Jak zapewnić opiekę

[Boga]

A tak jeszcze co do kotów to zawsze może jakiś się zagubić i nie wrócić na noc, albo komuś się bardzo spodobać i ukraść go???

[mxla]

Czarny Bez, dziękuję. Twoje odpowiedzi sa w moim odczuciu bardzo racjonalne i trzeźwe, a takiej realnej oceny właśnie potrzebuję, bo miotam się, a nie mam kompletnie z kim o tym porozmawiać i upewnić się czy czasem zaślepiona swoimi subiektywnymi odczuciami nie wyrządzam komuś krzywdy.

Mama faktycznie jest
1) bardzo często splątana,
2) bardzo często zapomina co było przed chwilą,
3) powtarza to samo kilka razy,
4) nie trzyma pór leków, może nawet zapomina ich czasem, ale zdalnie tego nie stwierdzę.
5) ma problemy z samoobsługą (ubranie, higiena)
6) problemy z koncentracją
7) nie kontroluje swojej choroby u lekarza
8) ma mało realną ocenę rzeczywistości
(to moje subiektywne odczucie:
- np. w ub. roku zapisała swoją już ś.p. niechodzącą 90letnią matke z absolutną demencją, sikającą pod siebie na zakładowe wczasy dla seniorów - bez żadnej opieki wyjazd autokarem,
- na moje prośby aby poszła na rehabilitację pokazała mi kartkę z klubu fitness - ABS, Aerobik, Step - i powiedziała że pójdzie się zapisać....
- Mimo wyraźnych problemów z chodzeniem używa butów na obcasie i innych elementów stroju które są dla niej w chwili obecnej nie tylko nie praktyczne ale też zagrażające...
itd.)

Poza tym zachowuje się względnie normalnie, ale miewa omdlenia i upadki, choruje na nadciśnienie...

Czy to wystarczający powód aby podjąć bardziej zdecydowane kroki czy jeszcze czekać...

Jeśli kroki to jak aby nie naruszyć godności i wolności, jakie rozwiązania mogłyby być własciwe?

Jeśli czekać to na co zwracać uwagę aby nie przegapić tego ostatniego momentu na udzielenie pomocy?

Z góry dziękuję

[mxla]

Napisał Boga

A ja nie wnikając w te walki słowne powiem swoje do "mxla". Jeżeli mogę cos radzić to; mówisz że mama ma duże mieszkanie. Sądzę że zmieściłyby sie i koty i jeszcze KTOŚ.Myślę o Ktosiu kto miałby dach nad głową a przy okazji baczenie na mamę.Wspólne wypicie herbaty itp. Może jakaś studentka albo uczennica technikum żeby nie musiała teraz zima jeżdzić zaśnieżonymi trasami.Fakt; człowieka trzeba sprawdzić ale warto wierzyć ludziom.Może to też być chłopak który zapali w piecu itp. No ktos kto nie jest uczulony na koty.
Tylko nie mów mamie zeby to zrobiła bo Ty tak chcesz tylko np powiedz, że to w końcu będzie jakaś mała ale zawsze dodatkowa kasa.Nie wymagaj Ty jednak od takiej osóbki zbyt wiele bo samo ciągłe przebywanie z kimś umęczonym w naszym wieku jest trudne. Może jednak ktoś się znajdzie i wytrzyma w tym towarzystwie. Ty patrzysz na mamę sercem to widziś nieco inaczej ale i tak przecież czasem coś cię denerwuje, wiec nie bądz sroga. Mama potrzebuje towarzystwa i taki ktoś mógłby to chociaż częściowo zapewniać.
Inny sposób to jakas zaufana sąsiadka w podobnej roli.
To moje zdanie na ten temat. Jedno co wiem to nie wolno Ci zabierać mamy na siłę z jej domu. Myśle że lepiej być szczęśliwym krócej niż nieszczęśliwym dłużej. Pomyśl.
Pozdrawiam B

O studencie też myślałam, ale prosze mi wierzyć - nikt nie zgodzi się na takie warunki, nawet za darmo, a i mama nie chce aby ktoś obcy plątał się po domu. Poza tym to musiałby być ktoś kto by ugotował zrobił zakupy sprzątnął i zaprowadził do lekarza..

A koty oj... też miały się gubić tyle ze kiedy wzięłam jednego dwa lata temu i faktycznie niechcący prysnął mama przyjeżdżała do mnie i godzinami go szukała po osiedlu, zadreczała mnie i siebie.

Teraz zaznaczyła że jeśli jakiegoś komuś oddam to musi najpierw ocenić kto to, a potem go odwiedzać raz na jakiś czas... ręce opadają. ;/

Bardzo mądre stwierdzenie o tym szczęściu - hmmm nie pomyślałam o tym ale to zaskakująco mądre...

Tylko przyznam się ze we mnie jest też trochę egoizmu, bo już nie mam się siły męczyć tym ciągłym strachem kiedy mama nie odbiera telefonu czy już wsiadać w auto i jechać czy jeszcze nie... inaczej by było gdybyśmy były bliżej... zawsze to nawet wpaść na chwilę po pracy czy zawieźć na badania... a tak cieżko
pozdrawiam

[tadeusz50]

Napisał Boga

A ja nie wnikając w te walki słowne powiem swoje do "mxla". Jeżeli mogę cos radzić to; mówisz że mama ma duże mieszkanie. Sądzę że zmieściłyby sie i koty i jeszcze KTOŚ.Myślę o Ktosiu kto miałby dach nad głową a przy okazji baczenie na mamę.Wspólne wypicie herbaty itp. Może jakaś studentka albo uczennica technikum żeby nie musiała teraz zima jeżdzić zaśnieżonymi trasami.Fakt; człowieka trzeba sprawdzić ale warto wierzyć ludziom.Może to też być chłopak który zapali w piecu itp. No ktos kto nie jest uczulony na koty.
Tylko nie mów mamie zeby to zrobiła bo Ty tak chcesz tylko np powiedz, że to w końcu będzie jakaś mała ale zawsze dodatkowa kasa.Nie wymagaj Ty jednak od takiej osóbki zbyt wiele bo samo ciągłe przebywanie z kimś umęczonym w naszym wieku jest trudne. Może jednak ktoś się znajdzie i wytrzyma w tym towarzystwie. Ty patrzysz na mamę sercem to widziś nieco inaczej ale i tak przecież czasem coś cię denerwuje, wiec nie bądz sroga. Mama potrzebuje towarzystwa i taki ktoś mógłby to chociaż częściowo zapewniać.
Inny sposób to jakas zaufana sąsiadka w podobnej roli.
To moje zdanie na ten temat. Jedno co wiem to nie wolno Ci zabierać mamy na siłę z jej domu. Myśle że lepiej być szczęśliwym krócej niż nieszczęśliwym dłużej. Pomyśl.
Pozdrawiam B

Idąc tym tropem, napotkałem tu w seniorku wiele ogłoszeń typu. "W zamian za mieszkanie zaopiekuję się dożywotnio starszą osobą" Część jest tu.
http://www.klub.senior.pl/f-praca-wolontariat-132.html
http://www.klub.senior.pl/f-opieka-102.html
i jeszcze w innych miejscach np regionalnych

[BarbaraK]

A może spróbujesz wytłumaczyć mamie żeby zamieniła się na mieszkanie w Twojej miejscowości?Wytłumacz,że jezeli zdarza jej się wylądować w szpitalu,to i tak nie ma kto się w tym czasie zajmować kotkami.Gdyby mieszkała bliżej Ciebie ,mogłabyś częściej ją odwiedzać i w razie potrzeby zajmować się żywym inwentarzem.

[czarny_bez]

Napisał mxla

Pozatym jak to jest... zgodnie z prawem mamy obowiązek opiekować się rodzicami na stare lata... ale chyba ten obowiązek nie powinien się przekładać na konieczność godzenia się na wyjątkowo komplikujące życie przyzwyczajenia czy nawyki starszej osoby.
Do zasikanego cuchnącego mieszkania nie chce przychodzić żadna opiekunka, że już nie wspomnę o rehabilitancie.

mxla
najlepiej byłoby, gdyby nie był to tylko obowiązek, ale potrzeba serca. Życie jednak bywa przeróżne.
Rozumiem twoje rozterki. Czasem dzieje się tak, że bóg daje tylko dzieci, ale potem te dzieci mają obowiązek.
Szczególnie te, którym jakoś się wiedzie.

Powinno być zabronione! trzymanie większej ilości zwierząt w mieszkaniach, nawet takich o 3 pokojach.
Normalny człowiek nie robi z własnego domu przytuliska dla gromady zwierzaków.
To absurdalne aby przedkładać dobro kotów nad dobro bliskich ludzi.

Napisał Boga

Jedno co wiem to nie wolno Ci zabierać mamy na siłę z jej domu.

Racja, nie wolno. Hi, hi! Trzeba cierpliwie czekać na inne czynniki umożliwiające konieczne zmiany:

sąsiedzi będą się domagać usunięcia kociarni, zostanie zalane mieszkanie,
narosną długi za prąd, gaz, czynsz za zajmowane mieszkanie. Eksmisja – może do córki.
Potem napiszą w gazecie o rodzinie nie interesującej się starym człowiekiem. Samo życie.

Może byłoby lepiej gdyby stary człowiek oprócz chodzenia do lekarza, kościoła, dokarmiania okolicznych kotów
oraz powtarzania "nic już nie muszę",
miał jakieś dożywotnie obowiązki względem rodziny, społeczności.

Napisał mxla

Czy to wystarczający powód aby podjąć bardziej zdecydowane kroki czy jeszcze czekać...

Jeśli kroki to jak aby nie naruszyć godności i wolności, jakie rozwiązania mogłyby być własciwe?

Jeśli czekać to na co zwracać uwagę aby nie przegapić tego ostatniego momentu na udzielenie pomocy?

Czekanie nie jest właściwym rozwiązaniem.
Sprzedać za duże mieszkanie, kupić małe w pobliżu + 1 kotek.
Mama nie stanie się bardziej sprawna, myśląca. Trzeba myśleć za nią i nie czekać z pomocą.
Starsi ludzie mają duże problemy z podejmowaniem decyzji.
Jeśli masz szczere intencje wszystko się ułoży.
Motywacja do działania w pogrubionym akapicie.
Pozdrawiam, życzę zdecydowania i racjonalnego myślenia.