Województwo podkarpackie, powitanie i "lista obecnośći " część druga.

[Lulka]

Kobrze współczuję, bo też kilka razy miałam takie sensacje.
To wirus, na szczęście szybko mija.

Napisał bogda

Hej Lulka.
Przeleciałaś mi nad głową i z takim ciężkim "kalibrem".
Dzięki za fotki.
Tyle jest pięknych i ciekawych miejsc na świecie, że życia nie starczy, żeby wszystko zobaczyć, ale przed młodymi świat otwarty.
A my...no cóż, kto daje radę, może zwiedzać realnie, a kto nie...tylko na fotkach i filmikach.
Obie dziewczyny piękne i szczęśliwe.

Hej, Bogda
Dziewczyny miały wtedy nie lada sensację, wszyscy
im kibicowaliśmy
A moja córa przeżyła na ogromnym stadionie Maracana koncert życia
Takie odległe miejsca też zwiedzam tylko na fotkach, nie
dałabym rady lecieć tyle godzin, teraz już na pewno
mi to nie grozi.

Jeszcze pokażę Wam z daleka dzielnice największej biedy - fawele



i dżunglę w centrum Rio



to czerpnia gujańska wyrastająca z samego pnia

[gratka]

Pokazujecie piękne widoki, aż dech zapiera.

Takie odległe miejsca też zwiedzam tylko na fotkach, nie
dałabym rady lecieć tyle godzin, teraz już na pewno
mi to nie grozi.

Ja też uważam, że się za wcześnie urodziłam, ale to już ode mnie nie zależało
Zamiast pięknych widoków pamiętam czasy PRLu z portretami Gomółki i Stalina w klasie.

Moi wszyscy czają się przed wakacjami, tubylcy siedzą w domach, co najwyżej wypadają
w Bieszczady na weekend. Mój młodszy Jankes - student biochemii ma teraz praktykę w Chicago
i dostał na czas praktyki mieszkanie na 43 piętrze wieżowca Aqua Tower.
Tak wygląda budynek



a widok z balkonu rozciąga się na dwie strony świata.
Według słów córki straszniejszy jest od przepaści górskich.

[bogda]

Hej Lulka i Gratko.

Takie odległe miejsca też zwiedzam tylko na fotkach, nie
dałabym rady lecieć tyle godzin, teraz już na pewno
mi to nie grozi.

Lulka, to już większość z nas tak ma.
Dzięki za fotki.
Wszędzie są takie dzielnice biedy, kontrast okropny.

Ja też uważam, że się za wcześnie urodziłam, ale to już ode mnie nie zależało

Gratko, może w ko9lejnym wcieleniu nam się uda.

Mój młodszy Jankes - student biochemii ma teraz praktykę w Chicago
i dostał na czas praktyki mieszkanie na 43 piętrze wieżowca Aqua Tower.
Tak wygląda budynek

Budynek wygląda bardzo ciekawie, ale nigdy nie chciałabym w takim mieszkać, tylko popatrzyć i dziękuję.
Koleżanka mieszka na 10 piętrze, jeszcze się nie odważyłam wyjść u niej na balkon.
Ciekawe, czy jak mocno wieje, to taki wieżowiec się kołysze.
Miłego popołudnia.

[Iza_bella]

Dobry wieczór...
Miałam przyjemne popołudnie...najpierw przyszedł młodszy wnuk, a potem dołączyła do niego córka. Były wspominki i opowiadanie wrażeń oraz prezentacja zdjęć...dostałyśmy upominki. Oboje opaleni i przeszczęśliwi...pozostali zapewne też.
Lulka...dzięki za fotki z Rio de Janeiro...jaki ten świat piękny i różnorodny. My, osoby w wieku senioralnym możemy już tylko to oglądać na zdjęciach, ewentualnie na filmach.
Gratka...wieżowiec robi wrażenie...bałabym się w takim mieszkać, ale dla młodego nic nie jest straszne.
Bogda...pewnie masz rację, że taki budynek w czasie wichury się kołysze.
Miłego wieczoru...I spokojnej nocki.

[gratka]

Wybaczcie, nie ma o czym pisać, bo nic się nie dzieje (burzy nie było) to pociągnę temat wieżowca.

Gratka...wieżowiec robi wrażenie...bałabym się w takim mieszkać, ale dla młodego nic nie jest straszne.
Bogda...pewnie masz rację, że taki budynek w czasie wichury się kołysze.

Izuniu to jest inne pokolenie, prawie jak inne plemię. Oni to uwielbiają.
Oczywiście okna na całą ścianę z za szybą przepaść.



i kilka widoków z okien i balkonu.
Widok na Millenium Park

,

a z drugiej strony na jezioro, tu na zdjęciu widać je za "blokami" jako prawie niebo



a tu na balkonie ojciec z synem



W czasie wichury prawie każdy wieżowiec się leciutko kołysze. Najwyższy w Chicago odchyla
się od pionu o 2,5 metra.
Ja mam lęk wysokości, pewnie jestem płazem. Wywieźli mnie kiedyś na 96 piętro,
co wcale nie było przyjemne, bo bałam się pójść do toalety gdy trzeba było przejść
koło szklanej ściany. Nawet maksi drink mi nie pomógł.

[tar-ninka]

To nie sprawiedliwe , jak człowiek był w pełni sił to nie miał możliwości aby zwiedzać świat,
a jak już możliwości się znalazły, to siły się zgubiły
Fajnie że waszymi fotkami człowiek oczy pocieszy
Kobro biedulko niech Cię zaraz szybko opuści
Mojego zaraza udało mi się pokonać teraz trzeba inne czortaństwa zwalczyć
Dzisiaj neurolog zażyczył sobie rezonansu kręgola
jutro będę szukać jakiego znośnego terminu bo '"normalnie"
trzeba czekać pół roku
Dobrej nocy Wam

[Lulka]

Napisał gratka

W czasie wichury prawie każdy wieżowiec się leciutko kołysze. Najwyższy w Chicago odchyla
się od pionu o 2,5 metra.
Ja mam lęk wysokości, pewnie jestem płazem. Wywieźli mnie kiedyś na 96 piętro,
co wcale nie było przyjemne, bo bałam się pójść do toalety gdy trzeba było przejść
koło szklanej ściany. Nawet maksi drink mi nie pomógł.

Fajne fotki, Gratko, dzięki
O matko moja! Ja też mam lęk wysokości, nie dziwię się,
że bałaś się tej szklanej ściany na 96 piętrze.
Ale z drugiej strony, jak mają takie widoki, to trudno je zasłaniać.
W życiu nie wyszłabym na ten balkon!
Ja jak Bogda, na 10 piętrze nie podejdę do balustrady

A młodym to nie przeszkadza.
Pokażę Wam kawałek jak moja córa wspinała się w Słowacji, SAMA!
Ten pan na zdjęciu to przypadkowy człowiek na szlaku.
A jak zobaczyłam te klamry i widok z góry, to niedobrze mi się zrobiło!

[bogda]

Dobry wieczór.
Hej Tarninko, Gratko, Izo, Lulka.

Mojego zaraza udało mi się pokonać teraz trzeba inne czortaństwa zwalczyć

To dobra wiadomość Tarninko
Na rezonans zawsze się długo czeka, może Tobie akurat uda się załapać na krótszy termin, kciuki trzymam.

Pokażę Wam kawałek jak moja córa wspinała się w Słowacji, SAMA!
Ten pan na zdjęciu to przypadkowy człowiek na szlaku.
A jak zobaczyłam te klamry i widok z góry, to niedobrze mi się zrobiło!

O matko!
Młodość ma swoje prawa, a dla niektórych nigdy się nie kończy.
Za to jakie widoki.
Tylko raz szłam po łańcuchach i to tylko kawałek, jak wchodziliśmy na Giewont, wlazłam, ale z płaczem, a cofnąć się nie mogłam, bo za mną był już tłum ludzi.
A z powrotem zjeżdżałam na czterech literach, ale nie byłam odosobniona.

Wybaczcie, nie ma o czym pisać, bo nic się nie dzieje (burzy nie było) to pociągnę temat wieżowca.

Gratko, mieszkanie, okna i widoki piękne, ale nawet za dopłatą bym tam nie zamieszkała.

Miałam przyjemne popołudnie...najpierw przyszedł młodszy wnuk, a potem dołączyła do niego córka. Były wspominki i opowiadanie wrażeń oraz prezentacja zdjęć...dostałyśmy upominki. Oboje opaleni i przeszczęśliwi...pozostali zapewne też.

Izo, to miałaś wspaniały dzień.
Na pewno wszyscy szczęśliwi i zadowoleni, a Ty już spokojna.
Ja się trochę obijałam, później z córką opitoliłyśmy żywopłot, trochę krzywo nam wyszło, trudno, tak musi zostać.
A poza tym, nic ciekawego się nie zadziało.
Miłego wieczoru dla Was