kobiety po 50-tce i bunt

[pan_tobiasz]

Witam
jestem dziennikarzem i przygotowuję program telewizyjny o kobietach po pięćdziesiątce, które postanowiły się "zbuntować". Pisząc o buncie mam na myśli np takie sytuacje:
- kobieta po wielu latach pożycia małżeńskiego postanowiła się rozwieść z mężem
- kobieta odeszła od męża do innego faceta - niekoniecznie młodszego
- po wielu latach bycia kurą domową kobieta powiedziała swojemu mężowi mniej więcej tak: "przez całe życie byłam kurą domową, nie czułam się kobietą, teraz to się powinno zmienić" i zażądała od męża "szaleństwa, imprez, Kanarów i seksu".
Narazie chciałbym sprowokować dyskusję, później - kto wie - może któraś z Pań chciałaby wystąpić przed kamerami?
Pozdrawiam i dziękuję za wszelką pomoc.

[arczia]

W Ewe Drzyzgę się Pan bawi? Takie kawałki są zarezerwowane dla JEJ programu raczej...

[pan_tobiasz]

być może, arczia. fakt faktem - poszukuję takich kobiet i bardzo by mi na rozmowie z nimi zależało.

[POLA]

Napisał pan_tobiasz

Witam
jestem dziennikarzem i przygotowuję program telewizyjny o kobietach po pięćdziesiątce, które postanowiły się "zbuntować". Pisząc o buncie mam na myśli np takie sytuacje:
- kobieta po wielu latach pożycia małżeńskiego postanowiła się rozwieść z mężem
- kobieta odeszła od męża do innego faceta - niekoniecznie młodszego
- po wielu latach bycia kurą domową kobieta powiedziała swojemu mężowi mniej więcej tak: "przez całe życie byłam kurą domową, nie czułam się kobietą, teraz to się powinno zmienić" i zażądała od męża "szaleństwa, imprez, Kanarów i seksu".
Narazie chciałbym sprowokować dyskusję, później - kto wie - może któraś z Pań chciałaby wystąpić przed kamerami?
Pozdrawiam i dziękuję za wszelką pomoc.

to ja Panu nie pomogę, ale pragnę zauważyć, że kobieta zarówno ta przed jak i po pięćdziesiątce buntuje się od dawna i nie musi wcale żądać rozwodu, wyjazdu na W.K., czy innych jeszcze atrakcji. Oczekuje Pan sensacji, a nie prawdziwych przyczyn buntu kobiet, choć właśnie temu zagadnieniu warto byłoby się przyjrzeć. Ale to mało efektowny i niemedialny temat, prawda?

[pan_tobiasz]

Pani Polu - ma Pani zupełną rację. Problem polega na tym, że o "buncie" kobiet przed 50-tką mówi się często, często się pisze i tak dalej. O "buncie" kobiet po 50-tce mówi się bardzo mało. Inne przykłady owego buntu już mam. Tzn. kilka Pań już zdecydowało się opowiedzieć o ich buncie. Teraz bym potrzebował kobiet, które zbuntowały się w ten sposób - właśnie przez rozwód albo odejście do innego albo jak pisałem zmiana "koncepcji" związku (z kury domowej w wyzwoloną kobietę pewną siebie etc). Dlatego też o takich kobietach pisałem w tym poście.

[Nika]

mam wrażenie, że wiem, o co panu chodzi-niestety, bunt jako zjawisko socjologiczne zazwyczaj kojarzy się z młodością,która prze do przodu, kieruje się emocjami, nie rozsądkiem i doświadczeniem.Dojrzałe kobiety cenią raczej stabilizację, poczucie bezpieczeństwa, boją się zbyt radykalnych zmian- może sa zmęczone wieloletnią pracą zawodową, wychowywaniem dzieci, codziennymi problemami i teraz marzą raczej o odpoczynku, a nie o wywracaniu swego życia do góry nogami.to wcale nie znaczy, że rezygnują ze zmian. robią to powolutku, małymi kroczkami, bez robienia zbytecznego szumu i to je cieszy.Oczywiście sa to moje subiektywne refleksje..

[Nika]

A poza tym denerwuje mnie operowanie stereotypami-kura domowa zmienia sie w pewną siebie kobietę..!Czy wg pana kobieta, która poświęciła się rodzinie nie może miec poczucia własnej wartości, nie może byc dumna z tego, co robi?nie może być zadbana, oczytana,mająca swe osobiste zainteresowania?!

[Basia.]

Ja jestem zbuntowaną kobietą po 50-ce. Doszłam do wniosku, że już niczego nie muszę i robię wyłącznie to co mi sprawia frajdę. Przez wiele lat zajmowałam się domem /zawodowo też pracowałam/ nigdy nie czułam się z tego powodu kurą domową chociaż nie miałam czasu na prowadzenie "innego bardziej kolorowego życia". Wielu mężczyzn dzięki takim "kurom domowym", o których mówi się często z przekąsem i ironią miało możliwość zrealizowania się w życiu zawodowym i nie tylko. To one brały na swoje barki dla dobra rodziny zbyt duży ciężar, nikt tego nie zauważał o docenianiu już nie wspomnę. Na szczęście nic nie trwa wiecznie i przychodzi taki moment, w którym się mówi: "basta" niczego nie muszę mogę tylko chcieć. Taki moment nadszedł w moim życiu i robię wreszcie to co chcę.

[emka46]

a dlaczego "po pięćdziesiątce"
Nigdy nie byłam "zbuntowana",zawsze robiłam to co chciałam.po prostu nie rozumiem.że w związku jedno moze ograniczac drugie,a mam w sąsiedztwie takie przykłady

[bogda]

Miła Emko - bo im się chyba wydaje, że po 50-ce to już nam się nic nie należy, sądzą że bunt w tym wieku to jakieś dziwactwo. Wkurzają mnie te mądrale... A może tego nie zauważyli, że my buntujemy się przez cały czas...

[Basia.]

Napisał emka46

a dlaczego "po pięćdiesiaące"
Nigdy nie byłam "zbuntowana",zawsze robiłam to co chciałam.po prostu nie rozumiem.że w związku jedno moze ograniczac drugie,a mam w ssąsiedztwie takie przykłady

Teoretycznie niby przez całe życie robiłam to co chciałam ale tylko teoretycznie. Nie mogłam iść na plażę wtedy kiedy chciałam bo trzeba było ugotować dziecku obiad i np. zrobić zakupy i pranie po pracy. Nie mogłam kupić sobie upatrzonego ciucha bo były inne ważniejsze wydatki. Teraz nie muszę gotować mogę chcieć, kupuję sobie ciuchy kiedy tylko mam na to ochotę, mogę wyjść gdzie chcę i kiedy chcę i robić to co chcę. Nawet jeżeli ma się bardzo niezalezny charakter a taki mam, na pewnym etapie życia nie da się robić tego co się chce. Poczucie odpowiedzialności jeżeli się takowe posiada na to nie pozwala.

[Basia.]

Przyszedł wreszcie moment /syn skończył studia i się usamodzielnił/, kiedy z czystym sumieniem mogłam powiedzieć swoim "przyrostkom" spadajcie i zaczęłam naprawdę robić to co chcę a nie to co muszę.

[an_inna]

Widziałam takie hasełko "Balcerowicz nic nie musi!" i poczułam, jak to fajnie. Ale ciągle coś mnie gryzie (czyje sumienie ) jak sobie tak odpuszczam, ciągle moje plany to nie "Kanary" i inne dzikie szaleństwa, tylko "Jak już będę na emeryturze to: będę codziennie odkurzać, gotować zdrowe potraw choćby i pracochłonne itepe. A wcale tego nie lubię
Poszukiwana trutka na nie moje sumienie!!!

[Basia.]

Znajdziemy!!!!

[an_inna]

W necie, nieprawdaż ?

[Basia.]

Ale się rozpisałam, Emko prawdziwie wolna poczułam się po przejściu na emeryturę bo przedtem chociaż syn już był samodzielny nie mogłam robić tego co chcę, musiałam chodzić do pracy. Teraz mam w nosie "domowe przetwory", gotowanie kartofelków /których nie jadam/, nie czekam z obiadem na nikogo /raz na 4 dni przygotowuję kilka potraw/ i moja druga połówka po powrocie z pracy odgrzewa sobie jedzenie a potem po sobie zmywa /starannie/, a ja w tym czasie np. udzielam się na forum.

[Basia.]

Napisał an_inna

W necie, nieprawdaż ?

W necie też będziemy szukały.

[BUNIA]

Do Bogdy podzielam Twoje zdanie w calej rozciaglosci /heeee/
i Do Pana Tobiasza a przed czyja niby kamera ktoras z nas mialaby >wystapic>??? Nie jestem ciekawa ... ale po prostu lubie wiedziec .

[Basia.]

Pan Tobiasz ze swoją "kamerą" nie jest chyba żadnej z nas do szczęścia potrzebny?

[destiny]

Napisał Basia

Pan Tobiasz ze swoją "kamerą" nie jest chyba żadnej z nas do szczęścia potrzebny?

...ale nie mogłam się powstrzymac ze śmiechu ...

Ja się nie buntuję...

Ja jestem zbuntowana cały czas...

(Dawno się tak nie uśmiałam !)

Ciekawe, czy Pan Tobiasz zalogował się tylko z powodu napisania tego jednego, jedynego wątku ?