Cztery Pory Roku ***ZIMA ***

[tar-ninka]

Gjotko,krybo

. . ..........

[Lulka]

Wiwat Nowy Roku! ( akrostych)

W idać już z dala jak Stary Rok znika
i wszyscy wokoło spieszą sumować
w ielkie i małe kreacje z licznika
a by móc jeszcze więcej się stresować

t o wyszło tamto do poprawki jeszcze
n igdy nie będzie tak jakbyśmy chcieli
o wszem radość czasem jest i pogłaszcze
w yników prac oby diabli nie wzięli

yyy...co to jeszcze chciałam Wam napisać?

r ok kolejny ucieka nam za chwilę
o dpuśćmy sobie rzeczy nieistotne
k ochajmy wszystko wokół oraz siebie
u czyńmy życie wszystkim znośne.

autor: kmalenka8

Tar-ninko, gjotko, krybo, Kaimo, Stanisławie, Bachorku i wszystkim tu zaglądającym
DO SIEGO ROKU!

[gjotka]

Witajcie wieczorkiem balowicze



Noworocznie

Wczoraj strzelały korki od szampana,
a noc radością uderzyła w głowy,
fajerwerkami jasno roześmiana,
malując jutro w kolorze różowym.

Były toasty i postanowienia,
bo coś nowego przecież się zaczęło.
Że wszystko było, to nie ma znaczenia,
gdy rzeczywistość chęcią się zaklęło.

Lecz Nowy mierząc siły na zamiary,
zanim uśmiechem przyoblecze twarze,
wstaje ponury, codziennością szary,
jakby miał dosyć nierealnych marzeń.

Jan Lech Kurek

***

U mnie był za oknem taki ponury i deszczowy,
Może jutro pogoda się poprawi

Pozdrowienia i uściski noworoczne non stop...

[Lulka]

Banksy

Postanowienia na nowy rok

Żyj jak ktoś, kogo pragniesz spotkać na swojej drodze
nawet, jeżeli istnieje on tylko w twojej wyobraźni
Nigdy nie zatrzymuj się w drodze do doskonałości
Bądź jak miasto wciąż poszerzające swoje granice,
Mające przywódców przepełnionych mądrością
Wciąż odradzające się po powodziach, trzęsieniach ziemi

Zawsze pamiętaj, że obok głośnego krzyku zła,
odzywa się gdzieś niepragnące poklasku dobro
Ciche niczym szum płynącego potoku,
lecz dające życie słabszym od Ciebie istotom

Naucz się dostrzegać niezwykłość w zwykłych rzeczach;
W spojrzeniu ptaka, w dojrzewaniu drzewa
Wiedz, że każda chwila życia jest dla Ciebie darem,
mogącym przynieść ci natchnienie, oświecenie

I nie zwątp w zbawczą moc poezji
a także w to, że możesz mieć wpływ na czyjeś życie

autor: utkany z marzenia

Pozdrowienia i uściski noworoczne non stop...

Gjotko, odwzajemniam

[gjotka]

Staram się nie przejmować pogodą, bo w każdej można coś dla siebie odnaleźć. Nawet jak siąpi od rana, tak jak dziś... ale za to ciepło, 5 st. trawnik zielony, a sikorki wcale nie smętnie poćwierkują...
I najważniejsze, że rośnie... wbrew pozorom coś rośnie w styczniu...


Fot. Krzysztof Wydra

Jerzy Ficowski

Styczeń

Nowy Rok zawitał wreszcie
stary sobie poszedł.
Co tam rośnie w mrozach stycznia?
Dzień rośnie po trosze!
Wróbelkowi serce rośnie,
że wiosny doczeka,
chociaż jeszcze droga do niej
mroźna i daleka.
Rosną w styczniu zaspy śniegu,
że wóz w nich ugrzęźnie
a na szybach rosną srebrne
liście i gałęzie.
Więc na inne pory roku,
nie patrzy zazdrośnie
mroźny styczeń: bo w nim także
mnóstwo rzeczy rośnie!

Serdeczności popołudniowe do drugiej kawki

[kryba]

🎉Witam po raz pierwszy w Nowym Roku 🎉
i życzę : zdrowia – bo najważniejsze,
szczęścia, bo jest tak potrzebne
i niech los Ci zawsze sprzyja,
a co złe, niech Cię w tym roku omija.
⊱• ►⊱•►⊱• ►⊱•►⊱• ►⊱•►⊱• ►⊱•►
Pozdrawiam serdecznie wszystkich obecnych

[gjotka]

... na dobranoc mam szklane pantofelki, będzie romantycznie...



Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Pantofelki szklane

Pantofelki szklane,
skrami malowane,
z dwoma skrzydełkami szarańczy
po bokach,
by tańczyć tak lekko, jako światło tańczy,
menuetowym krokiem,
by, tchu nabrawszy westchnieniem głębokiem,
w oddal wzlatywać na żurawią drogę
i siadać na obłokach
lub na zamkowej wieży chwiejnym szczycie,
założywszy nogę na nogę.

Pantofelki szklane,
skrami malowane,
rżnięte w błękicie,
dane mi z rąk przemądrej, doświadczonej wróżki,
abyś ty w niebo wpatrzony,
gwiazdami strojnie złotemi,
które mi duszę twą kradnie -
dojrzał nad sobą moje małe nóżki
zwieszone ku ziemi
i przyjrzał się im dokładnie,
myśląc, że oto nóżki twojej żony
i jej szklane pantofelki.

Dobrej nocy, przyjemnych snów

[gjotka]

Nie dajmy się paskudnej aurze



żeby tak...

żeby tak umieć cieszyć się powietrzem
i śmiać się w głos bawiąc wiatrem,
a na pytanie o szczęście odpowiedzieć
'tak, owszem, jestem'

żeby się uśmiechać, ganiając mgłę poranną
i przedrzeźniając się z kroplami deszczu
a na pytanie o nadzieję odpowiadać
'owszem, mam, nieustanną'

żeby rzucać uśmiechami w chmury za tęczą się kryjąc,
czuć błogo patrząc się słońcu prosto w oczy
a na pytanie o marzenia odpowiadać
'spełniam je wszystkie, żyjąc'

Autor: słońcapowieka

Pozdrawiam cieplutko i serdecznie

[kryba]

Nastrój to jak pogoda, zmienny bywa czasami,
jak wiatr, co za oknem wiejąc przestawia chmurami.
Jak deszcz, gdy tak pada, smutek wypływa z niego,
krople w serce wnikają, choć nie wiemy dlaczego,
lecz gdy tylko nam słońce promienie swe rzuci,
radość wypełnia serce, ciepło smutek wyrzuci..


Słońca, uśmiechu i marzeń oraz cudownego pełnego radości dnia.
Pozdrawiam wszystkich obecnych cieplutko.

[kryba]

Zimowy poranek

Ranek szary i taki ciężki powiesił sen
niezapomniany jeszcze na szczycie łóżka.
Splątanych na poduszce kilka włosów, jak len
i chaotycznych myśli - śpi zwinięta smużka.

Okna oddychają szarością zza firan
nieśmiało sącząc różowego świtu zorze.
Szumi na wietrze, ku chwale dnia - dytyramb,
obok w poranek wtulona - bezlistna brzoza.

Wszystko toczy się ospale, jak gdyby samo
złodziejaszka snów - enigmatyczną ścieżką.
Kropla po kropli światła - lukruje szarość,
noc zimową spychając we wczorajszą przeszłość.

Na dzień dobry otworzył chmur śniegowe wieko,
jeszcze w filiżance kawy pokłada nadzieje.
Z garnka niepostrzeżenie cicho kipi mleko,
zaczynając prozę dnia...już dnieje...już... dnieje!

/Szydzik Zofia/
.......:::::::: ⭐ ::::::::........
»❤️«Niech do głębi Twej duszy dociera jak najwięcej ciepła,
uśmiechu, dobroci i bliskości przyjaznych kochanych serc.
Miłego piątku oraz weekendu.
Chwil wypełnionych słońcem i radością..
Ciepło w pozdrowieniach ślę Tobie Gjotko »❤️«

[gjotka]

Ponieważ już wieczór to mam dla Was Przypowieść o pięknie. Abyście mieli tylko piękne sny



Przypowieść o Pięknie

Człowiek zawsze piękna szuka
z poświęceniem i staraniem…
czy natura to, czy sztuka
gotów wiele dać jest za nie.

Aby pięknem cieszyć oko
albo ucho - iść potrafi
gdzieś daleko, lub wysoko,
aż na piękno wreszcie trafi.

Lecz to jest dla niego mało!
Szuka nowych doznań źródeł,
gotów przejść jest ziemię całą
by się znów zachwycić cudem.

Lecz gdy tym poszukiwaniem
zmęczy się już ponad siły,
z bólem w krzyżach gdzieś przystanie
i… przypomni dom swój miły.

A gdy wróci tam, skąd wyszedł
widząc miejsce to - uklęknie
i wyszepce w nieba ciszę:
Boże! Jakże tu jest pięknie!

Marcin Urban

...uściski wieczorne Krybo

[kryba]

Z dalekiego wschodu, piaskami pustyni
jadą trzej królowie bardzo już znużeni
od miasta do miasta w słonecznej spiekocie
rozpytują wszędzie o królewskie Dziecię.

Nikt jednak im wskazać nie potrafi drogi:
w pałacach Go nie ma, bo to Król ubogi
zawierzyli przeto gwieździe nad Betlejem,
ona im stajenkę wskazała promieniem.

Radosnego dnia - miłego świętowania życzę
i pozdrawiam Cię Gjotko najmilej.

[gjotka]

Pozdrawiam Was popołudniowo "Kołysanką" Tadeusza Kubiaka, jakbyście chcieli się troszeczkę zdrzemnąć



Kołysanka

Leżeli obok siebie
gdy usypiały usta
przemawiali do siebie
kołysanką rąk

Leżeli obok siebie
gdy usypiały oczy
szukali swoich kształtów
pośród ciał niebieskich

Miłego wieczoru, Krybo

[gjotka]

Z pewnością powinna nas łączyć życzliwość i tolerancja,
a poza tym jesteśmy indywidualnościami,
wirującymi w labiryncie zdarzeń i myśli.
Może zacytuję Annę Wojdecką...


Rafał Olbiński

JAK WYJŚĆ Z LABIRYNTU

W labiryncie dni
szukamy swojego szczęścia
otwieramy tyle drzwi
a jeszcze tyle do przejścia

Rządni nowych wrażeń
sukcesów.. sławy..
w spełnianiu marzeń,
pracy.. zabawy..

zaczynamy budowanie
z krzyżyków i kółek
.. kolejne rozczarowanie..
znowu bez wyjścia zaułek..

..z kolejnego zakrętu
w kolejną zawiłość..
......................................
Lecz jest wyjście z labiryntu;
na imię ma MIŁOŚĆ

***

Serdeczności dla Wszystkich w ciszy nadchodzącego wieczoru

[kryba]

Jak śnieżne kwiaty

Kapryśna zima zmienia koloryt,
brzask otulony w białawą suknię,
na wietrze krąży płatek niesforny,
by osiąść niżej, jest za leciuchny.

Świat rozjaśniony śpi w lekkim puchu,
rankiem muśnięty różami zorzy,
a we mnie tyle dla ciebie uczuć,
ile gwiazd śniegu styczeń rozłożył.

Więc lekkość bytu świtem ogłaszam,
nostalgia puka, choć jej nie proszę,
czasami nastrój figle mi płata,
dziś chcę radości z rozwianym włosem.

Zanim w pejzażu znów szaroburym
srebrzystej szadzi zabraknie attyk,
najczulszym słowem chcę cię przytulić,
jak śnieżne kwiaty, tak delikatnym..
/Ewa Pilipczuk/



Małej oazy spokoju i wytchnienia,
gdzie dostępu nie mają kłopoty i zmartwienia..
___Gjotko___ - pozdrawiam Cię cieplutko.

[gjotka]

Myślę, że w dobry nastrój wprowadzi nas gwiazda śnieżna mojej ulubionej Poetki...



Gwiazda śnieżna

I czemuż Ten, co śnieg stworzył i gwiazdy lepi z niego,
architekt snów i diamentów, w warsztatach swoich niebieskich
nie zrobi z mojego życia gwiazdy zamiast śniegu,
zdobiąc ją równie misternie w ostrza, gałązki i kreski?

Stałabym w środku tak cicho, jak gdyby mnie już nie było,
patrząc, jak się wkoło mnie dowcipna prześliczność zgęszcza,
a w każdym kancie tej gwiazdy me serce by głośno biło -
i drżałoby każde ostrze ściągając pioruny szczęścia,
aż On by sam się zadziwił żyjącej gwieździe szczęścia...

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

... z ciepłymi życzeniami przyjemnego popołudnia

[kryba]

────▬▬❇❄️⛄️❄️❇▬▬────
Styczeń na dobre się rozgościł
drzewa się kulą w zaspach śniegu
pióra gawronom szron wysrebrzył
i na jemiole kulki sperlił

z nieba się sypią białe płatki
i mróz paprocie w oknach dzierga
już nawet sople drżą od chłodu
a wena śpi wciąż jak zaklęta

cóż z wątłych marzeń wiersz układam
na białych kartkach tuż nad ranem
(jak kot co czeka na pieszczoty)
słowa są w wierszu nieogrzane,

a kiedy chłód przestanie straszyć
wiosnę do wierszy będę wplatać
we włosy znowu wepnę słońce
wena się zbudzi - cała w kwiatach
/Roma/
────▬▬❇❄️⛄️❄️❇▬▬────
⛄️❄️Kolorowe szczęście niech w Twym sercu dziś gości,
a w oczach niech błyszczą, tylko iskierki radości.
Gjotko - udanego i radosnego dnia życzę -
pozdrawiam Cię cieplutko. ⛄️❄️
P.S. Szkoda, że Bachorka tutaj nie ma - brakuje mi Go.

[gjotka]

Tęsknię już do wiosennych słonecznych promieni


Wlastimil Hofman

Nadzieja

A kiedy poczujesz lekki powiew wiosny,
nieśmiałe jeszcze pąki uśmiechu
usiądą na Twej zaspanej twarzy,
-nadzieją mnie nazwij.

Kiedy ciepły wiatr z południa
zwieje w kąt Twoje smutki,
rozgoni czarność myśli
zakopie na dnie serca ból i niesmak,
-nadzieją mnie nazwij.

Kiedy porankiem wilgotnym
od pierwszej rosy na polach
do okna Twego nieśmiało zapukam
i poproszę o strawę,
-nadzieją mnie nazwij.

Gdy ciepłym promieniem słońca
rozgrzeję ciało i duszę zbłąkaną,
kolorem tęczy pomaluję obraz
pod Twymi zmęczonymi oczami
-nadzieją mnie nazwij.

Bo oto jestem choć nie wierzyłeś,
zła kordon przebiwszy pierwszym kwiatem,
urodzona w bólach rozpaczy i niebytu
z ciemnej spękanej wyobraźni bez wiary.

Więc otwórz okna szeroko na oścież,
zachłyśnij się haustem zieloności
wpuść świeżość jasnych obłoków,
drżącą w niewinności pierwszych liści
-nadzieją mnie nazwij!

annaG

❀ ❀ ❀

Pozdrawiam serdecznie i życzę miłego wieczoru

[kryba]

❆ Mroźna zima ❆
Mróz na dworze,
więc kto może
w kożuch się otula,
bo wiatr srogi
dmie po drogach
i po polu hula.

Mróz na dworze,
więc kto może
rad się w cieple chroni,
w domu, norze,
w dziupli, w borze,
gdzie mróz nie dogoni.
/net/
────▬▬ ❇⛷️❇ ▬▬────

💎Życzę Ci tylko takich chwil, które pozostawią ciepło
i radość Twoim sercu.💎
Gjotko - Dobrego dnia - pozdrawiam Cię cieplutko.

[gjotka]

W zimowe wieczory, przy kominku, cudnie mogą się snuć opowieści.......



Cynamonowe opowieści

przed kominkiem snują się, jak nić
wspomnienia, ze starego albumu,
w zimowe wieczory - nie jeden raz
opowiadane.

o kapeluszach z szerokim rondem.
o mereszkach na batyście, koronkach,
krepie, o miłości niespełnionej,
tragicznej, uwięzioną w sepii.

o wielkich pragnieniach,
których nie zaspokoiło życie,
o niespełnionych marzeniach,
zdradzie, bólu i wstydzie...

a za oknem - gwiezdny welon,
sceneria jak na karnawał.
dostojna maska księżyca - lśniąca,
niczym pomarańczowy melon.

płomień strawił polana, grają
jeszcze świerszcza skrzypce.
noc zimowa, strojna stoi na progu,
a ja, tańczę ze wspomnieniami kadryla,
z lampką w dłoni goździkowego grogu.

wokół mnie - wiruje czas,
czas, jak rzeka - nieobliczalny.
nad płomieniem pląsa chwila,
wspomnień niebanalnych.

Szydzik Zofia

... prawda, że cudne opowieści? Już czuję ten zapach goździkowego grogu...

Miłego, wieczornego wypoczynku, Krybo