Panna Jesienna...moje wiersze

[Irenna]

chwile łapane w biegu,
promyk słońca odbity w szybie,
skrzydła ptaka na niebie,
w oknie kwiat kwitnie...

ktoś właśnie je śniadanie,
ktoś biegnie do pracy,
sąsiadka jedzie do szpitala,
tam mąż umiera na raka...

przedszkolaki idą na spacer,
w eter lecą dziecięce głosiki,
z okna wtóruje im muzyka,
uśmiech na twarzach mają wszyscy...

za ścianą szloch cichutki,
tęsknota spać nie może,
nocne marki budzą ulicę,
butelka z brzękiem zatoczyła koło...

jeden dzień,jak co dzień,
zamknął drzwi za sobą,
jutro wstanie nowy,
jaki będzie,nie wiadomo...

[Irenna]

powoli odzyskuję oddech,
spokojnie rozdzielam myśli,
zaszywam dziury w sercu,
wiem,pozostaną blizny...

tapetuję ciemne strony
jasnymi barwami,
maluję świat na nowo,
może siebie w nim odnajdę...

[Irenna]

kiedyś to przecież było,
był maj i kwitły bzy,
czuła, ciepło twojej dłoni,
czas nie był na nas zły...

teraz wszystko powraca,
w snach przypływa tamten maj,
budzę się i już tylko cisza
mówi,że jest byle jak...

dzień kpi sobie ze mnie,
złośliwie szczerzy kły,
odejdź,proszę,idź sobie,
nie przeszkadzaj śnić...

[Irenna]

może pamiętasz
dziewczynę z warkoczem
w szkolnej ławce,
siedziałeś za nią,
kusił cię ten warkocz,
często go dotykałeś...

może pamiętasz,
że dla niej zrywałeś
kwiaty z czyjegoś ogródka,
pod drzwiami zostawiałeś,
pukałeś i już cię nie było,
chyba się wstydziłeś...

może pamiętasz
pożegnanie i rozstanie,
jej oczy pełne łez,
pociąg ciebie zabierał,
wtedy na peronie zostało
jej rozdarte serce...

[Irenna]

przyszedł do mnie czas,
stanął w progu
- więc mnie teraz zaproś,
nie każ czekać za długo...

rozparł się w fotelu
czas,którego ciągle brak,
- już nie musisz narzekać,
że tęsknisz za mną aż tak...

będę z tobą tak długo,
aż będziesz miała mnie dość,
- zrobiłeś się już nudny,
idź sobie,psiakość!

[ignesja]

Sypiesz wierszami jak z rękawa
To są wiersze pisane na bieżąco ?!
Podziwiam.
Z tej ostatniej piątki, szczególnie spodobały mi się
dwa "Ja" i "Jeden dzień". Potrafisz w kilku ładnych słowach
zawrzeć bogatą treść.

[Irenna]

Agnieszko,na bieżąco...te z szuflady już wcześniej zapisane...
Czasem mam zastoje i brak chęci do pisania...a potem zatęsknię ...i biorę się za wymyślanie
Dziękuję!

[elizka]

Jeden dzień wzruszył i mnie.

W liceum nosiłam warkocz
i coś sobie podobnego przypominam
jak w DO ciebie
tylko,że to ja wyjechałam i tylko listy mam do dziś.
Wiersz wspomnienia obudził.

[Irenna]

Elizko,wspomnienia wracają do nas często ,wystarczy jakieś zdjęcie,coś zobaczyć w tv...albo na ulicy,czasem jakieś słowo...
Dziękuję za Twą obecność...

[Irenna]

pojawił się na przystanku,
spojrzałam ...i oniemiałam,
na jego widok
dziewczyny zapiszczały...

spojrzeniem powłóczystym
obrzucił damską publikę,
zębem białym błysnął,
jakąś laskę do siebie przycisnął...

dumny jak paw,
pewien swojego uroku,
torsem po siłowni
gawiedzi stanął w oku...

kolczykiem w uchu zaświecił
i posuwistym krokiem
oddalił się do swej bryki,
wszyscy byli w szoku...

[Irenna]

wchodzi nocą do moich snów
nieproszony,
wkrada się do nich jak złodziej,
zamaskowany,
przerysowuje mi mózg
na czworo,
zapadam się w otchłań
głęboką,
czepiam się krawędzi snu
kurczowo,
Freddy gniecie mi palce
buciorem,
krzyk zalega w krtani
ołowiem,
wyskakuję z czeluści nocy
z impetem,
słońce na horyzoncie biegnie
z odsieczą,
Freddy nie zdążył ściąć mi głowy
maczetą...

[Irenna]

był sobie kot,
jedyny w swoim rodzaju,
kot z kocim charakterem,
niezmiernie świata ciekawy...

co chciał,to powiedział,
po swojemu wymruczał,
pozostał po nim kosz
i miseczka pusta...

był sobie kot...

[ignesja]

Irenko, nie ma Go, ale był, towarzyszył Ci, potrzebował opieki, uwagi, sprawiał wiele radości, pocieszał...
Napisz o tym, nie dołuj się
Taka kolej rzeczy i nie mamy na to wpływu

[Irenna]

Agnieszko,wydaje mi się czasem,że to zły sen,z którego wybudzę się i będzie jak dawniej...niestety,nie...
Dziękuję Ci...

[Irenna]

na jego widok
uśmiech siadł na ustach,
nos wciągnął zapach
- czyżby to kapusta?
ślina napłynęła,
język mlasnął z zachwytem,
szczęki się rozluźniły,
zęby zadzwoniły z apetytem,
żuły kęs po kęsie,
ziarno pieprzu zmieliły,
przełyk nagle zaprotestował,
bo jadło zgagą się odbiło...

[Irenna]

snuje się za mną
jak dym z papierosa,
zamyka mnie w objęciach,
zanurzam się w niej bezwolnie,
przez przymknięte powieki
sięgam w głąb czasu,
czy to się zdarzyło,
czy były to dary losu...
jakby snem przemknęły
dni niezliczone,
jakby z wiatrem uleciały
marzenia niespełnione,
niby liść jesienny,
w powietrzu się unosi
tęsknota za tym,
co odeszło bezpowrotnie...

https://youtu.be/qC3hMr2sxao

[Irenna]

to sztuka i kawałek
zrozumieć drugiego,
wyjrzeć poza czubek nosa,
dojrzeć coś innego...
zobaczyć czyjś smutek,
radością się wymienić,
pobyć z nim przez chwilę,
nadzieją się podzielić...
najłatwiej się zamknąć
w klatce swego życia,
odgrodzić się ścianami,
nie słyszeć,nie widzieć...

bo o to chodzi w tym wszystkim,
by być dla innych człowiekiem...

[Pamira]

jeden dzień,jak co dzień,
zamknął drzwi za sobą,
jutro wstanie nowy,
jaki będzie,nie wiadomo...

Dużo pokory wyczuwam w tej zwrotce.
Zresztą cała Twoja twórczość bardzo do mnie przemawia.
Zaglądam tu prawie co dzień, chociaż nie zawsze ślad zostawiam.

[wiesia.]

Irenko
śliczny o Iwanku i nie tylko.

[elizka]

Zrozumieć, a nie zamykać się w klatce życia, nie słyszeć.....

psia kość


nie jest łatwo wypełznąć tak naprawdę, do ludzi

Zdaje się niemożliwe,że z huku życia można ukrywać się w swej norce ,a jednak.......

Znowu trafiłaś w sedno droga Irenko.