Samotni w sieci

[marcel20106]

Bertold-ale to sensowna odp..................pozdrawiam Cię.

[Bertold]

Napisał marcel20106

Bertold-ale to sensowna odp..................pozdrawiam Cię.

Wybacz Basiu, ale nie wiem jak mam rozumieć: sensowna na tak czy sensowna, bez sensu? Też pozdrawiam słonecznie.

[marcel20106]

Bertold-po prostu...........jest sensowna odp..
Nie dopatruj się niczego-proszę.

[Bertold]

Napisał marcel20106

Bertold-po prostu...........jest sensowna odp..
Nie dopatruj się niczego-proszę.

Dziekuję. Tak też czynię. Fajnie jest przeczytać odpowiedż bez podtekstów i brać życie takim, jakie jest. Chociaż, czy do końca tak można? .................. Czy oni ......http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-on...wiadomosc.html poszli tam z samotności, czy z innych pobudek ......... Zrobili to, tylko dla siebie, czy też dla ludzkości ........ Czy ludzkość potrzebowała aż takiej ofiary? .............. Pytania zapierają dech w piersiach ........

[marcel20106]

Betold-ja nie zagłębiam się w ludzkie dramaty.
Bo są sytuacje,które nie sposób zrozumieć.
Pasja himalaistów jest w/g mnie niepojęta.
I pytania-nie mają odpowiedzi.
Tajemnice zabrali z Sobą.Pozdrawiam Cię.

[helena62]

http://www.youtube.com/watch?v=MI7JZvzqBpY pozdrawiam wszystkich, milego dnia.

[babciela]

Kazda pasja jest rzeczą pojętą- tylko zastanawiałabym się . czy ta która nosi w sobie az taka porcję adrenaliny jest pasją- czy checią udowodnienia sobie czegoś-sily, braku poczucia niebezpieczeństwa, braku sensu zycia ktore my nazywamy " normalnym"- nie wiem.Bo wg mnie pasja bez wyczucia bliskosci śmierci - nie jest pasją.Z drugiej strony niektóre zawody, które są pasją ludzi je wykonujacych- tez są czasami zagrozone smiercią, chorobą- a jednak je wykonujemy-Z PASJĄ......

[marcel20106]

Babciuelu-dziękuję ja się z Tobą zgadzam...

[franciszek]

Spotykając pięknych ludzi, niepojęte zdarzenia tworzymy chwile, które możemy przenieść na papier, skrzypce, prace, przedmioty, wspinaczkę, wyścigi w workach i magiczne oddechy życia.

Nie każdy o tym pamięta, myśli.
Szkoda, to największa wartość naszego istnienia.

A śmierć i tak nas dogoni w najciekawszym momencie. To dopiero smak życia.
Pozdrawiam Franciszek

[krystynast]

[A śmierć i tak nas dogoni w najciekawszym momencie. To dopiero smak życia.
Pozdrawiam Franciszek[/quote]

Ojej, niech ta śmierć lepiej odpocznie, bo tyle jeszcze mam do zrobienia!

[degie]

adrenalina, fajna jest, podnosi ciśnienie i daje niezapomniane wrażenia -ale pamiętajmy o tych co denerwują się w naszym imieniu i zostają sami - to do wątku o alpiniźmie

a Franciszek ładnie napisał o chwilach które składają się na życie

[destiny]

Napisał franciszek

A śmierć i tak nas dogoni w najciekawszym momencie. To dopiero smak życia.

Gorzki.
Rano przeczytałam Twój post. Wracałam kilkakrotnie tutaj.
Człowiek nie zdaje sobie sprawy jak cenne jest życie. Każda jego chwila...
To, co dane nam było przeżyć i co jeszcze przed nami.
Zawsze będzie za wcześnie.
Jak nauczyć się pięknie żyć, by pięknie umierać ?
Zaprzątnąłeś mi dzisiaj głowę...

[lusia55]

Śpieszcie się kochać ludzi bo tak szybko odchodzą !!!
Nie wiem czyje to słowa - ale często o tym zapominamy.

[franciszek]

Milo zobaczyć tyle ciepłych słów.
Wieki tu nie bywałem ..............
Dzisiaj dalszy ciąg moich przemyśleń.
Najpierw napiszę , a potem poczytam ciepłe słowa dokładnie.
Franciszek

[franciszek]

A może wierszyk dla pogody ducha.
Deszcz pada i pada. Dwa dni temu coś mi wyskoczyło. Deszczowego.......... , nie o śmierci........ Hi, HI, HI, ....

Deszcz
Fajny wiersz dzisiaj moja dusza opowie.
O deszczu, który spływa z ramienia.
Kapie po mojej głowie.
Jak strumień ciepłego marzenia.
Płynie stuka w cichej rozmowie.
Jest oddechem westchnienia.

Przystańmy na chwile.
Poczujmy jego tęsknotę wilgoci.
To uczucie, które koi przemile.
Zsyła dar niebiańskich łakoci
Oddala zgryzoty na ziemskie mile.
Przybliżając nas do serca dobroci.

Jaki sens jego istnienia?
Czemu płynie po głowie?
Ot, tak dla westchnienia?
Pytam się, kto na to odpowie?
A może odpycha złe marzenia?
Czy kiedyś sam opowie?
Franciszek

[franciszek]

Poczytałem i serducho............... ROŚNIE.
Miło
franciszek. Przez małe F

[franciszek]

A teraz z innej beczki . Lewej półkuli.

Gumiakowa opowieść.
Gumiak ,trampek , tenisówka.
To obuwnicza czołówka.
Kozak prym wiedzie stylowy.
Ale, nie dorównuje im do połowy.
Trampek jest szybki jak błyskawica.
Setkę osiąga jak sekundowa mgławica.
Tenisówka smukła, cieniutka.
Marny to widok, muzyczna wychudła nutka.
A, gumiak?
To cwaniak.
Zwarty, gumowy kawał chłopaka.
Dziarsko maszeruje przez lata , bagna i błota.
Stoi w koncie na baczność wyprężony.
Czekając na chwilę chwały i korony.
Franciszek

Wierszyk na poranek pogody dnia. Po przeczytaniu buty same się nakładają na kobiece nogi .................
Pozdrawiam na poranek.

[franciszek]

Jeszcze jeden smak życia.
Kiedyś coś takiego przymaszerowało mi do głowy.
W sumie jemy bez namysłu, a to podstawowy dar naszego życia, przeżycia.
Jedzenie traktujemy jak , normalna chwile.................
Bez tego nie ma wspinaczki, gór, biegu w workach i cywilizacji.
Nauczmy się nie smakować, nauczmy się kochać i jeść dla nas. Nie za dużo, nie za mało.
Ot w sam raz.
To miłość do natury. UFFFFFFFF

Ale się zapętliłem. To miało być krótkie wprowadzenie, a wyszła uffffffffff.


Oj, życie ...............
Cud zwykły.
Cud pospolity.
Cud jeden z wielu.
Wszystkie cuda zamieszajmy w garnku życia.
Dodajmy szczyptę soli.
Dosypmy gram pieprzu.
Doprawmy piołunem.
Dolejmy litr wody.
Potrzymajmy dwie minuty na ogniu życia.

Cud nowych pomysłów gotowy.
Smacznego życia, życzy Franciszek

[franciszek]

[quote=destiny]Gorzki.
Rano przeczytałam Twój post.

Gorzki smak.
To piękny namiętny takt.
Dodaje myślą zastanowienie.
To mała chwila, serca łaknienie.
Przybliża dusze do łkania.
To wymiar życiowego zmagania.
Nie bójmy się iść.

Tam gdzie nas oczy poniosaąąąą.
Franciszek

[destiny]

Być może pewnego dnia zrozumiem
Czemu straszna jest samotność we dwoje.
Zabieram gumiaki Franciszka - na drogę
By szukać swojego szczęścia...od nowa.