Życie samotnych seniorów

[Arti]

Wiem
To, że ktoś napisał książkę to są jego spostrzeżenia, badania jego obserwacje w jakimś czasie i na określonych ludziach szczególnie dotyczy książek obcych pisarzy które są tłumaczone i nie zawsze wiernie z tej prostej przyczyny, że wiernie przetłumaczyć się nie da a więc wiedza przekazana w książkach niekoniecznie jest prawdą absolutną. Stu będzie pisało i każdy pewnie coś wniesie ze swych badań, przemyśleń, wniosków.
Wiedzę zdobywa się przez doświadczenie.
Wiesz jak to jest np ból wtedy jak go doświadczysz a gdybyś go nie doświadczył żadna książka napisana na ten temat wiedzy nie da natomiast przybliżyć mgliście może

Rozumienie właściwe również ma znaczenie

[senesco]

Napisał Arti

Rozumienie właściwe również ma znaczenie

Rozumieć, Arti, można również opacznie.
Skąd pewność, że rozumiesz właściwie?

Doświadczanie nie zawsze prowadzi do wiedzy.
Aby rozumieć nie zawsze trzeba doświadczyć.

Doświadczenie może nas także oszukiwać, wpychać nas w koleinę.

Za każdym bólem stoi doświadczenie.
Za każdą pomyłką stoi doświadczenie.
Doświadczenie nie uchroni nas przed kolejnymi potknięciami i błędami.

Wiedza nie jest zaprzeczenie doświadczenia, a doświadczenie nie jest cenniejsze od wiedzy.

A jeśli zszkokowała Cię moja uwaga o medytacji - no cóż, pomedytuj, doświadczysz.

To moje doświadczenie, choć także wsparte zwykłą wiedzą.

[Jolina]

Witam Was serdecznie. Bywam tu codziennie tyle, że nie zabieram głosu w tych filozoficznych dysputach. I tak jak pisze Arti nigdy nie spieram się, nawet jeśli mam stu procentową rację, ale jej udowodnić nie potrafię. Natomiast nie ustępuję, kiedy udowodnić mogę. No i wtedy jest dyskusja , bardziej lub mniej
burzliwa. A co do uśmiechania się. Uśmiecham się do ludzi, bo
sama lubię gdy ktoś się do mnie uśmiecha. Pewnie, że nie do mijanych nieznajomych ludzi na ulicy. Ale np. z uśmiechem wchodzę do sklepów już nie mówiąc do mieszkań. Tak samo lekki uśmiech gości na mej twarzy gdy wchodzę do gabinetów lekarzy czy do
urzędów. Już bardzo dawno temu przekonałam się ,że uśmiech przełamuje pierwsze lody. Ludzie stają się bardziej przyjaźni, sympatyczniejsi. Nie robię tego z wyrachowania, bo wtedy wypadało by to sztucznie. Po prostu taka jestem. Mało mnie widać bez uśmiechu na twarzy. I chciała bym mieć wokół siebie
zawsze uśmiechniętych ludzi. Nie lubię ponuraków i milczków. Takich ludzi unikam jak grypy. Mam jednego w rodzinie i to o jeden za dużo.
Oczywiście, nie może to być przysłowiowy uśmiech jak głupiego do sera, ale z uśmiechem serdecznym jest mi do twarzy i taki uśmiech otwiera drogę do serc.
Och!, to zakończenie wypadło pewnie trochę filozoficznie , a raczej patetycznie. Ale niech tam. Nie będę kasować.
Pozdrawiam samotnych solo i samotnych w parze.

[saramata]

Z wciąż zalanego żarem z niebiosów mojego skrawka na ziemi ...za oknami w cieniu już +34 stopnie a to dopiero południe .Coraz trudniej żyć w tym afrykańskim klimacie ..niestety wg synoptyków taka aura ma jeszcze potrwać przynajmniej tydzień...ale niestety nikt z nas nie ma na to wpływu ....

Zauważyłam że ostatnio u samotników trwają filozoficzne dyskusje .Szczerze - wszystkich postów dokładnie nie poczytałam ( może zostawię to na chłodniejsze dni ).
Wspominałam podczas swojej ostatniej wizyty na wątku ,że tak naprawdę nie mam nic ciekawego do przekazania ....życie toczy się dalej ,jedynie takie przyziemne ,prozaiczne sprawy ( nie zawsze przyjemne ) "wnoszą " coś do codzienności ..np. dzisiaj po raz kolejny zmuszona byłam zamienić się w hydraulika ..kilka dni temu wymiana głowicy w baterii łazienkowej ,teraz wymiana gumowego lejka łączącego sedes z rurą odprowadzającą co zarówno w pierwszym przypadku jak i obecnym nie jest takie proste,jakby się zdawało..
jedynym plusem jest fakt ,że życie nauczyło mnie radzić sobie samej w niektórych sytuacjach ,oby tylko sił starczyło jak najdłużej .

to tyle "nowinek " w telegraficznym skrócie ...
w oczekiwaniu na chociażby odrobinę zbawiennego deszczu ,nie tylko dla mnie ale też dla Matki Ziemi ,bo widok usychających drzew,opadających liści i spalonej trawy - to bardzo smutny widok ....pozdrawiam wszystkich serdecznie
..do miłego następnego

ps. "zmykam" od ledwie dyszącego w takich temperaturach komputera a i w pokoiku ,termometr wskazuje już +29 stopni ...uffffffffff!

[Arti]

Napisał saramata

dzisiaj po raz kolejny zmuszona byłam zamienić się w hydraulika ..kilka dni temu wymiana głowicy w baterii łazienkowej ,teraz wymiana gumowego lejka łączącego sedes z rurą odprowadzającą co zarówno w pierwszym przypadku jak i obecnym nie jest takie proste,jakby się zdawało..
jedynym plusem jest fakt ,że życie nauczyło mnie radzić sobie samej w niektórych sytuacjach ,oby tylko sił starczyło jak najdłużej .

eee no Saramato szacyn moja droga.
Z moich osiągnięć technicznych to było wykręcenie końcówki prysznicowej i przykręcenie nowej.
Duma mnie rozpierała że to zrobiłam.
Zacięcia technicznego nie mam, zostawiam roboty fachowcom.

[ostatek]

Napisał senesco

Ale życie wiatr, a my możemy być jak drzewo na wietrze.
Uginamy się i trwamy w miejscu.
Spokojnie i godnie trwamy w miejscu.
Jesteśmy - w swoim spokoju - nieporuszeni jak skała.
Pozwalamy, by życie sobie wyczyniało harce.

Że trudne? Na Boga, któż bardziej tego świadom ode mnie.
Spokój jest jak oko cyklonu - trzeba doń wejść i pozostać.
Nic prostszego.

Pięknie brzmi. Jak poezja. Ale łatwo się pisze, trudno realizuje. Spokojnie i godnie trwamy w miejscu... gdy wali się znany nam świat. Godzimy się z harcami losu... Otóż niekoniecznie. Chyba, że spokój nie oznacza bezczynności, ale wtedy przeciwstawiamy się harcom losu, próbujemy je zmienić. W oku cyklonu panuje cisza, bezruch. Stanie w miejscu jest oddawaniem decyzji w ręce losu. Może wtedy jest łatwiej się usprawiedliwić, ale...
Spokój jest wytresowaniem umysłu. Nie dziedziczymy go w genach. Szkoda!
A godność... łatwo ją zdeptać, poniżyć człowieka, ot tak, dla rozrywki, pokazania własnej siły, przewagi... i młodszości. Młode drzewo się ugnie, stare często złamie. Bo starość to kruchość, nie tylko fizyczna a również psychiczna. I znów - może tylko ja tak odbieram?

Dziewczyny drogie, nie przejmujcie się, tak se tylko gadamy czy-po-czy-para-dziewiętnaście, żeby rozum nie zardzewiał i ręce nie zesztywniały. Dla ludzkości nic z tego nie wynika. Każdy ma własne doświadczenia i sposoby radzenia z przeciwnościami losu. Oby było ich jak najmniej.

Upałów ciąg dalszy. Pustynia. Nie spadła nawet kropla, choć niebo pochmurne. Pożądam deszczu. Dziś dostałam dwutomówkę od Joani, bliźniaczki astralnej, spotkanej przed laty na forum robótkowym. Serce swędzi do czytania, a real wyje jak kojot Gratki.
'Źródło wiecznej przyjemności' i nie jest to żaden podręcznik łatwego życia, bo na okładce pyszni się Kryszna w kolorze chmury monsunowej. Coś czuję, że blog spuchnie... bo przecież nie będę w wątkach truć...

PZDR. Z uśmiechem.

PS - Technicznie się rozwijam. Już wiem, co to jest wieniec stropowy... kilka dni w czółko mnie uwierał.

[Arti]

Napisał senesco

Doświadczanie nie zawsze prowadzi do wiedzy.
Aby rozumieć nie zawsze trzeba doświadczyć.

uważam, że doświadczenie prowadzi do wiedzy.

Doświadczenie nie uchroni nas przed kolejnymi potknięciami i błędami.

Doświadczenie uczy i kolejne błędy też uczą i potknięcia też
Jesteśmy w szkole życia.

[senesco]

Napisał Arti

uważam, że doświadczenie prowadzi do wiedzy.

Doświadczenie uczy i kolejne błędy też uczą i potknięcia też
Jesteśmy w szkole życia.

Do wiedzy ... - na ogół o tym, że świat jest zły, ja bez błędu..
Do rozgoryczenia, frustracji, żalu.
Do wiedzy, która jest podstawą naszego uporu.
Dobrze jest sięgnać do wiedzy innych, by nauczyć się podnosić, nie potykać.

"Szkoła życia" to tylko słowa - tu nie ma promocji, poprawki, dobrej oceny. Nikt nie przejdzie dwa razy tą samą drogą.
A doświadczenie nie zawsze uczy.
Najczęściej trwamy w błędzie, które nazywamy swoim sądem, albo przekonaniem.
Bo nie lubimy się uczyć w tej szkole. My lubimy wiedzieć.


Czasami trzeba wyzwolić się od swojego doświadczenia.
Odpuścić.
Spróbować czegoś innego. Nowego.
Czegoś, co wydaje się śmieszne.
Albo przekroczyć granice niemożliwego.
Zajrzeć tam, gdzie mnie nie ma i jeszcze nie było.

[Arti]

Napisał senesco

Do wiedzy ... - na ogół o tym, że świat jest zły, ja bez błędu..
Do rozgoryczenia, frustracji, żalu.
Do wiedzy, która jest podstawą naszego uporu.
Dobrze jest sięgnać do wiedzy innych, by nauczyć się podnosić, nie potykać.

"Szkoła życia" to tylko słowa - tu nie ma promocji, poprawki, dobrej oceny. Nikt nie przejdzie dwa razy tą samą drogą.
A doświadczenie nie zawsze uczy.
Najczęściej trwamy w błędzie, które nazywamy swoim sądem, albo przekonaniem.
Bo nie lubimy się uczyć w tej szkole. My lubimy wiedzieć.


Czasami trzeba wyzwolić się od swojego doświadczenia.
Odpuścić.
Spróbować czegoś innego. Nowego.
Czegoś, co wydaje się śmieszne.
Albo przekroczyć granice niemożliwego.
Zajrzeć tam, gdzie mnie nie ma i jeszcze nie było.

być może Senesko być może.
Każdy odbiera świat po swojemu
a tak nawiasem te spostrzeżenia są twoje czy wymyślone bo ten wpis mi ponuractwem wieje
W szkole życia póki żyjesz jesteś i albo czegoś się nauczysz albo i nie.

Piszesz recepty na życie? a recepty takiej nie ma
piszesz: my, ładując wszystkich do jednego wora ?
piszesz: czasami trzeba wyzwolić się od doświadczenia a w takim razie kiedy nie trzeba

Mam wrażenie, że jesteś poszukującym lecz czego nie wiem.
Przeszłość się dokonała i wpływu na to co się zadziało się nie ma natomiast ma się wpływ na to co obecnie jest. Z doświadczeń wnioski dobrze jest wyciągnąć zobaczyć błędy i żyć dalej.

"Albo przekroczyć granice niemożliwego.
Zajrzeć tam, gdzie mnie nie ma i jeszcze nie było."

ano przekraczają ludzie z różnym skutkiem granice niemożliwego

a zajrzeć tam, gdzie mnie nie ma? jak to się robi to ciekawe
lecz zajrzeć tam, gdzie mnie jeszcze nie było można ...wybyć w nieznany teren

Bujanie w obłokach fajne jest i czasem bujam lecz jestem na ziemi i póki co trzymam się ziemi.
Odloty niektórzy stosują...ziołami lub odlatują bez ziół od rzeczywistości.

[toy_]

dluzsze posty musze trzy razy czytac ale daje rade

[Arti]

Napisał toy_

dluzsze posty musze trzy razy czytac ale daje rade

Toy


U mnie leeeje pysznie

wreszcie, nareszcie się schłooooodzi.

[ostatek]

Napisał toy_

dluzsze posty musze trzy razy czytac ale daje rade

Dostosuję się! Słowo ostatka!!
Niebo skąpi suchej ziemi kropli deszczu... więc sąsiad zza lipy zagon zrolował...

Dobrej nocki.

[toy_]

czekaj tośka, daj mi sie rozwijac

[senesco]

Napisał Arti

Bujanie w obłokach fajne jest i czasem bujam lecz jestem na ziemi i póki co trzymam się ziemi.
Odloty niektórzy stosują...ziołami lub odlatują bez ziół od rzeczywistości.

Tak, tak, Arti, już wierzę w to stąpanie po ziemi i w medytację, wierzę.
Zgadzam się, że nie wszyscy potrzebują ziół, by odlatywać.
I wierzę w ten uśmiech, choć to tylko emotikon.

Ale - wybacz - nie przyznam, że Twoje doświadczenie jest lepsze - bo nie jest.
Ani nie przyznam, że jest jedynie słuszne - bo nie jest.
Ani nie przyznam, iż Twoje doznanie rzeczywistości jest głębsze - bo nie jest.

Nie podążę też Twoim śladem, bo także trzymam się rzeczywistości.

Ale za to prześlę najbardziej pogodny uśmiech, wprost do Twojego słoiczka.

Przysiadły raz nad brzegiem rzeki ptak, kret i ryba. Miały opowiedzieć pszczole o tym, co jest istotą świata i co szczęśliwym cię czyni...
Ptak stwierdził, że świat jest powietrzem, jest ogromny, jasny, ciepły i kolorowy, i że nie ma nic piękniejszego, jak szybować w powietrzu.
Kret zaprotestował - świat jest ciasny, ciemny, chłodny, czasami twardy, czasami miękki, bywa mokry, i pachnie. A nie ma nic przyjemniejszego niż rycie w ziemi.
Ryba nie zgodziła się z obojgiem - świat jest mokry, raczej chłodny, czasami jakby kolorowy, ale z pewnością nie ma po co ani ryć w ziemi, ani wyskakiwać ponad wodę.
Pszczoła wszystkich wysłuchała i pomyślała, że każde chyba oszalało i zapewne nic o życiu nie wie. Bo wiadomo, że nie ma nic piękniejszego, jak z innymi pośród kwiecia buszować, a potem w ciepłym ulu pobzykać.

[ŁucjaS]

Witajcie!!!!!!
U mnie też gorąco i sucho chociaż akurat dzisiaj pochmurno.
Podlewanie ogródka daje mierne efekty. Żal patrzeć na wyschniętą trawę i nędzne kwiatki.

Poczytałam powyższe posty i cieszę się że otaczająca nas rzeczywistość jest tak bogata a ludzie różni. Dla mnie tym samym ciekawi. Ptak, ryba, kret, pszczoła. Czy koniecznie trzeba z czymś lub kimś się utożsamiać?
Być, żyć, doświadczać, poznawać, zmagać się i cieszyć się tym. Cieszyć się że ciągle jeszcze można.
Pogody ducha i życzliwości nigdy za wiele, podobnie jak dzielności i radości życia.
Pozdrawiam radośnie.

[danusiia]

Witam!!!Ale macie zdrowie do tych fajnych,filozoficznych postów!I wcale upał Wam nie przeszkadza!Cudnie,po to tu jesteśmy-nie będziemy samotni w grupie!Przepraszam,miałam pisać w l.pojedynczej a nie uogólniać!Cieszę się,że umiem juz wchodzić na strony internetu i czytac,czytać......I czasem coś skrobnąc od siebie.Ja mam tez sposób na samotnośc o czym już pisałam nie raz.Pierwsze to wyjśc do ludzi,drugie to pogoda ducha(chociaz biednie)i właśnie ten uśmiech.To ogólnie akceptacja siebie i ludzi wokół!A po trzecie,to czynienie dobra kierując się empatią do bliskich do sąsiadów,do potrzebujących pomocy jakiejkolwiek!Np.w wolontariacie albo w Mopsie!Można sie udzielać.Żapomina się o swojej sytuacji,samotnosci-po prostu jej już nie ma!!!To jest moje credo!I dopóki będe miała siły będe tak żyć!Pozdawiam i życzę miłego dnia!!

[toy_]

[toy_]

[Arti]

witajcie ....Rano wstajesz zły. Wszystko z ciebie kpi. Nie chce ci się nic. Zwłaszcza żyć. Wiec biedny jesteś. Bo nie wiesz ...
...http://mcz3.wrzuta.pl/audio/0Ze5JHIb...-_pogoda_ducha



Toy... szokujące okropieństwa
okaleczanie siebie.

[toy_]

Arti, widzialam tunel w uchu, jak lezalam w szpitalu ostatnio
NIE psychiatrycznym