Magiczne miejsca Wrocławia

[Ewunia]

Przejeżdżając przez DS w radio usłyszałam (nie wiem w jakimś) o konkursie chyba na "magoczne miejsca" Wrocławia. Ktoś bardzo piękne opowiadał o jakiejś knajpce w Rynku, że tam chyba oświadczał się i dlatego taka wyjątkowa. A miejscowi wrocławianie/wrocławianki mają swoje "magiczne miejsca" - powiedzcie coś o nich. Czasem jestem we Wrocławiu i chętnie zobaczę....

[hebra]

Czekoladziarnia Chocofee już we Wrocławiu

Wrocławiu przy ul. Włodkowica 19 mamy już własną Chocofee, która działa wspólnie z Ubieralnią - sklepem polskich projektantów mody co wyraźnie wpływa na kształt i niepowtarzalność miejsca.
W Chocoffee serwowane są ręcznie robione czekoladki Jacka Sikory ze Świdnicy oraz wyśmienita kawa i gorąca czekolada - również biała, oraz koktajle na bazie kawy i czekolady.
Manufaktura czekolady Chocoffee czynna jest codziennie od godz. 10:00 do 22:00, w niedziele od 16:00 do 22:00 (071 797 57 16).

[hebra]

POLSKA Gazeta Wrocławska

Jeżeli kochać, to na Dolnym Śląsku

Każdy z nas zna takie miejsce. Jak się okazuje, we Wrocławiu jest ich sporo – ulubionych przez zakochanych i pary żądne namiętności w odosobnieniu. Zwykle jest to park, zarośnięty gęściej skwer. Nieraz do szczęścia wystarczy drzewo z sięgającymi do ziemi gałęziami, jak wierzba na pl. Kościuszki, pod którą chowają się zakochani nie tylko przed deszczem. I tam, gdzie są ławki, choćby wzdłuż fosy miejskiej.

Droga miłości i spotkanie na moście
Pytani o seksowne wrocławskie miejsca, studenci jednogłośnie wskazują Ostrów Tumski. – To seksowne miejsce, ale w specyficznym sensie. Jego liczne zaułki i tajemnicza atmosfera sprawiają, że na randki najlepiej wybierać się właśnie tam. Założę się, że co najmniej połowa wrocławskich mężów oświadczyła się swoim wybrankom właśnie na Ostrowie! – uważa Łukasz Maślanka, student dziennikarstwa.
Jak się okazuje, wybór Ostrowa Tumskiego jest nieprzypadkowy. – Tu się zaczyna droga miłości, która wiedzie od katedry i kończy na moście Tumskim, zwanym mostem miłości – podkreśla Bronisław Zathey. Historia z nią związana sięga lata 1945 r. Wtedy to pewna kobieta, która długo oglądała zrujnowaną katedrę, dotknęła posągu lwa przed wejściem do świątyni. – Robiło się późno i postanowiła jak najszybciej wydostać się w bardziej cywilizowane i bezpieczne miejsce. Miała wrażenie, że ktoś za nią idzie, bała się, ale na moście Tumskim odwróciła się i spojrzała. Jej oczy spotkały się ze wzrokiem mężczyzny. I zakochali się w sobie od razu – opowiada przewodnik. Dodaje, że od tej pory utarła się legenda, że jeśli samotna kobieta pragnie kogoś poznać, powinna dotknąć lwa po prawej stronie od wejścia, idąc z katedry.
Jakie jeszcze miejsca sprzyjają zakochanym? – Mleczarnia i Ogród Japoński – wymienia jednym tchem Marta Mielczarek, wrocławska studentka. Mleczarnia – klub przy ul. Włodkowica
– bo ma specyficzny klimat, trochę tajemniczy, sprzyjający intymnym rozmowom. A Ogród Japoński szczególnie na wiosnę i w lecie, gdy wszystko kwitnie. Wtedy jest naprawdę romantycznie – tłumaczy studentka. Nic dziwnego, że w Ogrodzie Japońskim tak chętnie urządzają sesje zdjęciowe młode pary po ślubie.
Na rękę zakochanym poszło kino Warszawa, gdzie z myślą o nich zrobiono specjalny rząd z podwójnymi fotelami bez poręczy w środku. Aby nic nie przeszkadzało im w przytulaniu.

[hebra]

Człowieku, patrz pod nogi, bo Wrocław krasnalem stoi!
Krasnoludki, mityczny ludek, znany w świecie głównie z bajań i fantastycznych opowieści, we Wrocławiu są od prawie dwóch lat jak najbardziej realne. Oficjalne ujawnienie się skrzatów zdarzyło się w sierpniu 2005 roku. Wtedy w kilku miejscach Starego Miasta ulokowała się pierwsza piątka kumotrów. Dwa Syzyfki przy granitowej kuli na deptaku na Świdnickiej, Rzeźnik na Jatkach, Szermierz koło gmachu uniwersytetu i Pracz Odrzański nad brzegiem Odry przy wyspie Piasek od razu zaskarbili sobie sympatię mieszkańców i turystów. Dzisiaj jest ich znacznie więcej. Gdzie?

[hebra]

Czworonogi na piedestale
Najpierw były tu rzeźnie. Później enklawa artystów. Ci jednak nie zapomnieli o tradycji, jaka wiąże się z tym zakątkiem. Zdecydowali, że uczczą pamięć zwierząt, które poszły tu pod nóż.
Figurki stojące na Jatkach przypominają tysiące zwierząt, które w tym miejscu poszły na rzeź.
Jatki znajdują się między ul. Odrzańską a Kiełbaśniczą. Swoją nazwę wzięły od rzeźni (jatek), które powstały tu w XIII wieku. Pierwotnie były aż 42 kramy, na których sprzedawano mięso.
Ale artyści postanowili uczcić pamięć tysięcy zwierząt, które poszły tu na rzeź. I w latach 90. wystawili im unikatowy pomnik. Obok siebie stanęły: świnia, kaczka i koza. A na końcu do tej ferajny dołączył kogut, który stoi z daleka od wszystkich i z góry obserwuje całe stadko. Ale to nie koniec niezwykłych pamiątek na Jatkach. Swoje miejsce znalazła tu też Tablica ku Czci Działań na Liczbach Prostych autorstwa Eugeniusza Geta-Stankiewicza. Podkreśla ona prawdę niezaprzeczalną, że „1+1=2”.

[hebra]

Wrocławski Rynek, o rozmiarach 173x208 metrów należy do największych założeń urbanistycznych w Europie.
Powstał w XIII wieku, a z czasem powstał rynek pomocniczy (pl. Solny).
Od początku w rynku stało ok. 60 domów i tak jest do dziś.
Najciekawsze obiekty w rynku to: Ratusz, pręgierz (rekonstrukcja),
pomnik Fredry (przywieziony po wojnie z Lwowa).

[hebra]

Wrocław, ul. Wystawowa 1
Hala Ludowa została wzniesiona w latach 1911 - 1913.
Żelbetową, kopułową konstrukcję o powierzchni blisko 13 tys. metrów kw; zaprojektował architekt M. Berg. Jej przeznaczenie było oczywiste: - wielkie koncerty, imprezy, zgromadzenia, masówki. Obiekt może pomieścić ok. 10 tys. osób. Obecnie jej przeznaczenie jest zgodne z założeniami pierwotnymi: - organizacja targów, koncertów, imprez rozrywkowych
Twórca wybrał do monumentalnej realizacji żelazobeton, bo gwarantował trwałość i był ognioodporny. Swoją 65-metrową rozpiętością kopuła biła nie tylko wszystkie dotychczasowe budowle (Panteon, Hagia Sofia czy Bazylika św. Piotra), ale i rozwiązania technologiczne, które zastosowano przy jej wznoszeniu nie miały dotąd precedensu w świecie. Po oddaniu Hali do użytku podkreślano oszczędność i elegancję rozwiązań. Berg był przekonany, że współczesna mu architektura „musi odrzucić wszelką ozdobność i zakłamanie”. Docenił to po latach szwajcarski pisarz Max Frisch, który zapisał w dzienniku: „Hala Stulecia – wnętrze z szarego betonu robi ogromne wrażenie, wprost oszałamiające, siedzę tu prawie godzinę”. Zanotował to po wrocławskim Kongresie Intelektualistów, w 1948 r.
Zbudowana w latach 1911-1913 Hala Ludowa, może pomieścić 7200 osób.

[Anna_Maria_57]

Jak dla mnie cała starówka Wrocławia jest magiczna, Rynek i Plac Solny w szczególności, urocze są te dwie małe kamieniczki - Jaś i Małgosia? piękny jest ratusz i nowa fontanna, klimatyczne uliczki obok rynku, nawet te mniej okazałe...

A Ogród Botaniczny? Cudo!

jeszcze nie widziałam japońskiego, bo po Wrocławiu fatalnie się jeździ samochodem... :-(

[tar-ninka]

Witaj Hebro ,przyszłam po następne ciekawostki i nie zawiodlam sie . dziekuję
Aniu ja myslę ze kazda starówka ma swój niepowtarzalny urok.

[hebra]

Andrzej Waligórski

UŚMIECHNIJ SIĘ
fragment
Los nigdy nie rozpieszczał nas
Nadmiarem zbytniej troski -
Dał nam złą wodę, kiepski gaz,
Neony godne wioski,
Klimat przed chwilą mrozem dął,
Wtem deszczem jak nie chluśnie!
... więc nie wiadomo, skąd się wziął
Ten nasz wrocławski uśmiech.....

Uśmiechnij się, życie jest miłe,
Uśmiechnij się, choćby na siłę -
Nie umiesz? Pomożemy ci,
Połaskoczemy, gli gli gli!
Uśmiechnij się, mamy silosy
Uśmiechnij się, ktoś wpadł do fosy -
Plan wykonało MPO,
Uśmiechnij się, no, no!!!

[hebra]

POLSKA Gazeta Wrocławska
Kamieniczki w bajkowym duecie
Mało kto wie, że pod nazwami Jaś i Małgosia kryją się nie dwie, a cztery kamieniczki
Urokliwe kamieniczki w otoczeniu monumentalnych budynków przypominają parę dzieci. Nieco wyższa i starsza Małgosia troskliwie trzyma małego Jasia „za rękę”. I bezpiecznie prowadzi przez kolejne dzieje burzliwej historii. A przewodnikiem jest już od sześciu wieków.
Kamieniczki u zbiegu ulic św. Mikołaja i Odrzańskiej są pozostałością domków służby kościelnej, tzw. altarystów. W ich pobliżu mieścił się cmentarz, który był czynny aż do 1773 roku, kiedy to zakazano grzebania zmarłych w obrębie miasta. Do dziś zachowała się jedna z pierwotnych bram prowadzących na przykościelny cmentarz. Została wzniesiona najprawdopodobniej w XV wieku i do dziś łączy obie kamieniczki. O jej charakterze świadczy napis „Mors Ianua Vitae”, czyli śmierć bramą życia. Kiedyś brama była zamykana wrotami, po których dziś żaden ślad się nie ostał.
][/url]

[hebra]

© SlaskWroclaw.info 2007 |
Liść dębu Wrocław powstał na wyspach otoczonych szerokimi wodami Odry i jej dopływów.
Miasto usytuowano odważnie i z wizją. Woda jest dla człowieka podstawą życia, a miastu zapewnia bezpieczeństwo i dogodny środek transportu, łączacy go z nawet dalekimi terenami.
Śląsk rozciąga się wzdłuż Odry, która płynie przez cały region.
Histroryczne granice Śląska, utrwalone przez wieki i tylko nieznacznie zmieniane, są czytelne i łatwo jest je wskazać.
Granice całego regionu - Dolnego i Górnego Śląska - tworzą kształt przypominajacy... liść dębu.
Odra jest w tym liściu żyłą główną, a jej dopływy są niczym żyłki boczne.

[hebra]

Wrocław odznacza się niepowtarzalnym i oryginalnym stylem architektonicznym. Uroku miastu z pewnością dodają kolorowe i stylowe kamieniczki. Najpiękniejsze w stylu renesansowym rozciągają się przez III główne przejścia Wrocławskie. Należą do nich Sukiennice, przejście Garncarskie oraz przejście Żelaźnicze.

Do najpopularniejszych zabytkowych kamienic należą:
- kamienica Heinricha von Rybischa (ul. Ofiar Oświęcimskich 1)
- kamienica Pod Gryfami (Rynek 2)
- kamienica Dwór Polski (Rynek 5)
- kamieniczka Pod Złotym Słońcem (Rynek 6)
- kamienica Pod Błękitnym Słońcem (Rynek 7)
- kamienica Pod Siedmioma Elektorami (Rynek 8)
- kamienica Pod Starą Szubienicą (Rynek 19)
- kamienica Pod Złotym Dzbanem (Rynek 22)
- kamienica Pod Zieloną Dynią (Rynek 23)
- kamienica Pod Złotym Pucharem (Rynek 26)
- kamienica Pod Złotym Psem (Rynek 41 róg ul. Wita Stwosza 1)
- kamienica Jaś i Małgosia (ul. św. Mikołaja 1 róg ul. Odrzańskiej 40)

Wrocław w kadrze Fot. Marcin Soczek

[hebra]

][/url]

[hebra]

[hebra]

[/url]

[hebra]

Synagoga Pod Białym Bocianem we Wrocławiu, przy ulicy Włodkowica 7. Obecnie jest największą i główną bożnicą gminy żydowskiej we Wrocławiu.
Skąd się wzięła nazwa, do końca nie wiadomo. Jedni mówią, że od nazwiska fundatora.
Inni, że od białego koloru fasady. Ale są i tacy, którzy dowodzą, że nazwa bożnicy nawiązuje do drewnianej gospody, która wcześniej mieściła się w tym samym miejscu.
Bożnica Pod Białym Bocianem jest jedną z dwóch czynnych synagog we Wrocławiu
Synagoga została zbudowana w latach dwudziestych XIX wieku, jako pierwsza bożnica liberalnego odłamu judaizmu. Budynek zaprojektował niemiecki architekt Carl Ferdinand Langhans.
FOT. Marcin Osman

[Bona]

Też dorzucam Wrocławskiego krasnoludka. W sierpniu 2007 r, byłam we Wrocławiu i zakochałam sie w tych krasnalach. Czy nie są urocze?

[stazyjka 2]

Napisał Bona

Też dorzucam Wrocławskiego krasnoludka. W sierpniu 2007 r, byłam we Wrocławiu i zakochałam sie w tych krasnalach. Czy nie są urocze?

Krasnali może nie kocham tak jak Ty, ale Wrocław to moje kochane miasto. Mieszkam teraz zupełnie w innym województwie lecz często moje myśli biegną właśnie do Wrocławia - po prostu tęsknię.

[hebra]

Andrzej Walgórski
Dwa pomniki

Na rynku wrocławskim gdzie domki się gnieżdżą jak barwne słoiki konfitur,
Od kilku lat siedzi kamienny pan Fredro, ubrany w solidny garnitur.
Naprzeciw zaś wieszcza, to znaczy vis a vis, miast Reja, Zapolskiej lub Prusa,
Ktoś beczkę położył, a na niej usadził brzydkiego gołego Bachusa.

Tra lom, tra li, tra la, patrzą na siebie pomniki dwa.
Tra lam, tra li, tra lu, patrzą na siebie ze stron dwu.

Czasami deszcz pada, a Bachus na deszczu okropnie nie lubi się moczyć,
Więc pyta: czy mogę, sąsiedzie - mój wieszczu, na chwilę do ciebie wyskoczyć?
I zaraz zostawia swą beczkę i murek, na cokół się drapie, choć ślisko
I włazi pod pana Fredrowy tużurek i mruczy jak tłuste kocisko.

Tra lam, tra li, tra la, grzeją się razem pomniki dwa.
Pra lam, pa ram, pa ru, w zimnych jesiennych strugach dżdżu.

Zaś w lecie historia jest inna zupełnie, gdy słońce nad Wrocław wypłynie
To Fredrze okropnie gorąco jest w wełnie i wciąż chce się pić starowinie.
Więc koło północy, lub później troszeczkę, zwołują się znowu nawzajem
I mały Bachusek przechyla swą beczkę, a Fredro się raczy tokajem.

Tra lum, tra lum, tra la, tak się radują pomniki dwa.
Tra lum, tra li, tra la, w piekący żarem czas.

Kto z was chce to ujrzeć, niech idzie na rynek i niech się cichutko porusza.
Najlepiej się schować za jakiś kominek lub jeden z wykuszy Ratusza.
A potem popatrzcie kto w ciszy rozrabia, kto łazi po jezdni i torze,
Ten wyższy - ubrany, to, proszę was, hrabia, ten goły - to proszę was - bożek.

Tra lim, tra lum, tra la, nasze kochane pomniki dwa.
Pa pam, ta ram, hoc hoc, w każdą wrocławską letnią noc.