Biblia w malarstwie

[elizka]

Dziękuję za wsparcie.Ja tylko cytuję fragmenty Biblii...http://www.watchtower.org/p/biblia/index.htm
******************

" 15 A gdy nastał świt, aniołowie zaczęli nalegać na Lota, mówiąc: „Wstań! Weź swą żonę i swoje dwie córki, które się tu znajdują, żebyś czasem nie został zmieciony za winę tego miasta!” 16 Kiedy się ociągał, mężowie ci, z uwagi na to, że Jehowa mu współczuł, chwycili go za rękę i żonę jego za rękę oraz dwie jego córki za ręce i wyprowadzili go, i postawili za miastem. 17 A gdy tylko wyprowadzili ich na krańce, odezwał się: „Uchodź ze względu na swą duszę! Nie oglądaj się za siebie i nie zatrzymuj się w całym Okręgu! Uchodź w górzystą okolicę, żebyś czasem nie został zmieciony!”




" — ja, rzekł Lot,nie zdołam ujść w górzystą okolicę, bo dosięgnie mnie nieszczęście i na pewno umrę./ 20/ Spójrz, proszę, to miasto jest blisko, żeby tam uciec, i jest małe. Niechaj tam ujdę — czyż nie jest małe? — a moja dusza będzie żyć”. 21 On więc rzekł do niego: „Oto okazuję ci względy do tego stopnia, że nie zniszczę miasta, o którym mówiłeś. 22 Śpiesz się! Uchodź tam, gdyż nie mogę nic uczynić, dopóki tam nie przybędziesz!” Dlatego nadał temu miastu nazwę Coar.

23 Słońce wzeszło nad ziemią, gdy Lot przybył do Coaru. 24 Wówczas Jehowa spuścił na Sodomę i na Gomorę deszcz siarki i ognia od Jehowy, z niebios.




25 Zniszczył więc te miasta, cały Okręg, a także wszystkich mieszkańców owych miast oraz rośliny ziemi. 26 A jego żona, będąc za nim, zaczęła się rozglądać i zamieniła się w słup soli.


"W Biblii już dawno temu obrazowo opisano wydarzenia, stanowiące znak dni ostatnich. Przy tej okazji usilnie zachęcono do pamiętania o „dniach Noego”. „W owych dniach przed potopem” ludzie byli zajęci sprawami codziennymi, choć niewątpliwie niepokoiło ich szerzenie się przemocy. Ale mimo przestróg, których udzielał Bóg za pośrednictwem swego sługi Noego, „nie zwrócili na nic uwagi, aż przyszedł potop i zmiótł ich wszystkich” (Mateusza 24:37-39).

Tamtejsze okolice przypominały raj. Sama Sodoma była kwitnącym miastem. Jej mieszkańcy prowadzili beztroskie życie. Za dni Lota ludzie „jedli, pili, kupowali, sprzedawali, sadzili, budowali”. Żyli jednak w rażąco niemoralnym społeczeństwie. W dniu, w którym Lot opuścił Sodomę, „spadł z nieba deszcz ognia i siarki i zgładził ich wszystkich” (Łukasza 17:28-29).

[Bianka]

Jan Massys

Lot z córkami



Jan Muller

Lot z córkami

[Bianka]

Joachim Wtewael

Lot z córkami



Albrecht Altdorfer

Lot z córkami

[Bianka]

Cornelis Cort

Lot z córkami



Luca Giordano

Lot z córkami

[Bianka]

Simon Vouet

Lot z córkami



Ward Bissell

Lot z córkami

[Bianka]

Lucas Cranach Starszy

Lot z córkami



Frans Floris

Lot z córkami

[Bianka]

Camille Corot

Spalenie Sodomy

[elizka]

Cudne obrazy znalazłaś Bianko.Podziwiam cię.
Zdarzenia na nich przedstawione sa dla nas dzis niepojęte,ale tak się miało:

Księga Rodzaju,rozdział16:
... werset30
" Później Lot wyszedł z Coaru i zamieszkał w górzystej okolicy, w jaskini,a z nim jego dwie córki.
31 I odezwała się pierworodna do młodszej: „Ojciec nasz jest stary, a w tej krainie nie ma mężczyzny, który by z nami współżył według zwyczaju całej ziemi.
32 Chodź, dajmy naszemu ojcu napić się wina i połóżmy się z nim, i zachowajmy potomstwo z naszego ojca”.

33 Dawały więc swemu ojcu wino do picia w ciągu owej nocy; potem pierworodna weszła i położyła się ze swym ojcem, ale on nie wiedział, kiedy się położyła i kiedy wstała. 34 A następnego dnia pierworodna rzekła do młodszej: „Oto ja położyłam się z ojcem ubiegłej nocy. Upójmy go winem także dzisiejszej nocy. Potem ty wejdź i połóż się z nim, i zachowajmy potomstwo z naszego ojca”. 35 Dawały więc swemu ojcu wino do picia także tej nocy; potem młodsza wstała i położyła się z nim, ale on nie wiedział, kiedy się położyła i kiedy wstała. 36 I obie córki Lota poczęły ze swego ojca. 37 Po jakimś czasie pierworodna urodziła syna i nazwała go imieniem Moab. On jest ojcem Moabu, po dziś dzień. 38 Jeśli chodzi o młodszą, ta również urodziła syna i potem nazwała go imieniem Ben-Ammi. On jest ojcem synów Ammona, po dziś dzień. "


Wrócę na chwilkę jeszcze do żony Lota.Po dziś dzień stoi w Jerozolimie jej kamienny posąg.Dlaczego się obejrzała?Nieoglądanie się stanowiło warunek uratowania,a jednak ....

Wisława Szymborska- Żona Lota



Obejrzałam się podobno z ciekawości.
Ale prócz ciekawości mogłam mieć inne powody.
Obejrzałam się z żalu za miską ze srebra.
Przez nieuwagę - wiążąc rzemyk u sandała.
Aby nie patrzeć dłużej w sprawiedliwy kark
męża mojego, Lota.
Z nagłej pewności, że gdybym umarła,
nawet by nie przystanął.
Z nieposłuszeństwa pokornych.
W nadsłuchiwaniu pogoni.
Tknięta ciszą, w nadziei, że Bóg się rozmyślił.
Dwie nasze córki znikały już za szczytem wzgórza.
Poczułam w sobie starość. Oddalenie.
Czczość wędrowania. Senność.
Obejrzałam się kładąc na ziemi tobołek.
Obejrzałam się z trwogi, gdzie uczynić krok.
Na mojej ścieżce zjawiły się węże,
pająki, myszy polne i pisklęta sępów.
Już ani dobre, ani złe - po prostu wszystko, co żyło,
pełzało i skakało w gromadnym popłochu.
Obejrzałam się z osamotnienia.
Ze wstydu, że uciekam chyłkiem.
Z chęci krzyku, powrotu.
Albo wtedy dopiero, gdy zerwał się wiatr,
rozwiązał włosy moje i suknię zadarł do góry.
Miałam wrażenie, że widzą to z murów Sodomy
i wybuchają gromkim śmiechem, raz i jeszcze raz.
Obejrzałam się z gniewu.
Aby nasycić się ich wielką zgubą.
Obejrzałam się z wszystkich podanych wyżej powodów
Obejrzałam się bez własnej woli.
Tylko głaz obrócił się, warcząc pode mną.
Szczelina raptownie odcięła mi drogę.
Na brzegu dreptał chomik wspięty na dwóch łapkach.
Wówczas to oboje spojrzeliśmy wstecz.
Nie, nie. Ja biegłam dalej,
czołgałam się i wzlatywałam,
dopóki ciemność nie runęła z nieba,
a z nią gorący żwir i martwe ptaki.
Z braku tchu wielokrotnie okręcałam się.
Kto mógłby to zobaczyć, myślałby, że tańczę.
Nie wykluczone, że oczy miałam otwarte.
Możliwe, że upadłam twarzą zwróconą ku miastu.
************************************************** **

"Całą historię żony Lota zamknięto w Biblii w jednym zdaniu - „obejrzała się żona jego [Lota] idąc za nim, a obróciła się w słup solny”.
W późniejszych czasach, w Starym Testamencie używano ją jako przykładu przestrogi przed przywiązaniem do rzeczy materialnych, bo ponoć obejrzała się „ z żalu za miską ze srebra”. Szymborska bierze w obronę
kobietę, której nawet nie nadano imienia, przez dwa tysiące lat pozostawała tylko żoną Lota, osądzoną, tą która obejrzała się „ponoć z ciekawości”.

[nutaDo]

Robert Robacz

[nutaDo]

Żona Lota
Skała nad Morzem Martwym

[Bianka]

Abraham polecił swojemu słudze imieniem Eliezer znaleźć żonę dla Izaaka. Sługa wybrał Rebekę, córkę Labana...

Nicolas Poussin

Eliezer spotyka Rebekę przy studni



Nicolas Poussin

Eliezer i Rebeka

[Bianka]

Niccolo Bambini

Rebeka przy studni



Giuseppe Calletti (Il Cremone)

Rebeka przy studni

[Bianka]

Carlo Maratti

Eliezer i Rebeka przy studni



Francesco Solimena

Rebeka i Eliezer

[Bianka]

Giovanni Piazette

Rebeka i Eliezer



Rembrandt

Rebeka i Eliezer przy studni

[Bianka]

Paolo Veronese

Rebeka przy studni



Nicola Grassi

Rebeka

[Bianka]

Valerio Castello

Rebeka przy studni



Giovanni Castiglione

Spotkanie Rebeki I Izaaka

[Bianka]

Rembrandt

Żydowska narzeczona

(obraz uważany za portret Rebeki i Izaaka)

[Bianka]

Marc Chagall

Rebeka



Giovanni Battista Pittoni

Rebeka I Eliezer

[Bianka]

Jacob Hoger

Sługa Abrahama z Rebeką



Bartolome Murillo

Rebeka i Eliezer

[Bianka]

Franz Anton Maulbertsch

Rebeka I Eliezer



Michael Deas

Rebeka przy studni