Poezja refleksyjna,nie zawsze poważna

[donka]

Jest różna pamięć - mądra, głupia, taka co niszczy, co mobilizuje, ale i taka co hamuje...ta właśnie pamięć
ustrzegła nas w 1980 r.przed powtórką z przeszłości.
Powtarzanie skądinąd mądrej myśli..."gdy; przeszłość boli, przyszłość napawa lękiem
to - TU i TERAZ umyka " - nie w każdym wypadku jest uzasadnione.

[zochna]

donka35
...szczególnie wtedy, gdy rozpatrujemy to w tak ogólnym odniesieniu jak; do ludzkości i do indywidualnego człowieka

Z prywatnego tomiku pt.; "Dni"


Regina Koczan - Snarska

...Dni

Które uciekają
Jak
Krajobrazy
Za oknem
Pociągu.
Nie zatrzymam
Czasu.
To on
Zatrzyma
Mnie.

(2001 rok)

[bogda]

Donka....pamięci nigdy nie za wiele, tym bardziej jeżeli chodzi o tak ważne wydarzenie i tyle młodych istnień, które nie powinny zginąć....zamieszczone przez Ciebie wiersze są tak realistyczne, że czytając je, człowiek widzi te chwile.....

[donka]

Napisał Ewita

Zlikwidowałam wszystkie swoje teksty co prawda, ale tu zamieszczę jeden. Na temat, o którym piszesz. Dlatego, że ten wiersz jest zapisem rozmowy, jaką swego czasu przeprowadziłam z moimi uczniami przy okazji omawiania poezji z lat wojny. To są słowa młodego pokolenia. Ja je tylko zapisałam w roku 1989.

Rozmowa z Ojczyzną

Ja twych ran nie dotykałam,
nie słuchałam wizgu bomb.
Ja cię zawsze piękną znałam
zielonością pól i łąk.

Ja nie biegłam przed czołgami,
nie zawalił się mój dom,
gdy płakałaś pożarami,
gdy spływałaś młodą krwią.

Ja wzrastałam wśród pomników
i pamięci o tych dniach.
Świec na grobach męczenników,
honorowej zmiany wart...

Lecz czy mniej mi jesteś bliska?
Czy wymagasz dzisiaj mniej?
Ja ci przecież daję wszystko:
pracę, uśmiech, każdy dzień!

Ten wiersz zamieściła Ewita 2 marca br. w tym zamilkłym obecnie wątku "Poezji refleksyjnej"-
nieraz przez nią odwiedzanym. Zapalę więc i tutaj świeczkę, która się już dla niej dopaliła.



Żegnaj Ewitko.


.
Odejście Ewitki przypomina o marności naszego doczesnego życia...ona nam go umilała swoją poezją.
Zwracam się do osób,które prezentowały tu wiersze by ożywiły ten wątek i zamieszczając wiersze innych poetów
umilały dalej to nasze życie.

[Donata]

Adam Asnyk

Nad głębiami - I

Zmiennego bytu falo ty ruchliwa,
Co nas unosisz po wszechświata toni!
Daremnie wzrok nasz za tym wszystkim goni;
Co pod powierzchnią twoją się ukrywa;

Choć nam w błyskawic blasku się odsłoni
Głąb niezmierzona, ciemna i straszliwa...
Trudno nam dotrzeć spojrzeniami do niej
Przez pianę zjawisk, co po wierzchu pływa.

Próżno nad głębią schyleni - jej ciemnic
Obraz chwytamy, gdyż ruchliwa fala,
Zamiast odwiecznych istnienia tajemnic,

Własną twarz naszą ukazuje z dala,
I nasz widnokrąg cały się powleka
Rzuconym w wszechświat odbiciem człowieka.


Adam Asnyk

Nad głębiami - II

Wieczne ciemności, bezdenne otchłanie,
Co otaczacie tajemnicą życie!
Próżno was ciągle pytamy - milczycie,
Głuche na nasze skargi i wołanie.

Próżna ciekawość! próżne serca bicie!
Nikt odpowiedzi od was nie dostanie
Chyba nam echo odrzuci pytanie,
Przywtórzy myśli, tkwiącej w piersiach skrycie.

I nieraz, biedni, za prawdę bierzemy
Ten głuchy oddźwięk własnej wyobraźni,
Sądząc, ze słyszym tajny głos natury -

Lecz wszechświat stoi tak jak przedtem niemy
I otchłań póty milczeniem nas drażni,
Póki nas w mrok swój nie wciągnie ponury.

Odejście Ewity napełniło nas wielkim smutkiem.

Zgodnie z prośbą Donki - zamieszczam 2 pierwsze części
z 30 utworów Adama Asnyka pt. Nad głębiami.

[donka]

Donatko
dziękuję, może dałaś początek.... wątek ożyje i choć nie odwiedzi go już Ewitka,to zawitają do niego znów
dawni bywalcy.Po ostatnich smutnych wydarzeniach - nie prędko wrócę na fora poetyckie, a najprawdopodobniej
wcale. Będzie mi miło,że wątki, które założyłam żyją nadal.

[Donata]

Napisał donka35

Donatko
dziękuję, może dałaś początek.... wątek ożyje i choć nie odwiedzi go już Ewitka,to zawitają do niego znów
dawni bywalcy.Po ostatnich smutnych wydarzeniach - nie prędko wrócę na fora poetyckie, a najprawdopodobniej
wcale. Będzie mi miło,że wątki, które założyłam żyją nadal.

Dziękuję.

Jednak proszę rozważ ponownie swoja decyzję, przecież sama wiesz najlepiej jakim wspaniałym człowiekiem byla Ewita. Osobiście jej nie znałam, tylko tyle co miałam przyjemność czytać jej teksty na stronach klubu. Pisała prawie do końca swoich dni. Wydaje mi się,że byłoby jej smutno gdybyś się teraz wycofała.

Pozdrawiam i życzę poprawy stanu ducha.
Wiesz Doniu dobrze o czym mówię i rozumiem bo sama wiele doswiadczyłam od życia,a żyć trzeba.

[mimoza]

Doniu, nie rób tego. To Ewa odeszła, a wcale nie chciała. A Ty, dlaczego... nawet tak nie myśl. Jesteś nam potrzebna, mam nadzieję, iż my Tobie też. Cz

[bogda]

[quote=mimoza]Doniu, nie rób tego. To Ewa odeszła, a wcale nie chciała. A Ty, dlaczego... nawet tak nie myśl. Jesteś nam potrzebna, mam nadzieję, iż my Tobie też. Cz[/QUOTE


Doniu...tak nie można, Ewita odeszła ale jej wiersze pozostały, jednak nowych już nie napisze.....więc kto posiada tą iskrę Bożą powinien pisać i pokazywać wiersze innych....popieram Mimozę całkowicie....

[donka]

Kochane!

Nie wiecie nawet, jak miło czytać Wasze słowa. Nie potrafię całkiem racjonalne wytłumaczyć swojej decyzji. Możecie się ze mnie śmiać, ale zadziałała tu moja podświadomość. Odejście Ewitki - wydobyło tylko na wierzch to co już dawno czułam. Ze względów, o których nie chciałabym pisać na forum powinnam zakończyć prezentacje i inaczej spędzać czas, który poświęcam wątkowi poetyckiemu.
Oczywiście nie jest to poświęcanie w dosłownym tego znaczeniu, bo kocham poezję, ale nie może mi ona przesłaniać ważniejszych,życiowych spraw.
Jednak nie odchodzę od poezji w ogóle bo założyłam sobie 2 blogi poetyckie, do których zaglądam ale..... wtedy gdy mam czas,lub gdy odczuwam taką potrzebę. Zapewniam Was, że chciałabym kontynuować wątek "Mój świat poezji" i cieszyć się tak jak dotąd z Waszych odwiedzin i wpisów - jeśli kiedyś uznam,że nie robię tego kosztem moich wyrzutów sumienia, a nie powinnam ich nigdy mieć – to będę bardzo szczęśliwa.

[mimoza]

Doniu, nie usiłuję wpływać na Twoją decyzję, którą i tak już podjęłaś. Jednak wyrażam żal, że tylko od czasu do czasu się pojawisz na forum. Wątki poetyckie w takiej lub innej formie (nazwie) będą na Ciebie czekały. Nie zapominaj o nas w chwilach dobrych i złych (oby tych drugich było jak najmniej). Przytulam do serca i pozdrawiam. Cz

[zochna]

...staram się szanować cudze decyzje bez względu na to, jakie by one nie były
Życzę wszystkiego dobrego, pomyślności w podejmowanych przedsięwzięciach i... dziękuję

[gratka]

Doniu buuu!!!!

Doniu rozumiem, zaczekamy na Ciebie.

Zaczekamy na wiersze, ktore też gdzieś tam będą na Twoją decyzję czekać.

[Anielka]

Doniu ,rozumiem Cię doskonale i poczekam .Wpadaj ,kiedy bedziesz miała czas.Będę na pewno czekała.Pozdrawiam cieplutko i dziekuję.14758972d5d10e7af76cd3062b99752a3cb12f149852.jpg

[Opcja]

z przyjemnością zaglądam na ten wątek

[Malwina]

No i hurra...wróciłas , gdzie Twoje miejsce....2,5 roku nieobecnosci własnie w takim kąciku to dużo....to już będziesz inna Ty i inne widzenie świata....popatrz ile się zdarzyło przez półtora roku.....a wiersz "zobacz jak zmalał..."sliczny....