Wte i wewte - czyli rozmowy niekontrolowane

[Jarosław II]

Napisał Nora

A swoją drogą - temat chyba ciekawy, bo popatrz, jak oglądalność wątku wzrosła

Jak ja jestem to oglądalność wzrasta, ale tylko oglądalność Aby więcej pecha nie przynosić to się wymiksuję bo notable mogą się wkurzyć.

[Frat]

Napisał Ada 33

Posłużę się tu cytatem Sondry Fraleigh - "to naturalne, kiedy kobieta gra rolę kobiecą, sztuką jest, kiedy mężczyzna potrafi przedstawić kobiecość na scenie" i przy tym pozostanę.
A na matriarchat przyjdzie jeszcze poczekać.

Ado, w stwierdzeniu tym można dopatrzyć się innej jeszcze, ukrytej myśli. Takiej mianowicie, że łatwiej kobiecie przedstawić męskość, niż mężczyźnie kobiecość (na scenie oczywiście).
Idąc dalej tropem tej myśli, dochodzimy do wniosku, że scena jest miejscem dla kobiet, nie dla mężczyzn, z czym całkowicie się zgadzam.
ONE (kobiety) umieją robić sceny. To pewnie przez tę niecierpliwość w oczekiwaniu na matriarchat.

[Ada 33]

Uważasz,że kobiety są wyśmienitymi aktorkami...nie zaprzeczę, tylko czasem nam trudno się zdecydować na jedną z ról.
Dla kobiety każde miejsce jest sceną, a i sceny /te robione/ są ich żywiołem.
Faktem jest,że wcielić się w kobietę to rola niebywale trudna, gdy niejednokrotnie ona sama grając role, uzależnia je od nastroju.
Dlatego też, nie uszczęśliwiajmy mężczyzn poprzez bycie kobietą /bo to już sztuka, a do sztuki potrzeba artysty/.

[Frat]

W życiu nie zawsze wiadomo, co jest sceną i kiedy na niej jesteśmy, zarówno kobiety jak mężczyźni.
Co się zaś tyczy profesji aktorskiej, to plącze mi się po głowie pewien cytat, którego pochodzenia nie potrafię już ustalić, ale autorem był z pewnością ktoś ze starszej znacznie aktorskiej generacji.
Mniej więcej brzmiało to tak:
„Kobieta aktorka, to więcej niż kobieta, ale mężczyzna aktor, to mniej niż mężczyzna”.
Nie wiem, czy można zgodzić się z pierwszą częścią tego cytatu, ale do drugiej mam już mniej zastrzeżeń.

[only]

Napisał Frat

W życiu nie zawsze wiadomo, co jest sceną i kiedy na niej jesteśmy, zarówno kobiety jak mężczyźni.

Nurtuje mnie to zdanie .
Skoro zawarte są w nim wątpliwości co do sceny , to jakie rozterki budzi samo życie człowieka ?
No i nie wiadomo kiedy opadnie kurtyna . Co gorsze ,
niewiedza ta , dotyka zarówno kobiety jak i mężczyzn

O żywocie ludzkim

[Frat]

Napisał only

Nurtuje mnie to zdanie .
Skoro zawarte są w nim wątpliwości co do sceny , to jakie rozterki budzi samo życie człowieka ?
No i nie wiadomo kiedy opadnie kurtyna.

Nie każdy chce znaleźć się na scenie, zwłaszcza gdy nie wie, co miałby tam zaprezentować. Niektórzy wybierają kulisy, a większość widownię.
Rozterki, to takie zahamowania decyzyjne. W stanie ostrym przechodzą w decyzyjną niemoc. Nie należy do takiego stanu dopuszczać, w szczególności przed decyzją wyboru partnera życiowego.
A kurtyna... zależy jak ją rozumieć. Opada na koniec życia, czy tylko na koniec udawania czegoś lub kogoś?

[Ada 33]

Napisał Frat

„Kobieta aktorka, to więcej niż kobieta, ale mężczyzna aktor, to mniej niż mężczyzna”.

Ten cytat zawęża funkcje kobiety do zawodu, a ja myślę trochę szerzej i mnie się wydaje, że każda kobieta jest aktorką, jak i każdy mężczyzna. Tylko jak w życiu jedni lepszymi inni gorszymi.
A dodatkowa niebagatelną sprawą jest motywacja.

Napisał only

No i nie wiadomo kiedy opadnie kurtyna . Co gorsze ,
niewiedza ta , dotyka zarówno kobiety jak i mężczyzn

Gdy opadnie kurtyna przestajemy grać i jesteśmy nadzy czyli sobą.

Fracie, kulisy zazwyczaj wybierają intryganci, ale też swa rolę grają.

Przepraszam,że tak rzadko wpadam, ale mam do zagrania rolę i pilnie pisze do niej scenariusz, choć w konsekwencji nawet najlepsza kreacja aktorska na nic się nie zda, a epilogiem będzie rozmowa samej z sobą.

[Frat]

Napisał Ada 33

Fracie, kulisy zazwyczaj wybierają intryganci, ale też swa rolę grają.

Przepraszam,że tak rzadko wpadam, ale mam do zagrania rolę i pilnie pisze do niej scenariusz, choć w konsekwencji nawet najlepsza kreacja aktorska na nic się nie zda, a epilogiem będzie rozmowa samej z sobą.

Ado, jakkolwiek to rozumieć – metaforycznie, czy dosłownie – można Ci tylko pozazdrościć. Co sobie napiszesz, to zagrasz. Wielu by tak chciało, ale albo brak im zdolności aktorskich i rola ze scenariuszem się rozjeżdża, albo napisać scenariusza nie potrafią.

[only]

Napisał Frat

Nie każdy chce znaleźć się na scenie, zwłaszcza gdy nie wie, co miałby tam zaprezentować. Niektórzy wybierają kulisy, a większość widownię.

W demokracji wygrywa większość .
Dlatego właśnie , przyszłość należy do aktorów .
Nie trzeba dziś być kompetentnym .Zrobić wrażenie ... jak najbardziej dlatego tak często
forma bierze górę nad treścią .

[Ada 33]

Napisał Frat

jakkolwiek to rozumieć – metaforycznie, czy dosłownie – można Ci tylko pozazdrościć. Co sobie napiszesz, to zagrasz. Wielu by tak chciało, ale albo brak im zdolności aktorskich i rola ze scenariuszem się rozjeżdża, albo napisać scenariusza nie potrafią.

Zagrać, to i może zagram, ale o satysfakcje trudno.
Każdy z nas gra pewną rolę, jedni wg własnego scenariusza, a inni wg cudzego.
Czasem wygodniej /komfort psychiczny/ grać nieswoją rolę, odpowiedzialność mniejsza, a i jest się kim podeprzeć, w razie czego.
Dodam tu jeszcze słowa Stachury:
Życie to jest teatr, mówisz do mnie, opowiadasz
Maski coraz inne, coraz mylne się nakłada
Życie to zabawa, wszystko to jest jedna gra
Przy otwartych i zamkniętych drzwiach
To jest gra!

Napisał only

Nie trzeba dziś być kompetentnym .Zrobić wrażenie ... jak najbardziej dlatego tak często
forma bierze górę nad treścią .

Nie na darmo powstała gałąź nauki public relations i stale się rozwija,
bo co gorsze na ten potocznie nazwany pijar wielu się nabiera.
A jak jest efektywny popyt, to i efektowna podaż wzrasta.

[Frat]

Napisał Ada 33

Czasem wygodniej /komfort psychiczny/ grać nieswoją rolę, odpowiedzialność mniejsza, a i jest się kim podeprzeć, w razie czego.
Dodam tu jeszcze słowa Stachury:
Życie to jest teatr, mówisz do mnie, opowiadasz
Maski coraz inne, coraz mylne się nakłada
Życie to zabawa, wszystko to jest jedna gra
Przy otwartych i zamkniętych drzwiach
To jest gra!

Myślę, że zawsze gramy swoje role nawet, gdy scenariusz nie jest nasz, choć Stachura twierdzi (wbrew użytemu przez Ciebie cytatowi), że „Życie to NIE teatr”.
Czym więc jest? Zdaniem Rabinowicza (tego od „Skrzypka na dachu”) – „Życie jest marzeniem dla mądrych, grą dla głupców, komedią dla bogatych i tragedią dla biednych”.
Chciałbym więc, aby dla mnie było marzeniem, albo przynajmniej komedią. Na eskalację marzeń nie pozwala już mój wiek, a na zaliczenie się do tych trzecich (od komedii) jakoś nigdy nie miałem szans.

[Ada 33]

Napisał Frat

Myślę, że zawsze gramy swoje role nawet, gdy scenariusz nie jest nasz,

Niekoniecznie, już sam fakt gry wskazuje,że role mogą być różne,
grane też niezależnie od autora scenariusza.

choć Stachura twierdzi (wbrew użytemu przez Ciebie cytatowi), że „Życie to NIE teatr”.

Cytat jest cytatem, proponuje zapoznać się z cały tekstem tego utworu Stachury /patrz: druga zwrotka/, jak również mojej wypowiedzi, gdzie wyraźnie zaznaczyłam,że dodaje słowa Stachury, a nie jak zauważyłeś, iż jest to wypowiedź twierdząca.

Pouczenie przyjęłam, choć nie bez wewnętrznego buntu, gdyż uznałam go jako krzywdzące przez niezrozumienie.

[Frat]

Napisał Ada 33

Cytat jest cytatem, proponuje zapoznać się z cały tekstem tego utworu Stachury /patrz: druga zwrotka/, jak również mojej wypowiedzi, gdzie wyraźnie zaznaczyłam,że dodaje słowa Stachury, a nie jak zauważyłeś, iż jest to wypowiedź twierdząca.

Pouczenie przyjęłam, choć nie bez wewnętrznego buntu, gdyż uznałam go jako krzywdzące przez niezrozumienie.

Ado, po cóż Ci ten wewnętrzny bunt i poczucie krzywdy, skoro żadnego „pouczenia” z mojej strony nie było. Była tylko uwaga wynikająca z niezgodności wymowy samego cytatu z treścią kolejnej strofy i tytułem utworu, z którego cytat pochodzi.
Proste stwierdzenie faktu, pozbawione jakiejkolwiek krytyki, choć możesz to oczywiście traktować jako szukanie przeze mnie „dziury w całym”.

„Życie to jest teatr, mówisz do mnie, opowiadasz
Maski coraz inne, coraz mylne się nakłada
Życie to zabawa, wszystko to jest jedna gra
Przy otwartych i zamkniętych drzwiach
To jest gra!

Życie to nie teatr, ja ci na to odpowiadam
Życie to nie tylko kolorowa maskarada
Życie tym piękniejsze i ważniejsze jest
Blednie przy nim wszystko, blednie nawet sama śmierć

Ty i ja - teatry to są dwa!
Ty i ja!”

PS. A swoją drogą, to nie rozumiem, dlaczego tekst Stachury przedstawiany bywa w różnych wersjach, wyraźnie się od siebie różniących.

[Doc]

"Wte i wewte",a do Bydgoszczy ?

Schody i pod górkę...



Pozdrawiam Gospodynię wątku