Witam

[Mariag2]

WITAM IZUNIU-tem wiersz jest świetny.Muszę go sobie zapisac.
Tobie i może jeszcze komus życze dobrego dnia.


Cisza to...


Cisza, to jest odpocznienie.

Cisza, to jest zdrowie.

Cisza, to delikatna muzyka.

Cisza, to głosy i obrazy.

Cisza, to równowaga i harmonia.

Ciszę trzeba umieć zrozumieć.



Cisza... cisza... cisza...

Ciszą jest śpiew ptaków.

Cisza, to odgłos szumu drzew.

Cisza, to odgłos szumu wody.

Cisza, to modlitwa i adoracja.

Cisza, to jest zrozumienie.

Cisza, to więź z naturą Boga.


Cisza... cisza... cisza...

Cii...sza, ciii...


- Zdzisława Kwiatkowska

[Iza_bella]

Zgodnie z tytułem wątku - Witam......
Dziś przynoszę wiersz "Koniec lata" autorstwa jarmolstana - wyszperany w necie....


To lato, o którym każdy cicho marzył,
Szybko przeminęło, zgodnie z kalendarzem.
Długo swoim żarem wszystkich rozgrzewało,
Kąpieli słonecznych każdy wciąż ma mało.

Jesień, która przyszła w pełnym blasku słońca,
Nigdy nie zastąpi letnich dni do końca.
Nie ubrała jeszcze nieba w ciemne chmury,
Jeno drzewa stroi w złota i purpury.

Nić babiego lata pająk znowuż przędzie,
Wietrzyk ją przenosi i rozwiesza wszędzie.
Na tych niciach rosa osiada kroplami,
By w promieniach słońca zalśnić brylantami.

I choć nową szatę przyroda przywdziewa,
Na jej cześć już prawie żaden ptak nie śpiewa.
Dnie są coraz krótsze, a wieczory zimne,
Księżyc nie podgląda, już schadzek intymnych.

Smutno jest na polach, co tak pustką świecą,
Ptaki się zlatują, bo wkrótce odlecą.
Trzeba się pogodzić z tą koleją rzeczy,
Bo lepszej nam teraz nikt nie zabezpieczy.

[Basko]

Nie żałuj czasu na przyjaźń
- to droga do szczęścia.
Nie żałuj czasu na marzenia
- to pojazd unoszący Cię do gwiazd.
Nie załuj czasu na to
- by kochać i być kochanym.
Nie załuj czasu
na rozglądanie się dookoła
- dzień jest za krótki na to,
aby myśleć tylko o sobie.
Nie żałuj czasu na śmiech
- to muzyka duszy.
( znalezione w necie)

Internetowa rozmowa : http://www.youtube.com/watch?v=Xcm2DW6qnu4

KTO TO JEST PRZYJACIEL?
Kto to jest przyjaciel? Powiem Ci
To ktoś przy kim masz odwagę być sobą
Przy nim możesz obnażyć swoją duszę
On oczekuje od Ciebie tego, że nie będziesz udawał, lecz, że będziesz taki, jakim naprawdę jeteś
Nie chce tego, byś był ani lepszy, ani gorszy
Kiedy jesteś z nim, czujesz się jak więzień, którego uniewinniono
Nie musisz uważać
Możesz mówić, co myślisz dopóty, dopóki w pełni jesteś sobą
On rozumie te sprzeczności w Twojej naturze, które powodują, że inni źle Cie oceniają
Przy nim oddychasz wolnością
Możesz przyznać się do swoich małych próżności, zazdrości, nienawiści i złośliwości, do podłości i niedorzeczności
A kiedy je jemu powierzysz, znikną, rozpuszczą sie w białym oceanie jego lojalności
On zrozumie
Nie musisz być ostrożny
Możesz go zranić, zaniedbać, ledwie tolerować
Najlepsze jest to, że nie musisz nic robić
To nie ma znaczenia
On Cie lubi-on jest jak ogień, który oczyszcza do cna
Możesz z nim płakać, śpiewać, śmiać się i modlić
Przez to wszystko i pod tą warstwą on widzi Ciebie, zna Cie i kocha
Przyjaciel? Kto to jest przyjaciel? To ktoś-powtórzę raz jeszcze-przy kim masz odwagę być sobą
C. Raymond Beran

[Iza_bella]

Witam niedzielnie.....
Basia powróciła do wierszy o przyjaźni.... więc i ja w tym temacie......

W małych rzeczach
odnajdujemy szczęście.
W pięknej muzyce
szukamy chwili spokoju.
W cudownym obrazie
odkrywamy inspiracje.
W słowach wiersza
poszukujemy natchnienia.
A ciepła w sercach przyjaciół......
(z netu)

[Basko]

Kocham lato- autor cezaryna

Och kochane ciepłe lato
ile mogę oddać za to
by tak cały rok bez mała
letnia aura tylko trwała

Kocham ciebie za owoce
ciepłe dnie gwiaździste noce
za truskawki prosto z krzaka
że wypatrzę w wiśniach szpaka

Za zielone drzewa krzaki
piękne polne chabry maki
za maliny i czereśnie
i poranek budzi wcześnie

Świerszcza cykot rechot żabi
że kwiat aromatem wabi
za lipowe słodkie miody
oraz kąpiel dla ochłody

Wiatru szum ptaków śpiewanie
i pająków sieci tkanie
za kapustę szczaw ogórki
deszczyk co leci z chmurki

I tęczę barwną kolorową
za to wszystko daję słowo
nawet bardzo kocham burzę
po nich niewielkie kałuże

Och kochane moje lato
podaruję Ci wiersz za to
że po prostu trwasz i tyle
i ciepłem umilasz chwile.

wiersz z netu

[Mariag2]

IZABELLO i BASIU=dziękuje Wam i pozdrawiam cieplutko

WITAM

Drugi Anioł Stróż



Jeżeli spotkasz człowieka takiego,
co bez słów wie, co Cię rani i boli,
poda dłoń pomocną w biedzie i niedoli.
Jak cień stoi zawsze u Twojego boku,
choć mu czasem ciężko,
zawsze stara się dotrzymać Ci kroku.
Z całego serca życzy Ci wszystkiego dobrego,
i modli się, by nie spotkało Cię nic złego.
To śmiało możesz powiedzieć
"Mam w życiu szczęście,
spotkałam przyjaciela prawdziwego."
Więc dużo miłości w tą przyjażń włóż,
bo taki przyjaciel, to drugi Anioł Stróż,
a nie każdy dostąpi zaszczytu takiego,
że obok siebie ma Anioła drugiego.z netu

[Iza_bella]

"Nie trzeba Aniołów szukać w niebie...
Trzeba ich szukać... wokół siebie. "

Tymi słowami witam dziś założycielkę wątku i wszystkich zaglądających tutaj.
I jeszcze wiersz Marii Pawlikowskiej Jasnorzewskiej "Robota Anioła Stróża"....


Gonił cię mój stróż anioł po świecie, o mój Drogi,
biegł wciąż za tobą przez lasy, przez łany,
potrącał cię ku mnie, zapędzał cię do mnie,
ciągnął za obie ręce, spychał z prostej drogi -
o miłości coś szeptał, bredził nieprzytomnie,
pachniał jak wytężone białe nikotiany..

Siedzący noc całą przy tobie na warcie
krzyczał głosem jak trąby złote i waltornie,
to znów o łaskę twoją modlił się pokornie,
- zbawienie własne diabłom rzucał na pożarcie! -
Wreszcie ciebie ślepego, ciebie niechętnego
zawiódł przemocą do mego pokoju,
gdzie siedziałam płacząca, Pan Bóg wie dlaczego,
jak to się zdarza czasami.-
Wpuścił cię naprzód, sam został za drzwiami,
zatańczył w tryumfie taniec jakiś boski -
potem twarz zakrył szatą srebrno białą,
zamyślił się pełen troski - - -
i jęknął z przerażenia nad tym, co się stało - - -

[Mariag2]

Iza-bello-piekne te słowa ,które umieściłaś na dzień dobry.
Oczywiscie wiersz P.Pawliokowskiej warto przeczytać.
Miłego dnia zycze Tobie i Wszystkim,którzy tutaj zaglądaja

[Ania o.]

Witam



K.Iłłakowiczówna "O jesieni, jesieni ..."
"Niech się wszystko odnowi, odmieni.
O jesieni, jesieni, jesieni.
Niech się nocą do głębi przeźrocza
nowe gwiazdy urodzą czy stoczą.
Niech się spełni co się nie odstanie
choćby krzywda, choćby ból bez miary,
niesłychane dla serca ofiary,
gniew czy miłość, życie czy skonanie.
Niech się tylko coś prędko odmieni.
O jesieni, jesieni, jesieni. "

To dobrze, że każdy mając własne oczy
widzi wszystko na swój indywidualny sposób.
Ma więc inne emocje, wrażenia, pragnienia.
A jesień to kopalnia barw różnych, nic
więc dziwnego, że dostarcza inspiracji do
pisania, przeżywania, malowania ... i uwalnia
oczekiwania. Stąd zapewne tak dużo poezji
różnej w swych wydźwiękach ale zawsze kolorowej.

[Iza_bella]

WITAM i ja......
Skoro dziś o jesieni przynoszę wiersz Leopolda Staffa: "Przeczucie"......


Ten złoty liść, co na twe złote włosy spadł,
Gdyśmy kroczyli pustą aleją jesienną,
Stał mi się nagle rzeczą drogą i bezcenną.

Blady krąg słońca na cię blask promienny kładł,
A jam w twe oczy patrzał beznadzieją lęku,
Czując, że całe życie moje masz w swym ręku.

Podniosłaś dłoń do czoła, dłoń piękną jak kwiat,
Jakby chcąc dłonią własną przystroić swe włosy,
I błysk w twych pierścieniach perły jak łez rosy.

I strąciłaś liść, który na twych włosach siadł,
I nagle mnie przeczucie zdjęło zabobonne,
Że to gdzieś w rozpacz pada me serce bezbronne,
Jak złoty liść, co z twoich złotych włosów spadł.

[Astroida]

Witam
Bardzo dobry watek. Ciesze sie, ze tu trafilam. Pozdrawiam

W JESIENI



O cicha, mglista, o smutna jesieni!

Już w duszę czar twój dziwny, senny spływa,

przychodzą chmary zapomnianych cieni,

tęsknota wiedzie je smutna i tkliwa,

ileż miłości, och, ileż kochania

umarła przeszłość z naszych serc pochłania,

z naszych serc biednych, z naszych serc bezdeni...



Zamykam oczy... Blade ciche cienie

suną się w liści posępnym szeleście -

jak obłok światło: niesie je wspomnienie...

O dni umarłe! o dni! gdzież jesteście?...

co pozostało po was?... Ach! daleko,

daleko kędyś toczycie się rzeką

szarą i mętną w głąb puszcz i w milczenie...

(Kazimierz Przerwa-Tetmajer)

I jeszcze Skaldowie bardzo jesiennie
http://www.youtube.com/watch?v=QgsnSFFgPS8

[Mariag2]

WITAM
Jak pięknie na wątku dzieki wierszom,ktore przyniosły dobre duszki-Ania,Iza_bella i Astrida.
Proszę mi wybaczyc moją nieobecnośc,ale musze opiekowac sie Moją Mamą.
Dziekuje Wszystkim i zapraszam serdecznie


Dobre myśli są aniołami, które się wysyła, by przywabiać oczekiwane.

Zenta Maurina Raudive

[Iza_bella]

Witam serdecznie w ten wrześniowy jeszcze poranek......
Marysiu..... jestem z Tobą..... Trzymam Cię za rękę.... Wspomagam myślą i ciepłym słowem..... Dziękuję, że mimo problemów - jesteś......

Podsunęłaś mi temat..... MATKA.... Co bym dała, żebym ją miała przy sobie... Nie żyje od ponad 20 lat.... Odeszła w chwili, kiedy Jej najbardziej potrzebowałam..... Zostały wspomnienia.... i żal.

Przypomniałam sobie wiersz Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego
"Spotkanie z matką"..... i pozwolę sobie przytoczyć.....

Ona mi pierwsza pokazała księżyc
i pierwszy śnieg na świerkach,
i pierwszy deszcz.

Byłem wtedy mały jak muszelka,
a czarna suknia matki szumiała jak Morze Czarne.

Noc.

Dopala się nafta w lampce.
Lamentuje nad uchem komar.
Może to ty, matko, na niebie
jesteś tymi gwiazdami kilkoma?

Albo na jeziorze żaglem białym?
Albo fala w brzegi pochyłe?
Może twoje dłonie posypały
mój manuskrypt gwiaździstym pyłem?

A możeś jest południową godziną,
mazur pszczół w złotych sierpnia pokojach?
Wczoraj szpilkę znalazłem w trzcinach --
od włosów. Czy to nie twoja?

*
Ciemne olchy stoją na moczarze,
rozsypuje się w mokradłach próchno
Ej, rozświstał się wiatr na fujarze,
małe gwiazdki nad olchami zdmuchnął

Mała myszka przez ścieżkę przebiegła
Drogę Mleczna nietoperz wymierzył
I wiatr ucichł nagle. I zza węgla
z fajka srebrną w zębach wyszedł księżyc

Rozświeciły się świeceniem wielkim
chmury, dziuple, żołędzie i sęki --
jakby cały świat był srebrnym świerkiem,
srebrnym bąkiem grającym piosenki.

*
Listki drżeć zaczynają,
ptaki w ton uderzają,
słońce wschodzi nad knieję,
słońce jak śnieg topnieje.

Listkom rosnąć, opadać,
ptakom też wiecznie nie żyć,
słońcu wschodzić, zachodzić,
sercu gwiazdy i skrzypce.

*
Jak pudełko świeczek choinkowych,
nagle, w ręku, gdzieś od dna kredensu,
myśli nagle tak wchodzą do głowy,
serce trąca, i sercem zatrzęsą,.

Świeczki takie kupowała mama,
One drzemią. W nich śpi piękny zamiar.

Tylko rozwiń je i tylko zapal,
a zobaczysz, co z tego wyniknie:
w świeczkach błyśnie drogiej twarzy owal.
Matka palec wzniesie. Wiatr ucichnie.

Matkę w ręce ucałuj i włosy,
potem śniegu po uliczkach rozsyp,
żeby błyskał się i żeby chrzęścił

Potem wszystkie światła, co migocą,
do walizki zamknij. Otwórz nocą,
jeśli w drodze spotka cię nieszczęście

*
Lato w lesie. Ciemność zielona w świerkach
Szałwia. Zajęczy szczaw.
Niebo obłoki zdejmuje. Ptak zerka.
Trzmiele brzęczą wśród traw.

Motyle żółte i białe, jak latające listy.
Cisza i światło
A tam dalej i dalej, za tym pagórkiem piaszczystym,
też jest lato.

Niebo to jest małe miasteczko w niedziele,
gwiazdy gapią się na ziemię z okien,
a wiadomo, ze gwiazd jest wiele
i że wszystkie są niebieskookie.

A tam w rogu, w mieszkaniu z balkonem,
w jednym oknie, gdzie kwiat czerwony,
a to drugie okno z drugim kwiatem...

tam ty mieszkasz. I pogrzebaczem
fajerki przesuwasz. I płaczesz
Bo tak długo czekasz na mnie z obiadem.

*
Idę do ciebie. W twoją zieleń,
I w twoje śniegi. I w twój wiatr.
W twój niezmierzony idę świat,
gdzie pory roku na twej dłoni
trojaka jak Ślązaczki tańczą
i kurz się wzbija, skrzypi wóz,
odyniec biegnie przez mokradła
i jeleń rośnie pośród światła,
co, dzwoniąc, bębniąc, tarabaniąc,
zaspane gwiazdy strząsa z brzóz

Jesień to skrzypce potłuczone,
bezradna myśl nad ćwiercią smyczka,
zima to plecy twoje białe,
lato -- jak złota rękawiczka,
która porzucił w sadzie Jan,
ten Kochanowski, co mu łyżką
wystarczy stuknąć, a już wszystko
tańcuje, niebo się otwiera,
niebo niebieskich pełne piór,
truchleje wilk, basuje bór,
głosem Szekspira i Homera.

Ze srebrnych, księżycowych jezior
delfin wysuwa ucho, jesiotr
słuchaniem skraca sobie pobyt.
A z lasu truchcik sarnich kopyt.
Z rybackich ognisk bucha dym,
skwierczy na sadle plotka żółta --
to w wierszach Jana tak. I w nim
zakotwiczona moja nuta;
i wszystkie, wszystkie, wszystkie muzy,
bemole wszystkie, rytm i rym,
i księżyc, mój ubogi kuzyn,
co na telegraficznych drutach
nocą nabija sobie guzy.
But zgubił Choć jest cały światłem,
we łbie rozumu ani szczypty.
I nieskończonym sznurowadłem
wplątał się w moje manuskrypty.

[Mariag2]

Iza-bello-bardzo ,bardzo dziekuje za te słowa.Tak wiele dla mnie teraz znaczą ,bo jest mi ciężko.Kiedyś i teraz również lubie wiersze K.I .Gałczynskiego.A wiersz "Spotkanie z matką.."to mój ulubiony.Przykro mi ,ze tak wcześnie zostałaś sama,to takie smutne.
Wiem,ze mnie to też czeka ,ale teraz mam ciagle jeszcze nadzieję.
Pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego.

[barteczek]

[color="DarkGreen"] Witam cudny wątek i Ciebie miła Patronko!
Matka....najcudowniejsze słowo świata! Czytam zawsze tutaj wiersze / jeszcze są perełki na innych wątkach/ i ciągle mam ochotę coś wkleić swojego...nie, nie mogę, tutaj są wiersze popularnych poetów...gdzie mi się do Nich porównywać...ale milutko jest zajrzeć, przypomnieć sobie, znaleźć coś nowego, jeszcze nie czytanego....
Pozdrawiam bardzo cieplutko... [/COLO

[Astroida]

Marysiu, ja takze opiekuje sie chorymi rodzicami, wiec wiem co to oznacza. Bardzo boje sie dnia, w ktorym moze ich zabraknac. Codziennie modle sie o ich zdrowie. Codziennie widze tez jak ubywa im sil i jak z dnia na dzien staja sie coraz bardziej bezradni i coraz mocniej zalezni ode mnie. Pewnie teraz zgrzesze tym co powiem, ale uwazam, ze Stworcy starosc nie za bardzo sie udala.
Cieplo pozdrawiam i zycze Tobie i Twojej mamie przede wszystkim zdrowia

[Iza_bella]

WITAM WSZYSTKICH!!!!

Napisał barteczek

.......i ciągle mam ochotę coś wkleić swojego...nie, nie mogę, tutaj są wiersze popularnych poetów...gdzie mi się do Nich porównywać...

I tu się Ninko mylisz..... Nie tylko znanych i uznanych poetów..... A ile jest wierszy zaczerpniętych z internetu - osób nam całkowicie nieznanych, a parających się piórem.....
Twórczość swą prezentowały tu też nasze Seniorkowe koleżanki - Astra, Maluna, Kama, może któraś jeszcze - nie pamiętam.... i wiersze Ich mieściły się w kanwie wątku..... zmieszczą się więc i Twoje - przyjemnie będzie zapoznać się z nimi...
A swoją drogą ciekawi mnie bardzo, dlaczego nasze rodzime (seniorkowe) poetki omijają wątek.... ZAPRASZAMY!!!!

I jeszcze wierszowane słowa na dziś....

Każdą inną ludzką miłość trzeba zdobywać, trzeba na nią zasługiwać pokonując stojące na jej drodze przeszkody, tylko miłość matki ma się bez zdobywania i bez zasług.

autor: Herman Auerbach

[Mariag2]

WITAM
Lza-bello-pozdrawiam Ciebie serdecznie.Zgadzam sie z Twoimi słowami -wszystkimi.Również już namawiałam Ninke do zamieszczenia swoich wierszy,lecz już tylko czekam.
Kama jakos tez zamilkła.Mam nadzieje na jej powrót.
Astroido -dziekuje za słowa otuchy i zrozumienia.Tobie i Twoim Rodzicom życzę zdrowia ,a Rodzicom gratuluję tak dobrej córki/

NINKO -tak sie cieszę ,ze jestes z Nami .Ciagle czekam na Twój wiersz.

Dzisiaj zamiast wiersza utwór ,który przesyłam tym ,którzy zagladają na Nasz watek.

http://youtu.be/GEaU2RIvEY0

[kama5]

Byc może , że się powtórzę, nie pamiętam zamieszczonych tu moich wierszy ( rymowanek " - bo to nie poezja , ale moje emocje )

Posyłam ci gałązkę wrzosu-
jako jesieni woń,
gałązka przeze mnie ścięta.
Rozdzieliły nas wyroki losu,
przeszłości czar ma kolor wrzosu ,
gałązka moja powie ci,
że czekam, kocham i pamiętam.

[kama5]

Ty wiesz, ze nawet jak znikam , zawsze wracam, takie moje poplątane zycie.Mam jednak nadzieje, ze zwolnie kiedys swoje tempo.
Pozdrawiam sympatyków tego wątku, a dla Ciebie