Depresja - komentarze

[baburka]

Napisał Alsko

Byś ożywiła trochę puste przedświątecznie (i nie tylko) wątki.

Byle nie o depresji!!!! Od samego słowa robi mi się czarno i dołowato.

Należy rozmawiać. Depresja taki sam stan duszy jak inne, tylko trochę bardziej przykry. Aby sobie radzić z przeciwnikiem, trzeba go poznać, a potem oswoić. Są na nią sposoby, aby nie kąsała bardziej dotkliwie niż to konieczne.

Powątkuję, a jakże, mam parę spraw do ułożenia pod beretem, ale muszę się najpierw uporać z tymi, ktore mi skaczą po berecie.

[largetto]

Czytam tak sobie te wątki o depresji i nie sposób nie zgodzić się z Baburką, z depresją trzeba nauczyć się żyć.Mnie dopadła ta moja Przyjaciółka na pół roku przed emeryturą, a kropla nad i była dosłownie nie kropla tylko strumień wody lejący się z dachu przez dwa piętra i zalewający moje mieszkanie.
Przez x lat byłam tą silną babą ,choć z przejściami/ rozwód/, a kiedy dostałam w drugim małżeństwie prezent od losu w postaci córeczki miałam już na koncie 43 latka. I tu zaczął się dramat , mała po posocznicy przestała mówić, cofnęła się w rozwoju, podejrzewano autyzm, po 7 latach szpitala i kliniki przeszczepiono jej moczowody. Wiadomo ja musiałam pracować aby nabyć wiek emerytalny, mała była w domu z opiekunkami, rok była odroczona od obowiązku szkolnego, trzy lata uczyła się w domu, była nawet opinia psychologa o szkole specjalnej.Tylko ja sama wiem ,ile mnie to wszystko kosztowało, ale byłam zadbana, uśmiechnięta po prostu dawałam radę.
I przyszedł moment jw. i klapa- lekarz stwierdził depresję, leczyłam się 6 miesięcy, przeszłam na emeryturę / wcześniejszą/i postanowiłam, że muszę to zmienić. SAMA bo za mnie nikt życia nie przeżyje.
Zmieniliśmy mieszkanie na mniejsze / koszty/ ,córka chodzi w tej chwili do I gimnazjum, uczy sie dobrze ,choć jest pod opieką poradni i ma zmniejszone obowiązki. Wzięłyśmy ze schroniska psa, teraz najważniejszego domownika, ja zapisałam się na Uniwersytet III Wieku, chodzę już trzeci rok/ pisałam o tym w profilu U III W/.
Poranne spacery do lasu bez względu na pogodę to najprzyjemniejsze chwile, uczę sie obsługiwać lapka, poznałam na forum fantastycznych ludzi, kontaktujemy się ze sobą, zaczęłam robić zdjęcia, trochę 'drutuję". Jednym słowem wybieram zajęcia, które lubię ,a na które do tej pory nie miałam czasu. I choć dopadła mnie choroba przewlekła, nie daję się.
Ale Depresja jest cały czas ze mną, próbuje na mnie swoich sił kiedy jest ponuro, kiedy gorzej się czuję, są problemy domowe.
Wtedy zakładam słuchawki, puszczam oba koncerty Szopena lub Mozarta i tym ją przeganiam. Nie wiem na jak długo ta recepta wystarczy , ale walczę ostro z moja Przyjaciółką.
Ten portal też jest formą walki, dużo można się tu dowiedzieć, nauczyć, userzy są sympatyczni i skłonni do pomocy. To wszystko pomaga w pogodzie ducha. Acha mam jeszcze od roku ogródek- też odskocznia.

Dlatego moja rada- kochajcie samych Siebie, czyńcie Sobie przyjemności, pozwólcie się Sobie rozpieszczać, i patrzcie życzliwym okiem dokoła, jest nas więcej w takiej samej sytuacji ale MOŻNA Z TYM GODNIE ŻYĆ !!

pozdrawiam

[Alsko]

O właśnie! "I patrzcie życzliwym okiem dokoła!" Życzliwi dla siebie - życzliwi dla innych.

[Anielka]

Witam Cię Alusiu i pozdrawiam cieplutko.15.gif

[Alsko]

Okazie życzliwości Inna sprawa, że ja latam, jak z piórkiem i głównie czytam. Jakiś dziś taki dziwny dzień.
Buzka duża, Anielko!

[baburka]

Napisał largetto

I choć dopadła mnie choroba przewlekła, nie daję się.
Ale Depresja jest cały czas ze mną, próbuje na mnie swoich sił kiedy jest ponuro, kiedy gorzej się czuję, są problemy domowe.

Warte podkreślenia jest to, żeby nie identyfikować z depresją każdego załamania nastroju. Problemy życiowe trudno czasem rozwiązywać z uśmiechem na ustach, ale związane z nimi przydołowanie jeszcze nie oznacza depresji. Samoobserwacja podszyta lękiem, że znowu wraca uprzykrzona zmora tylko pomaga jej w rzeczywistym powrocie. Zachować zimną krew w obliczu wroga, bo skapitulować zawsze się zdąży.

[kubki]

Largetto - napisałaś, że byłaś silną babą ,Ty jesteś nieprawdopodobnie silą babą.Teraz już każdy dzień będzie lepszy - zobaczyszhttp://img243.imageshack.us/img243/8...oczkiemoe2.gif

[largetto]

Dziękuję za miłe słowa

[Malgorzata 50]

Lagretto jesteś niesamowita .I co mają powiedzieć ci ,ktorzy z powodu ,ze ciemno,,ze ktos nie tak spojrzal i nie to powiedzial chcą się chlastać mimozy...wstyd.Mnie się wydaje ,ze depresja -oczywiście to choroba i na to nie ma silnych jak ma dopaść to dopadnie ,ale na ,jak pisze baburka, obnizenie nastroju,często mylone z depresja ,dobrze moze robic przeniesienie punktu cięzkości z JA na zainteresowanie innymi.Najbardziej cierpią egocentrycy niestety.Ale jak mowię ,nie dotyczy to jednostki chorobowej p.n. depresja

[szekla]

dopadła mnie ,teraz i sprowadziła do parteru....dlatego milczę..nie potrafie o niej mowić..wrócę na forum jak będzie lepiej

[Stanley]

No No tylko proszę o niezaczepianie egocentryków ja nim jestem z upodobania i wyboru i z tym mi dobrze> Largetto pięknie to powiedziałaś i też podobnie staram się postępować i myślę ze egoizm w tym wieku jest wręcz wskazany.Nich żyją leniwce itp typy.Wybaczcie ten lekki ton ale problem jest za poważny i dlatego mówiłem to serio

[Malgorzata 50]

Mysle ,ze ci dobrze ,ale jak musisz cierpieć kiedy skoncentrowany na sobie odczuwasz ból istnienia .Ja mowię lekko nie o depresji prawdziwej bo to przekracza moja wyobraźnię .I rozumiem ,ze jest to naprawde powazna sprawa a o "depresji" czyli smutku,ktory i mnie egocentryczke, swiadoma swego egocentryzmu i zwalczająca go dopada, od czasu do czasu

[Stanley]

Małgosiu smutek ale nie depresja dopada każdego/ mówiąc serio miałbym powody mieć depresję nawet prawdziwą/ dlatego ważne jest właśnie pozytywne nastawienie mnie może jest łatwiej uprawiam jogę co zresztą polecam bardzo zwłaszcza seniorom.I poważnie egoizm i lubienie samego siebie jest konieczne zeby nie zwariować/ a jak bardzo jest zle to Emma Shaplin i ballady pomagają/

[babciela]

jasne,Stanley-jest powiedziane-"Kochaj bliżniego swego jak siebie samego"-czyli najpierw siebie i swoje wady i zalety,przystosowanie sie do tego co masz ,co możeszjeszcze mieć(nie chodzi o rzeczy materialne),pokochanie świata jaki by nie był i akceptacja tego wszystkiego.Świat nie przystosuje się do nas musi być odwrotnie.I wtedy zobaczysz ,że ludzie Cie potrzebują ,kochają.I że Ty kochasz ludzi jak siebie samego.I kończy sie Twoj egoizm,,bo go nie potrzebujesz.

[Stanley]

Babciela ładnie to powiedziałaś ale ja jestem prosty człowiek więc to zbyt filozoficzne zebym pojął chciałem tylko powiedzieć ze z depresją można walczyć jak się zaakceptuje to kim jesteśmy i co posiadamy i że jest pięknie ze jeszcze jesteśmy. Nie uwierzysz ale ja po raz pierwszy w życiu w tym roku zauważyłem jak pięknie i krótko kwitną jabłonie. I nie uwierzysz ale to był dla mnie wstrząs ile ja nie widziałem istotnych spraw żyjąc tak długo i że martwiłem się i zawracałem sobie głowę z perspektywy czasu widzę pierdołami bez znaczenia dla mojej egzystencji a nie zauważyłem tak pięknego zjawiska jak te kwitnące jabłonie.

[Lila]

No to trzepło Cię życie Stanley..
Bo zazwyczaj jak coś zagrozi naszemu istnieniu,zauważamy jak piękne są banały..niby..

[Stanley]

Lila dla mnie to nie banał. A może, w gruncie jest mi obojętne co sądzisz.Widzisz egoizm to jest to.

[Stanley]

Lila sorry tam mnie przyzwyczaiłas do agresji ze odpowiedziałem odruchowo też agresywnie. Chyba jednak masz rację

[Lila]

W porządku Stanley.Ja tylko na polityce,bo w ogóle w życiu każdy mi jeździ po głowie..

Dobranoc..

[babciela]

Lila ,zawsze i mimo wszystko staralam sie zauważać banały-co nie znaczy że nie dopada mnie dół, ale pędzę tak szybko przez to życie ,że czasami nawet nie wiem że to dolek.Ale wiosnę zawsze zauważam-i mowię sobie cichutko-ja wiem ,że kiedyś muszę odejść,ale spraw Ty tam na gorze ,żeby to nie bylo w maju