Cztery Pory Roku ***ZIMA ***

[kryba]

Ewa Pilipczuk - Spodzimek*

Wcześniejsze poranki, promień błyska ładniej,
wciąż milczą kolory, lecz dzień dłuższy w dobie,
w zakamarkach myśli radość wschodzi na dnie,
zima w dopełnieniu rychło zamknie obieg.

Jeszcze śnieg na płotach i z przymrozkiem noce,
nie słychać skowronków, czajek nad łąkami,
pierwiosnki ukryte pod brunatnym kocem,
ciągi chmur ściemniają wieczoru aksamit.

Znikają na drzewach z puchu dekoracje,
spienione potoki rozczesują trzciny,
nad leszczyną pyłki pogłaskane wiatrem,
nieśmiało się budzi seledyn ozimin.

Do ogrodu marzec już niesie sztalugi,
choć obrazu dzisiaj jeszcze nie maluje,
jego przejaśnienia rozkwitną niedługo -
z nim wiosenna miłość. Czy ty też to czujesz?

*spodzimek – ostatnia pora roku w kalendarzu fenologicznym:
od 20 lutego do 1 marca.
Dobrego dnia Giotko - pozdrawiam

[gjotka]

Arthur Rimbaud, ten fascynujący i bulwersujący swoją epokę francuski poeta miał również marzenia zimowe,
ubrane w piękny sonet...



Marzenia zimowe

Dobrze nam będzie w tej zimowej jeździe
W miękkim różowym wagonie.
W błękitnych kątach poduszek jak w gnieździe
Całusów rój utonie.

Aby nie patrzeć na okienne szyby,
Zanikniesz oczęta strwożone,
Bo tańczą w nocy czarne wilki niby
A niby czarne demony.

Nagle uczujesz dotyk połechtliwy —
To całus lekki, pająk dokuczliwy,
Po karku ci się snuje.

Powiesz mi: "Złap go!", uchylając głowy,
I rozpoczniemy bestii długie łowy,
Która daleko wędruje.

(W wagonie, 7 października 1870)

Tł. Jarosław Iwaszkiewicz

Przyjemnych wieczornych chwil w zaciszu domowego ciepełka, Krybo

[gjotka]

Dziś przyszłam z wiosennym wierszem, w ten ponury dzień lutowy, może poczujecie trochę ciepła
i razem zapomnimy o tym wszystkim, co nie jest wiosną...



Marian Ośniałowski

* * *

Wystarczy się przez okno wychylić
Aby się upić wiosną
Dalą złoto-niebieską w tej chwili
By w szumy lip wrosnąć.

W oczach bzów liliowe pióropusze
Trawa cała szmaragdowym tuszem
Zalana, muzyka pszczół w drzewach
Trznadli, zięb i sikorek, dzwoni, brzęczy, śpiewa.

Upijemy się wiosną, muzyką i słońcem
Upijemy się zapachem białych jaśminów
Zanurzymy się w szczęście i bzy kwitnące
W miłość, w rzewną zieloność, w radość seledynów...

Trzeba tylko zapomnieć o wszystkim co nie jest wiosną
W zamkniętej w brzozowej złoto-modrej chwili
W szumy lip wmodlić się i wrosnąć
I przez dno życia się przechylić!

Zapachniały mi bzy i jaśminy...

Przyjemnego odpoczynku....

[kryba]

Ernest Bryll - Podaj mi rękę

Podaj mi rękę. Tylko tyle mamy
Ciepła co w sobie jak kubek podamy
Z wrzącą herbatą. Zapal jakieś słowo
A ja zapalę inne jak lampę naftową
Może ten mróz podniebny jakoś przeczekamy
Podniosę lampę, zobaczę - a może
Ktoś jeszcze obok czuwa choć go nie widzimy
Może ten blask mu usta zamknięte otworzy
I powie: Obok nas czuwają inni.
Zaszeptaj. Niech odszepcą. Krzyknij. Niech odkrzykną.
Popatrzmy dobrze w tę noc trzaskającą
Podnieśmy płomyk niech wszyscy przeliczą
Ilu nas jest...



"Zbyt często nie doceniamy potęgi dotyku, uśmiechu, dobrego słowa,
prostej umiejętności słuchania, szczerego komplementu, czy najmniejszego
przejawu troski.. a przecież te drobne gesty, mogą odmienić czyjeś życie".
/~Leo Buscaglia ~/
⭐Miłego wieczoru Gjotko - pozdrawiam.⭐

[gjotka]

"Poezja to diabelskie wino." Tak o poezji pisał
św. Augustyn. Anna Zajączkowska ujęła to tak...



Poezja

"Poezja to diabelskie wino” -
może w tym prawdy krztyna,
gdy je naleje w złoty kielich
diablica lub dziewczyna.

I pić ją będziesz bez pamięci
i wciąż ci będzie mało,
aż pozazdroszczą wszyscy święci,
ups… trochę się rozlało.

Zostanie po niej słodycz w ustach,
nie będzie ciążyć głowa.
Poezja – czarcia to rozpusta,
lecz bierzmy ją od nowa.

A kiedy już się w nas rozgości,
wypełni sobą trzewia
będziemy nucić o miłości,
na całe gardło śpiewać.

இڿڰۣ

Pijmy więc to wino...

Pozdrówka wieczorne, Krybo

[kryba]

Jak co roku o tej porze
powinien być mróz na dworze,
obecnie, choć jeszcze zima trwa,
to maniery swoje ma.

Aura często jest plusowa
łamie w kościach, boli głowa,
my lubimy, gdy śnieg spadnie,
wtedy świat wygląda ładniej.
/net/

︵(🦜 )︵
Każdy szary dzień zamienić w złote słońce, by nadać życiu sens - pragnienie to gorące.
❀ Mimo deszczowej pogody 🌂 ☂️ ☀️ miłego wtorku, radosnego i słonecznego ☀️
życzę Ci Gjotko

[kryba]

>>Pogodnego dnia z radością w sercu - pozdrawiam wszystkich.

[gjotka]

Dzisiaj przyszłam z nadzieją...


Fot.Słonecznik (Maryla)

annaG

Nadzieja

A kiedy poczujesz lekki powiew wiosny,
nieśmiałe jeszcze pąki uśmiechu
usiądą na Twej zaspanej twarzy,
-nadzieją mnie nazwij.

Kiedy ciepły wiatr z południa
zwieje w kąt Twoje smutki,
rozgoni czarność myśli
zakopie na dnie serca ból i niesmak,
-nadzieją mnie nazwij.

Kiedy porankiem wilgotnym
od pierwszej rosy na polach
do okna Twego nieśmiało zapukam
i poproszę o strawę,
-nadzieją mnie nazwij.

Gdy ciepłym promieniem słońca
rozgrzeje ciało i duszę zbłąkaną,
kolorem tęczy pomaluję obraz
pod Twymi zmęczonymi oczami
-nadzieją mnie nazwij.

Bo oto jestem choć nie wierzyłeś,
zła kordon przebiwszy pierwszym kwiatem,
urodzona w bólach rozpaczy i niebytu
z ciemniej spękanej wyobraźni bez wiary.

Więc otwórz okna szeroko na oścież,
zachłyśnij się haustem zieloności
wpuść świeżość jasnych obłoków,
drżacą w niewinności pierwszych liści
-nadzieją mnie nazwij!

Udanego wieczoru, Krybo

[gjotka]

...a co może myśleć młody, sześćdziesięcioletni poeta przed debiutem doskonale ujął w swoim wierszu Ryszard Mierzejewski



Fot.Marek

Przed debiutem

młody sześćdziesięcioletni poeta
patrzy przez okno
patrzy już tak od kilku lat od kiedy
zdał sobie sprawę że jest
młody i może jeszcze dużo wypatrzyć
czego nie wypatrzył gdy
był znacznie starszy

patrzy i dziwi się zaskoczony że
tuż za oknem rozciąga się tak
piękny świat
grzbiety gór brunatno-szare
z białymi łatami
śnieg w złotych warkoczach słońca
gnany przez wiatr nad uśpionymi
polami
dzieci pędzące na sankach
z przydrożnych
pagórków
i emeryci z kijkami nordic walking
na codziennym spacerze

poeta patrzy i nie wierzy
że w słowach można namalować
to wszystko

poezja przyrody zdaje mu się
piękniejsza bardziej
subtelna barwna i ujmująca
niż ta na papierze i w komputerze

ale żeby to zobaczyć trzeba być
młodym sześćdziesięcioletnim poetą
przed debiutem

Pozdrawiam Miłośników poezji, przyjemnego popołudnia i wieczoru

[kryba]

Czasem są dni takie, bywają i miesiące
kiedy masz oczy smutne, a serce jest milczące
wierz mi, los się uśmiechnie i wszystko się odwróci
przyjaciel jest tuż blisko,przestań się więc już smucić !

Spojrzyj dokoła siebie i odpędź smutku chmury
ktoś jest dziś obok Ciebie, przez klik klawiatury.
Zasiądź do komputera, przestań się w sufit gapić
przyjaciel wnet pocieszy, gdy coś Cię znowu trapi.

.......:::::::: ♡::::::::........

"Szczęście jest jak motyl. Im bardziej za nim gonimy, tym bardziej ucieka.
Ale jeśli skupimy się na czymś innym, przyleci i usiądzie nam na ramieniu."
/ - Henry David Thoreau/

Życzę Ci Gjotko miłego dnia wypełnionego po brzegi szczęściem i radością.

[gjotka]

Czas to "pędzący wariat"...

A co o czasie pisał ks. Jan Twardowski...



Nie ma czasu

Nie za bardzo wiadomo jakże to się dzieje
że czas wtedy przychodzi gdy go wcale nie ma
i w sam raz tyle tylko ile go potrzeba
nawet we śnie gdy ciało podobne do duszy
kto ma czasu za dużo wszystko czyni gorzej
jeżeli kochasz czas zawsze odnajdziesz
nie mając nawet ani jednej chwili
na spotkanie list spowiedź na obmycie rany
na smutku w telefonie długie pół minuty
na żal niespokojny i na rozeznanie
że dobrzy są mniej dobrzy a źli trochę lepsi
bo w życiu jest tylko morał niemoralny

Pogodnego wieczoru...i oby nie brakowało nam czasu
Krybo, serdeczności

[gjotka]

Wprawdzie jeszcze za wcześnie na pracę w ogrodzie ale dodatnia temperatura kusi aby tam zajrzeć...



Ludmiła Marjańska

Nasz ogród

Ażeby wszystko kwitło, rosło i darzyło
słodkim owocem, żeby praca
przyniosła plony — tego pragniesz, ziemię
przerzucając łopatą, nawożąc, spulchniając
pod drzewka śliw, moreli, pod wiśniowy sad.
A mnie modrzewie, sosny i świerki
wystarczą:
zielone mają igły i zapach zielony,
niech wiatr witają szeptem,
niech nad nimi ptaki
przelatują i śpiewem ogłaszają zachód.
Twój jest trud pracowity i krzątanie mrówki,
moje lenistwo, patrzenie w obłoki,
jak zmieniają obrazy nieba pod światło, przez światło,
moje słuchanie trzmiela, kosa, wilgi,
bociana, gdy klekotem nawołuje młode
próbujące niepewnych skrzydeł nad polaną,
spokój wieczoru.
Ciebie gniew roznosi,
gdy głód zajęczy kory pozbawił jabłonki.
Lubię zające i nie jadam jabłek.
Cieszy mnie dziczka-brzoza, siwy oset, głóg,
i trawa, trawa, trawa
łakoma, uparta,
która zagłusza pędy poziomek, truskawek,
tak samo jak zarosła świątynie Azteków.

Pozdrawiam weekendowo...

[kryba]

Przebiśniegi
Gdy dni słonecznie zwiosennieją,
czas rozmarzony zwolni biegu,
i rozbudzonych snów nadzieją,
odżyje w kwiatach przebiśniegów.

Dywan zielonych traw rozwinie,
drzewa posypie ptasim trelem,
bazie okoci na wierzbinie
i w oczy spojrzy życiu śmielej.

Wtedy się skończy długa droga,
wytęsknionego dotknę brzegu,
gdy będę mógł ci ofiarować
mały bukiecik przebiśniegów.
/Jan Lech Kurek/
────═══🌼☘🌼═══────
Gjotko - Życzę Ci słonecznej niedzieli - pozdrawiam

[gjotka]

Kończy się nam ostatni poniedziałek lutego, czas więc na ciepłą dobranockę

Przywołałam zatem do pomocy Szaroburego z jego wierszem...


Fot.Artur Mazurek

***(Może odnajdziesz)

Może odnajdziesz mnie w tych snach,
co w głowie roją się nad ranem,
gdy księżyc już za lasem spadł,
ziewają gwiazdy rozespane,
horyzont krwawi z rany zórz,
obłoki przywdziewają fiolet.
Ja gdzieś tam czekam wierząc, cóż,
na pewno kiedyś mnie zawołasz.

Ja gdzieś tam czekam, chociaż mgłą
dziś jesteś dla mnie, ja dla ciebie,
nadejdzie czas złączonych rąk
lecz kiedy, tego jeszcze nie wiem.

I przemienimy razem świat,
ze snów zlepimy wspólną prawdę.
Ja ciągle czekam wierząc, ach,
bo życie tylko tego warte.

Dobranoc, snów pięknych, jak poezja... Krybo

[kryba]

Mój luty

Lutowe poranki różowieją wcześniej
ptaki już radośniej dają znać o sobie
gałązki leszczyny wysmagane deszczem
pęczniejącym życiem wchodzą w nową dobę.

Niebo wciąż zmierzwione szaroburą rzęsą
wiatr marszczy kałuże, biel za oknem znika
wiersze mi kiełkują wśród zielonych tęsknot
zaplątane w słońca nieśmiałych promykach.

Choć nad ranem jeszcze nie słychać skowronka
jak żarem mnie grzejesz swoim czułym słowem
cóż, że płatek śniegu za oknem się błąka
ciepło uczuć muska jak kotki wierzbowe.
/Ewa Pilipczuk/

_____ ჱܓჱܓ _____

Są bukiety ułożone z kwiatów olśniewającej piękności
przemawiające do naszych oczu,
ale są też bukiety wyczarowane z pięknych słów.
Przyjmij Gjotko proszę taki właśnie bukiet ode mnie
i pozwól mu zakwitnąć w Twoim sercu.
Radości, miłości i dotyku szczęścia na dziś i na każdy dzień
- przesyłam Tobie najmilsze pozdrowienia..

[gjotka]

...jeszcze chwilka i nie tylko przebiśniegi będą "mrugać wiosną" ...


Fot. ElaJ

Znak równości

kwiaty
jak wiersze
kolorowa poezja ziemi
rozkołysana wiatrem
pisana barwą i zapachem
najpiękniej pachnie o zmierzchu
każdy wers
zachwyca
ponad wytrzymałość wzroku
każda strofa
odurza

wiersze
jak kwiaty
bukiety zwiewnych myśli
kołysane słowem
nie wschodzą w zgiełku
lecz w samotności i tęsknocie
w umyśle
w sercu
te – o kolorze purpury – to namiętność
niebieskie – dozgonna miłość
białe – wspomnienia
pachną o każdej porze
gdy rozkwitają
na ustach

Zofia Szydzik

Krybo, pozdrawiam cieplutko, miłego dnia, niech wiosna do Ciebie oczkiem zamruga

[kryba]

Jeszcze mała chwila

Jeszcze mała chwila, rzeki puszczą lody,
podmuch ciepła zmieni koloryt modrzewiom,
spod zbutwiałej ściółki mrugnie zieleń łodyg,
bladawe poranki różem się rozpienią.

Jeszcze mała chwila i już z dachu sople
zamienione w strumyk spije naga ziemia,
miłością zagwiżdże kos pod moim oknem,
zimowe nostalgie będą nie na temat.

Cóż, że szare niebo, wiatr gawrony liczy -
niezadługo marzec kończy zimny spektakl.
Wiosną w twoich oczach chcę się dziś zachwycić
i z takim pejzażem choćby iść do piekła../net/

Dobrego dnia Gjotko - pozdrawiam Cię serdecznie.

[gjotka]

Powietrze pachnie wiosną...


Fot. Zbigniew Walkiewicz

Antanas Drilinga

* * *

Ptaki śpiewają najgłośniej – na wiosnę.
Ludzie najsilniej kochają – na wiosnę...
We dwoje biegną przez łąkę, we dwoje trzymają się za ręce.
We dwoje stojąc patrzą sobie w oczy.

We dwoje padają na pierwszą wiosenną trawę. Twarze
Zwracają ku wysokiej przestrzeni i słuchają,
Jak pierwsze pioruny zbliżają się do nich z daleka,
Błyskawicami w horyzont bijąc jak w bęben.

Maja po dwadzieścia lat – pierwszego gromu
I pierwszego wiosennego deszczu,
I pierwszej wiosennej błyskawicy czekają z oczami szeroko otwartymi,
Na pierwszej wiosennej trawie leżąc – jak na dywanie z kolorowej bajki.

Biorą się za ręce i przez ich ręce –
Jak przez piorunochrony pierwszy prąd
Popłynie.
Nie wspominajcie teraz jesieni!

z litewskiego przełożył Zygmunt Stoberski

...i zimy też nie wspominajmy

Pozdrawiam wieczornie i życzę już prawdziwie wiosennych dni Krybo

[tar-ninka]

. . . . . . .
Krybo, Gjotko

[kryba]

Wiosenne tęsknoty

Jeszcze rzeki lodem skute,
jeszcze skrzypi śnieg pod butem,
a tak bardzo już mi ciebie, wiosno, brak.
Przyjdź, oczaruj mnie zielenią,
niech się szare dni odmienią,
chcę na ustach znowu poczuć życia smak.

Spleć zapachów nuty drżące,
w kubku rosy umyj słońce,
niech pokaże wreszcie swoją złotą twarz,
i znak jakiś daj z daleka,
bo nie mogę dłużej czekać,
gdy ty drogę zasypaną śniegiem masz.

Gdy skowronki się rozdzwonią,
wtedy dotknę nieba dłonią
i uśmiechem będę witał każdy dzień.
Przyjdź i majem znów zaśpiewaj,
białe kwiaty sypiąc w drzewa -
nie chcę wracać w mgieł zimowych chłodny cień.

/- Jan Lech Kurek/


''Staraj się dojrzeć promyk światła tam, gdzie inni widzą tylko ciemności''. / – Paulo Coelho/
╰❥ Tar-ninko, Gjotko - dużo slońca i radości Ci życzę - pozdrawiam. 🙂