Jacy jesteśmy naprawdę ? Jak widzisz siebie?

[koziorożec]

jak widzę siebie?
Pomimo, że fizyczność moja jest delikatna - psychicznie,
jestem silną osobą, taką zahartowaną.Generalnie siebie nie lubię, nie rozpycham się łokciami, ale sobie radzę pomimo trudności.
Moje motto życiowe brzmi: nigdy nie jest tak zle, żeby nie mogło
być gorzej.
Pozdrawiam

[bogda]

Jasinku.
To wprost niewiarygodne co opisujesz.
No i właśnie.
Nie każdemu było lekko.
Co człowiek to inna historia.

[Ziomeczek]

a ja pracuję nad zmianą stereotypu osób po 55 roku życia. Zamierzam w książce przedstawić je jako osoby aktywne, radosne, dbające o zdrowie, wbrew opiniom, które można na co dzień usłyszeć. Może pomożecie mi w udźwignięciu tematu. Zapraszam do szybkiej lektury:
http://www.kobieta50plus.pl/start/in...047&Ite mid=9
Dziękuję i przesyłam moc pozdrowień!

[Lila]

Napisał jasinek123

i ja też nic nie chciałbym powtarzać z mojego życia
kompletny sierota [wojna]
domy dziecka [siostry zakonne]
domy dziecka [państwowe]
zostawienie mnie na dworcu -jedz gdzie chcerz [17lat]
30 lat na kopalni [róznie bywało]
jak słyszę coś takiego to naprawdę mnie to boli

Jasiu, ściskam Cię mocno.Załącznik 30628

[Lila]

Jasiu, jesteś porządnym człowiekiem.
A nie każdemu to się udało.
Buźka.

[Pani Slowikowa]

Napisał jasinek123

Lila
jak zobaczyłem twój wpis
to sobie pomyślałem ale mi się dostanie
Ale trudno nie każdy miał szczęście w życiu
a najważniejsze nie miałem nauczycieli
którzy wskazali by mi drogę
na szczęście nie zostałem kryminalistą
są na świecie jeszcze ludzie którzy pokażą drogę
ucz się Jasiu i tak było

Jasiu gratuluje ci wyjscia "na ludzi"
Ciekawa jestem czy masz rodzine? Dzieci??


Ps.. No wiesz .. a coz to Lila taka straszna???

[Lila]

Napisał Pani Slowikowa

Jasiu gratuluje ci wyjscia "na ludzi"
Ciekawa jestem czy masz rodzine? Dzieci??


Ps.. No wiesz .. a coz to Lila taka straszna???

No i sama widzisz.
Nie jest ważne jak widzisz siebie. Ważne, jak Cię widzą.
A mnie, jak z powyższego wynika, jako tyranozaura.
Hm...mają rację poniekąd.

[Pani Slowikowa]

Napisał Lila

No i sama widzisz.
Nie jest ważne jak widzisz siebie. Ważne, jak Cię widzą.
A mnie, jak z powyższego wynika, jako tyranozaura.
Hm...mają rację poniekąd.

He he.. no wlasnie.. a mnie pewnie jako.. Slowidaktyla..

[Pani Slowikowa]

Napisał jasinek123

P .Slowikowa
acha jeszcze urlop gdzie chcę
syn mi funduję!

No to super.. Ciesze sie ze tak ci sie powiodlo.. A najbardziej gratuluje tego wspanialego syna.. Chyba sobie na niego zasluzyles?

[ewikomega]

Napisał basialwica

Witam wszystkich bardzo serdecznie i cieszą mnie Wasze wypowiedzi.
Oczywiscie, zgadzam się J.Kofta, że tak naprawdę jacy jesteśmy nie wie nikt.
Czas zrobił swoje, nauczył nas jak sposrzegać świat i jak słuchać ludzi...
Czy aby wszystko wyglada jak kryształowa karafka?

Moją wadą jest to, że potrafię zaufać ludziom...stworzyłam koło siebie niewidzialny kokon i nie wiem jak mam się z niego wydostać.

Mam mnóstwo znajomych, potrafię się śmiać i żartować ale nie umiem łapać zycia na goraco... dużo tracę wiem.
Nigdy nie wracam do przeszłości ale mimo woli pamiętam to co było złe...i to siedzi we mnie w środku...

Basiu świetny wątek.
Jaka jestem ? Tak jak pisze Kofta "nie wie nikt", ale lubię obserwować ludzi, ufam im - pomimo ,iż wiele razy dostałam w kość, bo co mnie dobija to mnie wzmacnia . Cytuję ciebie , chyba mamy wiele wspólnego , a smutki- odpowiem pytaniem:
a kto zapewnił, że w życiu będzie łatwo? Pomimo przykrości jakie nas spotykają cieszmy się każdym dniem, zauważajmy kolory przyrody i jej zapach , bo świat naprawdę jest piękny

[basialwica]

Napisał Lila

Jasiu, ściskam Cię mocno.Załącznik 30628

Nie moge znaleść wypowiedzi Jasinka123. Ale pozdrawiam Cię Jasiu serdecznie i wierze mocno w to, że mimo tylu burz udało Ci się.
Dzisiaj w notatkach znalazłam taką piękna sekwencje naszego wywody , która zacytuję.

"Wiesz, po czym poznałam, że się starzeję?
Posłuchaj.
Teraz staram się wyolbrzymiać wszelkie wesołe odczucia a pomniejszać smutne, podczas gdy w młodości postępowałam wprost przeciwnie.

[Kontousuniete]

Ależ to ciężkie pytanie. Bo jak ktoś kiedyś powiedział, ludziska potrafia poznać cały świat i tysiące ludzi, a samych siebie poznać nie potrafią(często nie chcą)
...no i z oceną samego siebie, to chyba jest tak ciut nie sprawiedliwie, bo inni jestesmy w kazdej roli. W roli dziecka, w roli rodzica, przyjaciela, małżonka no i wroga chyba też. Bo kazdy z nas ma jakichś tam wrogów. No i gdybyśmy posłuchali, co mówią i jak oceniaja nas inni, to wątpię, czy przyjęlibyśmy to z aprobatą. Bo przecież kazdy z nas, chciałby być dobry, nawet wtedy, gdy wie, że zrobił, lub postępuje źle.

A;le spróbuję ocenić samego siebie.
-uparciuch do potęgi, że aż samemu mi z tym źle. Ale chyba zbyt ufny i wierzacy w to, że ludzie to bardziej zamaskowane anioły, niż zamaskowane bestie.
- wolny, ale nie wyzwolony. Cenię sobie wolność, lecz jednocześnie nie lubię zniewalać innych i nie lubię się nikomu narzucać. Nie lubię mściwosci, ale za to jestem diabelnie pamietliwy i gdy ktoś dwa razy(bo pierwszy raz pomylić się kazdy może) zrobi mnie w "konia", zrywam wszelkie relacje. Mógłbym o sobie powiedzieć jeszcze co nie co, ale przecież nie będę nikomu opowiadał swoich ciemnych stron.
Lubie ludzi z poczuciem humoru, lecz nie ludzi, którzy poczucie humoru mylą z szyderstwem.
....no i ciekawe, czy z moja teorią o samym sobie, zgadzali by się ci z mojego realnego otoczenia?

[basialwica]

Wiem że, zadałam trudne pytanie. Życie pokazało nam ścieszki i dróżki po których dano nam przejść... ale teraz, kiedy dzieci nam wyrosły, kiedy emerytura tuż przed nami, kiedy zaczynami żyć problemami dzieci - usiądź i zastanów się... jacy faktycznie jesteśmy. Jak ukształtowało nas życie, nasz charakter. Czy jestesmy nadal romantyczni i sentymentalni , czy tez zaborczy i wyrachowani. Czy potrafimy wybaczyć i podać rekę zdrajcy?

[jakempa]

Zycie zmienia nas, poprzez przeżycia jakie niesie nam los, przez ludzi, którzy towarzyszyli nam w jego etapach, obserwacje, podróze, poznawanie innych kultur, To wszystko pozostawia na nas slad, który w wieku dojrzałym spadnie jak owoc w postaci naszego charakteru, zmieniamy się bardzo, ale w głębi duszy jakaś namiastka naszych marzeń , tęsknot zawsze zostaje, Jak ją wykorzystujemy w wieku naszej jesieni? Czy robimy się mili, czy zgredami nieznośnymi dla innych? Jaka właściwie pozostałam? Zastanowię się nad tym....

[Kontousuniete]

Napisał basialwica

Wiem że, zadałam trudne pytanie. Życie pokazało nam ścieszki i dróżki po których dano nam przejść... ale teraz, kiedy dzieci nam wyrosły, kiedy emerytura tuż przed nami, kiedy zaczynami żyć problemami dzieci - usiądź i zastanów się... jacy faktycznie jesteśmy. Jak ukształtowało nas życie, nasz charakter. Czy jestesmy nadal romantyczni i sentymentalni , czy tez zaborczy i wyrachowani. Czy potrafimy wybaczyć i podać rekę zdrajcy?

Ech Baśka Baśka ...dociekliwa jesteś(czegoś się o sobie dowiedziałaś)

Czy jestem romantyczny i sentymentalny?
- tak. Niezaprzeczalnie tak!
Wyrachowanie i zaborczość?
- nie i nigdy nie kierowałem sie takimi cechami.
A czego nauczyło mnie życie? Chyba cierpliwości i świadomosci przemijania. Bezsensu walki z "wiatrakami".
czego jeszcze? chyba tego, że mało sie zauważa tego piękna które nas otacza.
A z wybaczaniem sobie win, to powiem tak:
- warto wybaczać zawsze. I to choćby tylko dla samego siebie wybaczać innym. Bo poczucie doznanej krzywdy, zabija równie mocno, jak doznawanie krzywd.

[Mavronka Freydis]

Pytanie bylo jacy jestesmy naprwade i jak widzimy siebie?
Czytajac wypowiedzi zaczelam sie zastanawiac dlaczego niektorym tak trudno jest okreslic samego siebie.

Z piosenki "Jej Portret"

"Naprawdę jaka jesteś nie wie nikt
Bo tego nie wiesz nawet sama Ty
W tańczących wokół szarych lustrach dni
Rozbłyska Twój złoty śmiech
Przerwany w pół czuły gest
W pamięci składam wciąż
Pasjans z samych serc"

Kazdy zna przyklady zlego postepowania, ktore mozemy uznac za obce naszej naturze. Nie znaczy to wcale, ze jestesmy lepsi. A wogole czy okreslenie sie dobrym czlowiekiem mozna przyjac jako wlasciwa odpowiedz na pytanie tego watku?

[Lila]

Napisał jakempa

Czy robimy się mili, czy zgredami nieznośnymi dla innych? Jaka właściwie pozostałam? Zastanowię się nad tym....

A pewnie. Ja też. Może jutro, a może....nigdy?
No bo co to zmieni?

[Kontousuniete]

Napisał Mavronka Freydis

Kazdy zna przyklady zlego postepowania, ktore mozemy uznac za obce naszej naturze. Nie znaczy to wcale, ze jestesmy lepsi. A wogole czy okreslenie sie dobrym czlowiekiem mozna przyjac jako wlasciwa odpowiedz na pytanie tego watku?

Faktycznie. Bo przecież życiowe doświadczenia, nie tylko kształtują w nas szlachetność. Bywa, że odwrotność cnót też.
....ale czy chcemy sie postrzegać, jako sprawcy cudzych łez? Potrzebna była by odwaga, żeby potępić część samego siebie, z kolei odwaga, jest raczej zaletą, niż wadą.
Ciekawe, czy moje rozumowanie jest logiką, czy paradoksem?

[Kontousuniete]

Napisał Lila

A pewnie. Ja też. Może jutro, a może....nigdy?
No bo co to zmieni?

Zmienia, zmienia. Analizowanie własnego zycia nas zmienia.

[Alsko]

Napisał Mavronka Freydis

Pytanie bylo jacy jestesmy naprwade i jak widzimy siebie?
Czytajac wypowiedzi zaczelam sie zastanawiac dlaczego niektorym tak trudno jest okreslic samego siebie. (...)

Mavronko, tego się nie da określić.
To tak jak z timbrem własnego głosu. Dopóki nie usłyszysz nagranego - jesteś przekonana, że brzmi zupełnie inaczej.
Jestem przekonana, że sama siebie widzę zupełnie inaczej niż nawet najbardziej życzliwy mi człowiek, że o wrogach nie wspomnę.

marcin1956 Analizowanie własnego zycia nas zmienia.

A pewnie! Ale to ciężka orka jest. I czasami okazuje się musztardą po obiedzie