Kącik poezji własnej i nie tylko część 2

[bogda]

Zochno, Mimozo, Kpowalski....podziwiam Was, wiersze sa takie piekne i kazdy moze odnalezc w nich siebie i swoje odczucia, przezycia....

[mimoza]

Modlitwa

O Panie prośbę mam jedną do Ciebie
Daj znak a zaufam Tobie, jak nikomu innemu.
Już dawno za mną westchnienia,
Już dawno – westchnień uniesienia.
O Panie spraw abym z radością
Mogła cieszyć się przyjaźnią,
Serca rytmicznym biciem i miłością.
Daj mi o Panie nowe życie.
Nie pozwól abym zwątpiła
Niewiele mam do odkrycia.
Powiedz o Panie czy to możliwe
Abym pokochać mogła, mocno,
żarliwie?
Jeśli uznasz Panie, że to jeszcze nie ta pora,
To daj znak, pokaż co winnam zrobić
Jestem na to gotowa.
Wskaż mi o Panie, drogę do serca Jego
pozwól mi kochać jak tylko potrafię
wysłuchaj mej prośby,
wszak miłość jest darem,
który mam od Ciebie Panie.

Cz

11 października 2008 roku

[mimoza]

Jak to jest gdy ...

Gdy gwiazdy na niebie.
Gdy jesteś obok mnie.
Gdy rozmowa jest tłem.
A serce bije i bije.
A oczy śmieją się i płaczą -
w takt tego bicia.

A życie?
Gdy chce się żyć ...
To gwiazdy na niebie.
To jestem tu i teraz.

Cz

(mój pierwszy wiersz napisany 21 października 2003 roku)

[Iluzja]

Mimozo... dzieki tobie tu zawitalam. Ciesze sie, piszecie piekne wiersze... czytalam z przyjemnoscia. Bede wpadac i czytac... Pozdrawiam...

[Sengaia]

Dzień dobry witam wszystkich serdecznie...
być może to nieodpowiedni dział by się przedstawić i zacząć.
Jednak wybrałam ten dział ponieważ piszę od kilku lat swoje teksty i chciałabym wreszcie się nimi podzielić z kimś trzecim poza mną i moim mężem .
Być może nie pasuję tu ponieważ nie jestem seniorem mam zaledwie 21 lat ale przecież słowa-zwłaszcza słowa płynące z głębi człowieka- łączą pokolenia i burzą wszelkie mury, chociażby różnice wieku.
Mam nadzieję, że spodobają się Państwu moje utwory...
To mój debiut publikacji więc właściwie nie wiem jak się odnosić, zacząć itd ale mam nadzieję będzie dobrze

To może po prostu zacznę od swoich tekstów...

....
1.
"Czy wiesz jakie znaczenie ma miłość,
ile tęsknoty, smutku i radości
jest w tym prostym uczuciu?
Jeśli nie wiesz-powiem ci słuchaj...

M-oznacza moją miłość do ciebie
I-ilość ciepła płynącego z serca
Ł-łzy, towarzyszące każdemu rozstaniu
O-oczy przepełnione żarem namiętności
Ś-siłę, co może wszystko-siłę kochania
Ć-cierń, co przebija serca nieszczęśliwych kochanków.

Czy teraz wierzysz w miłość?
Jeśli tak-to czym jest to uczucie?
Dlaczego tak jest, że trafia w nas
w najmniej oczekiwanym momencie?
Czym jest miłość?
nie wiem...
żaden uczony ci nie powie,
ale ja wiem jedno:
Miłość jest piękna jak rozgwieżdżone niebo,
jak zachód słońca na plaży,
jak najsłodszy miód,
jak łąka letnim popołudniem.
Ale Miłość to też ból,
rozpacz i cierpienie.
Więc uważaj z miłością
lecz wiedz, że ja na pewno kocham
tylko Ciebie...."
Justyna A. Piech
rok 2002

(PS.to jeden z moich pierwszych utworów...)

2.
Kroki

"Słyszysz?
Nie możesz się teraz poddać
masz swój czas, swoją misję...
Widzisz?
Ktoś teraz umiera,
aby ktoś mógł się narodzić...
Czujesz?
Twoje serce bije
to dowód, że musisz walczyć...
Słyszysz:
Śpiew ptaków, szept lasów,
śmiech dziecka, bicie serca...
Widzisz:
Nowonarodzona istotka-
to człowiek, nowa nadzieja,nowy świat...
Czujesz:
Bicie mego i twego serca,
szepty mego i twego oddechu...
Słuchaj!
Za chwilę mnie nie będzie,
ale ty masz czas jeszcze...
Patrz!
Każdy dzień jest tylko twój
musisz dbać aby był i mój...
Czuwaj!
Być może zaraz nastapią
ciche, ciepłe, delikatne kroki,
...których Właścicielem jest Sam Bóg!"
Justyna A. Piech
10.07.2004

3.
"Spójrz gwiazdy niosą nas...

...a księżyc oświetla namiętnie twoją twarz.
Tak wędrujemy po drodze mlecznej, gdzie do kresu drogi coraz dalej.
Sprawy doczesne i życie między palcami nam umyka, a my szybując na niebie patrzymy w zamarciu na siebie.
Ta bierność w chęciach wykonania jakiegokolwiek sprzeciwu z każdą chwilą przybliża nas do odległości od szarej rzeczywistości.
Te dwa światy, te kontrasty, to nieprzypadkowe ułożenie rąk uświadamia nam jak wielką moc ma ta gwiezdna noc.
To w niej odkrywamy serce, piękno i wieczność-to ona, to nasza miłość!
Więc wykrzyknijmy jeszcze raz: "Kocham!"
A gwiazdy niech dalej nas niosą do bram krainy zapomnienia."
Justyna A. Piech
21.02.2006

4.
"Chciwość
Kim do diabła jesteś, by mówić mi
Co mam robić, dlaczego mam robić, dlaczego naprzykrzasz się
Pijawko w masce cnoty
Stratą, kiedykolwiek pomyśleć znów o tobie

Hej Judaszu, twój Chrystus był naszą miłością
Uderz i uciekaj, będzie twoja wola
Nigdy zmartwiony, nigdy niewłaściwy
Więcej, więcej, więcej, więcej, więcej

„Witaj. Jak się masz?
Pozwól mi wyjaśnić pewną rzecz.
Wszystko dla niej i więcej dla mnie
Dlaczego tak trudno to dojrzeć?
Nie widzę sensu by robić, to
Mi nie wystarcza
Chrzanię wszystko, lecz pozwól mi wyjaśnić.”

Pewnego dnia uciekniesz
Zdyszany i słaby...

Wszystko we mnie umarło, lecz ból i nadzieja
Ufają, iż ten ból zniknie.

Chciwość, twoja pasja mistrza
Karmiłam usta, które mnie ugryzły
Mamona, opium dla mas
Dym twych kłamstw przyciąga muchy

Szukaj ją
Uwiedź ją
Ujarzmij ją
Obwiń ją
Miej ją
Zabij ją
Zajadaj się tym wszystkim

Wraz z przebudzeniem łzy będą miały swój początek
W mej wiecznej ciszy wstydu wziąłeś mnie".
Justyna A. Piech
dn.10.07.2008

5.
"Koniec

Patrzysz mi w oczy,
staram się uodpornić
sposób by przeprosić?
Pytania...
próbuję obumrzeć
to nie wydaje się być snem
ty... płaczesz?

Wierzę w siłę snów
czuję jak chaos kradnie moją duszę
ale żyję po drugiej stronie siebie
desperacko staram się zrozumieć cel twoich kłamstw.

Głęboko w nich lśni...
gwiazda? Blask?
Głęboko w moich oczach
sprzedajesz mi kolejną prawdę.

Ale to ostatni raz...
bądź pewien

Czujesz po raz ostatni
prawda może temu zapobiec
chcesz poczuć, że żyjesz po raz ostatni?
Daję ci możliwość.
Śnisz po raz ostatni
prawda może to zatrzymać
chcesz poczuć, że żyjesz po raz ostatni?
Daję ci możliwość...

Obumierasz...
głęboko we mnie.

Dałam ci możliwość,
ostatnią szansę na ocalenie...

A teraz...
obumierasz."
Justyna A. Piech
20.09.2008
...

Na dzisiaj to tyle.
Życzę przyjemnego czytania i nakłaniam do refleksji i własych przemyśleń...
jak to powiedziała moja polonistka z liceum:
"Tyle interpretacji i racji ilu czytelników"
Każdy ma swoje spojrzenie i swoją rację w interpretowaniu.
Chętnie poznam zdanie kogoś 'z zewnątrz' na temat tych tekstów.

Pozdrawiam
ps. każdy tekst to inna wyjątkowa chwila i każde osobiste przeżycia danej chwili i przeróżne doświadczenia, których doznałam

[mimoza]

List

Ludzie listy piszą, krótkie, długie.
Ślą je daleko i blisko.
W kopertach, na białych kartkach
Słowa, słowa, słowa
A ja zapomniałam słów,
Listu już nie napiszę.
Słowa w liście są najważniejsze.
Słowa w wyrazy ubrane, myślą natchnione,
Na papier atramentem przelane.
Z nich treść listu się składa.
W nich radość i smutek,
Zazdrość i miłość zawarta.
Bez słów, list taki to pusta biała kartka.

Cz

12 października 2008 roku

[mimoza]

Sengaia - Justynko. Piszesz, że masz 21 lat, a twój pierwszy wiersz (z tych zaprezentowanych) pisałaś, jak dobrze liczę mając 15 lat. Tekst bardzo dojrzały jak na tak młodą osóbkę. Jeśli chcesz pisać na portalu dla seniorow 50+ to czemu nie, ale czy o takie towarzystwo naprawdę Ci chodzi i o opinię starszych bądź co bądź ludzi? Mnie podobają się Twoje wiersze - a jeśli czekasz na profesjonalną opinię, to może ktoś inny zabierze głos. Ja poezję odbieram głównie sercem. Pozdrawiam Cz

[Sengaia]

opinia 'starszych ludzi'...
powiem tak: zdanie pokolenia 50+ jest dla mnie najważniejsze...
darzę ogromnym szacunkiem oraz uznaniem osoby starsze.
Szczerze mówiąc wolę rozmawiać ze starszymi ludźmi niż na przykład z rówieśnikami, dlaczego?
Ponieważ osoby 50+ mają ogromne doświadczenie życiowe,
odnoszą się z szacunkiem do innych oraz do życia. Nie są obłudni i zepsuci jak np pokolenie 'generacji 2000'
młodzi ludzie swoje zachowanie mają zmanipulowane wpływem telewizj, internetu czy nowości techniki jak np telefonami.
Nie oznacza to, że starsi są ograniczeni czy coś w tym stylu broń Boże-oni są po prostu prawdziwi, nie kreują się na gwiazdę boiska, klasy czy dyskoteki-mam nastoletnią siostrę więc wiem jak to teraz wygląda-poza tym pracowałam w ośrodku środowiskowo-wychowawczym jako wlontariuszka i miałam stycznośc z naprawde różnym typem młodzieży-to nie jest to, że młodzi ludzie sa źli. Są wspaniali i są przyszłością.
Współpracuję z grua nastoletnich muzyków, którzy mają ogromny talent i zapał do tworzenia czeoś innego-ale poza tym, że piszemy razem muzyke i teksty jestem ich wskazówką w pewnych wyborach, traktuja mnie jak starsza siostrę i nie wahają się zadawać trudnych pytań [a w wieku 16-17-18 jest to naprawde trudne] oraz spotykam się z rówieśnkami 20+ wychodzę na wspólne spotkania, bawię się z nimi- ale przecież wszystko co mamy, co wiemy oraz to, że jesteśmy- zawdzięczamy właśnie dziadkom.
Obecnie mam duży kontakt z osobami starszymi-jestem pełna podziwu dla ich radości zycia i woli walki o godną 'starość' oraz za to, że chca jak najlepiej dla swoich dzieci a zwłaszcza wnuków...
Dlatego tak ważni są dla mnie starsi.
Mieszkamy teraz z mężem z parą fantastycznych dziadków, którzy mają 76 i 84 lata i uwierzcie mi, że mają więcej energii i radości z życia niż ja. Chętnie z nimi rozmawiam, żartuję i pomagam im... pomogli mi zrozumieć pewne przeżycia i racje nieszczęśc jakie mnie kiedyś spotkały.
Jestem im za to bardzo wdzięczna.

Dziekuję za mozliwość podzielenia się sobą tutaj...
i życzę przyjemnego odbioru.
A oprócz wierszy i refleksji chciałabym się wymienić doświadczeniami, dowiedzieć czegoś o życiu oraz spędzić tu miło czas.

[mimoza]

Wobec tego, coż mogę powiedzieć - Witaj w Klubie Justynko. A tak na marginesie, na wypowiadanie sie "prozą" jest tutaj tak wiele wątków, że z pewnością znajdziesz ich wiele. Cz

[Sengaia]

I
Dla przyjaciela

Umieram, łapiąc swój oddech
Oh, czemu jeszcze się nie nauczyłam?
Straciłam całe swoje zaufanie
Chociaż naprawdę próbowałam obrócić to wokół.

Czy wciąż możesz zobaczyć moje serce?
Cały mój ból daleko zanika
Kiedy trzymasz mnie w swoich objęciach

Nie niszcz mi wszystkiego, czego potrzebuję
Uczyń moje serce lepszym miejscem
Daj mi coś, w co mogę uwierzyć
Nie niszcz mnie
Teraz otworzyłeś drzwi, nie zamykaj ich.

Znów jestem tutaj, na krawędzi
Chcę móc pozwolić temu odejść
Wiem, że jestem tylko jednym dalekim śladem
Krążącym wokół.

Czy wciąż możesz zobaczyć moje serce?
Cały mój ból daleko zanika
Kiedy trzymasz mnie w swoich objęciach

Próbowałam wiele razy, ale nic nie było prawdziwe
Napraw to, co zanika, nie zawiedź mnie
Chcę uwierzyć, że to jest naprawdę
Uratuj mnie od strachu
Nie niszcz mnie

Nie niszcz mi wszystkiego, czego potrzebuję
Uczyń moje serce lepszym miejscem
Daj mi coś, w co mogę uwierzyć
Uczyń moje serce lepszym miejscem

Daj mi coś, w co mogę uwierzyć
Nie niszcz tego, co jest we mnie złe
Ale uczyń moje serce lepszym miejscem.
Justyna A. Piech
29.09.2008


II
Utracona

Drzewa odzienie swoje zrzuciły,
I niebo łzy rzewne wylało...
Mnie zaś zabija cierpienia smak...
Czyny twe nikną za czasu kurtyną,
Łzy zacierają pamięć o tobie...
A mnie zabija wspomnienia czar...
Ale czy dbasz,
Że wciąż cię w sercu mam?
Wiedz chociaż, że
Trwa to, co winno lecz...

Trwając w obawie przed brakiem miłości
Wiem, że nie zaznam już w życiu radości...
Czy śmierć samotność moją pokona?
Oh, ma na wieki Utracona...

Jedną noc więcej...

Hen, ponad światem, bezpieczne,
W sennego bezczasu królestwie
Spoczęło uśnione dziecię -
Chluba ojca, i matki odbicie...
Chcę być przy tobie raz jeszcze,
Poczuć znów krople deszczu,
Które, w mej duszy padając,
Niewinność mi przywracają...

Dom, choć daleki, to tak blisko leży -
Wraz z mą Utraconą, w cieniu czarnej róży...
"W twych oczach wilk się kryje", kiedyś powiedziałeś,
Wpatrz się w nie, by piękno skryte w bestii znaleźć...
Wszystkie me pieśni rodzą się z największego cierpienia,
A w każdym wersie zaklęte najgłębiej skrywane pragnienia...
Tyle bym dała za choć jedną noc życia więcej...


Anioł mnie darzył błogosławieństwem,
Wymazał ze mnie wszelkie słabości...
Lecz grzechy wciąż plamią legiony anielskie,
Wiodąc mą duszę w otchłań ciemności...

W tym świecie chaosu, najlepszym wyborem:
Wystrzegać się bestii, lecz żywić jej dobrem...


"Droga Christabel, udziel mi swego natchnienia!
Albowiem pojęłam - jestem tylko lalką na niemej scenie życia,
Artystką, która zatraciła swe największe dzieło,
Umarłym dzieckiem, które nie zakończyło
Żadnego ze swych wierszy..."
Justyna A. Piech
01.10.2008

[mimoza]

On

Pewnego dnia pojawił się w życiu moim.
Nabrałam pewności, poczułam radość
Jest Ktoś, Osoba, Człowiek realny – ON.
ON zawsze słucha, cicho mówi, o sobie
o tym co lubi, czego nie lubi nie wiem.
Nieśmiało rękę wyciąga, a gdy oczy zamknę
To moją dłoń w jego dłoni czuję.
Lubi czytać co już napisałam na jeszcze i jeszcze czeka.
Słowa, dla Niego z pod mego pióra wylewam jak rzeka,
Przecedzam przez sito gęste i składam to co zostało
w coś, co można by nazwać wierszem.
Przez Jego czekanie, które mnie napędza
Życie nabrało sensu, innego wymiaru
Warto żyć i pisać i czekać i czekać…
Piszę co czuję, czuję gdy piszę,
Myślę, że warto czekać i kiedyś przerwać tę ciszę,
Która jest gęsta od niedomówień.

Cz

13 października 2008 roku

[kpwalski20@wp.pl]

Wymarzyłem Cię jesienną porą
kiedy sen nie przychodzi w noc ciemną.
Cieniem spływasz jak obłok na ziemię
i pochylasz się czule nade mną.

W każdy wieczór gdy oczy zamykam
patrzysz na mnie lśniącymi oczami,
gdy uśmiechasz się niebo otwierasz
rozpalone srebrnymi gwiazdami.

Na ulicy w dzień,szukam tych oczu
takich pięknych jak Twoje,kochana,
lecz mijają wciąż obcy mi ludzie
których twarz jest mi całkiem nieznana.

[kpwalski20@wp.pl]

Nadeszła piękna ,słoneczna jesień,
brzozę samotną wiatr pieścił.
Tuląc się czule,rozbierał z liści,
poranną rosą całował.

Spogląda drżąca, jej srebrne liście
trochę się wstydem rumienią.
Jak teraz będzie stała bez szaty
gdy przyjdą mrozy jesienią?

Lecz wiatr otulił śniegiem jej stopy,
ozdobił srebrną ozdobą
i rzekł wzruszony do snu kołysząc,
na zawsze zostanę z Tobą!

[mimoza]

Kpwalski - dobrze, że wracasz (i to podwójnie) na nasz wątek. Męskie spojrzenie na poezję i wyrażanie w wierszach tego, o czym nie zawsze chcemy lub nie potrafimy mówić zrobiło na mnie wrażenie. Cz

[kpwalski20@wp.pl]

Dziękuję Ci Mimozo za miłe słowa ,Twój wiersz na pewno wzruszy niejedną osobę .Powodzenia.

[Sengaia]

Droga mimozo przepiekny wiersz w moim odczuciu to upamiętnenie wartości jaką jest pragnienie ukochanej osoby kolejnych słów...
jest jakby uświadomieniem sobie, że tak naprawdę sensem jest czekanie drugiej osoby-na mnie.
Najpiękniejszy fragment:

Przez Jego czekanie, które mnie napędza
Życie nabrało sensu, innego wymiaru
Warto żyć i pisać i czekać i czekać…
Piszę co czuję, czuję gdy piszę

To prawda... warto mówić by przerwać ciszę "pełną niedomówień"

bardzo pięknie

[Sengaia]

Drogi kpwalski przepieknie ująłeś w pierwszym wierszu to, że to ukochana osoba jest tym kogo tak naprawdę znamy kogo tak naprawdę obecność jest najwspanialszym darem...
w moim odczuciu to chyba jesień jest ta ukochaną.
Przepiekna personifikacja pory roku; dwa cuda ujęte w jednym tekście

co do drugiego...
zaparło mi dech w piersi
po prostu cudowny melancholijny nastrój taki jak na jesień przystało
bardzo solidny i piękny utwór.

Więcej proszę!
Pozdrawiam

[mimoza]

Sengaia, coż mogę powiedzieć. Jesteś młoda, bardzo młoda i ocena Twoja, nie ukrywam sprawiła mi radość. Nigdy nie przypuszczałam, że wiersze starszej pani będą przemawiać do dziewczyny - tak wrażliwej.

Sengaia - Justynko, mroczne są Twoje wiersze, aż wierzyć się nie chce, iż pisała je osoba 21 letnia. Masz za sobą traumatyczne przeżycia i przelewasz je na papier. Rozumiem, że to taka terapia dla zbolałej duszy. Ale odrzuć co było, patrz w przyszłość i czerp z życia garściami. Tak trzeba. I pisz, pisz -ale radośniej. Smutki zostaw na starość. Cz

[mimoza]

Kobieta

„O poranku świata Brahma stworzył mężczyznę.
A nie będąc zadowolony ze swego dzieła, zapragnął je poprawić.
I wtedy zaczął tworzyć drugą istotę ludzką – kobietę.

Wziął więc garść ziemi i nieco nieba, wziął gwałtowny wiatr
i trochę wody ze specjalnego strumienia.
Wziął owoc mango, melon, granat, winne grono i figę.
Wziął smukłe drzewo wraz z kolorową papugą,
która skrzeczała siedząc na gałęziach.
Wziął serce jagnięcia, wdzięk dzikiego jelenia i gniew tygrysa.
Wszystkie te słodkie i szalone rzeczy Brahma zmieszał ze sobą,
Aby stworzyć swe drugie dzieło – kobietę.
I kiedy ta mozolna praca została wreszcie ukończona,
Brahma popatrzył na to, co zrobił i na jego ustach pojawił się
Uśmiech, i uśmiechał się, uśmiechał się, uśmiechał …”

Cz

Fragment z Eposu cejlońskiego
Znaleziony w starym kalendarzu z 1994 roku.

[Sengaia]

Coby nie było, że tylko mrocznie i smutno piszę [choć to większość z moich dzieł] mam też coś bardzo romantycznego, coś intymnego stworzone tylko dla mojego męża...
przynajmniej tak choc trochę mogę mu uchylić rąbek tego jak ważny jest dla mnie.
Napisałam to w bardzo radosnym dniu dla nas, po wspaniałej bliskości i zabawy-po raz pierwszy od bardzo dawna...


Szczęśliwa

Skarbie kiedy myślę o dniu,
w którym się spotkaliśmy po raz pierwszy
nie wydawał się wtedy dniem, w którym coś znajdę
ale znalazłam ciebie
i odbiłam się by znaleźć szczęście, które było wokół mnie.

Zakopałam drogę którą do mnie przyszedłeś
a ty nadal wiesz jak mnie prowadzić
Idealna mieszanka, mężczyzna
myślę, że się zakochałam, cholera nareszcie .

Uwielbiam kiedy się kochamy
uwielbiam sposób, w jaki sprawiasz, że cię czuję.
Kocham to, że sprawiasz, że myślę o tobie bez przerwy
cieszę się kiedy idę prowadzona za rękę przez ciebie.
Jestem szczęśliwa, że jesteś przykładem mężczyzny
jestem szczęśliwa, że przybyłeś do mojego życia...
Tak bardzo szczęśliwa

Cieszę sie, że zawróciłeś mnie z drogi zatracenia
by stać się kimś wyjątkowym
kto sprawił, że życie jest coś warte.
Jestem szczęśliwa, że jesteś tu i że mnie kochasz
więc powiedz, że nie odejdziesz
bo od kiedy jesteś ze mną
jestem szczęśliwa.
Justyna A. Piech
31.08.2008