ZAKOPANE i TATRY Cz.II

[Niutka]

Napisał jasiek

Niutka, chyba raczej chodzi Ci o "cytowanie" (z fragmentami)? Wtedy początkowe i końcowe "quote" muszą pozostać ze wszystkimi nawiasami.
Pozdrawiam.

Jaśku, oczywiście, że chodziło mi o cytowanie - ale ze mnie rekordowa gapa!Chodzi o to, że w opcji odpowiedzi zaawansowanej nie ma do zaznaczenia okienka "zacytować wiadomość podczas odpowiedzi".

[bogdanaster]

W nagłówku odpowiedzi jest taki "dymek", który trzeba kliknąć aby pojawił się cytat.

[donka]

Mimo, że działa u mnie prowizorka / w tym tygodniu koło czwartku będę miała zainstalowany nowy już trzeci dysk / zapełnię pustkę na wątku zdjęciami, które udało mi się wgrać i przepuścić przez hosting, co trwało 2 dni. Nie są one zbyt interesujące, niestety nie górskie, tylko z mojego codziennego życia, czyli ze spacerów, z ogrodu, ale jeśli będę się trzymała kolejności zdarzeń to pierwszy jest katalog noszący nazwę:

W DRODZE Z REHABILITACJI TAKIE SOBIE FOTOGRAFOWANIE.


Teren około szpitalny - zielony, zadrzewiony, kolorowy, ale ani jednej ławeczki dla chorych.































Ukryte w zieleni ruiny starej transformatorowni.




Wyjście na ulicę:




Skrótem w kierunku domu.



Mostem nad Cichą Wodą.







Rzeka brudna - zdjęcie Cichej Wody robione w okresie ulewnych deszczów,




Nad Cichą Wodą, schowany w głębi zakopiański Dom Spokojnej Starości sąsiaduje z nowoczesnym apartamentowcem noszącym nazwę rzeki.




CDN

[donka]

Wyraźnie widoczny Dom Spokojnej Starości - w latach powojennych mieścił się w tym budynku miejski szpital... do tej pory mówi się o nim "stary szpital".




I wybudowany 2 lata temu apartamentowiec.



Do domu jeszcze kawałek.








Ściana z zieleni.





Zielono, zielono, zielono













W dole płynie potoczek.




Drzewa i drzewka chroniące samochody w miejscach bez poręczy wycinane bez zastanowienia.




Jak zawsze mijam ten ładny, zadbany domek.



Przy drodze kapliczka upamiętniająca pamięć górala, który w drodze do domu zmarł z wyziębienia.




Podziwiam zawsze te potężne korzenie drzewa, pod którym można sobie odpocząć.




Przy pogodzie, a nawet i bez pogody na tej mijanej przeze mnie łące latem zawsze pasą się krówki.








DCN - jutro, jeśli ciekawi Was dalszy ciąg mojego " takiego sobie "fotografowania.

[tar-ninka]

Doniu cudowne te twoje wedrowki..
Takich widokow nigdy mi nie jest za duzo ...
Pozdrawiam serdecznie .

[Niutka]

W nagłówku odpowiedzi jest taki "dymek", który trzeba kliknąć aby pojawił się cytat.

Bogdanie, dzięki za naukę - jak widzisz, pomogło! Doniu, To tak wspaniale, patrząc na Twoje zdjęcia, wspominać majowych dni kilka w Zakopanem. Popatrz, jakie te drzewa są dzielne. Wierzba tyle razy przycinana i trzyma się i grubieje z każdym rokiem. A te korzenie - to pewnie świerk. Wrosły w skałę takie potężne i trzymają ziemię jak pazurami. Kocham górskie krówki. Cierpliwe i dzielne. Za zsiadłe mleko z kartoflami w górach oddam wszystkie sznycle świata. Dawaj wszystkie zdjęcia, które robisz - bo każde z nich, to jakby kropelka własnych wspomnień. Pozwalają mi zachować dobry humor do kiepskiej gry, bo mam serię klopsów: w szpitalu skaleczyli mi przy badaniach rogówkę oka (ale już jest lepiej), popsuły mi się: okulary, kran przy zlewozmywaku i -------- samochód. Samochód w naprawie u sąsiada (ma warsztat), to chyba na szczęście tylko łożysko McPersona (mam nadzieję!), kran zamówiłam przez internet, a okulary naprawię jak mi zrobią samochód. Mam cichą nadzieję, że wreszcie będę mogła się ponudzić. Jestem żywcem pożerana przez meszki i komary - czy u Was też tak gryzą?!

[donka]

Napisał Niutka

A te korzenie - to pewnie świerk. Wrosły w skałę takie potężne i trzymają ziemię jak pazurami.

Niutko powinnyśmy wspólnie zamieszczać moje zdjęcia...od Twoich komentarzy pięknieją.
Tak to jest potężny, wieloletni świerk. Trudno go sfotografować w całości, bo jest zasłonięty, ale kiedyś spróbuję.

Masz faktycznie zły fart. Samochód i kran to pestka, jest na pewno więcej kranów u Ciebie w domu, da się jakiś czas bez niego wytrzymać, bez samochodu też, ale oczu masz dwoje i każde potrzebne, niezastąpione. Całe szczęście, że już oko się goi.
Twój przypadek potwierdza tylko moje zdanie o lekarzach / nie wszystkich / że najbardziej mogą właśnie oni zaszkodzić... a mam w tej materii trochę doświadczenia.

Pociągnę więc dalej to moje "takie sobie fotografowanie", w kolejce czeka wprawdzie Rusinowa Polana, ale to dopiero jak będę miała całkowicie sprawny komputer.

[donka]

Gdy przechodzę koło tego opuszczonego domku wspominam ze smutkiem jego nieżyjącego właściciela Jasia S. Wszyscy go lubili, bardzo uczynny, przepadał za moim mężem, zawsze oddawał punktualnie drobne sumy, które pożyczał - prawdopodobnie na alkohol, ale nie był nałogowym alkoholikiem.... jak to góral lubił sobie raz na jakiś czas wypić "ćwiartkę". Miał chyba troje dzieci, które rozpierzchły się po świecie i mieszkał samotnie.







Mój drogowskaz. Już nie daleko.











Lubię zaglądać do tego bardzo zadbanego przydomowego ogródka.







Dwa kroki od domu.... widok od północy.

[bogdanaster]

Jak to dobrze Doniu, że znów jesteś z nami i pokazujesz swoje przepiękne zdjęcia.

[donka]

Bogusiu dzięki za ten miły komentarz. Przed chwilą wyszedł P. Grzesio bardzo mądry informatyk, zainstalował nowy / trzeci jak pisałam - dysk / nowy zasilacz, wygląda że jest dobrze, szybkość dobra, na razie wszystko działa - odstukać w nie malowane drzewo, bo poprzednio dopiero po 24 godzinach występowały usterki.
Muszę teraz zeskanować wszystkie dyski / bo mam zostawiony stary, na którym kulawo, prowizorycznie pracowałam/ następnie skopiować wszystko z dysku zewnętrznego już na stałe na nowy dysk.... uporządkować trochę i dopiero będę mogła normalnie komputer użytkować.
A przy tym upale zejdzie mi z tym trochę czasu. Dziś chyba tylko zeskanuję... bo w zasadzie to się robi samo.

Pozdrawiam z ogrodu:

[bogda]

Doniu, widok z ogrodu masz przecudny
A Twoja trasa z rehabilitacji wcale nie jest nudna, zielono, w tle góry, kapliczka, zwierzęta, ogrody....wszystko ciekawe i piękne.

ale ani jednej ławeczki dla chorych.

Brak ławeczek to tylko dalszy ciąg rehabilitacji.....spacerowanie
Niutka, dobrze że Ci gorzej tego oka nie uszkodzili....strach się leczyć.

[bogdanaster]

Doniu każde Twoje zdjęcie jest niepowtarzalnie piękne.

[Lulka]

Witam wszystkich serdecznie na jednym z moich ulubionych wątków
Doniu zdjęcia masz śliczne, a Twoja droga do domu...
ech, znowu bardzo, bardzo zatęskniłam za górami

Pogrzebałam i znalazłam kilka zdjęć z Rusinowej Polany kilka lat temu, lipiec 2010.
Zdjęcia nie są tak piękne jak tutaj wcześniej przedstawione,
ale mam do nich sentyment, bo wędrował ze mną wtedy dzielnie mój 2,5 letni wnusio na swoich małych nóżkach

Sanktuarium Maryjne na Wiktorówkach

[Lulka]

z boku ściana pamięci ludzi, którzy zginęli tragicznie w górach, niektórzy bardzo młodzi

[Lulka]

[Lulka]

widok był przepiękny, choć na tym zdjęciu tego nie widać,
bo dosyć gęste chmury



ale niebo za to niepowtarzalne



a w bacówce na górze najlepszy na świecie bunc
zjadłyśmy chyba z córką cały kilogram, musiałyśmy wracać po jeszcze

[donka]

Lulko dziękujemy za Rusinową... pisałam kiedyś - też mam trochę zdjęć z z tej Polany, może dla uzupełnienia wreszcie je wyciągnę.
Zdjęcie nieba zjawiskowe. Tak się w górach zdarza, trzeba się spieszyć z fotografowaniem, bo za 5 min już wszystko się zmienia. Pokaż nam wnusia taternika.

[Lulka]

Napisał donka

Lulko dziękujemy za Rusinową... pisałam kiedyś - też mam trochę zdjęć z z tej Polany, może dla uzupełnienia wreszcie je wyciągnę.
Zdjęcie nieba zjawiskowe. Tak się w górach zdarza, trzeba się spieszyć z fotografowaniem, bo za 5 min już wszystko się zmienia. Pokaż nam wnusia taternika.

Doniu, w zasadzie nie pokazuję zdjęć swoich bliskich,
ale zrobię wyjątek, bo już urósł i wygląda zupełnie inaczej
To przystanek na szlaku małego taternika

[donka]

Śliczny wnusio, ja już wyrosłam z takich maluchów. W domu już nie rozbrzmiewają odgłosy małych dzieci. Dom jakby przysnął.
Dziękuję Lulko, ja też unikam pokazywania bliskich w internecie, choć często mnie korci.
Martwię się Niutką, przechodziła badania, odezwała się raz i cisza.
Mnie też chyba nie będzie jakiś czas... to śmieszne, ale w te upały zaziębiłam się, dziś idę do lekarza.
Pozdrawiam Cię Lulko, Niutko, Bogdo,Bogdanie.

[Lulka]

Doniu, dziękuję,
w upały najłatwiej o przeziębienie, wbrew pozorom, kuruj się i wracaj szybko, zdrowia życzę
Róża dla Ciebie z ogrodu