Sens życia

[lublinianka55]

Napisał tesia22022

Zajrzałam na ten wątek zachęcona ciekawym tematem, niestety też widzę że "martwy", może zbyt filozoficzne podejście do zagadnienia i traktowany rozwlekle i trochę nudnie, a to nie zachęca do czytania i dyskusji? Będę podglądać wpisy jeżeli coś się ruszy. Pozdrowienia -A/T

Tesiu, ja bym sie az tak otwarcie nie przyznawala, ze ten watek dla mnie jest nudny, bo podobno nudza sie jedynie ludzie, ktorzy sami sa nudni

[Frat]

Napisał lublinianka55

Teraz juz w 100% wiem, ze to my sami ksztaltujemy nasza rzeczywistosc, ze tylko my odpowiadamy za to, co w zyciu nam sie przydarza, wiec bierzmy za to odpowiedzialnoisc i za nasze niepowodzenia nie zwalajmy winy matke, ojca, sasiadow, politykow itd...
To Ty odpowiadasz za to, co Cie w zyciu spotyka.
Co wiec zamierzasz z tym zrobic?

A skąd to wiesz, bo źródło tej wiedzy wydaje się być wątłe i mało wiarygodne.
Wrzucasz tu jakieś tezy nie poparte żadnymi argumentami, nie mówiąc już o dowodach, które po prostu nie istnieją.
To tylko Twoje przekonania, które jedynie w niewielkim stopniu mogą okazać się życiowo słuszne, gdyż życie pisze różne scenariusze nie używając jednego szablonu.
Z pojęciem rzeczywistości radziłbym się nie spoufalać, gdyż najmądrzejsi dziś ludzie uważają, że nie wiadomo czym jest owa rzeczywistość.
A ta przypowiastka o nudzie i o nudzeniu, to jakaś mądrość kosmiczna, czy może tylko ludowa?

[waclaw46]

Lublinianka napisała -Teraz juz w 100% wiem, ze to my sami ksztaltujemy nasza rzeczywistosc, ze tylko my odpowiadamy za to, co w zyciu nam sie przydarza, wiec bierzmy za to odpowiedzialnoisc i za nasze niepowodzenia nie zwalajmy winy matke, ojca, sasiadow, politykow itd...

Dawno temu podjąłem taką decyzję wziąć sprawy w swoje ręce , skupiałem się na własnym rozwoju osobistym .Jak każdy człowiek żyjący na Ziemi , miałem sukcesy , zdarzały się też i porażki . Nic nie wskazuje by istniała jakaś siła ponadnaturalna , która by miała wpływ na moje działania .

Dowodem na to że moje poglądy są słuszne , jest to że żyję i mogę pisać. Ja nie wieżę w żadną moc Boską , przeżyłem 76 lat .Korzystam dobrodziejstw nowoczesnej farmakologi i z wiedzy jaką posiadają lekarze , oni też dbają o rozwój osobisty i pogłębiają na bieżąco swoją wiedzę .

Nie jestem sam w swoich poglądach sam , takich jak ja jest wielu którzy postępują zgodnie z heksagonem szczęścia .W jego zakres wchodzi : Praca , Finanse ,PRO, Czas dla siebie ,Relacje,Zdrowie . Zapisz się do klubu 555 , ludzi którzy uwierzyli w siebie , możesz być też biernym uczestnikiem . Codziennie rano o 5:55 spotykamy się czat jest otwarty , nie czujemy się sami . Jesteśmy rozsiani po całym świecie , w rozmowach z sobą używamy kamery by móc widzieć on line reakcje rozmówcy , emocje są ważne .

Twórcą tej inicjatywy obywatelskiej jest Fryderyk Karzełek.

[Frat]

Napisał waclaw46

Dawno temu podjąłem taką decyzję wziąć sprawy w swoje ręce , skupiałem się na własnym rozwoju osobistym .Jak każdy człowiek żyjący na Ziemi , miałem sukcesy , zdarzały się też i porażki . Nic nie wskazuje by istniała jakaś siła ponadnaturalna , która by miała wpływ na moje działania .

Dowodem na to że moje poglądy są słuszne , jest to że żyję i mogę pisać.

Wacławie, od kiedy to fakt, że żyjemy staje się dowodem słuszności naszych przekonań?
„Wziąć sprawy w swoje ręce” to dumna i ładnie brzmiąca idea, niestety nie dla wszystkich i nie zawsze.
Ciekawe, jak i co mają brać w swoje ręce ludzie ogarnięci wojną albo też głodem i niedostatkiem wszelkich dóbr. Oczywiście są i na to metody. Mogą kraść, rabować, zabijać i jakoś wychodzić na swoje, ale nie wiem, czy to dobra idea „swoich rąk”.
Sił ponadnaturalnych też bym do tego nie mieszał, ale kombinacje różnych czynników, składające się na ogromną przypadkowość naszego życia są tym, co często (na szczęście nie zawsze) stoi ponad możliwościami „brania spraw w swoje ręce”.

[waclaw46]

Lublinianko sens życia bardzo ciekawy temat bo myślę że seniorzy nie skupię się na opracowaniach typu:Sens życia ludzkiego i jego cel - Ks. płk dr Kazimierz Tuszyński , czy Jaki jest sens życia ludzkiego według religii ... Myślę że zabierający w tej sprawie głos, na tym forum skupią się na subiektywnym podejściu do tematu sensu własnego życia.

Tesia napisała :Zajrzałam na ten wątek zachęcona ciekawym tematem, niestety też widzę że "martwy".............
Tesiu jaki jest twój sens życia a konkretnie Po co ty żyjesz i dla czego chcesz żyć dalej?? Jaki jest twój Tesiu sens życia .???? Przemyśl i napisz .
Napisz podziel się z nami swoimi przemyśleniami. Wtedy wątek nie będzie martwy
[/b][/b]

[waclaw46]

Frat napisał-Wacławie, od kiedy to fakt, że żyjemy staje się dowodem słuszności naszych przekonań?
„Wziąć sprawy w swoje ręce” to dumna i ładnie brzmiąca idea, niestety nie dla wszystkich i nie zawsze.

Na pewno jest to dowód że moc Boga chrześcijańskiego jego Syna i Ducha świętego nie jest wszechmocna , bo żyję , będąc od długiego czasu niewierzącym , o tym piszę , wskazując niedorzeczności religii Księgi . Piszę o tym bo wielu myśli teistycznie czekają na pomoc swojego Boga tracąc czas. Straszenie Bogiem nie ma sensu .

Twoje pytanie :co mają brać w swoje ręce ludzie ogarnięci wojną albo też głodem i niedostatkiem wszelkich dóbr jest dobrym przykładem do brania spraw w swoje ręce .
Kiedy pomocy międzynarodowej nie ma trzeba sprawy wziąć w swoje ręce i emigrować a nie czekać nie wiadomo na co . Tak Afrykanie postępują chcąc przez morze śródziemne dostać się do Europy Zachodniej . Ukraina wybrała sobie Zeleńskiego który prze do wojny to mogą go obalić i wybrać bardziej pokojowego Prezydenta.

Fracie , Lublinianka nas zapytała o sens życia Po co ty żyjesz i dla czego chcesz żyć dalej??? na pewno masz jakieś przemyślenia

[Frat]

Napisał waclaw46

Fracie , Lublinianka nas zapytała o sens życia Po co ty żyjesz i dla czego chcesz żyć dalej??? na pewno masz jakieś przemyślenia

Wacławie, a czy nie zauważyłeś przypadkiem, że to pytanie jest co najmniej źle postawione (żeby nie powiedzieć – głupie)?
Nie wymaga to żadnych przemyśleń, gdyż chęć życia i jego ochrony wpisana jest w psychikę oraz system mentalny wszystkich żywych stworzeń.
Co innego – cele życiowe, ale to są już zupełnie inne i mocno osobiste zagadnienia.

[lublinianka55]

Napisał Frat

A skąd to wiesz, bo źródło tej wiedzy wydaje się być wątłe i mało wiarygodne.
Wrzucasz tu jakieś tezy nie poparte żadnymi argumentami, nie mówiąc już o dowodach, które po prostu nie istnieją.
To tylko Twoje przekonania,...

Fracie, znowu mnie rozbawiles, jak juz wiele razy wczesniej.
Twoja krytyka mojej skromnej osoby i tym razem wywolala u mnie wielkiego banana na buzi.
Poczatkowo chcialam Ci napisac, zebys po prostu czytal moje posty ze zrozumieniem, ale skoro sam piszesz: "To tylko Twoje przekonania", no to co ja tu jeszcze moge dodac?
Wszak dokladnie jest tak, jak napisales: To tylko moje przekonania.
Czy ja gdzies napisalam, ze one powinny byc i Twoimi?
Ze to, co tu pisze, to sa jakies prawdy objawione, jedynie sluszne?
I co niby mialabym tu udawadniac?
Co i po co?
Dziele sie z Wami swoimi spostrzezeniami, przemysleniami i wnioskami.
Nadal mam zamiar to robic.
I nawet gdybym napisala, ze moim sensem zycia jest lezenie pod palmą, sączenie zimnego drinka i gapienie sie w niebo, to tez bedzie to moj sens zycia i tez nie udawadnialabym, ze jedynie takowy jest sluszny.
Po prostu jest moj i mam do niego prawo, jak kazdy do swojego.

Napisał Frat

Z pojęciem rzeczywistości radziłbym się nie spoufalać, gdyż najmądrzejsi dziś ludzie uważają, że nie wiadomo czym jest owa rzeczywistość.

Napisalam dokladnie tak: "... to my sami ksztaltujemy nasza rzeczywistosc."

Zgadza sie?
Naszą.
Czyli ja swoja, Ty swoja ... itd. ,czyli kazdy z nas swoja, jak i wszyscy pozostali ludzie.
Moja rzeczywistosc jest taka, jak ja ją widze, subiektywnie.
Twoja – taka, jaką Ty widzisz.
Kazdy z nas widzi inaczej i dla kazdego z nas jest ona inna.
Swoją rzeczywistosc widzimy z perspektywy samego siebie.
Postrzegamy ją za pomoca 5 zmysłów ( jedynie pieciu).
A poza tym, jest ona wypaczona juz nie tylko przez owe zmysly, ale rowniez poprzez nasze przekonania, poglądy, wierzenia ... itd., czyli poprzez programy zapisane przez nasza podswiadomosc na przestrzeni calego naszego zycia.
Reasumujac: dociera do nas jedynie maly procent faktycznie otaczającej nas rzeczywistosci, ale to jest obszerny temat, aczkolwiek wazny i kiedys poswiece mu nawet kilka postow.


Interesujac sie rozwojem osobistym natrafialam w necie na rozne ciekawe teksty oraz podkasty i w miare wolnego czasu bede tu sie nimi z Wami dzielic.
Nie ze wszystkimi zgadzam sie w 100%, ale ze wzgledu na niektore poruszane w nich zagadnienia chyba warto je tu przedstawic.
Kto zechce przeczyta, moze wyniesie z tego jakąś korzysc dla siebie, kogo nie zainteresuje – nie musi sie nad tym pochylac.
Dyskusja bedzie mile widziana, zastrzezenia co do pewnych tez jeszcze milej.
Oczywiscie jesli beda one dotyczyly meritum, a nie złosliwych, osobistych wycieczek pod czyims adresem w wiadomym celu...




Ps.

Dobre rady zawsze wysoko sobie cenie i chetnie biore do serca, o ile są zasadne i rzeczywiscie dobre.

[waclaw46]

Wiele osób zadaje sobie pytanie o sens życia. To jedno z najbardziej fundamentalnych pytań, które dotykają ludzkość. Od tysięcy lat starają się na nie odpowiedzieć religie i kolejne nurty filozoficzne. We własnym zakresie stara się na nie odpowiedzieć też każdy człowiek z osobna. Czasami wydawać się może, że życie nie ma sensu. Czasami ludzie nie są w stanie go odnaleźć. Czują się zagubieni, czują, że zanurzają się w bezsensie egzystencji i nie potrafią sobie z tym poradzić – tkwią wtedy w swoistym stanie zawieszenia.

Jak odnaleźć sens życia? Jak poradzić sobie z przytłaczającym uczuciem braku sensu? Czytaj dalej!......
https://psychoterapiacotam.pl/jaki-jest-sens-zycia/

Fracie , to co piszesz " chęć życia i jego ochrony wpisana jest w psychikę " masz rację : ssaków naczelnych . Człowiek na pewnym rozwoju ewolucyjnym poza prostą rekreacją związaną z zasiedleniem niszy ekologicznej i dominacji jego gatunku posiadł możliwość abstrakcyjnego myślenia .Mamy możliwość nad zastanawianiem się nad sensem życia .

Jest to pytanie fundamentalne i każdy musi sobie na to odpowiedzieć i znależć swój cel w życiu ,Lublinianka nas zapytała o nasze cele , że mamy sens życia a jeżeli nam sensu życia brakuje, jak sobie z tym radzimy.
To że pisałem o religii , to chciałem byśmy bez odwoływania się do wiary w bóstwa , postarali się podzielić swoimi przemyśleniami jako seniorzy i jaki mamy sens naszego życia. Co nas podtrzymuje że nie wpadamy w depresję i nie mamy myśli samobójczych.

[lublinianka55]

Napisał waclaw46

Lublinianko sens życia bardzo ciekawy temat bo myślę że seniorzy nie skupię się na opracowaniach typu:Sens życia ludzkiego i jego cel - Ks. płk dr Kazimierz Tuszyński , czy Jaki jest sens życia ludzkiego według religii ... Myślę że zabierający w tej sprawie głos, na tym forum skupią się na subiektywnym podejściu do tematu sensu własnego życia.

Waclawie i o to mi wlasnie chodzi.
Dokladnie o to, by kazdy napisal tak od siebie, jak to widzi, co czuje, co mysli ...itd.
Nie zalezy mi na filozoficznych wywodach, lecz na subiektywnym podejsciu do temtu, jak to zgrabnie ująłes.
Oczywiscie, jesli ktos zechce tu przedstawic podejscie filozoficzne, ktore wydaje mu sie ciekawe, to tez bedzie milo i mysle, ze nie tylko ja sie z tego uciesze.


Temat rzeczywiscie ciekawy, aczkolwiek nie ja go wymyslilam, ale jak widzisz, chetnie sie do niego dolaczylam.

Napisał waclaw46

Tesia napisała :Zajrzałam na ten wątek zachęcona ciekawym tematem, niestety też widzę że "martwy".............
Tesiu jaki jest twój sens życia a konkretnie Po co ty żyjesz i dla czego chcesz żyć dalej?? Jaki jest twój Tesiu sens życia .???? Przemyśl i napisz .
Napisz podziel się z nami swoimi przemyśleniami. Wtedy wątek nie będzie martwy
[/b][/b]

I ja sie dołączam do prosby Waclawa, bys sie Tesiu podzielila z nami swoimi przemysleniami.

Tesiu, pozwolilam sobie na pewien zart w stosunku do Ciebie, ale pomyslalam pozniej, ze moglas go zle odebrac.
Czasem cos tak palne w przyplywie dobrego humoru , a taki nastroj towarzyszy mi dosc czesto ( znaczy sie ten dobry humor, bo na szczescie te palniecia zdarzaja mi sie rzadko ).
Nie mialam zlych intencji, wiec jakby co, to wybacz prosze.

[waclaw46]

Lublinianko dwa motta .

"Teraz juz w 100% wiem, ze to my sami ksztaltujemy nasza rzeczywistosc, ze tylko my odpowiadamy za to, co w zyciu nam sie przydarza, wiec bierzmy za to odpowiedzialnoisc i za nasze niepowodzenia nie zwalajmy winy na matke, ojca, sasiadow, politykow itd..."

"Gospodarka głupcze."

Dwa motta powinny nam przyświecać byśmy powrócili na prostą , by pojęcie winy i kary powróciło na swoje miejsce a my seniorzy nie zajmowali się sprawami mało istotnymi krusząc kopie o nie wiadomo o co.


W trakcie swojego życia miałem kilka celów w życiu i po ich osiągnięciu realizowałem następne lub je całkowicie zmieniałem z uwagi na nową rzeczywistość. Nie uważam że o naszych celach życiowych nie można rozmawiać kiedy już jesteśmy seniorami , jesteśmy mniej/całkowicie mniej aktywni ,w życiu społecznym czy ekonomicznym.

Każdy samodzielnie musi znależć swój cel w życiu by go realizować bo wtedy znajdziemy swój sens życia .
Grupą, w której stale rośnie liczba samobójstw są seniorzy. Osoby 60+ nie chcą być ciężarem dla swojej rodziny lub doskwiera im samotność. Starsi ludzie odchodzą po cichu, w zasadzie podobnie jak mężczyźni po czterdziestce - bo to oni najczęściej odbierają sobie życie. Jakie sygnały alarmowe powinny zwrócić naszą uwagę? Dla Medonetu wyjaśnia dr Halszka Witkowska z Polskiego Towarzystwa Suicydologicznego.
https://www.medonet.pl/psyche/psycho...,05013229.html

Nie straszę tylko przypominam że izolacjonizm ma szeroko idące konsekwencje . Wymiana myśli i poglądów jest remedium na nasz problem z samotnością . Próbuje nas zaktywizować Lublinianka , czy to źle.???????????

[Frat]

Napisał lublinianka55

Fracie, znowu mnie rozbawiles, jak juz wiele razy wczesniej.
Twoja krytyka mojej skromnej osoby i tym razem wywolala u mnie wielkiego banana na buzi.
Poczatkowo chcialam Ci napisac, zebys po prostu czytal moje posty ze zrozumieniem, ale skoro sam piszesz: "To tylko Twoje przekonania", no to co ja tu jeszcze moge dodac?
Wszak dokladnie jest tak, jak napisales: To tylko moje przekonania.
Czy ja gdzies napisalam, ze one powinny byc i Twoimi?
Ze to, co tu pisze, to sa jakies prawdy objawione, jedynie sluszne?
I co niby mialabym tu udawadniac?
Co i po co?
Dziele sie z Wami swoimi spostrzezeniami, przemysleniami i wnioskami.
Nadal mam zamiar to robic.
I nawet gdybym napisala, ze moim sensem zycia jest lezenie pod palmą, sączenie zimnego drinka i gapienie sie w niebo, to tez bedzie to moj sens zycia i tez nie udawadnialabym, ze jedynie takowy jest sluszny.
Po prostu jest moj i mam do niego prawo, jak kazdy do swojego.

Lublinianko, cieszę się, że poczułaś się rozbawiona i to z mojego powodu.
Rozbawienie to miły i dobry dla zdrowia stan ducha, który dobrze jest w sobie zatrzymać i pielęgnować. Tym większa moja zasługa.
Potwierdzając, że to tylko Twoje przekonania, których nie muszę podzielać, zdjęłaś mi kamień z głowy i uwolniłaś od podejrzeń niesłusznych, że czynisz to niejako ex cathedra.
Oczywiście przyznaję Ci pełne prawo do Twoich własnych preferencji w dziedzinie sensu życia niezależnie od ich treści i kierunku działania.
Mój sprzeciw dotyczył tylko tego, że wg mnie, to co nazywasz sensem życia jest raczej tylko zbiorem celów lub preferowanych motywacji.
Sens życia, to dla mnie coś więcej i coś znacznie głębszego. Coś, czego nie rozumiemy i raczej nigdy nam się to nie ujawni.
Ale to z kolei tylko moje przekonanie w tej sprawie, do którego przyznaję sobie pełne prawo bez narzucania go komukolwiek.

[lublinianka55]

Napisał Frat

Lublinianko, cieszę się, że poczułaś się rozbawiona i to z mojego powodu.

A ja sie ciesze, ze Ty sie cieszysz.

Napisał Frat

Oczywiście przyznaję Ci pełne prawo do Twoich własnych preferencji w dziedzinie sensu życia niezależnie od ich treści i kierunku działania.
Mój sprzeciw dotyczył tylko tego, że wg mnie, to co nazywasz sensem życia jest raczej tylko zbiorem celów lub preferowanych motywacji.
Sens życia, to dla mnie coś więcej i coś znacznie głębszego...

Fracie, Ty tak na serio???

Ze niby te drinki i te palmy …?

Naprawde nie wyczules w tym sarkazmu?
Nic, a nic?

Boszzzzz..., toż Ty musisz uwazac mnie za wyjatkowo prymitywna istote o jakze ciasnych horyzontach myslowych.
Jejaaaaaaaa, chyba pojde sie pochlastac.

Ps. Lubie, jak sie usmiechasz.

[waclaw46]

Dla człowieka problemem jest poczucie braku sensu życia stan taki może wystąpić po stracie bliskiej osoby , ciężkiej choroby ,trudności z znalezieniem pracy czy w wieku senioralnym kiedy pozostajemy singlami.

Smutek i poczucie bezsensu życia to już wystarczające powody, żeby zgłosić się do lekarza psychiatry czy do psychoterapeuty. Kiedy jesteśmy w wieku produkcyjnym i wykonujemy jakiś zawód stan brak sensu życia nas nie dosięga. Ale na emeryturze ze stanem braku sensu życia możemy spotkać się częściej .Ale jak wy sobie z tym stanem radzicie ???

[lublinianka55]

Napisał waclaw46

...by pojęcie winy i kary powróciło na swoje miejsce a my seniorzy nie zajmowali się sprawami mało istotnymi krusząc kopie o nie wiadomo o co.

W trakcie swojego życia miałem kilka celów w życiu i po ich osiągnięciu realizowałem następne lub je całkowicie zmieniałem z uwagi na nową rzeczywistość. Nie uważam że o naszych celach życiowych nie można rozmawiać kiedy już jesteśmy seniorami , jesteśmy mniej/całkowicie mniej aktywni ,w życiu społecznym czy ekonomicznym.

Każdy samodzielnie musi znależć swój cel w życiu by go realizować bo wtedy znajdziemy swój sens życia .

Ojjjj..., to pojecie winy i kary ..., to az mnie zmrozilo...
Nie bardzo wiem, co masz na mysli piszac, by wrocily na swoje miejsce, ale co do dalszej czesci, to chyba myslimy podobnie.
Kruszyc kopie tak naprawde nie wiadomo o co, to jest strata czasu i energii moim zdaniem, a przeciez obu tych elementow mozemy uzyc dla czegos konkretnego, istotnego i korzystnego dla nas.
Piszesz o swoich celach, o tym jak je zmieniales w zaleznosci od zmieniajacych sie okolicznosci i wlasnie o to chodzi.
Jasno okreslony cel jest motorem, ktory napedza nas do dzialania, wtedy czujemy, ze zyjemy, bo wiemy po co, bo wiemy, ze dążymy do czegos konkretnego, przeciez mamy tu jeszcze cos do zrobienia.
Celem nie musi byc zalozenie typu: do konca roku zarobie pierwszy milion.
Dla osoby, ktora juz przestaje wstawac z lozka celem moze byc postanowienie: jutro o wlasnych silach pojde do ubikacji.
Bedzie to duzy wysilek dla takiej osoby, ale ilez satysfakcji, gdy cel sie osiagnie?
Cele moga byc zupelnie niepozorne dla ogółu, ale jesli od nas bedzie to wymagalo ogromnego wysilku, to wlasnie takie cele nalezy sobie stawiac.
Takie, ktore nie sa latwe, ale jednak osiagalne.
Dla niesmialej osoby, trzymajacej sie zawsze na uboczu, zaleknionej, niepewnej siebie i w pewnym sensie wyalienowanej, mam propozycje na fajny cel:

"Jutro zamieszcze tu swoj post."

Dla takiej osoby moze to byc trudne, ale czy niemozliwe?
Mysle, ze da sie to zrobic, przeciez chciec, to móc.
No wlasnie, trzeba jednak chciec ...

Decyzja do Was nalezy, bo zgodnie z tym, co juz tu wczesniej pisalam:

To Ty jestes odpowiedzialny za swoje zycie.

Wiec do dziela Kochani.
Czekamy tu na Was

[Frat]

Napisał lublinianka55

[size=3]

Fracie, Ty tak na serio???

Ze niby te drinki i te palmy …?

Naprawde nie wyczules w tym sarkazmu?
Nic, a nic?

Boszzzzz..., toż Ty musisz uwazac mnie za wyjatkowo prymitywna istote o jakze ciasnych horyzontach myslowych.
Jejaaaaaaaa, chyba pojde sie pochlastac.

Ps. Lubie, jak sie usmiechasz.

Lublinianko miła,
weź żeż Ty na nadwrażliwość jakieś coś. Melisanę może, choć tu raczej pojęcia nie mam co pomóc może.
A cóż tu Twój sarkazm miał do rzeczy? Chodziło mi o ideę pełnej dowolności celów lub motywów działania.
Sarkazm dostrzegłem i uznałem za jedną z możliwości hipotetycznych. Mogą być drinki i palmy, a mogą być modły i psalmy…
Nie wyglądasz mi na prymitywną, jak też ciasnoty myślowej zarówno horyzontalnej jak i wertykalnej u Ciebie nie dostrzegam.
Z moimi przekonaniami zgadzać się nie musisz. To Twoje prawo święte i świeckie, a do wszelkich krytycznych opinii miej dystans, bo z pewnością nie zasługują na drżenie umysłu.
Pozdrowienia

[tesia22022]

Witaj Lublinianko!!!
Masz rację , opinia Twoja o mnie trafna, jestem nudna a do tego z bardzo małą pewno na różne tematy, nie tylko o "sensie życia " wiedzą, Ale z tym mankamentem da się żyć , przyznawać się do tego to cecha dodatnia. Pozdrawiam Cię miło w sobotni wieczór.A/T

[lublinianka55]

Napisał tesia22022

Witaj Lublinianko!!!
Masz rację , opinia Twoja o mnie trafna, jestem nudna a do tego z bardzo małą pewno na różne tematy, nie tylko o "sensie życia " wiedzą, Ale z tym mankamentem da się żyć , przyznawać się do tego to cecha dodatnia. Pozdrawiam Cię miło w sobotni wieczór.A/T

Tesiu, nawet nie wiesz, jak wielka radosc sprawil mi Twoj post.
Tak bardzo sie ciesze, ze tu piszesz, ... nawet nie potrafie tego wyrazic slowami, a na ogol zawsze wiem, co powiedziec.
Bardzo cieplo i serdecznie witam Cie w tym watku.
Oczywiscie nic o Tobie nie wiem, wszak Cie nie znam, ale jedno z cala pewnoscia moge stwierdzic: Juz dawno nie czulam takiej radosci, jak na widok Twojego postu.
Nie wiem jak inni, ale ja ze swej strony zapewniam Cie, ze doloze wszelkich staran, by Ci tu przyslowiowy wlos z glowy nie spadl.
Pisz wiec smialo, co Ci na duszy lezy, jakimi przemysleniami chcesz sie z nami podzielic i nic sie nie boj, bo osobiscie pogryze kazdego, kto osmieli sie popsuc Ci dobry nastroj.
Dziekuje za pozdrowienia i odwazjemniam sie tym samym.

[lublinianka55]

Napisał Frat

Lublinianko miła,
weź żeż Ty na nadwrażliwość jakieś coś. Melisanę może, choć tu raczej pojęcia nie mam co pomóc może...

Obawiam sie, ze ani zadna Melisana, czy jakas marichuana tutaj nie pomoze..
Twoja sila i moc, z jaka na mnie dzialasz , w tym wypadku sa nie do ujarzmienia.

Napisał Frat[SIZE=3

]A cóż tu Twój sarkazm miał do rzeczy? Chodziło mi o ideę pełnej dowolności celów lub motywów działania.
[/size] Sarkazm dostrzegłem i uznałem za jedną z możliwości hipotetycznych. Mogą być drinki i palmy, a mogą być modły i psalmy…

Ano moj sarkazm mial to do rzeczy, ze tak na serio, to ja jeszcze sie nie okreslilam co do sensu zycia wedlug mnie.
Czyli krytykowanie tego tak a priori, wydaje mi sie co najmniej wybieganiem przed szereg.

Napisał Frat

..., a do wszelkich krytycznych opinii miej dystans, bo z pewnością nie zasługują na drżenie umysłu.
Pozdrowienia

Sadze, ze do roznych krytycznych opinii mam nalezyty dystans, jednak Twoje krytyczne opinie wywoluja we mnie nie tylko drżenie umyslu, ale i drżenie wszystkich czlonkow ... ( uffff..., dobrze, ze nie jestem mezczyzna, bo wtedy by jeszcze cos wiecej drżalo )

I rowniez pozdrawiam

[Frat]

Napisał lublinianka55

Sadze, ze do roznych krytycznych opinii mam nalezyty dystans, jednak Twoje krytyczne opinie wywoluja we mnie nie tylko drżenie umyslu, ale i drżenie wszystkich czlonkow ... ( uffff..., dobrze, ze nie jestem mezczyzna, bo wtedy by jeszcze cos wiecej drżalo )

I rowniez pozdrawiam

Lublinianko, nie chciałbym abyś przeze mnie rozedrgała się w sposób zagrażający zdrowiu.
Jeśli już, to w stanie pobudzonym oscyluj harmonicznie, z rozsądnie ograniczoną amplitudą, tak aby sinusoida Twoich oscylacji nie wykazywała odkształceń.
Następnie wprowadzaj niski dekrement tłumienia, doprowadzając do drgań aperiodycznych aż do całkowitego zaniku amplitudy i wejścia w stan stabilny.
Pozdrawiam niedzielnie.