Bardowie, poeci, wierszokleci - wieszczą zmiany

[amelia]

Kącik wspomnień

https://www.facebook.com/photo/?fbid...09662019086557

[amelia]

https://www.facebook.com/photo/?fbid...09715462375689

[amelia]

Wojna i miłość

Dłoń mej córki, piłkę chcąc chwycić,
Nagle ściska się niespokojnie,
Na ekranie ranni, zabici,
Córka pyta, czy będzie wojna.
Fonia wzmacnia wystrzałów echo,
Wizja zbliża krew na ekranie,
Mówię: „Córko, to tak daleko..."
I wiem, że kłamię.
Jak bolesne szkło pod powieką,
Kaleczące źrenicę bystrą -
Wojna nigdy nie jest daleko,
Wojna zawsze jest bardzo blisko.
Blisko skroni i blisko serca,
Blisko mózgu, blisko sumienia
Blisko myśli, co mózg przewierca:
Gdzie jest rada, gdy rady nie ma?
Blisko klonów na mej ulicy, Blisko skweru, co się może stać grobem,
Blisko lęku i znieczulicy,
I skargi Niobe.
Jak bolesne szkło pod powieką
Kaleczące źrenicę bystrą -
Wojna nigdy nie jest daleko,
Wojna zawsze jest bardzo blisko.
Póki przez me zmierzchy i świty
Wiadomości złe będą biegły,
Jestem matką dzieci zabitych,
Jestem siostrą chłopców poległych.
Tak być musi, inna nie będę
W świecie, co się kręci bez sensu
Między siłą krwawych obłędów,
A bezsiłą bladych rozjemców...
Jak bolesne szkło pod powieką
Kaleczące źrenicę bystrą -
Wojna nigdy nie jest daleko,
Wojna zawsze jest bardzo blisko.

( W.Młynarski) .

[amelia]

PiSlamizacja.pl

U Robcia na urodzinach
Jest Suski i gwiazdy kina
Więc program się rozpoczyna
Do śmiechu, no i do łez

Tu Górski jest za magika
Kosiniak walczyka fika
Cymański odstawia byka
A Budka torreadorem jest

Warszafka na urodzinach
Najlepsze Mazurka wina
Śledź, Neumann i wieprzowina
Jest Hofman i jego Tesla też

Nazajutrz jak słonko wstanie
Znów zaczną napierdalanie
Szczekanie na zawołanie
Teatrzyk, no i fajno jest!

tekst: Anna Rozbicka,

[amelia]

taki kraj

https://www.facebook.com/izabela.wro...43810526679501

[amelia]

List do ojczyzny

https://www.youtube.com/watch?v=Xh3nbw42ZI0

[amelia]

wiek złoty

https://www.facebook.com/Slownikpols...9078264472166/

[amelia]

jaki jest taki jest, ale jest
https://www.facebook.com/photo/?fbid...56630631757716

[amelia]

Kiedy umrę, wszystko powiem Bogu.
Powiem mu, że na świecie, który stworzył
Jest niewdzięczna istota odpowiedzialna.
Kiedy umrę, wszystko powiem Bogu,
Opowiem mu o Twoim czynie obojętnym,
patrzysz na nas, jakbyśmy byli nikim.
Kiedy umrę, wszystko powiem Bogu.
Powiem mu, że tęsknię za moim tatą
A teraz czuję się zimno w tym pokoju.
Chciałabym dla każdego takiego jak ja świat
narodził się po drugiej stronie ulicy
narodził się po drugiej stronie życia,
po złej stronie.
Kiedy umrę, wszystko powiem Bogu,
dóbr, które od nas skonfiskowaliście,
wśród nich są wśród nich
Ludzie, których kochaliśmy.
Kiedy umrę, wszystko powiem Bogu,
Mówią, że jest przyjacielem dzieci
nie jak te kretyny
przebrani za morderców.
Chciałabym dla każdego takiego jak ja świat
narodził się po drugiej stronie ulicy
narodził się po drugiej stronie życia,
po złej stronie.
Chciałabym dla każdego takiego jak ja świat
kołyszą go nocne bomby,
z prochu strzelniczego
z płonących budynków,
z rozpaczliwych płaczu matek.
Gdzie ukryłeś moją cholerną wojnę mamusi?
Kiedy umrę, wszystko powiem Bogu,
lat, które mi ukradłeś,
z życia, którego nigdy nie przeżyłem
Teraz ci szanuję...
Zamierzam powiedzieć Bogu wszystko.
- Martina Attili

[amelia]

o dzieciach

https://wiadomosci.onet.pl/kraj/czlo...orza-p/75yx280

[amelia]

ludzie

https://www.facebook.com/photo/?fbid...10896581349245

[amelia]

Nasza noblistka przewidziała?


Wisława Szymborska - Jacyś ludzie

Jacyś ludzie w ucieczce przed jakimiś ludźmi.
W jakimś kraju pod słońcem
i niektórymi chmurami.
Zostawiają za sobą jakieś swoje wszystko,
obsiane pola, jakieś kury, psy,
lusterka, w których właśnie przegląda się ogień.
Mają na plecach dzbanki i tobołki,
im bardziej puste, tym z dnia na dzień cięższe.
Odbywa się po cichu czyjeś ustawanie,
a w zgiełku czyjeś komuś chleba wydzieranie
i czyjeś martwym dzieckiem potrząsanie.
Przed nimi jakaś wciąż nie tędy droga,
nie ten, co trzeba most
nad rzeką dziwnie różową.

Dokoła jakieś strzały, raz bliżej, raz dalej,
w górze samolot trochę kołujący.
Przydałaby się jakaś niewidzialność,
jakaś bura kamienność,
a jeszcze lepiej niebyłość
na pewien krótki czas albo i długi.
Coś jeszcze się wydarzy, tylko gdzie i co.
Ktoś wyjdzie im naprzeciw, tylko kiedy, kto,
w ilu postaciach i w jakich zamiarach.
Jeśli będzie miał wybór,
może nie zechce być wrogiem
i pozostawi ich przy jakimś życiu.

https://www.youtube.com/watch?v=Aid4f_dpsuY

[amelia]

refleksje po powrocie

https://www.facebook.com/photo/?fbid...22076994834865

[amelia]

Ojczyznę ceni się po stracie


https://www.facebook.com/groups/Koal...vity&ref=notif

[amelia]

Kobiety, wyślecie na wojnę Kaczyńskiego swoich mężów, synów, wnuków i kochanków?

https://www.facebook.com/photo/?fbid...41242220606188

[amelia]

Dostrzegam całe piękno świata ,
bo je odzyskałam.
A przede wszystkim -
nie boję się bólu życia.
Ono jest trudne :
ktoś umiera ,
ktoś nie kocha ,
ktoś choruje ,
ktoś napluje w twarz.
I trzeba to wziąć za łeb ,
a nie uciekać.
Nauczyć się wadzić z rzeczywistością.
Dzisiaj modnym terminem jest "asertywność".
Ja mam na to swoje określenie :
"odpierdol się".
Każdy powinien nauczyć się w odpowiedniej sytuacji powiedzieć "odpierdol się".
A jak komuś to nie przechodzi przez usta , to trzeba sobie zapisać na kartce i jak zajdzie taka potrzeba - przeczytać.

STANISŁAWA CELIŃSKA

[amelia]

Adam Czejgis
Idą nazi


Piękni, młodzi, szczęśliwi w ordynku brunatnym.
Gdzieś tam dzieciak zaszczuty pisze list ostatni.
Spójrzcie, tu w Warszawie w światłach centrum miasta
Faszystowskiej hydrze tysiąc głów odrasta.
Pięknych, młodych, szczęśliwych, dostatnich.
Gdzieś tam dzieciak zaszczuty pisze list ostatni.
Oni suwerenni, oni biali, oni polscy, oni niepodlegli,
Z ogniem w oczach i w dłoniach na miasto wylegli.
Niosą krzyże proste i krzywe wpisane w purpurę.
Wrogów będą wieszali, obiecują chórem.
Nawet bydlak skończony ma się bohaterem
Na pogrzebie - co miał być świętem, co miał być weselem.
Krzyczą: że BÓG da im siły niepojęte,
Że HONOR, jeden wódz, jeden naród i nienawiść jedna,
Że OJCZYZNA, że wielka, że silna...!
Wielkość, siła – rozdęte. Samotna i biedna...
Ale o tym sza! Cieszcie się Polacy Niepodległej Świętem.
Idą młodzi, piękni, szczęśliwi – duma ich rozpiera.
Gdzieś w lesie kolejne już dziecko umiera.
Spójrzcie, tu w Warszawie - miast polskich koronie -
Flaga biało-czerwona, pod flagą kamienie skrwawione.
Młodzi, piękni, szczęśliwi – duma ich rozpiera.
Gdzieś w lesie kolejne już dziecko umiera.
Czy Bóg nas opuścił? Czy go nigdy nie było -
Gdy naród żarcie wybierał, poświęcając miłość;
Gdy większość obojętna na krzywdy bliźniego
Powierzyła los kraju w ręce Kaczyńskiego?
Czyście oślepli? Czyście ogłuchli? Czyście oszaleli?
Żeście jadąc bez hamulców, pasów nie zapięli.
I gnacie na wstecznym na Pekin, na Moskwę
I znad Wisły za Wołgę wywozicie Polskę.
A w ławce kościelnej w adwencie niedzieli,
Modląc się za Dzieciątko i za Matkę Czystą,
Powierzacie ojczyznę Piłatom faszystom.
Idą nazi: młodzi i starzy, idą pięknie, idą prężnie.
Na granicy umierają brzydko, umierają nędznie.
I ty pójdziesz: zdaje ci się, że cię Polska woła.
Nie chcesz widzieć. że za rogiem już płonie stodoła.
W czerwieni, w bieli, w złocie długie czerni przędze.
Na granicy umierają brzydko, umierają nędznie.
Adam Czejgis. - Idą nazi -

[amelia]

https://www.facebook.com/remigiusz.k...50048898469925

[amelia]

na zawsze

„Nie stójcie
nad moim grobem
i nie płaczcie;
Nie ma mnie tam.
Ja nie śpię.
Jestem tysiącem wiatrów,
które wieją;
Jestem diamentowym blaskiem
na śniegu.
Jestem światłem słonecznym
na dojrzewającym zbożu;
Jestem łagodnym jesiennym deszczem,
kiedy budzicie się w porannej ciszy;
Jestem śmigłym lotem
cichych ptaków.
Jestem łagodną gwiazdą,
która świeci w nocy.
Nie stójcie nad moim grobem
i nie płaczcie;
Nie ma mnie tam…”

Ken Wilber

[amelia]

Wisława Szymborska

Każdemu kiedyś

Każdemu kiedyś ktoś bliski umiera,
między być albo nie być
zmuszony wybrać to drugie.

Ciężko nam uznać, że to fakt banalny,
włączony w bieg wydarzeń,
zgodny z procedurą;

prędzej czy później na porządku dziennym,
wieczornym, nocnym, czy bladym porannym;

i oczywisty jak hasło w indeksie,
jak paragraf w kodeksie,
jak pierwsza lepsza
data w kalendarzu.

Ale takie jest prawo i lewo natury.
Taki, na chybił trafił, jej omen i amen.
Taka jej ewidencja i omnipotencja.

I tylko czasem
drobna uprzejmość z jej strony –
naszych bliskich umarłych
wrzuca nam do snu.