Warszawa, sztuka, artyści...

[tar-ninka]

Dzidko wiele razy syszalam o Grubej Kasce
ale dopiero teraz moglam ja zobaczyc
Lubie takie dawne historie. Dziękuję i proszę o jeszcze .

[kangur06]

Znajdujący się na placu Piłsudskiego Grób Nieznanego Żołnierza jest jedynym zachowanym elementem pałacu Saskiego. Pomnik powstał w 1925 roku dla uczczenia pamięci poległych w walce o niepodległość. Projekt wykonał rzeźbiarz Stanisław Ostrowski przy współpracy metaloplastyka Henryka Grunwalda. Symboliczny grobowiec umieszczono pod środkowymi arkadami kolumnady pałacu Saskiego. 2 listopada 1925 roku do Grobu złożono zwłoki bezimiennego żołnierza i wmurowano urny z ziemią przywiezioną z czternastu pól bitewnych. Od strony Ogrodu Saskiego pomnik przesłaniały stylizowane kraty, na których umieszczono motywy orła, Krzyża Virtuti Militari i Krzyża Walecznych.
Arkady mieszczące Grób Nieznanego Żołnierza przetrwały drugą wojnę światową, umożliwiając jego szybką odbudowę. Strzaskaną płytę grobową zastąpiono nową, na której umieszczono stale płonący znicz. Na słupach arkad umieszczono tablice z nazwami pól bitewnych z lat drugiej wojny światowej. Trzy ozdobne kraty od strony Ogrodu Saskiego zawierają przedstawienia Krzyża Virtuti Militari, Krzyża Grunwaldu i Krzyża Walecznych. Odbudowany Grób Nieznanego Żołnierza przekazano miastu 8 maja 1946 roku.
W dniu 18 kwietnia 1989 roku w grobie złożono ziemię pobraną z mogił oficerów polskich pomordowanych w Katyniu.
Całoroczną atrakcją jest zmiana warty przed Grobem Nieznanego Żołnierza, (w niedzielne popołudnia-uroczysta). Przed Grobem Nieznanego Żołnierza przed którym stoi warta honorowa i płonie wieczny ogień, oficjalne delegacje składają wieńce.


Grób Nieznanego Żołnierza w 1930 roku


Grób Nieznanego Żołnierza - widok z przodu


Grób Nieznanego Żołnierza - widok z tyłu


Grób Nieznanego Żołnierza - widok z bliska

[Dzidka]

Kangurku, pięknie wyeksponowane te zdjęcia Grobu Nieznanego Żołnierza.

Vis a vis Grobu Nieznanego Żołnierza od 1995 r.stoi pomnik Marszałka Józefa Piłsudskiego autorstwa Łodzianina Zbigniewa Gąsiora.



Widok z przodu /z bliska/


Dla porównania inny warszawski pomnik Józefa Piłsudskiego autorstwa Stanisława Ostrowskiego, usytuowany obok Belwederu w 1998 r.

[kangur06]

Ogród Saski jest zachowanym elementem największego założenia urbanistycznego Warszawy, barokowej Osi Saskiej. Jako przylegający do rezydencji monarszej - pałacu Saskiego - był ogrodem królewskim. W 1727 roku król August II Mocny otworzył go dla szerokiej publiczności. Przez dwa stulecia odgrywał rolę letniego, wytwornego salonu stolicy.
Okrojony przez wojnę i powojenną odbudowę Ogród Saski ma obecnie 15,5 hektara powierzchni. Jest to park, który przyciąga rzesze spacerowiczów z całej Warszawy, zwłaszcza w niedziele, gdy odbywają się koncerty orkiestr wojskowych, a także podczas uroczystości przy Grobie Nieznanego Żołnierza.
W ogrodzie zachowało się 21 barokowych rzeźb z XVIII wieku, wykonanych w piaskowcu m.in. przez Jana Plerscha, wodozbiór, będący pamiątką po pierwszych wodociągach warszawskich oraz fontanna ogrodowa.
Dzisiaj przedstawiam Wodozbiór. Zaprojektował go Henryk Marconi, budowany w latach 1852-1854. Marconi w genialny sposób połączył budynek o przeznaczeniu praktycznym z ówczesną modą na budowle nawiązujące do antyku. Obiekt pełnił funkcję wieży ciśnień wodociągu i był wzorowany na świątyni Vesty w Tivoli pod Rzymem.


Wodozbiór w 1900 roku


Wodozbiór obecnie

c.d.n.

[kangur06]

Dziełem Marconiego jest także fontanna w alei głównej.Ustawiona na tle kolumnady Pałacu Saskiego stała się z czasem jednym z symboli miasta. Uroczyste uruchomienie fontanny miało miejsce w 1855 roku. Poniżej zdjęcia fontanny.







c.d.n.

[Dzidka]

Ogród Saski jest moim ulubionym miejscem spacerów.
Fontanna, pokazana przez Kangura, po renowacji jest prześliczna. W okresie letnim kolorowa.
Dla zainteresowanych więcej informacji na stronie http://www.sztuka.net.pl/palio/html....kSum=186826819

Na uwagę również zasługują barokowe rzeźby z XVIII w.wykonane m.in. przez Jana Plerscha. . W ogrodzie zachowało się ich 21 /nie wszystkie, niestety, są w dobrym stanie./

[Dzidka]

[tar-ninka]

Jak fajnie, z ulic przeszlismy do parkow . Podoba mi się
Dzidko ,Kangurze , dziękuję i czekam na Wasze cd.

[kangur06]

Uzupełniam rzeźby z Ogrodu Saskiego pokazane przez Dzidkę

[Dzidka]

Kangurku, dziękuje za uzupełnienie.

Specjalnie dla Donki, Warszawianki z "odzysku".

Pałacyk Biernackich - pałac mieszczący się w Warszawie przy ul. Wolskiej 27/29.

Wzniesiony przez architekta Józefa Orłowskiego w XIX wieku na terenie ziem należących do Jana Chryzostoma Biernackiego (najbogatszego mieszkańca Woli). Jest to budowla dwukondygnacyjna na planie prostokąta w stylu klasycystycznym z dwiema oficynami. W latach 90. należał do karmelitek bosych.

[donka]

Dzidko
warszawianka z odzysku dziękuje.
Często do Was zaglądam,lubię wszystkie warszawskie, bardzo udane wątki.

[tar-ninka]

Witam wszystkich , ktorzy dzisiaj zaglądną do pięknego Ogrodu Saskiego i nie tylko .
Zyczę miłej słonecznej niedzieli .

[kangur06]

Belweder w Warszawie, klasycystyczny pałac w Warszawie w Parku Łazienkowskim przy ul. Belwederskiej 54-56. Dawna siedziba Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej.
Pochodzi z XVIII w. Odgrywał ważną rolę podczas nocy listopadowej w powstaniu 1830-31r. Podczas szturmu na Belweder nie udało się ująć wielkiego księcia Konstantego, który uciekł z Warszawy. Pałac był siedzibą Naczelnika Państwa i Prezydenta II Rzeczpospolitej do 1926r, ministra spraw wojskowych Józefa Piłsudskiego 1926-1935, niemieckiego gubernatora Warszawy Ludwiga Fischera w latach 1939-1945, przywódcy PRL Bolesława Bieruta od 1945, i siedzibą prezydencką na początku III Rzeczpospolitej (do 1994r.).
Obecnie Belweder pozostaje własnością Kancelarii Prezydenta RP i jest używany do celów reprezentacyjnych. Ze względu na konotacje historyczne szczególnie chętnie wykorzystywany jest podczas uroczystości o charakterze wojskowym, np. podczas wręczania nominacji generalskich.


Belweder od ulicy Belwederskiej


Belweder od strony Parku Łazienkowskiego


Pomnik Józefa Piłsudskiego przy Belwederze

[Dzidka]

Pałac Prezydencki w Warszawie

Pałac Prezydencki jest najokazalszym gmachem przy Krakowskim Przedmieściu i jednocześnie największym z warszawskich pałaców.
Pierwotnie wyglądał inaczej, swój zaś obecny wygląd i tradycyjną nazwę Pałacu Namiestnikowskiego zyskał w XIX wieku podczas gruntownej przebudowy. Specyfiką tego gmachu jest fakt, że rzadko posiadał głównych mieszkańców, a głównie spełniał szereg funkcji publicznych.
Obecnie, od końca XX wieku jest siedzibą kolejnych prezydentów Polski (którzy w nim jednak również mieszkają). Budynek stoi pomiędzy kościołem pokarmelickim a hotelem Bristol.





Do 1818 roku był barokowym pałacem

w stylu rezydencji genueńskich, z pierwszym w Warszawie ogrodem typu włoskiego, schodzącym aż do Wisły , przy którym znajdowała się przystań dla statków. Projektantem pałacu był Constantino Tencalla – ówczesny nadworny architekt króla Władysława IV, autor m.in. kolumny Zygmunta. Budowę rozpoczął w 1643 hetman wielki koronny Stanisław Koniecpolski, z przeznaczeniem na swoją warszawską rezydencję.Zmarł jednak w 1646, a prace dokończył jego syn Aleksander.
Po śmierci Aleksandra jego syn Stanisław sprzedał pałac w 1659 hetmanowi polnemu i marszałkowi wielkiemu koronnemu Jerzemu Sebastianowi Lubomirskiemu. Jednak już w 1674 pałac przeszedł w ręce Radziwiłłów z linii nieświeskiej.
Za Radziwiłłów pałac był częstym miejscem zgromadzeń publicznych, uczt i balów.
Jednym z bardziej znanych właścicieli pałacu był książę Karol Stanisław II Radziwiłł zwany Panie Kochanku, który jednak poróżniony z Czartoryskimi i królem Stanisławem Augustem Poniatowskim, przestał bywać w stolicy, a budynek w latach 1768-1778 został wynajęty Franciszkowi Ryxowi i zaadaptowany na teatr, w którym specjalną lożę miał także król. M.in. właśnie w tym budynku w 1778 odbyła się premiera pierwszej polskiej opery "Nędza uszczęśliwiona", skomponowanej przez Macieja Kamińskiego. W tym samym roku Radziwiłł pogodzony z Czartoryskimi wrócił do Warszawy, jednak budynek musiał niemal siłą przejmować z powrotem od artystów.

W czasie Sejmu Czteroletniego, w latach 1791-1792 pałac był siedzibą Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowej.

Sala kolumnowa


Oranżeria


Wirtualna podróż po Pałacu
http://wirtualnepodroze.dziennik.pl/...oj_npp,95.html

[Dzidka]

Jeszcze słówko na temat pomnika konnego stojącego przed Pałacem Prezydenckim.

To statua księcia Józefa Poniatowskiego dłuta Berthela Thorvaldsena

[kangur06]

Pałac Krasińskich w Warszawie (Pałac Rzeczypospolitej) – barokowy pałac zbudowany w latach 1677-1695 dla wojewody płockiego Jana Dobrogosta Krasińskiego wg planów Tylmana z Gameren. Obecnie siedziba zbiorów specjalnych Biblioteki Narodowej (Dział rękopisów i Starodruków).
W 1765 r. pałac został odkupiony przez Komisję Skarbową i stał się siedzibą urzędów Rzeczypospolitej. W 1783 r. – po pożarze, który strawił dużą część wnętrza – został przebudowany wg projektu Dominika Merliniego. W Królestwie Polskim odbywały się tutaj w latach 1827-1828 posiedzenia sądu sejmowego. W 1944 podczas powstania, został spalony. Po wojnie odbudowany, mieści pozostałe rękopisy Biblioteki Załuskich i Rapperswilskiej, a także inne zebrane starodruki i mapy. Na uwagę zasługują zwłaszcza bezcenne iluminowane polskie i zagraniczne manuskrypty średniowieczne. Znajdują się tam również pamiątki piśmiennicze po Cyprianie Kamilu Norwidzie.


Pałac Krasińskich przed wojną


Pałac Krasińskich obecnie


Pałac Krasińskich z bliska


Tablica na ścianie Pałacu Krasińskich

[kangur06]

Pomnik Braterstwa Broni jest pierwszym pomnikiem powstałym po II wojnie światowej w Warszawie. Zlokalizowany jest na Placu Wileńskim. Odsłonięty został 18 września 1945 przed ówczesną siedzibą Rządu mieszczącą się w przedwojennym budynku Dyrekcji Kolei Państwowych. Pomnik ten przez warszawiaków jest określany jako Pomnik czterech śpiących, trzech walczących lub w skrócie Pomnik czterech śpiących.
Pomnik zaprojektował A. Nieńko, początkowo rzeźby były gipsowanymi odlewami, pomalowane farbą imitującą brąz. Dopiero w 1947 zastąpiono je odlewami z brązu.
Na cokole został umieszczony napis w językach polskim i rosyjskim "Chwała bohaterom Armii Radzieckiej, towarzyszom broni, którzy oddali swe życie za wolność i niepodległość narodu polskiego Pomnik ten wznieśli mieszkańcy Warszawy 1945". W 1992 pomnik miał zostać zdemontowany jako relikt poprzedniego ustroju, ale został wybroniony przez rzeźbiarza Stefana Momota, który wtedy przyznał się do autorstwa rzeźby.
W styczniu 2007 po raz kolejny pojawił się pomysł przeniesienia pomnika w inne miejsce i zbudowania na jego miejscu przystanku tramwajowego.

[Dzidka]

Pałac Sapiehów (tzw.Koszary Sapieżyńskie) - w Warszawie na Nowym Mieście przy ul. Zakroczymskiej 6.

Pałac został zbudowany w latach 1731-1746 w stylu baroku według projektu Jana Zygmunta Deybla dla kanclerza wielkiego litewskiego Jana Fryderyka Sapiehy.

Pałac w latach 1818-1820 został przebudowany na koszary Sapieżyńskie wg. projektu Wilhelma Henryka Mintera. Podczas powstania listopadowego pełnił funkcje koszar pułku pieszego Czwartaków. W dwudziestoleciu międzywojennym w pałacu mieściła się filia szpitala wojskowego. Został zniszczony w 1944 roku przez Niemców.

Zrekonstruowany według projektu Deybla przez Marię Zachwatowiczową w latach 1950-1955.



Opis historyczny opr. przez Szymona Kucharskiego http://www.sapieha2005.republika.pl/sapieha19.htm

[kangur06]

Pałac Brühla na Młocinach (Zespół pałacowo-parkowy Młociny) to jedna z rezydencji Henryka von Bruhla, a później jego syna, położona na terenie dzisiejszej dzielnicy Bielany w Warszawie przy ul. Muzealnej 8.
Wzniesiony jako rezydencja podmiejska w latach 1752-1758 dla ministra Henryka von Brühla przez Johanna Friedricha Knobla na wiślanej skarpie, otoczony ogrodem, nazywany też "Wilanowem Północy", przez długie lata słynął z hucznych zabaw i bali. W przypałacowym zwierzyńcu trzymano rozmaite dzikie zwierzęta: żubry, dziki, jelenie i daniele, zbudowano także bażantarnię. W pałacu bywali królowie August III Sas i Stanisław August Poniatowski.
Zniszczony podczas działań wojennych, odrestaurowany w latach 1947-1949. W okresie po II wojnie światowej siedziba Muzeum Etnograficznego, po którego likwidacji pałac stał się własnością PAN do lat 90. Potem Pałac odzyskali spadkobiercy.

[tar-ninka]

Tarnów wita słonecznie Warszawę .
Dzidko , Kangurze dziekuję że nie zapominacie o tym tak ładnym wątku