Sens życia

[Renatas46]

Weronika, ja lubię dyskutować i o przyziemnych sprawach i o tych duchowych, więc polecam się.

[nutaDo]

Życia sens?!

Miłość ofiarowała mi się,
lecz ja cofnąłem się od jej oszustwa;
Bóg zapukał do mych drzwi i przestraszyłem się;
Wołała mnie ambicja lecz bałem się ryzyka.

Mimo to pragnąłem dać sens mojemu życiu.
Teraz już wiem,
że trzeba podnieść żagle i dać się zanieść wiatrom przeznaczenia dokądkolwiek zaniosłyby moją łódź.
Nadanie sensu życiu może doprowadzić do szaleństwa,
ale życie bez sensu jest torturą niepokoju i próżnych pragnień,
jest łodzią pragnącą morza i jednocześnie bojącą się go.

[Siri]

Napisał nutaDo

[size="2"][b]Życia sens?!


że trzeba podnieść żagle i dać się zanieść wiatrom przeznaczenia dokądkolwiek zaniosłyby moją łódź.

Czy tak czy siak i tak człowiek godzi się na swój los ....
chyba ,że do końca.

[eledand]

Ciekawy temat Sens Życia.

W życiu,człowiek idzie za głosem tzw,.Serca,potem ten Kalejdoskop układa się jak ON chce.
Przeciwności w Losie jest wiele i nie zawsze układa się jak MY chcemy a potem "wyleżć z tego to czasami trzeba aż 20 lat..

Mniej więcej w takim wieku są dorosłe dzieci.Inaczej,jak nie ma się gdzie podziać.W chwili obecnej jest to tak , że zabieramy parę "szmatek i wio we świat.
Nie każdy ma tyle cierpliwości i energii,więc jeżeli jest na tyle siły to od nowa.ale to też ma związek z naszym Zdrowiem.
poza tym Rodzinka bo jakby inaczej,swoje 5 minut wtrąci i na nowo Wojenka bo jak tak można jego lub ją pozostawić na tzw, pastwę.

No cóż tak wg.mnie wygląda Sens życia.Zaczyna się od MATERIALNEJ STRONY.
Powiedzcie jedno,kto Wam powie dzień dobry,gdy nie macie na jedzenie i podstawowe środki do życia.
Każdy odsunie się bo jesteś jakaś Trędowata Niedojda.
Patrzenie na majątki jak My to zwiemy,oceniamy sami siebie,bo jestem Paniom..wrrrrrrrrrrr

A inni do pięt nie dorastają to należy ich potępiać a w niektórych sprawach i patrzeniu pogardzać.

To tyle jak na teraz.Pozdrawiam..

[Renatas46]

"... to nieuleczalna choroba, która nieuchronnie kończy się... śmiercią!"

Sens życia, to tylko po prostu życie: radość, duma z osiąganych sukcesów, szczęście zmagania się z przeciwnościami, a zaraz potem lęk o najbliższych, strach przed wojną i chorobą, panika i histeryczne reakcje, jeśli jesteś neurotykiem, walka i upór, gdy jesteś silny albo apatia i poddanie się losowi. Wszystko to jest obecne w każdym życiu i potrzebne, aby przepracować swój czas.

Raz cieszysz się dobrym zdrowiem, dobrze Ci się układa, żyjesz w zgodzie z rodziną dogadujesz się ze wszystkimi i swobodnie rozwiązujesz najtrudniejsze problemy.

Innym razem załamujesz się pod najlżejszym ciężarem, dotykają Cię drobnostki, które urastają do rozmiarów kosmicznych. Ranisz najbliższych, których najbardziej kochasz i wydaje Ci się, że dosięgasz dna.

Ale to nie koniec, powoli trzeba się podnieść i zacząć wszystko od nowa...

[weronika1]

Napisał Renatas46

"... to nieuleczalna choroba, która nieuchronnie kończy się... śmiercią!"

Sens życia, to tylko po prostu życie: radość, duma z osiąganych sukcesów, szczęście zmagania się z przeciwnościami, a zaraz potem lęk o najbliższych, strach przed wojną i chorobą, panika i histeryczne reakcje, jeśli jesteś neurotykiem, walka i upór, gdy jesteś silny albo apatia i poddanie się losowi. Wszystko to jest obecne w każdym życiu i potrzebne, aby przepracować swój czas.

Raz cieszysz się dobrym zdrowiem, dobrze Ci się układa, żyjesz w zgodzie z rodziną dogadujesz się ze wszystkimi i swobodnie rozwiązujesz najtrudniejsze problemy.

Innym razem załamujesz się pod najlżejszym ciężarem, dotykają Cię drobnostki, które urastają do rozmiarów kosmicznych. Ranisz najbliższych, których najbardziej kochasz i wydaje Ci się, że dosięgasz dna.

Ale to nie koniec, powoli trzeba się podnieść i zacząć wszystko od nowa...

To wszystko jest prawdą.
Takie jest życie, jeśli reagujemy odruchowo na codzienne zjawiska, jakie nas dotykają. Ale my mamy wolna wolę i możemy a nawet powinniśmy decydować o własnym życiu a nie poddawać się. Po to przyszliśmy na świat, by uczyć się pokonywać siebie, własne słabości każdego dnia. Jeżeli będziemy reagować na otoczenie z wyrozumiałością, kiedy przytrafi się coś niemiłego, możemy spojrzeć na tę sprawę z innej perspektywy niż dotychczas. Co powinnam zrozumieć i poprawić, by znów się nie powtórzyło? To jest naprawdę możliwe.

[awasawa]

A może sensem życia jest przeżycie przemiany? Zrozumienie czegoś (np. tego, co jest nie dobre w nas samych, tego co zaburza harmonijne relacje z innymi)? Może nam się tylko tak wydaje, że winni - są zawsze inni? Może sensem jest jakaś misja? Nie koniecznie zbawicielska wielkiej miary, lecz prozaiczna np. dać komuś poczucie szczęścia? Może nie szukajmy odpowiedzi monumentalnych lecz tych na własnej płaszczyźnie?

[weronika1]

Awasawa:

"A może sensem życia jest przeżycie przemiany? Zrozumienie czegoś (np. tego, co jest nie dobre w nas samych, tego co zaburza harmonijne relacje z innymi)? Może nam się tylko tak wydaje, że winni - są zawsze inni?"

Właśnie to mam na myśli. Spojrzenie na zaburzone relacje z innej strony, czy to nie ja jestem powodem danej sytuacji. Przyglądając się w ten sposób swoim problemom, możemy się ich pozbyć. My nie możemy zmienić nikogo, ale możemy zmienić siebie. Na tym polega rozwój osobisty.

[awasawa]

Weronika1. Bardzo mi miło spotkać kogoś o podobnym rozumieniu problemu. Pozdrawiam.

[weronika1]

Napisał awasawa

Weronika1. Bardzo mi miło spotkać kogoś o podobnym rozumieniu problemu. Pozdrawiam.

Dziękuję. Mnie również jest bardzo miło.
Pozdrawiam.

[awasawa]

Jesteś osoba o dużym polu mądrości. A czy czujesz się osoba szczęśliwą? - jeśli wolno zadać takie pytanie publicznie.

[weronika1]

Napisał awasawa

Jesteś osoba o dużym polu mądrości. A czy czujesz się osoba szczęśliwą? - jeśli wolno zadać takie pytanie publicznie.

Zacytuję poniżej moją odpowiedź z postu #115.

"Dlatego, że widzę tę szarą rzeczywistość, manipulacje i coraz mocniejsze uszczuplanie wolności, oraz traktowanie człowieka przedmiotowo, postanowiłam jak miliony innych wyzwolić się. Zyję wolna, samotna, ale szczęśliwa, jak ten wolny orzeł w poniższej bajce:

Bajka pod tytułem „Orzeł” - Anthony De Mello

"Pewien człowiek znalazł jajko orła. Zabrał je i włożył do gniazda
kurzego w zagrodzie. Orzełek wylągł się ze stadem kurcząt i wyrósł wraz z nimi. Orzeł przez całe życie zachowywał się jak kury z podwórka, myśląc, że jest podwórkowym kogutem. Drapał w ziemi szukając glist i robaków. Piał i gdakał.
Potrafił nawet trzepotać skrzydłami i fruwać kilka metrów w powietrzu. No bo przecież, czyż nie tak właśnie fruwają
koguty?
Minęły lata i orzeł zestarzał się. Pewnego dnia zauważył wysoko nad sobą, na czystym niebie wspaniałego ptaka. Płynął elegancko i majestatycznie wśród prądów powietrza, ledwo poruszając potężnymi, złocistymi skrzydłami. Stary orzeł patrzył w górę oszołomiony.
– Co to jest? – zapytał kurę stojącą obok.
– To jest orzeł, król ptaków – odrzekła kura. – Ale nie myśl o tym, ty i ja jesteśmy inni niż on.
Tak więc orzeł więcej o tym nie myślał. I umarł, wierząc, że jest
kogutem w zagrodzie".

Człowiek jest tym orłem w zagrodzie choć ma wiele możliwości, by się wyzwolić. Jest już wielu takich, co wyfrunęli z tej zagrody i są na duchowej drodze do wolności. Wśród nich jestem i ja. Czy to ułuda - zobaczymy. Na razie jestem szczęśliwa".
__________________

Chciałabym aby jak najwięcej ludzi zrozumiało, że wszystko zależy od nas samych. Dlatego otworzyłam ten wątek.
Serdecznie pozdrawiam

[Renatas46]

Weronika1, w wielu aspektach zupełnie się z Tobą zgadzam. Najważniejsza jest miłość, umiejętność wybaczania, można też powiedzieć, że wszystko zależy od nas samych, gdyż sami dokonujemy wyboru, jak będziemy podchodzić do życia. Tylko, że wtedy możemy decydować wyłącznie o sobie i może właśnie o to chodzi...

Ale ja myślę, że kierując się miłością powinniśmy być miłosierni, pomagać słabszym, nie dopuszczać, by ginęli z głodu w nędzy i rozpaczy, kiedy my sami opływamy w dostatek.
W dzisiejszych czasach ziemia stała się malutka, wszędzie jest blisko, łatwo się przemieszczać, a jednak istnieją takie ogromne różnice między narodami, jedni się bogacą bez miary, a inni walczą o przetrwanie.

Zastanawiam się, jaki jest ogólny sens życia ludzkości. Może liczy się równowaga między dobrem i złem, może nigdy nie uda się spełnić marzenia o sprawiedliwości i równości.
Tak, jak uczą religie wschodu, że aby istniało światło, musi istnieć również ciemność.

[Renatas46]

"Wszystko może być opisane jako obie siły yin i yang.
1. Yin i yang nie wykluczają się wzajemnie.
Wszystko ma swoje przeciwieństwo, jednak nigdy całkowite, a jedynie względne. Żadna rzecz nie jest nigdy w pełni yin ani całkowicie yang. Każde z nich zawiera w sobie pierwiastek swojego przeciwieństwa. Dla przykładu: zima zmienia się w lato, a "co się wzniosło - opaść musi".
2. Yin i yang są współzależne.
Jedno nie może istnieć bez drugiego, tak jak dzień nie może istnieć bez nocy, światło bez ciemności, czy śmierć bez życia.
3. Tak yin jak i yang jest podzielne.]
Każdy aspekt yin lub yang można dalej podzielić na mniejsze składowe yin i yang. Dla przykładu, temperaturę można określić jako gorącą lub zimną. Jednak gorąco można podzielić jeszcze na ciepło i upał, a zimno na chłód i mróz. W każdym spektrum istnieje mniejsze spektrum; każdy początek jest chwilą w czasie, więc posiada początek i koniec, tak samo jak godzina ma początek i koniec.
4. Yin i yang wchłaniają i jednocześnie podtrzymują się wzajemnie.
Yin i yang znajdują się zwykle w stanie równowagi - kiedy jedno wzrasta, drugie maleje. Mogą się też jednak nie równoważyć. Wyróżniamy cztery stany braku równowagi: nadmiar yin, nadmiar yang, niedostatek yin i niedostatek yang. Jednakże cały czas wzajemnie się uzupełniają: w przypadku nadmiaru yin występuje niedostatek yang i vice versa. Brak równowagi jest czynnikiem względnym: nadmiar yang "wymusza" zmniejszenie się yin.
5. Yin i yang mogą przekształcić się w siebie nawzajem.
W pewnej konkretnej sytuacji yin może przekształcić się w yang i odwrotnie. Noc zmienia się w dzień, ciepło stygnie, a życie zmienia się w śmierć. Niemniej jednak i ta przemiana jest względna, jako że noc i dzień mogą ze sobą współistnieć w tym samym czasie na Ziemi widzianej z kosmosu.
6. Część yin znajduje się w yang, a część yang znajduje się w yin.
Mniejsze koła w każdym z nich służą jako:
przypomnienie, że zawsze pierwiastek jednego znajduje się w drugim. Tak samo jak zawsze znajdziemy odrobinę światła w ciemności (np. gwiazdy na nocnym niebie); żadna z tych cech nie jest nigdy skończona.
przypomnienie, że ekstremalne skrajności zmieniają się natychmiast w swoje przeciwieństwo, jak również to, iż cechy yin i yang zależą od punktu widzenia obserwatora. Dla przykładu: najtwardszy kamień najłatwiej skruszyć. To pokazuje, że bezwzględne rozgraniczenie między jednym a drugim nie jest możliwe." ( z Wikipedii)

[weronika1]

Renatas46 napisała:

"Weronika1, w wielu aspektach zupełnie się z Tobą zgadzam. Najważniejsza jest miłość, umiejętność wybaczania, można też powiedzieć, że wszystko zależy od nas samych, gdyż sami dokonujemy wyboru, jak będziemy podchodzić do życia. Tylko, że wtedy możemy decydować wyłącznie o sobie i może właśnie o to chodzi...

Ale ja myślę, że kierując się miłością powinniśmy być miłosierni, pomagać słabszym, nie dopuszczać, by ginęli z głodu w nędzy i rozpaczy, kiedy my sami opływamy w dostatek".

Powtórzę Twoje zdanie:

"Tylko, że wtedy możemy decydować wyłącznie o sobie i może właśnie o to chodzi..."

Właśnie o to chodzi, że możemy decydować wyłącznie o sobie. Nie możemy natomiast być nieczuli na krzywdę innych. Powinniśmy pomagać na ile nas stać.

Wspominasz o Yin i Yang. Teoria Yin i Yang przedstawia przeciwieństwo oraz wzajemną zależność i ciągle zmieniający się niszcząco - podtrzymujący stosunek między Yin i Yang.
Nasz świat trzeciego wymiaru jest dualny na tej samej zasadzie. Jest noc i dzień, ciepło i zimno, góra i dół, dobro i zło, światło i cień. Gdyby nie było zła nie wiedzielibyśmy co to jest dobro. Gdyby nie było cienia, nie wiedzielibyśmy co to jest światło. Nasz rozwój osobisty oraz prawidłowy rozwój świata polega na równoważeniu tych dwóch czynników. Od czego zależy ta równowaga? Od nas samych. Każdy z nas ma wpływ na swoje zdrowie fizyczne i duchowe oraz na rozwój świata.
Tych podstaw nie uczą nas w szkole ani poza szkołą, dlatego nie zdajemy sobie sprawy z tego jak bardzo nieraz sobie i innym szkodzimy, nie zdając sobie z tego sprawy.

[weronika1]

Ciesz się życiem.

Nie myśl o przeszłości i przyszłości. Liczy się tylko teraz.
http://www.wykop.pl/link/1007685/to-...zyj-swiadomie/
Pozdrawiam.

[Siri]

Napisał eledand

No cóż tak wg.mnie wygląda Sens życia.Zaczyna się od MATERIALNEJ STRONY.
Powiedzcie jedno,kto Wam powie dzień dobry,gdy nie macie na jedzenie i podstawowe środki do życia.
Każdy odsunie się bo jesteś jakaś Trędowata Niedojda.
.

Efka ,dobrze gadasz....Nawet psycholodzy zalecają ; nie spotykać się z osobami ,które mają problemy i nie radzą sobie w życiu bo to ,,szkodzi zdrowiu"....
Trzeba otaczać się szczęśliwymi , zadowolonymi z życia , uśmiechniętymi itp.

Pozdrawiam miło....

[weronika1]

Eledand napisała:

"Przeciwności w losie jest wiele i nie zawsze układa się jak MY chcemy a potem "wyleżć z tego to czasami trzeba aż 20 lat.."

Wszystko w świecie jest energią "dobrą" - jak miłość, radość, śmiech, zadowolenie i "ciemną" - jak złość, gniew, żal, lęk, obmowa, ocenianie. I wszystko działa na zasadzie rezonansu: "podobne przyciąga podobne" tzn. jeśli jesteś zadowolona i cieszysz się życiem (radość) - przyciągasz podobna energię. Jeśli ciągle myślisz o problemie, lub masz żal do kogoś, albo złość - przyciągasz podobną energię. W ten sposób swoimi myślami kreujesz swoją przyszłość. Twój los jest w Twoich rękach - (Twoich myślach). Jeżeli nie zmienisz swojego myślenia, to na własne życzenie pozostaniesz ze swoimi problemami.
Nie trzeba 20 lat. Jeśli przez krótki czas będziesz myśleć pozytywnie - jedź do lasu, spotkaj się z przyjaciółmi, baw się , nic nie oceniaj, że jest złe, zobaczysz jak zacznie zmieniać się Twoje życie. Nikt tego za Ciebie nie może zrobić, tylko Ty.
"Człowiek jest kowalem własnego losu"
"Jak sobie pościelisz, tak się wyśpisz".
"Twoje myśli tworzą, zatem uważaj o czym myślisz"
Pozdrawiam.

[weronika1]

Pokochaj siebie

Zeby kochać innych musisz najpierw pokochać siebie.
https://www.youtube.com/watch?v=g49SzcMa-HQ
"Z pustego nie nalejesz".
Pozdrawiam

[Vika]

Napisał Siri

Efka ,dobrze gadasz....Nawet psycholodzy zalecają ; nie spotykać się z osobami ,które mają problemy i nie radzą sobie w życiu bo to ,,szkodzi zdrowiu"....
Trzeba otaczać się szczęśliwymi , zadowolonymi z życia , uśmiechniętymi itp.

Pozdrawiam miło....

Boże uchowaj przed takimi psychologami
Ale widocznie jest ich sporo, bo wiele na tym świecie brak zwykłej życzliwości, nie brakuje jednak zapatrzonych we własny pępek egoistów.