Panna Jesienna...moje wiersze

[Pamira]

Irenko dziś rano wyszłam przed dom i poczułam
taką białą ciszę jak w twoim wierszu

"...ciszą cieszą się rybitwy
i drzewa słuchają jej w skupieniu,
a ona przepływa między domami
smugą spokoju i wyciszenia... "

[Irenna]

Mircia,u mnie też była taka chwila ciszy,że nieomal można było ją usłyszeć...
Dziękuję!

[Irenna]

gdzieś jesteś,
może w dawnych melodiach,
na uśmiechniętym zdjęciu
gdzieś w górach

gdzieś jesteś,
w powracających wspomnieniach,
na kartkach pamiętnika,
w zapomnianych marzeniach

szukam cię
rano i wieczorem,
przebiegam wzrokiem ulicę
pełną innych,obcych

znajduję cię,
gdy noc przymyka powieki,
jawisz się
jak sen uśmiechnięty...

[enia60]

gdzieś jesteś,
może w dawnych melodiach,

piosenka "Dawna dziewczyno" kojarzy się z Twoim wierszem Irenko

https://www.youtube.com/watch?v=teeboDG4YGM

[Pamira]

Irenko podobnie jak Eni kojarzy mi się twój wiersz.
Ale także [nie wiem czy słusznie] z piękną piosenką Sławy Przybylskiej....

"...gdzieś jesteś,
w powracających wspomnieniach, ..."

"... spojrzałem dzisiaj wstecz
Dawna dziewczyno minęło tyle lat
Dawna dziewczyno gdzie tamten przepadł świat… ? "

Pozostały tylko wspomnienia.....

[Irenna]

Eniu Mirko

[Irenna]

niekiedy znajdują drogę,
ot tak,od niechcenia,
wyskakują niby z procy,
uderzają jak kamienie

są niczym plaster miodu,
można przyłożyć je do rany,
ale bywają także solą,
potrafią zadać ból dotkliwy

błysną czasem jak słońce,
uśmiechem czarując,
gładkie ,miłe...i śliskie,
pajęczyną fałszu oplątując

bywa,że zakpi z nas los
i nie wiadomo,co powiedzieć,
wystarczy czyjaś bliskość,
wówczas słowa stają się zbędne...

[Irenna]

chmury ciężkie od śniegu
brzuchami szorują dachy,
rozgarniam je dłońmi we śnie
i widzę nieba skrawek,
ogrzewam oddechem
skostniałego motyla,
powoli rozchyla skrzydełka
gotowy zachłysnąć się życiem,
źdźbła trawy
łaskoczą moje stopy,
stokrotki rozsiane w zieleni
jak białe wielokropki...

idę w nieznane,
uczę się zapachu wiosny,
potykam się o kamień,
budzę się...i widzę śnieg za oknem...

[Irenna]

buty dwa
stanęły na rozdrożu,
gdzie ta wiosna,
znaleźć jej nie mogą,
jeden pyta drugiego
co z wiosną się dzieje,
dość już tej zimy,
niech wreszcie słońce się zaśmieje

buty dwa
ciągną w swoje strony,
jeden w lewą,drugi w prawą,
zgodzić się nie mogą,
ten chce tu,tamten tam,
oba chcą oddzielnie,
lecz nie wiedzą buty dwa,
że razem zawsze lepiej...

[ramzes101]

Podoba mi się ten wiersz.
W podziękowaniu piosenka "Buty dwa" Krajewskiego i Osieckiej:

https://www.youtube.com/watch?v=gzKrZ4gOmSM

[Pamira]

Też mi się podoba. To było 15.02.21 i wiosna jeszcze nie była za bardzo
widoczna, ale dziś to u mnie w ogródku już zaczyna się panoszyć.

[Irenna]

Januszku ,Mirko
cieszę się ,że Was widzę...
Januszowi dziękuję za nutkę,nie znałam tego utworu...
Mirce za śnieżyczki...no to masz już wiosnę.

[Irenna]

gdy słońce zatańczy na niebie
i promykami obsieje ziemię,
będę wiedzieć,że wiosna się śmieje,
że już tylko miedza nas dzieli

ptaki zobaczą ją pierwsze
z wysokości drzew jeszcze bezlistnych,
rozedrą swe dzioby z uciechy
na pochwałę nieba i ziemi

forsycja obudzi się do życia,
będzie cieszyć oczy kwiatami,
zapatrzę się w nie z zachwytem,
myśli odpłyną gdzieś dalej

to nic,że kolejna wiosna
zawita z maseczką na twarzy,
przyjdzie czas,że ją zdejmie
i nie będzie już żadnego lockdownu...

[Pamira]

gdy słońce zatańczy na niebie
i promykami obsieje ziemię,
będę wiedzieć, że wiosna się śmieje,
że już tylko miedza nas dzieli

Irenko wiersz pełen nadziei. Takie lubię. Właśnie tak w tej chwili u mnie wygląda .
Z rana niezbyt przyjemnie, a teraz żyć się chce.

[Irenna]

Powinniśmy zawsze mieć nadzieję,w każdej sytuacji,tak myślę...
Dziękuję Mircia!

[Irenna]

ktoś tu był,
jak długo tu mieszkał,
ktoś tu żył,
czy uciekł w pośpiechu,
zostawił cztery ściany,
stół i krzesła,
ściany już się zestarzały,
szkło w lustrze pękło,
kąt zasłonił się pajęczyną,
stracił nadzieję,
jeszcze tylko telewizor
wciąż ma złudzenia...

ktoś tu żył,
siedział,jadł i spał,
ktoś tu był,
ślad po nim zmiótł wiatr...

[Stan_1939]

Ireno, czytam i czytam. A nastrój zmienia się jak w kalejdoskopie, pięknie, refleksynie, ponuro, to znów radośnie, optymistycznie, wesoło.
Dziękuję Ci za chwile spędzone z Twymi wierszami i pozdrawiam serdecznie

[alexander32]

Piękne wiersze

[Pamira]

"ktoś tu żył,
siedział, jadł i spał,
ktoś tu był..."

Jakież różne myśli nachodzą człowieka, gdy ogląda opuszczone miejsca.
A to pałac Mielżyńskich w Chobienicach ze słynną dewizą nad portykiem pałacu,
gdzie widnieje łaciński napis:

„Nie sobie lecz następcom”.

[Irenna]

Stan ,Alexander, Mirka
...dziękuję,że jesteście,pozdrawiam serdecznie!