapton, ale przyczyna tego jest oczywista. O ile Clapton poszedł w kierunku popu i zaczął nagrywać miałkie i nijakie piosenki, o tyle Bruce pozostał wierny muzyce ambitnej. Dla mnie bohaterem jest Bruce, a nie Clapton.

Jan Adamski

West, Bruce & Laing - Why Dontcha (1972)



Tracklist:


1 Why Dontcha
2 Out Into the Fields
3 The Doctor
4 Turn Me Over
5 Third Degree [Eddie Boyd, Willie Dixon]
6 Shake Ma Thing (Rollin' Jack)
7 While You Sleep
8 Pleasure
9 Love is Worth the Blues
10 Pollution Woman

Leslie West - guitarra, slide, Dobro, vocal
Jack Bruce - baixo Gibson EB-3, vocal, teclados, harmônica
Corky Laing - bateria, guitarra rítimica, vocal

https://www75.zippyshare.com/v/o5Rw0iKY/file.html

[Camel 01]

14 maja 2015r w swoim domu w Las Vegas w wieku 89 lat zmarł BB King, legenda bluesa, zdobywca kilku nagród Grammy, najbardziej znany dzięki kompozycji „The Thrill Is Gone”. Urodzony jako syn rolnika znad Missisippi, rozpoczął karierę jeszcze w latach 40-tych, a w swojej muzyce łączył wiejski blues z wielkomiejskim rytmami. Obdarzony nieformalnym tytułem „King of the Blues” nagrywał z wieloma znanymi muzykami. W 1980 roku został wprowadzony do Blues Hall of Fame, a siedem lat później do Rock and Roll Hall of Fame.



B.B. King

Swój styl ukształtował pod wpływem takich gitarzystów jak jego kuzyn Bukka White, ale także Charlie Christian, T-Bone Walker, Lonnie Johnson i Django Reinhardt. Inspiracje czerpał również w muzyce wielkich bandleaderów ery swingu, jak Benny Goodman, Duke Ellington i Count Basie. Nagrywał nie tylko bluesy, ale i standardy jazzowe, o czym świadczy album wydany teraz w serii EMPiK Jazz Club!
Sam z kolei wywarł olbrzymi wpływ na brzmienie najsławniejszych gitarzystów nie tylko bluesa, ale i rocka, jak Jimi Hendrix i Eric Clapton, z którym pozostał w wielkiej przyjaźni i wzajemnej admiracji do końca życia (w 2000 roku nagrali wspólnie album „Riding With The King”). Fascynację B.B. Kingiem potwierdzają także gitarzyści jazzowi, by wymienić choćby Johna Scofielda i Billa Frisella (tej miłości nie krył także Jarek Śmietana).
B.B. był żonaty dwa razy, ale od 1966 roku pozostawał singlem, miał 15 dzieci z 15 różnymi kobietami. Jego największą kochanką była gitara, którą nazywał pieszczotliwie Lucille, i z którą się nigdy nie rozstawał.
Najbardziej znany jego utwór to The Thrill Is Gone, molowy blues o utraconej miłości, który nagrał w 1969 roku z towarzyszeniem sekcji smyczków (napisał ten numer w 1951 roku inny bluesman Roy Hawkins). Piosenka ta odniosła sukces w okresie, kiedy B.B. King zdobywał popularność u białej publiczności, występował na wielkich arenach muzyki rockowej, a także na najważniejszych festiwalach jazzowych. Koncertował na całym świecie. Do Polski przyjechał po raz pierwszy na Jazz Jamboree w 1986 roku, w 1997 wystąpił w Zabrzu, Poznaniu i Warszawie, po raz ostatni w Operze Leśnej na Gdynia Summer w roku 2000.
Jego niezwykłe życie i karierę opisał Charles Sawyer w biografii „The Arrival of B.B. King”, która ukazała się w 1980 roku. Autor udostępnił wówczas jej fragmenty i oryginalne fotografie naszej redakcji. B.B. King zagościł na okładce Jazz Forum.
Pozostawił dziesiątki płyt, zdobył 30 nominacji i 15 nagród Grammy, występował w Watykanie i Białym Domu, za swoje zasługi został uhonorowany najwyższym cywilnym amerykańskim odznaczeniem – Medalem Wolności.

Paweł Brodowski

BB King - Live At The Regal [1965]



Tracklist:

1. Every Day I Have The Blues (03:08)
2. Sweet Little Angel (04:09)
3. It's My Own Fault (03:09)
4. How Blue Can You Get? (03:35)
5. Please Love Me (03:02)
6. You Upset Me Baby (02:39)
7. Worry, Worry (06:23)
8. Woke Up This Mornin' (01:44)
9. You Done Lost Your Good Thing (04:33)
10. Help The Poor (02:38)


https://www117.zippyshare.com/v/L0hIU98d/file.html

[Camel 01]

Bobby Darin, właśc. Walden Robert Cassotto (ur. 14 maja 1936 w Nowym Jorku, zm. 20 grudnia 1973 w Los Angeles) – amerykański piosenkarz i kompozytor popowy pochodzenia włoskiego, popularny w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku.
Rozpoczął karierę jako autor tekstów dla Connie Francis . W 1958 roku nagrał swój pierwszy milionowy singiel " Splish Splash ". Po nim następowały " Dream Lover ", " Mack the Knife " oraz " Beyond the Sea ", które przyniosły mu światową sławę. W 1962 roku zdobył nagrodę Złotego Globu za swój pierwszy film " Come September" , z udziałem swojej pierwszej żony, Sandry Dee .
W latach 60. stał się bardziej aktywny politycznie i pracował nad demokratyczną kampanią prezydencką Roberta F. Kennedy'ego . Był obecny w nocy z 4 na 5 czerwca 1968 r. w hotelu Ambasador w Los Angeles w czasie zabójstwa Kennedy'ego. W tym samym roku odkrył, że wychowywała go jego babka, nie jego matka, a dziewczyna, o której myślał, że jest jego siostrą, była jego matką. Wydarzenia te głęboko dotknęły Darina i wysłały go w długi okres odosobnienia.
Mimo powodzenia artystycznego jego zdrowie zaczęło zawodzić w następstwie nawrotów gorączki reumatycznej w dzieciństwie.Zmarł w wieku 37 lat po operacji serca w Los Angeles.

Bobby Darin - Mack The Knife 1958





01 - Mack The Knife
02 - Was There A Call For Me

https://www44.zippyshare.com/v/SC7Qdnxc/file.html

[Camel 01]

14 maja 1983r grupa Spandau Ballet wprowadziła na pierwsze miejsce zestawienia płyt swój album „True”. Tytułowa kompozycja z tego krążka przez cztery tygodnie nie opuszczała szczytu zestawienia singli w Wielkiej Brytanii. Pozostałe single z albumu „True” – „Gold”, „Lifeline” oraz „Communication” – również dostały się do brytyjskiej Top 40.

Spandau Ballet - True

https://www.youtube.com/watch?v=ldXgK71pgxs

Spandau Ballet -True (20th Anniversary Enhanced edition)




Tracklist:

1.Pleasure
2.Communication
3.Code Of Love
4.Gold
5.Lifeline
6.Heaven Is A Secret
7.Foundation
8.True

https://www79.zippyshare.com/v/3k69GgBc/file.html

[Camel 01]

14 maja1954r w Katowicach urodził się Jerzy Kawalec, basista zespołów Apogeum, Krzak i Drums Band. Współpracował także z Tomaszem Stańko, Wojciechem Waglewskim i Martyną Jakubowicz. Z grupą Krzak zdobył dwie złote płyty między innymi za album „Blues Rock Band”. Kawalec zmarł we wrześniu 2003 roku na raka krtani.

Krzak - Ptak moich marzeń

https://www.youtube.com/watch?v=5ayGekaaxaQ

Krzak - Blues Rock Band 1980 - Reedycja



Tracklist:

1. Blues E Dur
2. Lidek
3. Czakuś
4. Chwile Z B.
5. Dla Fredka
6. Skałki
7. łatka
8. Blues H Moll
9. Przewrotna Samba
10. Dżemowa Maszynka

Bonusy:

11. Winter Rock
12. Requiem Dla Jaszczura
13. Walc
14. Acik
15. Ptak Moich Marzeń
16. Kołysanka Dla Maciusia

https://www21.zippyshare.com/v/QbuefPHv/file.html

[Camel 01]

14 maja 1998r w klinice Cedars-Sinai w Los Angeles zmarł słynny wokalista i aktor Frank Sinatra. Sinatra uważany był za jednego z najlepszych wokalistów
wszech czasów. Wprowadził na listy przebojów wiele hitów takich jak „I’ve Got You Under My Skin”, „Strangers In The Night” czy „My Way”. Rozwijał też udaną karierę aktorską grając między innymi w filmach „Stąd do wieczności”, „Faceci i laleczki” i „Przeżyliśmy wojnę”.

Frank Sinatra - Strangers in the Night

https://www.youtube.com/watch?v=s4fWMgoWrbE


Frank Sinatra - The Voice Of Frank Sinatra 1946



Tracklist:

You Go To My Head
I Don't Know Why (I Just Do)
These Foolish Things (Remind Me Of You)
(I Don't Stand) A Ghost Of A Chance (With You)
Why Shouldn't I?
Try A Little Tenderness
Someone To Watch Over Me
Paradise

https://www17.zippyshare.com/v/DDw7hAeu/file.html

[bemol]

VA - Tylko tango



http://tunnel.ru/post-va-tylko-tango-la-cumparsita-2009

Pozdrawiam cieplutko

[bemol]

VA - Непревзойденное танго



01. Кумпарсита — Ян Табачник
02. Я возвращаю ваш портрет — Brass White Nights
03. Аргентинское танго - А.Вилольдо из к-фильма 'Моя бедная любимая мать'
04. Либертанго — В.Ковтун, аккордеон
05. Скажите почему — Ансамбль Мелодия
06. Черные глаза — Ансамбль Мелодия
07. Утомлённое солнце — В.Ковтун, аккордеон
08. Танго в небе — П.Дранга, аккордеон
09. Не упрекай — Инструментальный ансамбль Мелодия пу Г. Гараняна
10. Брызги шампанского — В.Ковтун, аккордеон
11. Jungle Tango — The Safaris
12. У моря — орк Б.фон Гецци — танго
13. Petit Palais — Harry Mooten
14. Diamantina — Orchester Horst Kaizler
15. Танго черной кошки — Richard Clayderman
16. Звездная ночь, танго — оркестр пу Р.Роже-аккордеон Жильбер Руссель
17. Stop Die Tango — Drei Generationen Raymond
18. Небесное танго — Анастасия Бардина
19. Зимнее танго — Инструментальный ансамбль Мелодия пу Г. Гараняна
20. Ciudad Blanca — Werner Deinert & Orchester Werner Herlberg
21. Мечта — Инструментальный ансамбль Мелодия пу Г. Гараняна
22. Tango Ibiza — Werner Deinert & Orchester Werner Herlberg
23. La Paloma — Carmen & Frieda Wilhelm
24. Танго-фантазия — Ансамбль Мелодия
25. Голубые глаза — Инструментальный ансамбль Мелодия пу Г. Гараняна
26. Tango For Capri — Mandolinenorchester Ivo Meletti
27. Концертное танго — Ян Табачник
28. Im Park Von Sanssouci — Spreetaler Musikante
29. Танго из к-фильма 'За витриной универмага' — Оркестр пу А.Цфасмана
30. Kriminaltango — Georg Schwenk
31. Голубое танго — Виналь Пароменский , аккордеон
32. Tango D`amore — Roger Eggermont
33. Ревность — Виналь Пароменский , аккордеон
34. Танго соловья — анс. В. Мещерина
35. Забытое танго — группа 'Ренессанс'
36. Марианна — Анс. Мелодия
37. Red Tango — дуэт Баян-микс
38. Вечер, танго из к-фильма 'Весенние голоса' — Оркестр пу Г.Столярова
39. Мое последнее танго — Анс. Мелодия
40. Когда весна придет опять — Инструментальный ансамбль Мелодия пу Г. Гараняна
41. Танго Теста — П.Дранга, аккордеон
42. Неаполитанское танго — Инструментальный ансамбль Мелодия пу Г. Гараняна
43. Il Pleut Sur La Route -Tango Orchester Alfred Hause
44. Die Story Vom Blonden Hein — Orchester Horst Kaizle
45. Танго Андалузия — Нерсес Степанян
46. Dein Blick Ist So Voller Zdrtlichkeit — Orchester Horst Kaizler
47. Танго ночи (Noteo) — П.Дранга, аккордеон
48. Песня любви — Инструментальный ансамбль Мелодия пу Г. Гараняна
49. Изабель — Сервер Абкеримов, аккордеон
50. Lago Maggiore By Night — Arnold Renk
51. Попурри на тему Танго — Ян Табачник, аккордеон
52. Ожидание — Инструментальный ансамбль Мелодия пу Г. Гараняна
53. Танго из к-фильма 'Зависть богов'
54. Танго(Carlos Gardel) из фильма 'Запах женщины'
55. Luna Tango — Robin Nolan Trio

http://tunnel.ru/post-va-neprevzojjd...go-2012--60726

Miłego dnia...

[Camel 01]

Basia Bemol: zamieściła:
VA - Tylko tango - Непревзойденное танго

Dorzucam tanga argentyńskie w wykonaniu Astora Piazzolli:

Astor Pantaleón Piazzolla ur.11 marca 1921 - zm.4 lipca 1992 r. Był argentyńskim kompozytorem i aranżerem tanga, wirtuozem bandeonu. Jego twórczość zrewolucjonizowała tradycyjne tango w nowy styl zwany nuevo tango , zawierający elementy jazzu i muzyki klasycznej.
W 1992 r. amerykański krytyk muzyczny Stephen Holden nazwał Piazzollę "czołowym na świecie kompozytorem muzyki w rytmie tanga".


Astor Piazzolla - Libertango (1974)





1- Libertango
2- Meditango
3- Undertango
4- Adiós Nonino
5- Violentango
6- Novitango
7- Amelitango
8- Tristango

Musicos:

Astor Piazzolla: Bandoneón, Dirección, Arreglos
Felice Da Viá: Piano
Felice Da Viá, Gianni Zilioli: Organo Hammond C3
Gianni Zilioli: Marimba
Marlene Kessik: Flauta grave en Sol
Hugo Heredia, Gianni Bedori: Flauta en Do
Giuseppe Prestipino (Pino Presti): Bajo Eléctrico
Tullio De Piscopo: Batería
Filippo Daccó: Guitarra y Guitarra Eléctrica
Andrea Poggi: Timbales
Tullio De Piscopo, Andrea Poggi: Percusión y efectos
Umberto Benedetti Michelangeli: Primer Violin
Elsa Parravicini: Primer Viola
Paolo Salvi: Primer Cello

https://www102.zippyshare.com/v/LECw4sNv/file.html

[bemol]

Edyta Piecha




Эдита Пьеха — Каролинка
http://darkmp3.su/slushat-neveryashc...ka-p-ekha.html
Эдита Пьеха — Заходит солнышко
http://darkmp3.su/slushat-budem-p-ekha-solnyshko.html
Эдита Пьеха — Каштаны
http://darkmp3.su/slushat-lyubov-p-ekha-kashtany.html
Эдита Пьеха — Мой Янек
http://darkmp3.su/slushat-p-ekha-yanek.html
Эдита Пьеха — День ото дня
http://darkmp3.su/slushat-poslushay-...-oto-dnya.html
Эдита Пьеха — Откроем любовь неизвестную
http://darkmp3.su/slushat-pridi-p-ek...zvestnuyu.html
Эдита Пьеха — Бал
http://darkmp3.su/slushat-pochuvstvuy-p-ekha-bal.html
Эдита Пьеха — Упрямая мелодия
http://darkmp3.su/slushat-eto-p-ekha...-melodiya.html
Эдита Пьеха — Валентина-твист
http://darkmp3.su/slushat-pod-p-ekha-valentina.html
Эдита Пьеха — Малгошка
http://darkmp3.su/slushat-pet-p-ekha-malgoshka.html

Miłego wieczoru...

[Camel 01]

15 maja 1937r w Dallas urodził się Trini Lopez, amerykańsko-meksykański piosenkarz i gitarzysta. Debiutancki album Lopeza z 1963 roku zawierał jego najbardziej znane piosenki: „If I Had A Hammer” – numer jeden w dwudziestu sześciu krajach – oraz tradycyjną meksykańską kompozycję „La Bamba”. Do 1968 roku Lopez wylansował jeszcze kilkanaście innych przebojów między innymi „Lemon Tree”, „I’m Comin’ Home, Cindy” i „Sally Was a Good Old Girl”.

Trini Lopez - "America", "Unchain my heart" et "If I had a hammer"

https://www.youtube.com/watch?v=yjmqnc6Wjbg


Trini López - Trini López (1963)






https://www109.zippyshare.com/v/AxDjbo7q/file.html

[Camel 01]

Stefan Witas - Niezapominajki

https://www.youtube.com/watch?v=xs8jtJ9K1y0

Marta Mirska - Niezapominajka

https://www.youtube.com/watch?v=R703ShuACyU

Adam Aston - Niezapominajki

https://www.youtube.com/watch?v=7BvtLX_YwAw

Spójrz, jaki jest piękny ten świat
Za przeznaczeniem swem idąc w ślad
Żyj jak kwiat
I oddychaj Wiosną!
Rzuć ludzi i miasto i dom
Śpiewaj piosenkę miłosną
I uwierz pięknym snom

Kwitną niezapominajki
Pachnie łąki skraj
Świat ma urok pięknej bajki
Którą stworzył maj

Szczęście bliskie i ogromne
Splotło serca dwa
I już nigdy nie zapomnę
Tego dnia

I nie zapomnę twoich ust
Na których szept miłosny ścichł
Będę cię w świat daleki niósł
Na rękach mych

Kwitną niezapominajki
Świat miłością tchnie
Chociaż wiem, że to są bajki
Mów, że kochasz mnie

Mgła świat cały z oczu mi znikł (?)
Ty jesteś w życiu mem, więcej nikt
Więcej nikt
Czy chcesz iść ode mnie?
Siądź, wyznam ci wszystko, co wiem
I co przed tobą tajmnie
Ukrywam w sercu mem

[bemol]

Wczoraj był...

Napisał Camel 01

Dzień Polskiej Niezapominajki

a dziś o niezapominajkach po rosyjsku...

Александр Сотник — Незабудки
http://darkmp3.su/slushat-aleksandr-...nezabudki.html
Туфельки Туи — Незабудки
http://darkmp3.su/slushat-tufel-ki-tui-nezabudki.html
Ляля Размахова — Незабудки
http://darkmp3.su/slushat-lyalya-raz...nezabudki.html
Сергей Славянский — Незабудка
http://darkmp3.su/slushat-sergey-sla...nezabudka.html
Юрий Самарский — Незабудка
http://darkmp3.su/slushat-za-yuriy-s...nezabudka.html
Ион Суручану - Незабудка
http://zk.fm/song/2847053

Pozdrawiam cieplutko

[bemol]

Веслава Дроецка — Золотая коллекция ретро




01. Не полюблю
02. Жалоба
03. Танго любви
04. Приснилось мне
05. Чёртово колесо
06. Анатоль
07. Колыбельная с четырьмя дождями
08. Дай мне весь мир
09. Осенний цвет
10. Сердце на снегу
11. Это были прекрасные дни
12. Ехал казак
13. Чарльстон
14. Прошу пана
15. Песня о предместье
16. Есть Варшава

https://yadi.sk/d/YC10YkOUR6BTP

Miłego wieczoru...

[Camel 01]

16 maja 1919r we Lwowie urodził się Zbigniew Kurtycz, piosenkarz popularny w latach 50-tych i 60-tych. Do jego przebojów należały piosenki „Cicha woda”, „Jadę do Ciebie tramwajem” oraz „Wołam Cię”. Kurtycz występował również w duecie z żoną Barbarą Dunin, współpracował z Polskim Radiem, gdzie występował w programie „Podwieczorek przy mikrofonie”. Odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Krzyżem Zasługi. Zmarł w styczniu 2015 roku w wieku 95 lat.



Zbigniew Kurtycz - Piosenka z dziwnym refrenem

https://www.youtube.com/watch?v=1NqkaI9ylIc


Barbara Dunin i Zbigniew Kurtycz - Cicha Woda , Żeby się ludzie kochali



CD1

1. Cicha woda
2. Piosenka z dziwnym refrenem
3. Jadę do Ciebie tramwajem
4. Miasteczko Gitarowo
5. Światło księżyca
6. Gazowe latarnie
7. Andriusza
8. Arizona Rock And Roll
9. Zielone kepi
10. Mała piosenka
11. Bocian
12. Już taki jestem zimny drań
13. Całuję Twoją dłoń Madame
14. Umówiłem się z nią na dziewiątą
15. Zakochany złodziej
16. Za dzień już nie spotkamy się
17. Węgierska kapela
18. Ostatni papieros
19. Nim zamknę drzwi
20. Uśpiona fontanna
21. Kocham śpiew, kocham śmiech
22. Gdy się kogoś ma
23. Daleko gdzieś pojechałbym
24. Recepta na życie

CD 2

1. Bardzo proszę nie odmawiaj
2. Pomarzyć dobra rzecz
3. Konflikt
4. Nie kochaj mnie a lub
5. Nie spotkamy sie już tak młodzi
6. Kto sie na to nabrać da
7. Krakowianka jedna
8. Czarodziejska studnia
9. Zakochani bo młodzi
10. Wiązanka: Za daleko-Cicha woda-Wołam Cię-Jadę do Ciebie tramwajem
11. Słodkie tango dla Ciebie
12. Kiedy spóźnisz się z miłością
13. Piosenka Stacha Matysiaka
14. Mister Warszawy
15. Hej chłopcy
16. Barwny duet
17. Złote lata
18. Nasza miłość
19. Dla takich jak ty
20. Bądź ze mną do jutra
21. Wracam wciąż do Ciebie w świetle białych nocy
22. Jedyne słowo Amore
23. Dwoje takich jak my
24. Żeby się ludzie kochali


https://www72.zippyshare.com/v/Kx0NXzum/file.html

[Camel 01]

16 maja 1966r grupa The Beach Boys wydała w Stanach Zjednoczonych płytę zatytułowaną „Pet Sounds” uważaną za arcydzieło Briana Wilsona, lidera zespołu. „Pet Sounds” została wielokrotnie umieszczana na wysokich miejscach w rozmaitych zestawieniach, między innymi magazynów New Musical Express, The Times i Mojo Magazine.Według dziennikarzy wpływowych magazynów „New Musical Express” i „Mojo” to najlepszy album muzyki popularnej. Według Paula McCartneya znajduje się na nim najpiękniejsza piosenka wszech czasów. Początkowo jednak rozgłośnie nie chciały puszczać tego materiału, a wytwórnia Capitol doceniła go dopiero po latach.


Recenzja

Aż trudno uwierzyć, że już ponad pół stulecia minęło od premiery jednej z najważniejszych i najlepszych płyt w historii muzyki rozrywkowej.
Jeszcze bardziej trudne do uwierzenia jest to, że za jej nagranie odpowiedzialna jest grupa The Beach Boys, kojarzona głównie z lekkostrawnymi piosenkami o wakacyjnych miłostkach i surferach.
„Pet Sounds” to dzieło, które zrodziło się w głowie niemalże jako autorski projekt członka The Beach Boys, Briana Wilsona. Dotychczasowy repertuar grupy zaczął coraz bardziej mu uwierać, a do tego obserwował bacznie postępujący rozwój muzyczny ich bezpośredniej konkurencji, czyli Beatlesów, którzy w połowie lat 60. Zaczęli przecierać nowe szlaki w muzyce rockowej i popowej. Dla Williamsa było to „teraz albo nigdy”. I udało mu się. Udowodnił, że nie jest tylko i wyłącznie rozkapryszoną gwiazdką popu, która ma ochotę na szczyptę ekstrawagancji.
Kompozycje i dźwięki jakie kołatały się w głowie Williamsa okazały się tym, czego w latach 60.szeroko rozumiana muzyka rozrywkowa nie znała.
Trzonem każdego utworu są wspaniałe, nośne i od razu wpadające w ucho melodie oraz teksty, w których co jakiś czas przebija się nuta melancholii. Słychać to już od samego startu, w jednym z najbardziej znanych kawałków w historii, czyli Wouldn’t It Be Nice.
Tym co jednak odróżniało tym razem przeboje The Beach Boys od innych, była ich konstrukcja, liczne zmiany tempa, niestandardowe metrum; niesamowicie brzmiące harmonie wokalne. Do tego dochodziły wpływy muzyki folkowej, trochę jazzu, muzyki klasycznej, progresywnego rocka, którego tak w ogóle „Pet Sounds” jest jednym z prekursorów.
Sam proces nagrywania i instrumentarium użyte przy produkcji „Pet Sounds” to historia nadająca się na książkę albo film (zresztą takowy powstał, polecam gorąco znakomity „Love&Mercy” ze świetnym Paulem Dano w roli Briana Wilsona).
„Pet Sounds” po dziś dzień jest jedną z najbogatszych brzmieniowo płyt wszech czasów. Czego tu nie ma!
Na płycie można usłyszeć organy, gitary, fortepiany, bębny, flety, gitary, tamburyny, trąbki, klawesyny, dzwonki od roweru, puszki po Coca-Coli, szczekające psy. Wszystko to razem łączy się w niebywałą i wielobarwną ścianę dźwięku, która brzmi obłędnie (jeśli oczywiście ma się dobry sprzęt albo chociaż solidne słuchawki).
Najbardziej niesamowite w tym wszystkim jest to, że Wilson z jednej strony spełnił swoje muzyczne i audiofilskie ambicje, tworząc dzieło sztuki, udowadniające, że z muzyki popowej można wycisnąć arcydzieło. Natomiast udało mu się także wykreować muzykę ponadczasową, lekką, bezpretensjonalną.
„Pet Sounds” było w swoich czasach płytą nie tyle przełomową, co wręcz rewolucyjną. Gdyby nie ona, współczesna muzyka popowa, rockowa i folkowa brzmiałaby zupełnie inaczej. Album ten otworzył nowe możliwości zarówno przed słuchaczami jak i samymi muzykami, którzy dostali najlepszy z możliwych przykładów na to w jakim kierunku można się rozwijać.
Warto nadmienić, że arcydzieła, takie jak „Pet Sounds” nie powstają ot tak, bezboleśnie i z łatwością. Wilson zapłacił dość sporą cenę za swój geniusz – podczas powstawania płyty zaczął nadużywać narkotyków, popadł w problemy alkoholowe, następnie pojawiła się seria załamań nerwowych i zaburzeń psychicznych. Muzyk długie lata dochodził do siebie. Ale tak to już jest z tymi wrażliwymi duszami, które słyszą trochę więcej.


Przemysław Dobrzyński


Ten album mnie pokonał. Uwielbiam go. (…) Uważam, że nikt nie może uważać się za wykształconego muzycznie, dopóki nie usłyszy tego albumu. Uwielbiam orkiestrę, aranżacje… Może ktoś uzna to za przesadę, ale uważam, że to klasyk naszego stulecia. Dla mnie to totalne, klasyczne nagranie, w wielu aspektach niedoścignione. Często puszczałem „Pet Sounds” i po prostu płakałem.

Paul McCartney




The Beach Boys - Pet Sounds



Tracklist:

1 - Wouldn't It Be Nice
2 - You Still Believe In Me
3 - That's Not Me
4 - Don't Talk (Put Your Head On My Shoulder)
5 - I'm Waiting For The Day
6 - Let's Go Away For Awhile
7 - Sloop John B
8 - God Only Knows
9 - I Know There's An Answer
10 - Here Today
11 - I Just Wasn't Made For These Times
12 - Pet Sounds
13 - Caroline No
14 - Conclusion
15 - Hang On To Your Ego


https://www78.zippyshare.com/v/fLBUVkux/file.html

[bemol]

Chorus & Disco Company - Discoland 1978 LP Muza SX 1696



A1 Discoland
A2 Pomarańczowy Gaj (The Orange Grove)
A3 Słoneczna Promenada (A Sun Promenade)

B1 Zeppelin
B2 Alfred Wśród Ptaków (Alfred Among Birds)
B3 Monsun (Monsoon)
B4 Aviator
B5 Karawana Długowłosych (The Caravan Of The Long-Haired)

http://tunnel.ru/post-chorus-disco-c...p-muza-sx-1696

Pozdrawiam cieplutko

[bemol]

Chorus & Disco Company - Światła dyskoteki 1978 LP Muza SX 1590



A1 Światła dyskoteki
A2 Boogie moogie
A3 Argentina
A4 Bongo Boy
A5 Taniec dyskretny i sentymentalny

A6 Może już jutro
B1 Oczy czarne
B2 Safari
B3 Tańcz tylko ze mną
B4 Western music
B5 Dolina diamentów
B6 Mr. Verdi

http://tunnel.ru/post-chorus-disco-c...p-muza-sx-1590

Miłego dnia...

[Camel 01]

Andrew Latimer ur. 17 maja 1949 w Guildford - angielski muzyk rockowy - kompozytor, gitarzysta, wokalista, flecista. Jeden z założycieli i lider grupy Camel,powstałej w 1971 roku.Zespół wydał czternaście oryginalnych albumów studyjnych, czternaście singli oraz wiele innych kompilacji i albumów na żywo.
Camel po raz pierwszy odwiedził Polskę w kwietniu 1997 roku promując swój album Harbour of Tears ,ponownie koncertował w 2000 i 2015 roku.W tym roku Camel ponownie odwiedzi Polskę. Występy brytyjskiej formacji odbędą się 2 czerwca 2018 r. w Warszawie (Klub Progresja) i 3 czerwca w Zabrzu (Dom Muzyki i Tańca).



Camel - Stationary Traveler

https://www.youtube.com/watch?v=TKW9rIQwHCY

Recenzja

Stationary Traveller to moja ścisła czołówka płyt grupy. Pamiętam gdy pierwszy raz usłyszałem muzykę z tego albumu. Który to mógł być rok? Myślę, że album w całości mogłem poznać gdzieś 1987/88. Zakochałem się od pierwszych dźwięków. I ta miłość trwa do dziś. To jedna z tych płyt, która wzrusza mnie dogłębnie. Pierwsze przesłuchanie to był szok, dosłownie wmurowało mnie. Drugie przesłuchanie to był wieczór, mała lampka na biurku i ogromne łzy. A już przy kompozycji tytułowej po prostu serce wyrywało się z piersi. Podobnie ma sam Andy. Dlatego prawie wcale nie gra tego utworu na żywo, gdyż wywołuje on w nim takie emocje, że nie może sobie z nimi poradzić.
Może słówko o muzykach którzy wzięli udział w nagraniu tego albumu. Oczywiście sam Latimer, który jest autorem wszystkich utworów na płycie, z wyjątkiem krótkiego After Words, autorstwa Scherpenzeela, który fantastycznie zagrał na klawiszach. Na basie udzielał się David Paton, na perkusji Paul Burgess czyli same znakomitości. Gościnnie pojawiają się Mel Collins (saksofon) i Chris Rainbow (głos). Za stronę tekstową odpowiada Susan Hoover, żona Latimera.
Niektórzy zarzucają temu albumowi prostotę, pójście na łatwiznę i popowy wydźwięk. Ale co mnie to obchodzi? Niech tak uważają. Ja zdania nie zmienię, to jeden z najlepszych, znanych mi, albumów lat osiemdziesiątych. Zgoda to nie są wielkie, rozbudowane suity czy hymny. To krótkie, zwięzłe utwory, które mają jednak w sobie całe pokłady magii. I to jest wielkim atutem tej płyty.
Stationary Traveller to cudowna lecz smutna opowieść o losach dwojga kochanków, którzy zostali rozdzieleni murem. Historia dotyczy oczywiście muru berlińskiego, którego powstanie spowodowało, że z dnia na dzień zostało odseparowanych od siebie mnóstwo ludzi. Wystarczy spojrzeć na okładkę tego albumu by domyśleć się o czym ta płyta może opowiadać. Ja osobiście traktuję przesłanie tego albumu w większym wymiarze. Uważam, że historię zawartą na tej płycie można przypisać do wielu współczesnych wydarzeń. Chociażby rozłąka spowodowana wyjazdem za chlebem, do innego miasta czy innego kraju. Tak czy inaczej jest to album o ogromnej tęsknocie za kimś bliskim (może za kimś kto już odszedł z tego łez padołu?)
Już sam początek chwyta za serce. „Tętniące” klawisze i „płacząca” gitara Latimera. Kapitalny otwieracz w postaci Pressure Points które ustawia nam całą zawartość albumu.
Kolejna Refugee to dość prosta, rytmiczna piosenka. Bez fajerwerków, ale także świetnie wprowadza nas w opowiadaną historię. Następnie mój pierwszy ukochany utwór z tego albumu zatytułowany Vopos (to potoczna nazwa Policji Ludowej w dawnym NRD). Te klawisze na samym początku dosłownie powalają. Tworzą fantastyczny klimat tajemniczości i złowrogiej siły czającej się gdzieś za rogiem. Następnie pojawia się sekcja rytmiczna i głos Andy’ego, który prezentuje tu krótką acz chwytliwą solówkę. Co za klimat. Kapitalny utwór.
Cloak And Dagger Man. Szybki, rytmiczny utwór z klawiszami w roli głównej, ciekawą partią perkusji i świetną gitarą Latimera. No ale na szczególną pochwałę zasłużył tu Chris Rainbow, który śpiewa w tym utworze. Naprawdę wyszło mu to fenomenalnie. Następnie dochodzimy do istnego diamentu tej płyty, utwór tytułowy. Wystarczy posłuchać. Naprawdę nie można tu niczego napisać. Kompozycja jest przepiękna. Minęło już tyle lat, a ja nadal nie mogę opanować łez. Gdy gra ten utwór moja Żona zawsze mówi mi „Wyłącz to proszę. Chcesz żebym płakała?” To chyba wystarczy za komentarz. Klawisze, flet (dokładniej Fletnia Pana), ale przede wszystkim gitara. Wszystko jest tu na swoim miejscu. Jak już kiedyś wspominałem przy opisie utworu Afterglow grupy Genesis, jeden z krytyków powiedział, że jeżeli po wysłuchaniu tego utworu nie ma się łez w oczach, to nie jest się człowiekiem. I to zdanie idealnie pasuje do Stationary Traveller. Tak, pamiętam. To właśnie ten utwór był tym ostatnim, który zagrał Tomasz Beksiński, żegnając się (jak się później okazało na zawsze) ze swoimi słuchaczami. Pamiętam tę audycję jak dziś i tę czarną grudniową noc.
Po takiej dawce emocji przychodzi czas na znakomity West Berlin. Kapitalna melodia i świetny głos, tym razem Latimera. No i ponownie smutne przesłanie. Kochanek siedzi na dachu i z tęsknotą patrzy na Berlin Zachodni. Dalej kolejny mój faworyt Fingertips. Proszę posłuchać jak tu cudnie pracuje bas. Wspaniała ballada w której usłyszymy znakomite solo na saksofonie, na którym zagrał sam mistrz Mel Collins. Do tego romantyczny, przyciszony głos Andy’ego. Ponownie pojawia się w oku łza.
Dalej mamy dwa utwory instrumentalne. Missing, przepełniony niepokojem z niewielką domieszką smutku i nostalgii, okraszonych kapitalnymi solówkami gitarowymi. Fantastyczna praca panów z Camel. Drugi utwór to After Words, króciutka miniatura. Smutna, nostalgiczna, do przemyśleń. Piękno samo w sobie.
Album zamyka kolejny killer czyli Long Goodbyes. Ponownie za mikrofonem stanął Chris Rainbow. Początek to piękna gitara jako żywo kojarząca się z najlepszymi dla rocka progresywnego latami siedemdziesiątymi. Do tego cudowny flet. Znowu kapitalny bas, no i ten przejmujący tekst. Coś wspaniałego. Przepiękne zamknięcie płyty.
Pewnie niektórzy powiedzą „Chłopie już tak nie cukruj. "Cudowna, przepiękna, fantastyczna, znakomita” Może i tak, ale naprawdę nie da się inaczej. Mimo swojej dość prostej budowy wywołuje tyle emocji, że po prostu nie da się tego opisać słowami. Ten album to jak najlepsza książka lub film, do których chce się wracać i wracać, pomimo że zna się ją na pamięć. Ten album zdecydowanie znalazłby się na liście do zabrania na bezludną wyspę. Klejnot w mojej kolekcji. Pozycja obowiązkowa.

Autor: SzyMon

Camel - Stationary Traveller (1984)




Side 1:

Pressure Points
Refugee
Vopos
Cloak And Dagger Man
Stationary Traveller

Side 2:

West Berlin
Fingertips
Missing
After Words
Long Goodbyes


Andy Latimer - flute, guitar, vocals
Ton Scherpenzeel - organ, synthesizer, piano, keyboards, mellophonium, vocals
David Paton - bass, vocals
Paul Burgess - percussion, drums -
Mel Collins - sax -
Chris Rainbow - vocals


https://www59.zippyshare.com/v/ha1FsW2u/file.html