Województwo świętokrzyskie: powitanie i "lista obecności"

[stazyjka 2]

U zielarki można była spróbować ziółek na rózne dolegliwości


tak wyglądały przygotowania do wypalania węgla drzewnego

[stazyjka 2]

Węgiel drzewny służył do palenia w piecu dymarskim i kowalom do rozgrzewania żelaza
kowal , kuje pogrzebacz

a tutaj mozna było zobaczyć jak kuto pieniądze / można je było kupić na pamiątkę/

[dziewiątka]

piecowisko

[dziewiątka]

a to prezentacja ENIGMY w Muzeum

[dziewiątka]

[elizka]

Ze Słupi Nowej,gdzie dymiły dymarki,można dojść pieszo lub ,z drugiej strony gór kolejką, do Świętego Krzyża.Co tam znaczy 2 km!Jednak w górę po kamienistym trakcie trzeba leżć w moim wieku ok.1.5 godziny.Jednak widok klasztoru i czar Puszczy Jodłowej,nowo zbudowane stacje Drogi Krzyżowej dla pielgrzymów wynagradzają trud.Do tego niezwykłość krypt zmarłych w klasztorze,cele więzienne dla jeńców,wspaniałe malowidła,no i eksponaty muzeum przyrodniczego....a Gołoborze...i wiele innych atrakcji.

[elizka]

Przed nami klasztor na Świętym Krzyżu

[elizka]

W celi więziennej

[elizka]

Widok na Gołoborze i panorama z tarasu widokowego




Pakuj się seniorze,bo czas biegnie jak szalony.Puszcza Jodłowa czeka na ciebie.Jak coś to daj znać na priv!Elizka ,Stazyjka,Dziewiątka pomogą!Co nie dziewczyny?

[dziewiątka]

http://lh5.ggpht.com/miradragan/SKbt...4/P1010014.JPG
jak najbardziej,całe świętokrzyskie czeka na nas-a naprawdę jest tu pięknie - zapraszamy wszystkich !!!!! )

[dziewiątka]

[Malwina]

Własnie w tym roku byłam ( nie wiedzac , ze będę) na św Krzyżu, szłam tym gołoborzem w górę(w japonkach).Po 100m chciałam zrezygnować, ale pomyslałam- jak to kapitulacja na samym starcie? o nie i oboje z mężem powedrowalismy w górę.Cudnie...Prawda, że 3 dni po ekskapadzie chodziłam okrakiem z bólu mięśni, ale nic to-przeszło, a wrażenia zostały hihi.Polecam bardzo, zapach puszczy, roślinnosć, mikroklimacik u góry, zioła, magia lat klasztoru i inne uchwytne chwilowo cudeńka..

[dziewiątka]

jak na Św. Krzyż to szłaś Drogą Królewską Malwinko - ale masz rację Puszcza Jodłowa posiada specyficzny mikroklimat i piękno

[elizka]

Nazwa gołoborze jest prawdopodobnie pochodzenia ludowego. Określa ona obszary bezleśne (gołe od boru) znajdujące się na stokach pasm górskich. Gołoborza zbudowane są z bloków kambryjskiego piaskowca kwarcytowego, powstałych ponad 500 mln lat temu. W Świętokrzyskim Parku Narodowym występują one zarówno na północnym jak i południowym stoku pasma Łysogórskiego. Współcześnie zajmują one obszar około 22 ha, jednak ze względu na ciągły, choć powolny proces sukcesji pierwotnej ich powierzchnia ulega zmniejszeniu.

Gołoborza powstawały w plejstocenie, podczas zlodowacenia północnopolskiego (bałtyckiego), mniej więcej od 74 000 do 8 500 lat temu.
Jeszcze jedno moje zdjęcie gołoborza




Brawa dla Malwiny i jej męża.Ja też w poniedziałek chodziłam jakby nie na swoich nogach,a wciąż słyszałam-zakwasy!Brak kondycji.Na szczęście nie tylko mnie dało popalić.Czego się jednak nie robi dla zdrowia.

[dziewiątka]

Nazwa Droga Królewska bierze sie od królów, którzy pielgrzymowali tutaj do znajdującej się w klasztorze relikwii Krzyża Świętego.

[dziewiątka]

"Puszcza jest niczyja - nie moja ani twoja, ani nasza, jeno boża, święta!"-St.Żeromski

[dziewiątka]

A dziś właśnie przy okazji wyjazdu do Kielc w drodze powrotnej odwiedziłam Chęciny

też tu pięknie o tej porze roku, gwarno jeszcze od kolonijnych wycieczek, małe grupki rodzinne też wspinają się na szczyt wzgórza gdzie stoją dumne ruiny Zamku.Bilety do kupienia na wzgórzu( 4 i 3 zł)-można nawet poprosić "miejscowego" człowieka, który ciekawie opowie historię Zamku- piękna panorama na Chęciny i okolice, polecam !!
-------------------------------------------------------------
http://www.agropodzamcze.pl/

[stazyjka 2]

A ja może podrzucę Wam troszkę legend świętokrzyskich. Pochodzą one z książki Jerzego Stankiewicza "Legendy Świętokrzyskie".Dziś jedna z nich.
Pielgrzym
Przy "drodze królewskiej", prowadzącej z Nowej Słupi na Święty Krzyż, upamiętnionej wieloma pielgrzymkami króla Władysława Jagiełły i innych władców polskich, od wieków stoi tajemniczy posąg. Dotychczas nie wiadomo, skąd się wziął u podnóża Łysej Góry. Liczne i różnorodne krążą o nim legendy.
Jedna z nich głosi, że dawno temu żył sławny rycerz, który w rozlicznych wojnach wiele krwi przelał. Rzuciwszy wreszcie rzemiosło żołnierskie, zamierzał resztę życia spędzić w pobożności. Ślubował odwiedzić wszystkie cudowne miejsca w świecie. Był w Ziemi Świętej i Rzymie oraz w wielu innych świętych miejscach, a w końcu postanowił odwiedzić i klasztor świętokrzyski.
Pewnego dnia przybył do Nowej Słupi. Chwalił się mieszkańcom, że modlił się w murach najsłynniejszych świątyń na całym świecie. Że jest najpobożniejszym człowiekiem na ziemi, i że w godzinę jego śmierci bramy raju będą otwarte. Jako ostatnią wyprawę pątniczą podjął wędrówkę na Święty Krzyż. Aby tu dotrzeć, walczył z dzikimi zwierzętami, cierpiał głód i pokonał różne przeciwności losu. Resztę drogi, od rynku w miasteczku, postanowił przebyć na kolanach.
Powoli wspinał się po kamiennej ścieżce na stok Łysej Góry. Ludzie z wielkim uszanowaniem kroczyli obok niego, podziwiając jego wielką wytrwałość. Gdy docierał już do skraju puszczy, w odległym o dwa kilometry klasztorze odezwały się nagle dzwony. A że nie była to zwykła pora, zaskoczeni ludzie zastanawiali się, dlaczego dzwony biją. Wówczas pielgrzym oświadczył z pychą, że dzwony same się odezwały - na jego cześć, choć oczekiwał czegoś więcej.
Gdy tylko to wyrzekł, nagle zatrzymał się i skamieniał. Nie wierząc własnym oczom, ludzie z przerażeniem dotykali kamiennej postaci, przed chwilą jeszcze żywej.
Skamieniały pielgrzym nie stoi jednak w miejscu. Odprawiając pokutę, co rok posuwa się o ziarnko piasku ku Świętemu Krzyżowi, a gdy dotrze do klasztoru, wszystkie grzechy zostaną mu darowane. Ale wtedy nastąpi koniec świata. Tajemniczy pielgrzym klęczy pokornie, wzrok uniósłszy ku odległemu szczytowi góry. Odziany jest w długą opończę z kapturem okrywającym głowę
Niektórzy przypuszczają, że posąg postawiony został tutaj jeszcze przed najazdem tatarskim w 1259 roku, kiedy to wymordowano lub uprowadzono w jasyr nie tylko zakonników ze Świętego Krzyża, ale i okoliczną ludność. Ani osiadła tu później ludność, ani nowi zakonnicy nie mogli więc znać pochodzenia posągu. Snują domysł, że przedstawia on Emeryka, królewicza węgierskiego, który darował relikwie klasztorowi na Łysej Górze, a na pamiątkę uwiecznił swą postać w kamieniu.
Kroniki zaś podają, że za czasów Kazimierza Jagiellończyka w odbudowie świątyni po pożarach w 1447 i 1459 roku pomagał Wacław Jazłowiecki herbu Habdank, starosta ruski i wojewoda podolski. Rycerz ten wsławił się nie tylko męstwem w walkach z Tatarami, ale i okrucieństwem wobec poddanych, zabójstwem biskupa ormiańskiego i własnej żony. Na starość Jazłowiecki porzucił swój zamek i w puszczy świętokrzyskiej resztę życia na pokucie spędził. W ciągu długich lat spędzonych w pustelni, wykuł z kamienia swoją postać i umieścił na stoku góry.
Niewiele brakowało, a posąg zostałby przeniesiony do Warszawy. Bowiem na wniosek biskupa Prażmowskiego, który uważał, że kamienna figura przedstawia Bolesława Chrobrego, ówczesna rządowa komisja wyznań poleciła przewieźć posąg Wisłą do Warszawy. Po oględzinach oszacowano jednak, że "statua niezgrabnie wykuta - nie zasługuje na przeniesienie do stolicy, przeto ma w dawnym miejscu pozostać! Dan w Warszawie 25 maja 1824 r."

[elizka]

Emeryk
Stazyjko!
To bardzo dobrze,że znalazłaś tę legendę.

[Iluzja]

Pusto tu od dawna, ale moze ktos zagladnie przed swietami?...
Wesolych Swiat wam zycze... i w Nowym Roku liczniejszych gosci...
...