Seniorzy, zwierzęta i odpowiedzialność

[jolita]

Himalayko! Masz rację, że coś poplątało się z wątkami, ale my Senioritki często reagujemy zbyt impulsywnie stąd małe zamieszanko, którego my - moderatorki nie możemy zlikwidować, bo nie jest dane nam "działania" we wszystkich tematach, a tylko udostępnionych. Ja też okazałam radość z racji Twego powrotu chyba na nieodpowiedniej stronce, ale tak się ucieszyłam...Bo to (nie umiejszając "Nowym") za "Starą Gwardią" tęskni się...

[admin]

"Zwierzęca" część wątku przeniesiona

[FeliksG]

Gdzie teraz jest wątek o zwerzętach? proszę o wskazanie.

[admin]

no wlasnie tutaj

[Krystyna]

Witajcie

Jestem nowa na tym forum, ale ponieważ bardzo lubię zwierzątka, a szczególnie koty, ten temat mnie żywo zainteresował. Sama mam kotkę Misię, którą wzięłam ze schroniska.Wiem, że w ten sposób uratowałam jej życie i to jest dla mnie najważniejsze. Rzeczywiście, zgadzam się z Basią, że nie powinniśmy kupować sobie szczeniaczków lub kociaków ale dlaczego w naszym wieku nie możemy pomagać dorosłym lub wręcz starszym psiakom? Wizyta w schronisku mną bardzo wstrząsnęła, zwierzęta tam bardzo cierpią. Chciałabym przygarnąć jeszcze jednego kota, ale trochę się boję, że się nie polubią z moją Misią. Myślę że dzięki decyzji o przygarnięciu zwierzaka, pomagamy nie tylko im, ale dajemy również coś nam samym

[Basia.]

Napisał jolita

Oj Basiu, Basiu - z pesymizmem daleko nie zajedziesz...Dobierz lektury n.t. coraz dłuższej bariery życia i nie odmawiaj opieki "młodszym braciom". Moja Mamusia wkroczyła w 92 rok życia i narazie nie myślimy o rozstaniu. Obydwie (bo mnie też latek nie brakuje) cieszymy się dobrym nastrojem i zdrowiem nie najgorszym, a ja dopiero 3 m-ce badam tajniki internetu i muszę ogarnąć jeszcze masę wiedzy...

Jolitko, nie jestem pesymistką tylko realistką /jestem chora na raka/, udzielam się na dogomanii i tam jest bardzo wiele rozpaczliwych postów o zwierzątkach, których nikt nie chce po śmierci właścicieli. Przeważnie są to zwierzątka leciwe a takie niestety nie mają szans na adopcję. Dlatego uważam, że człowiek powinien być odpowiedzialny nie tylko za siebie ale również i za tych, których przygarnął pod swoje "skrzydła". Pozdrowionka dla Ciebie i dla Mamusi.

[Wilhelmina]

Kocie mamy

K o t y .Blisko człowieka, a przecież
jakże często ich los łzy wyciska.
Dobrze chociaż, że są na tym świecie
Wysłanniczki świętego Franciszka.

Strudzone własnym ciężkim życiem,
oszczędzające na jedzeniu,
wychodzą wieczór, aby skrycie
ulżyć kociętom w ich cierpieniu.

Od ust odjęte resztki jadła,
kupione za ostatnie grosze,
zaniosą kotce, by nie padła
- wzruszone małych kociąt losem.

Sercami otwierają bramy
człowieczych sumień - gdy zamknięte -
anonimowe Kocie Mamy,
Niedocenione Kocie Święte.

Nie znajdą miejsca na pomnikach,
i c h na cokołach nie ujrzycie,
w piwnicach, szopach i śmietnikach
ratują smutne kocie życie.

Z całego serca je pozdrawiam;
życzenia składam im najszczersze
i im to właśnie pomnik stawiam
moim serdecznym dla nich wierszem.

F.J.Klimek

[emka46]

Piękny wiersz.Wzruszyłam się.

[Basia.]

Tutaj wklejam linka z dogomanii, niestety to jest jeden z wielu apeli.
http://www.dogomania.pl/forum/showthread.php?t=40181

[Wilhelmina]

Kochana Basiu,dla przypomnienia wklejam Ci wypowiedz z wątku o sukcesach
Moje sukcesy

--------------------------------------------------------------------------------

Moim największym sukcesem jest mój syn, którego wychowywałam sama /psotny był smarkacz i żywy jakby miał zainstalowany motorek/. Wykształciłam chłopaka i wychowałam na przyzwoitego człowieka, jestem z niego dumna. Za sukces uważam to, że postępowałam i postępuję w swoim życiu zgodnie ze swoimi przekonaniami i nie muszę się wstydzić niczego spoglądając na swoje odbicie w lustrze. Następnym moim sukcesem jest mój partner życiowy, z którym związałam sie po śmierci męża 25 lat temu i z którym mam nadzieję żyć długo i szczęśliwie.
I tak trzymaj - DŁUGO I SZCZĘŚLIWIE !!!!!
Nikomu nie musisz tłumaczyć się z tego,że nie chcesz wziąść do domu zwierzęcia.Nie chcesz i już.Czasem,jeśli ktoś nie ma przekonania,to lepiej niech tego nie robi.A czasem znowu 1 rok życia w godziwych warunkach i w miłości jest cenniejszy niz wszystkie skarby świata.Wszystko zależy od tego ile ktoś ma w sobie altruizmu.

-dziwny ten świat...

[Basia.]

Napisał Wilhelmina

Kochana Basiu,dla przypomnienia wklejam Ci wypowiedz z wątku o sukcesach
Moje sukcesy

--------------------------------------------------------------------------------

Moim największym sukcesem jest mój syn, którego wychowywałam sama /psotny był smarkacz i żywy jakby miał zainstalowany motorek/. Wykształciłam chłopaka i wychowałam na przyzwoitego człowieka, jestem z niego dumna. Za sukces uważam to, że postępowałam i postępuję w swoim życiu zgodnie ze swoimi przekonaniami i nie muszę się wstydzić niczego spoglądając na swoje odbicie w lustrze. Następnym moim sukcesem jest mój partner życiowy, z którym związałam sie po śmierci męża 25 lat temu i z którym mam nadzieję żyć długo i szczęśliwie.
I tak trzymaj - DŁUGO I SZCZĘŚLIWIE !!!!!
Nikomu nie musisz tłumaczyć się z tego,że nie chcesz wziąść do domu zwierzęcia.Nie chcesz i już.Czasem,jeśli ktoś nie ma przekonania,to lepiej niech tego nie robi.A czasem znowu 1 rok życia w godziwych warunkach i w miłości jest cenniejszy niz wszystkie skarby świata.Wszystko zależy od tego ile ktoś ma w sobie altruizmu.

-dziwny ten świat...

Wilhelminko, ja mam 2 psiaki ich zdjęcia zamieściłam w moim domowym zoo i te psiaki będą ostatnimi w moim życiu dlatego, że jestem chora na raka i nie wiem ile jeszcze mi życia zostało. Na razie wszystko jest ok i nie zamierzam zmieniać miejsca pobytu, ale z tą choroba nigdy nic nie wiadomo. Póki co opiekuję się bezdomnymi zwierzętami i udzielam sie na forum dogomanii. Tam udało mi się pomóc bezdomnym psiakom. Pisząc w poprzednich wątkach miałam na myśli poczucie odpowiedzialności za "braci mniejszych" nie tylko za siebie.Buziaczki.
A to mój Axał:

[Basia.]

Nie wytrzymałam i muszę się pochwalić to jest Figa, prawie 9-letnia yoreczka. Jedziemy na tym samym wózku, 2 miesiące po mojej operacji usuwałam maleństwu guzka i dałam do badania histopatologicznego, okazało się że choruje na to samo co ja. Na dzień dzisiejszy mamy się dobrze, Axał ma prawie 7 lat.

[Wilhelmina]

Tymbardziej Ci życzę - DŁUGO I DZCZĘŚLIWIE!!!
Dla siebie, dla bliskich i także dla nich.
Pamiętasz może ,że wspaniała nasza poetka Wisława Szymborska,która ma tzw."kociniec" tak pięknie ujęła to w słowa:..Umrzeć - tego nie robi się kotu...(psu,koniowi,chomikowi).
Pieski śliczne i bardzo jak widać kochane.

[Basia.]

Pamiętam i robię wszystko co w mojej mocy żeby im tego nie zrobić. Pieknie dziękuję za życzenia, ja też życzę Tobie wszystkiego co najlepsze i najpiękniejsze w życiu.

[Kundzia]

wiyajcie milosnicy zwierzatek!7 lat temu znalazlam na ulicy bardzo pobitego psiaka,byla to suczka ktora ktos po oszczenieniu wyrzucil z domu.Dzis nie wyobrazamy sobie zeby jej nie bylo.4 tygodnie temu sprawila nam "prezent" w postaci czterech maluchow,szukam domu dla dwoch bo dwa juz maja nowych wlascicieli ktorzy tylko czekaja kiedy beda mogli zabrac.

[Basia.]

Napisał kunegunda

wiyajcie milosnicy zwierzatek!7 lat temu znalazlam na ulicy bardzo pobitego psiaka,byla to suczka ktora ktos po oszczenieniu wyrzucil z domu.Dzis nie wyobrazamy sobie zeby jej nie bylo.4 tygodnie temu sprawila nam "prezent" w postaci czterech maluchow,szukam domu dla dwoch bo dwa juz maja nowych wlascicieli ktorzy tylko czekaja kiedy beda mogli zabrac.

Zamieść ogłoszenie w 4 łapach, Allegro, na dogomanii.

[bogda]

Basiu... pieski są śliczne. Zawsze miałam w domu psa albo kota, ale bardziej kocham psy, bo z nimi można nawet porozmawiać, wydaje się że wszystko rozumią i potrafią być takie wdzięczne. Koty są miłe, ale raczej chodzą własnymi drogami...
Pozdrawiam i życzę zdrówka...

[Basia.]

Napisał bogda

Basiu... pieski są śliczne. Zawsze miałam w domu psa albo kota, ale bardziej kocham psy, bo z nimi można nawet porozmawiać, wydaje się że wszystko rozumią i potrafią być takie wdzięczne. Koty są miłe, ale raczej chodzą własnymi drogami...
Pozdrawiam i życzę zdrówka...

Dzięki, zwierzęta towarzyszą mi przez cały czas w moim dorosłym życiu. Jako dziecko nie mogłam mieć żadnego zwierzaczka bo rodzice się nie zgadzali. Kilkanaście lat temu mieszkaliśmy czasowo na wsi /wydawało mi się, że będzie mi się lepiej podobało/ i tam miałam 4 psy: parę kaukazów, bullterrierkę i dobermana. Oprócz tego: kota, kanarka i papugę. Zwierzaki miały charakterki, psy były bardzo niebezpieczne dla obcych ludzi i zwierząt, kotu też nic nie brakowało, ptaki również były bojowe. Całe towarzystwo żyło w zgodzie, psy i kot spały z nami w sypialni miały tam wstawiony narożnik i fotele. Po śmierci moich ukochanych futrzaków wróciłam z powrotem do Warszawy, nie umiem żyć bez zwierząt. Moje obecne psiaki są bardzo kochane i rozpieszczone, nie chciałabym im zrobić "numeru" i odejść przed nimi i to musi mi się udać bo bardzo mi na tym zależy. Pozdrowionka.

[Basia.]

Wychowałam syna w miłości do zwierząt, on od zawsze wychowywał się z psami. Ożenił się ze wspaniałą dziewczyną i mają oprócz bliźniaczek 3 pieski, kota i papugę żako. Przedstawiam ich pieski: Zoja-czarny terrier, Samanta-sznaucer miniatura, Oskar-york.

[Sunshine]

Piękna gromadka, bez uroku.
Sama tęsknię za swoją utraconą sunią ale jak patrzę na takie szczęsliwe zwierzęta to myślę coraz częsciej,że też mogłabym jeszcze raz spróbować pokochać taką wspaniałą istotę.