Cztery Pory Roku ***ZIMA ***

[gjotka]

Czy kto już widział na polach bociany?
Czy kto już widział, powrotne jaskółki?

Jeszcze nie czują żadnej w sobie zmiany
Szare ulice i mroczne zaułki,
Gdzie schnie po śniegach, błoto w dróg wyboju,
Ale już w serca mego niepokoju,
W mej krwi obiegu, która spieszniej krąży,
Ze jej zaledwo. tętno nie nadąży,
Czuję wyraźnie, o, czuję radośnie,
Ze gdzieś na polach ma się już ku wiośnie!
Choć wszystko wkoło. jeszcze szare, senne,
Chmury już zdają się jakby wiosenne:
Perłosrebrne płyną niebios tonią
I zalatują jakby kwiatów wonią!
Nie zielenieje jeszcze,, lecz z pogłoski
Ciepłych powiewów, od których przymrozki
Pierzchają śladem uchodzącej zimy,
Słychać, że łanów kraciaste kilimy
Ożywczą w głębi przechodzą przemianę
I rządy mrozów są już zapomniane,
Ledwo marcowe podeschły, roztopy...
I niecierpliwią się już moje stopy,
By z miejsca porwać się, biec, lecieć w pole
Na skoki, pląsy, na dziką swawolę,
Wywracać kozły i stawać na głowie,
I witać niebo, i pozdrawiać chmury,
Wyrzucać czapkę radośnie do góry
I wołać głośno: "Dajże ci Bóg zdrowie,
O, ziemio, niebo, o, zbudzony świecie,
Co moją duszę odradzasz i kwiecie!"
(...)
Leopold Staff Pean wiosenny (fragment)



No i powiało optymizmem... Znaczy, że wiosna idzie do nas i już za minutkę, już za momencik...

Serdeczności....
... samych miłych chwil, Krybo, Stanisławie Bachorku - do końca soboty

[Bachorek]

Warto rozmawiać żeby wiedzieć i zrozumieć innych...





Rozmowa

Ty jesteś częścią, a ja stroną świata,
ty wiesz o Ziemi, a o mnie wie przestrzeń.
Jesteśmy wzajem tak jak zysk i strata,
gdy ty westchnieniem, ja jestem powietrzem.

Ja mam kształt własny, ty nie masz go wcale,
ja jestem świateł i cieni przyczyną.
Kiedy krajobraz w mych oczach zapalę,
to tylko wtedy możesz go ominąć.

Ty tworzysz światło, a ja formę światła,
która z ciemności postać blasku weźmie,
i każda gwiazdę, co z przeczuć twych spadła,
wyśni na jawie, by świeciła we śnie.

Ja jestem z Ziemi i na jej obszarze
mogę ci niebo zbliżyć lub oddalić.
Krwią swoją twoje pragnienia zagaszę,
nim gmach przestrzeni od nich się zapali.

Tyś jest budowlą, ja jestem jej stylem.
Kiedy natchnione wzrokiem do dotyku
kamienne nieba legną w ziemskim pyle,
ja będę jeszcze pojęciem dotyku.

Gdy wieczność stawać się zacznie na Ziemi
i obowiązki serca kamień przejmie,
ty będziesz trwaniem, które się nie zmieni.
Ja pragnę więcej: aby żyć śmiertelnie.

Zbigniew Bieńkowski*

Dobrego dnia w zgodzie ze światem...
Gjotko,Krybo,Stanisławie...

[kryba]

❤️ৡৣ ৡৣ❤️ৡৣ WITAM MILUTKO ❤️ৡৣ ৡৣ❤️ৡৣ

Otwieram oczy, telefon dzwoni.
Gdzie on się schował? Jest - w mojej dłoni.
Na Fejsie cisza, nic się nie dzieje, nie, nie zaspałem,
już prawie dnieje.
Kawa, papieros, jakieś śniadanie, a w mojej głowie,
głupie pytanie.
Powiedz dlaczego, czemu to robisz?
Zrozum to wreszcie, życie z nim trwonisz.
Wyłącz na chwilkę, czas na rozstanie, uwierz mi stary, nic się nie stanie. ( Criss Kade )

>> Tak to jest z tymi telefonami - niech nas nie uzależniają !



Z dzisiejszymi pozdrowieniami przesyłam Tobie uśmiech radosny,
bo dni są coraz dłuższe, a to znak, że coraz bliżej do wiosny!



Giotko, Bachorku, Stanislawie - pozdrawiam Cię najmilej.

[Lulka]

foto ze zbiorów własnych


TAKA JEST WIOSNA

W wianku z kaczeńców i promieniach słońca,
wkracza nieśmiało w tęczowej sukience.
Zmysłowa, piękna, subtelnie pachnąca
- z kwiecia naręczem.

Olśniewająca paletą kolorów,
barwnym i świeżym spowija kobiercem.
Wzbudzając zachwyt - dodaje splendoru
- raduje serce.

Z ciepłym wietrzykiem uwielbia swawolić,
porwie dmuchawce, stokrotki przytuli.
Skłoni do pracy ptaki oraz pszczoły
- głosem natury.

Pełna wigoru poruszenie czyni,
do życia budząc bezlistny drzewostan.
Kiełkuje miłość, jak ziarno rośliny
- taka jest wiosna!!!

Autor: ewciaw1963

Oj...chciałoby się już do tych kaczeńców, bocianów...
jeszcze chwilka cierpliwości

Pozdrawiam serdecznie czyniących wiosnę swoją poezją...

Gjotko, Krybo, Bachorku, Stanisławie.

[Bachorek]

Dzień dobry...





Sobowtór

Gdy kiedyś w jesiennym tumanie
Błądziłem chcąc wspomnieć jej śpiew
(O chwilo czystego kochania!
O ziarno wybrane wśród plew!)
W zagęszczonym wilgotnym tumanie
Przypomniał się motyw i śpiew.

I młode się śnić jęły lata
I ty znów jak żywa, i ty…
W marzeniu zacząłem ulatać
Od deszczu, od wiatru, od mgły…
(Tak śnią się młodzieńcze znów lata,
lecz ty, czy powrócisz znów ty?)

I nagle z nocnego tumanu
Wychodzi, zatacza się w mgle
Młodzieniec już w latach (skąd znany?
Czy może widziałem go w śnie?)
Wychodzi z nocnego tumanu
I do mnie podchodzi we mgle.

I szepce: „Mnie męczy to życie:
We mgle wlec się mokrej przez szlak,
Być w obcych zwierciadłach odbiciem
I obcych wciąż kobiet czuć smak”…
I myśl ta dziwiła mnie skrycie,
Że znowu gdzieś spotkam go tak…

Wtem uśmiech mi posłał natrętny
I rozwiał się nagle jak dym…
Skąd wyraz znam twarzy tej smętnej?
Musiałem gdzieś widzieć się z nim…
A może z obliczem się swym
Spotkałem w zwierciadła szkle mętnym?

Aleksander Błok



U mnie słonecznie...czego Wam życzę...

[kryba]

Dziś z serca pragnę życzyć Ci:
pogodnych i cudownych dni.
Nie bój się iść pod prąd, pod górę,
gdzie tryska źródło miłości czułej.

Umiej z zachwytem spojrzeć na świat,
śpiewać piosenki i głośno się śmiać.
Zawsze miej czas dla siebie i bliskich,
by spełniać marzenia i pomysły.

Odkryj dziś radość szczerą i jasną,
co opromienia duszę Twą własną.
Rozdawaj – choćbyś miał niewiele,
a wzbudzisz w sercach ludzkich nadzieję.
( z netu )

ܨܮܨܨ☀️☘️ܨܮܨ☀️☘️ܨܮܨ

„Kiedy myślisz, że nie spotka cię już nic dobrego,
to wiedz, że się mylisz.
Za każdym zakrętem może kryć się przyjemność,
miłość, piękno, dobry człowiek.” (Kaja Kowalewska)

ܨܮܨܨ☀️☘️ܨܮܨ☀️☘️ܨܮܨ

Szczęśliwego weekendu życzę,
ciesz się z rzeczy małych, które przynoszą radość.
Uśmiech przesyłam i serdeczne pozdrowienia

[gjotka]

"Na świętego Grzegorza idzie zima do morza".

Oby na stałe Tęsknię za moimi brzozami......


Małgorzata Kruk - Wiosenne brzozy

W lesie

Tu pod brzozami,
gdzie kwitnie dziurawiec
i kozaki kryją się w trawie,
gdzie trzmiele nad macierzanką
nurzają w zapachu swoje włochate mruczando,
a ja słucham i rozumiem
zdumiona.
Tu na słonecznym szlaku,
boso w piachu leśnym
przesypującym się gorąco pomiędzy palcami,
gdy chlebak o bok się obija
i nagły głód
szuka na jagodzisku ostatnich
przejrzałych owoców.
Tu,gdzie tańczą sikorki i motyle,
a w moich oczach kontury i kolory
tasują się nieprzerwanie,
tak,
tu się żyje naprawdę.

Helena Raszka


Lulko,dzięki za cudne kaczeńce, Krybo, Bachorku

Miłego dnia, ze słońcem i optymizmem, pozdrawiam Wszystkich

[Bachorek]

Dzień dobry w nowym tygodniu...




PIWNICA pod BARANAMI

Przychodzimy, odchodzimy

Przychodzimy, odchodzimy
leciuteńko na paluszkach
Szczotkujemy wycieramy
Buty nasze twarze nasze
Żeby śladów nie zostawić
Żeby śladów nie zostało
Miasta nasze domy nasze
Na uwięzi się kołyszą
Tuż nad ziemią ledwo ledwo
Jak wiatr mały to nie widać
A jak wielki wiatr się zdarzy
Wielka bieda puszczą cumy
Zatrzepocą się zatańczą
Miasta nasze domy nasze
I polecą w stratosferę
Przygarbionych w pustym polu
Bez oparcia bez osłony
Bez niteczki choćby coby
Przytwierdzała nas do ziemi
Wiatr nas porwie i poniesie
Za kołnierze podniesione
Porozrzuca gdzieś w przestrzeni
Nam to nic przeczekamy
A jak skończy jak ucichnie
To wstaniemy otrzepiemy
klapy nasze rączki nasze
Żeby śladu nie zostało
Od początku zbudujemy
Miasta nasze domy nasze
Sprzęty nasze lampy nasze
Żeby wiatr miał czym kołysać

"Przychodzimy, odchodzimy" - Ewa Demarczyk

https://www.youtube.com/watch?v=jbqA...el=PolandMuzik

Słowa: J. Jęczmyk
Muzyka: Z. Konieczny


Dobrego tygodnia...
Lulko,Gjotko,Krybo.Stanisławie...

[kryba]

Ale Cyrk!

Jeśli szeroko otworzysz oczy
Uśmiejesz się szalenie
Bo niewątpliwie Cię zaskoczy
Fakt-na cyrkowej jesteś arenie

Politycy na linie balansują
Bankowcy finansowe robią akrobacje
Posłowie ustawami żonglują
Związkowcy kolorowe tworzą dekoracje

W klatkach elity ,lwy salonowe
Wokół pajace i kolombiny
W kręgach biznesu rumaki rasowe
I kundle tańczące w rytm mandoliny

Magią finansiści się parają
Manipulując PITami ,przekładając do koszy
Potrafią z tych co nic nie mają
Wycisnąć jeszcze parę groszy

Wszędzie kuglarze i treserzy
Z narodem wyprawiają cuda
Każdy w gromkie oklaski mierzy
Bo pewny ,że sztuczka się uda

Wśród szarej publiczności
Poruszam się ruchami Browna
Kryjąc starannie grymas bezsilności
Pod roześmianą maską klowna
( wiersze Ryszarda )

ܨܮܨܨ☀️☘️ܨܮܨ☀️☘️ܨܮܨ

Powodzenia na biznesowej arenie,
finansowej hossy emerytalno- rentowej -
wszystkiego dobrego.



❤️To czas rozdaje nam karty życia, które nie chcemy,
lecz musimy przyjąć.
To on uczy nas pokory i bycia i nic nie możemy temu zaradzić,
jedynie podnosić się mimo upadków, głowę do góry podnieść i powiedzieć ;
nie poddam się dopóty starczy mi sił do walki o następny dzień. ❤️

ܨܮܨܨ☀️☘️ܨܮܨ☀️☘️ܨܮܨ

‿🌷⁀Miłego popoludnia, dobrych wieści i szczęśliwych wydarzeń życzę Ci .‿🌷⁀
Pozdrawiam Cię Gjotko, Lulko, Bachorku, Stanisławie. serdecznie.

[gjotka]

Dzień dobiega końca i przyszłam z wierszem na dobranoc - o życiu, sercu, pięknie uczucia, nadziei.



Żyję dla chwil

Życie jest takie jakie jest,
i masz je jedno, przydzielone.
Jak płyną dni twe, wiesz to sam
i dobrze znasz te utracone.
W życie jest tylko kilka chwil,
które są warte twego trudu.
Wciąż czekasz na nie, pragniesz ich.
Tobie piękniejsze są od cudu.

Serce twe dąży do nich wciąż,
rozpozna je i się nie myli.
Ilu do tego trzeba muz?
Wystarczy urok jednej chwili.
Wystarczy nawet jedna łza,
wystarczy jedno serca drgnienie.
Choćby dzień czarny był jak noc,
odchodzą wszystkie mroczne cienie.

Nic nie jest bardziej święte niż
piękno, gdy w sercu się rozwija.
Bo to poezja twoich chwil,
twoja poezja, nie niczyja...
Treścią poezji - piękno chwil.
Chwila się zawsze nową stwarza.
I choćbyś jak najdłużej żył,
żadna się nigdy nie powtarza.

Nadzieja na nie w tobie trwa,
bo masz wspomnienia, jako schedę.
Bo wszystkie muzy w tobie są:
Mneme, Melete i Aoede.
Właściwe słowo znaleźć chcesz,
lecz każde inne, każde nie te.
A nazwać chcąc, zawołasz też
Hypate, Mesi oraz Nete.

Po co ci nazwy? Serce wie.
Zna chwile te po uczuć stronie.
To te, dla których warto żyć,
te w których twoja dusza płonie.
Te, które wieczność niosą ci,
te, które karmią cię nadzieją
przez inne, ciężkie, szare dni.
To one szczęście ci przywieją.

Marne jest życie bez tych chwil.
Bo jak chcesz poznać piękno troski,
gdy na twych rękach własny syn
nie będzie składał pierwszej zgłoski?
Bo jak chcesz odczuć uczuć zew,
nie patrząc w oczy ukochane
tej, która piersią dziecko twe
karmiąc, ma lico roześmiane.

Tą chwilą żyjesz, już nie sam,
losu zanikła anatema.
Mocne się staje serce twe,
w tobie słabości żadnej nie ma.
I żyjesz więcej, widzisz to,
czegoś uprzednio nie mógł zoczyć.
Czujesz i chłoniesz życia sens,
jak gdybyś chciał się zauroczyć.

I nie ma na twym niebie chmur,
nie myślisz o zachodzie słońca,
w ogrodzie jesteś, pełnym róż.
Te chwile niech nie mają końca.
Choć co dnia trudno mieć je tak,
by widzieć wszystkie ich kolory,
serce podpowie, co i jak,
a ty już przecież znasz te wzory.

Tych chwil okłamać nie da się
ani zamienić; jestem szczery.
I nie osiągniesz szczęścia chwil,
gdy nie przekuwasz marzeń sfery
na to, co pragniesz w życiu mieć.
A pasja serca, jak orędzie,
wciąż wzywa ciebie do tych chwil.
Innych niech nie ma... Niech nie będzie.

Alexander Czartoryski

Zdecydowanie pora powiedzieć dobranoc, snów z myślą o pięknych, czekających nas dniach, pa

[kryba]

Okno zdarzeń

Deszcz o parapet bębni dużymi kroplami zaciekle,
Ona i on biegną ulicą, trzymając się mocno za ręce,
Grzmot goni błyskawicę, na niebie jest jak w piekle,
On podwinięte nogawki, ona w uniesionej sukience.

Biegną oboje nie patrząc pod nogi, rozpryskują kałuże,
Śmieją się głośno do siebie, swobodni pełni uniesienia,
Wbiegli na chodnik, stanęli pod daszkiem przy murze,
Przytuleni, wpatrzeni, mokrzy, żądni chwili wytchnienia.

Deszcz znalazł ich pod daszkiem, wkradł się między usta,
Namiętne, wilgotne, rozchylone pragnieniem pocałunku,
Tylko ich dwoje i deszcz, ulica wyludniona, mokra i pusta,
Niedaleko przystanek, przy nim latarnia na posterunku.

Znowu razem biegną oboje smagani deszczu strugami,
Ciemność przecinają raz po raz jaskrawe błyskawice,
Niebo całe zasnute ciężkimi szaroburymi chmurami,
Przemoczeni oboje, szczęściem ozdobione ich oblicze.

Wbiegli pod wiatę przystanku, przywarli do siebie,
Mokrzy, objęci, przejęci, na wilgotnych ustach usta,
Są w raju rozkoszy, mimo piekła burzy na niebie,
Nagle podjechał mokry autobus - znowu ulica pusta.

( 06.08.2006 Andrzej Świt )


ܨܮܨܨ☀️☘️ܨܮܨ☀️☘️ܨܮܨ


Niech los każdego ranka - nalewa Ci pełną filiżankę - szczęścia, miłości i wszelkiego dobra..



.‿🌷⁀ Szczęśliwego, pogodnego i pełnego radości dnia Ci życzę.‿🌷⁀

Gjotko, Lulko, Bachorku, Stanisławie - Pozdrawiam Cię serdecznie

[gjotka]

Dzień dobry, Krybo

Chwytaj dzień, bo przecież nikt się nie dowie, jaką nam przyszłość zgotują bogowie.
Horacy


Pablo Picasso - Przyjaźń

JESTEŚ

Jesteś wtedy, kiedy imię twe wymawiam,
gdy wieczorem zrywam kartkę z kalendarza.
Jesteś wtedy, gdy poranne wstaje słońce
i gdy gasną jego blaski zachodzące.

Jesteś wtedy, kiedy ściszam głosu brzmienie,
by nie spłoszyć tego czaru żadnym tchnieniem.
Jesteś wtedy, kiedy deszcz strugami leje
i gdy dziecko jakieś do mnie się zaśmieje.

Jesteś wtedy, kiedy słyszę rzewne tony
tych melodii - naszych wspólnie ulubionych.
Stary przebój często z oczu łzy wyciska,
ale za to jesteś wtedy bardzo blisko.

Jesteś wtedy, gdy nad kwiatem się pochylam,
który prosi, by podziwiać go przez chwilę.
Kiedy motyl błyśnie plamką na błękicie
i gdy słowik ze snu budzi się o świcie.

Jesteś wtedy, gdy po niebie płyną chmury,
melancholią się zaczyna dzień ponury.
Jesteś tutaj, choć... tęsknota serce zżera!
Jesteś zawsze, chociaż nigdy ciebie nie ma...

Jadwiga Zgliszewska

... ciepełka, relaksu, dobrych myśli Wszystkim życzę

♥ڿڰۣڿ❀*

[Bachorek]

Witam serdecznie...




Delikatnie

czasem czuję cię na odległość ręki
te same rytmy te same dźwięki
delikatnie delikatnie poprzez wiatr
delikatnie poprzez wiatr
delikatnie poprzez szept dotknięciem dłoni
delikatnie poprzez sen kroplami deszczu
delikatnie delikatnie poprzez wiatr
bicie serca poprzez czas
delikatnie poprzez wiatr zapachem kwiatów
delikatnie poprzez cień drżeniem skroni
delikatnie przy mnie czuję spokój
co w Tobie płonie
delikatnie poprzez mgły nadejściem świtu
delikatnie poprzez blask
czasem czuję cię
delikatnie poprzez wiatr
delikatnie poprzez wiatr zapachem kwiatów
delikatnie poprzez cień drżeniem skroni
delikatnie przy mnie czuję spokój
co w Tobie płonie
delikatnie poprzez wiatr
delikatnie poprzez wiatr

Michał Zabłocki

Delikatnie poprzez wiatr – słowa Michał Zabłocki, muzyka i wykonanie
Agnieszka Chrzanowska

https://www.youtube.com/watch?v=uGvZ...ab%C5%8 2ocki

Już niedługo świat zakwitnie...pozdrawiam...

[kpwalski]

Choć nie modnie dziś pisać o grypie,
bowiem covid zaprząta nam głowę
ja choruję i kaszlę, i chrypię
mimo, że ciągle dbałem o zdrowie.

Jak tu zbyć ją w korzystny mi sposób,
uczepiło się toto i basta,
może sprzedać dla innych ją osób
i uwolnić się wreszcie od draństwa?

Wiele osób już nie chce pracować
symulując gorączkę bez racji,
a ja mogę za grosze darować
fajną grypkę-nie pójście do pracy.

Można z taką pojechać na rybki,
bo nie męczy tak bardzo jak covid,
a gdy chcesz, to połykasz tabletki
które w mig ciebie mogą ozdrowić.

Więc kupujcie panowie, sprzedaję,
(paniom tylko opłata w naturze),
lekka grypka nie grozi szpitalem.
Proszę brać, nie targować się dłużej.
Kp.

[gracja50]

Dzień dobry wszystkim.

"Zasada Życia " wiersz autorstwa Teresy Turtoń

Myślisz żeś zuch – myślisz żeś chwat.
Żyjesz wesoło, gdyż masz te dwadzieścia lat.
Beztroska młodość nie jest trwała.
Dorośniesz, wspomnisz co poetka pisała.

Kiedy już z góry latka spadają.
Znów być młodym, tak by się chciało.
Wtedy nie ważne, kim w życiu byłeś.
Ważne jest tylko to – co po sobie zostawiłeś.

Zawsze daleko, zawsze pod górę.
Życiowa mądrość może złośliwa być.
Lecz kiedy szczęściem dni są nazwane
Wtedy tak bardzo pragnie się żyć.

Żołnierz na straży pokoju stoi.
Broń nosi ciężką, on się niczego nie boi.
My ludzie marni jak płatek śniegu
Szukamy, błądzimy nie wiedzieć czego.

Do ciepłych stron ptaki wędrują.
Gdzie my pójdziemy? – Czyż my to wiemy?
Otworzyć serca szeroko trzeba
Stolarz nam zrobi drabinę do nieba.

Jaką wysokość pokonać trzeba Boże?
Ile to minie nocy i ile dni?
Dosięgnąć ostatniego szczebla
Tak proszę Cię Boże, pomóż mi.

[Bachorek]

Dzień dobry ...





Zamykam oczy - widzę przestrzeń

Możemy z siebie już się tylko śmiać
Los nie rozpieszcza nas od lat
Wczorajszej biedzie nową suknię dał
Nadzieja przy nadziei trwa
Naiwność taka, że aż miary brak
Nagrodą była za nasz sen
Do nieba schody i zwycięstwa znak
A teraz z ran liżemy się
Agresją w okna dyszy z przeciwka blok
W podwórkach dalej rośnie strach
Więzieniem marzeń wciąż pieniądze są
Rozwinąć skrzydła, ale jak

Zamykam oczy - widzę przestrzeń co
W nieskończoności znika gdzieś
Zamykam oczy, w myślach stawiam dom
Pod słońcem tyle miejsca jest

Sprzedajmy wszystko co się sprzedać da
Na bilet będzie i na chleb
Niebieski pociąg niech wywiezie nas
Za osiem gór i osiem rzek
Za horyzontem szczęście po ziemi mknie
Za horyzontem tęcza śni
Będziemy w pościel białą zjeżdżać z niej
I kochać się jak jeszcze nikt

Zamykam oczy - widzę przestrzeń co
W nieskończoności znika gdzieś
I zamykam oczy, w myślach stawiam dom
Pod słońcem tyle miejsca jest
Dla nas jest

Bogdan Olewicz

Początek dnia może być trudny ale wszystko przed nami.
Dobrego dnia Wszystkim...Stanisławowi zdrowia...


https://www.youtube.com/watch?v=ie26...hannel=111deem

[gjotka]

Słoneczny latawiec zamiata delikatnym ogonkiem po niebie trochę jeszcze zamglonym, zachmurzonym... za oknem +5 st.
Środa
Kawa dzisiaj jest nadzwyczajna, czytam Wasze, Gracjo, Stanisławie, Bachorku wiersze, a parka gołębi pije sobie z dzióbków na poręczy balkonu...
Ech, co za dzień



Letni dzień

Kto uczynił świat?
Kto uczynił łabędzia i czarnego niedźwiedzia?
Kto uczynił konika polnego?
Konika polnego, tego właśnie,
który wyskoczył z trawy
i je cukier z mojej ręki
i porusza szczęką wstecz i w przód, zamiast w dół i w górę
– który patrzy naokoło olbrzymimi,skomplikowanymi oczami.
Teraz podnosi blade przedramiona i starannie myje twarz.
Teraz otwiera skrzydła i odpływa.
Nie wiem dokładnie, na czym polega modlitwa.
Umiem patrzeć uważnie, umiem padać
na trawę, umiem klękać w trawie,
i leniuchować i cieszyć się i błądzić polami,
właśnie tak jak spędziłam ten dzień.
Powiedz, co innego powinnaś była robić?
Czy wszystkiemu nie sądzona śmierć, za prędko?
Powiedz, co zamierzasz wreszcie robić
z twoim jedynym zwariowanym i cennym życiem?

Mary Oliver
przełożył Czesław Miłosz

Dobrego dnia

[kpwalski]

Na podwórku indor chodzi
jakiś nastroszony,
krzywy nos na dziób mu schodzi,
aż strach jak czerwony.

Czemu na podwórku ryje
skrzydłami po piasku
i wyciąga długą szyję
robiąc wiele wrzasku?

Patrzy kogut stojąc z boku
w pogardzie na niego,
rzekł mu: -dałbyś wreszcie spokój,
już się śmieją z tego.

Trzy indyczki masz jedynie,
a się tak nadymasz.
Kurek jest dwadzieścia przy mnie,
a scen nie wyczyniam.

Sznur korali nosisz stale,
weź je daj dla żony.
Kto to słyszał by w korale
mąż był wystrojony?!

Wtem sypnęła garstkę zboża
dla nich gospodyni
i już indyk się nie sroży,
biegnie tam gdzie inni.

Koraliki mu ściemniały,
pióra też opadły,
a się indyk zmienił cały
w zwykłe czupiradło.
Kp.

Witam Grację, Gjotkę i Bachorka! Dziękuję za życzenia ale jestem zdrowy. To tylko taki wiersz. Pozdrowienia dla Wszystkich.

[kryba]

Czas

Jeszcze by się chciało lecieć
w błękit nieba, ponad chmury.
Cieszyć się jak małe dzieci
i na wszystko spojrzeć z góry.

Jeszcze by się chciało śpiewać
o radości i miłości.
W blasku słońca powygrzewać
stare i zmęczone kości.

Jeszcze by się tańczyć chciało
ten beztroski życia taniec.
Ale już nie słucha ciało
i cud żaden się nie stanie.

Jeszcze by się chciało kochać
tą miłością co już była,
taka piękna, taka płocha.
Szeptać „miły”, szeptać „miła”.

Poczuć zamykając oczy
zapach łąki, zapach lasu,
i gorących letnich nocy.
Ale już tak mało czasu.

( autor - stary hotel )



Piosenka dla Ciebie :

🎧 https://www.youtube.com/watch?v=62ZDcXBZMww🎧


Gjotko, Lulko, Gracjo, Bachorku, Stanisławie - Pozdrawiam Cię serdecznie

[kpwalski]

Pani sroka nadto żywa
była strasznie gadatliwa
kiedy ją napadły złości
darła się do upadłości.

A, to gniazdo strasznie stare
i do tego ciasne, małe,
a to znowu dach przecieka,
że aż wnerwia to człowieka,
a mąż widząc nic nie robi
tylko w koło sobie chodzi.

Taka była z niej Hetera,
co to gdera, gdera, gdera.
Można mieć przeróżne wady
ale przecież bez przesady.

Cierpiał mąż, lecz ile można,
wreszcie się wyczerpał do dna.
Mruknął sobie gdzieś na stronie:
-nie dogodzisz nigdy żonie.

I poleciał gdzieś do licha,
pewnie z kumplem na kielicha.
Kp.