Wte i wewte - czyli rozmowy niekontrolowane

[Jarosław II]

Napisał Ada 33

Nawet nie wiedziałam o Piotrze Najsztubie, poznałam ten termin
dzięki Ludwikowi Dorn i stwierdzam,że jest niezwykle trafny do
naszej sytuacji.
Powiedz, czy nie zauważyłeś tego w życiu, bo ja tak.
Często się zastanawiam, iż ludzie inteligentni tak ślepo wierzą i ufają politycznym hochsztaplerom oraz dają się w sposób prymitywny manipulować.

Nie tylko politycznym, innym pseudonaukowcom czy znachorom ideologicznym też. A to dlatego, że człowiek jest łatwowierny i daje się wciągnąć w pułapkę jak zwykła zwierzyna. Podam przykład. Jest taki rodzaj drapieżnej ryby o nazwie żabnica albo nawęd, która zakopuje się w piasku na dnie i ma taki długi wyrostek podobny do robaka i cierpliwie czeka na ofiarę. Paskudna ale jaka skuteczna.

[only]

Jaroslaw "... jest różnica kupić studia, skończyć dla własnej satysfakcji a jeszcze co innego aby były przydatne i wykorzystane w życiu.

Jarku , oczywiście że rozróżniam . Masz rację , co do "produkowania " absolwentów .Mają dyplom , natomiast pracy już nie . No ale , nie każdy ma zacięcie do kierunków technicznych . To że wielu wybiera kierunki humanistyczne nie określa ich jako życiowo mało-zaradnych . Czasy są ciężkie , ale kierować się w życiu tylko wyrachowaniem ? Oprócz ciała jest jeszcze duch . Oczywiście ,najlepszy jest złoty środek : coś dla ciała i coś dla ducha . Tylko .... No właśnie ...
Czy byt określa świadomość ? Czy to jednak świadomość kieruje bytem ?
Nie oczekuje odpowiedzi . Sam jestem w kropce

[Ada 33]

Napisał Jarosław II

Na nic mi na tych studiach były przedmioty humanistyczne.

A po to, aby zdobyte na studiach umiejętności techniczne,
umieć "sprzedać".

Paskudna ale jaka skuteczna.

Zazwyczaj wszystko co paskudne jest skuteczne.
Zależy od punktu widzenia czy siedzenia.
Zwróć uwagą na Machiavellego i słynna zasada:
cel uświęca środki....dla jednych paskudna,
dla innych skuteczna i dobra.

[Jarosław II]

Napisał Ada 33

Zazwyczaj wszystko co paskudne jest skuteczne.
Zależy od punktu widzenia czy siedzenia.
Zwróć uwagą na Machiavellego i słynna zasada:
cel uświęca środki....dla jednych paskudna,
dla innych skuteczna i dobra.

No ale gdzie tam miejsce na uczucia, dobro i tolerancje? A może najpierw jedno w potem do spowiedzi i dopiero drugie.

[only]

Ada "Zwróć uwagą na Machiavellego i słynna zasada:
cel uświęca środki....dla jednych paskudna,
dla innych skuteczna i dobra.

Ada , błysnęłaś . Tylko tak mi coś szepcze :
- czy aby Jarosław najpierw , nie zwróci uwagi na Ciebie , a potem dopiero Machiavelli ...w takiej kolejności

[Ada 33]

Napisał only

Ada , błysnęłaś .

Chyba oczami, choć zwykle nimi świecę.

Jarosław napisał:

No ale gdzie tam miejsce na uczucia, dobro i tolerancje? A może najpierw jedno w potem do spowiedzi i dopiero drugie

Musisz wybierać albo uczucia, albo efekty.
Ponoć twierdzą,że uczucia wymagają wyrzeczeń.

[Jarosław II]

Napisał Ada 33

Musisz wybierać albo uczucia, albo efekty.
Ponoć twierdzą,że uczucia wymagają wyrzeczeń.

Tak też się stało, przełożyłem wajchę na torowisku z wędkarstwa na turystykę połączoną ze Spa. Ale za to wszedłem w meandry fotografii po latach odkurzonej. Znowu schodzę na psy, to znaczy na opowieści o sobie.

[Lulka]

Dzień dobry

Ada33
Zazwyczaj wszystko co paskudne jest skuteczne.
Zależy od punktu widzenia czy siedzenia.
Zwróć uwagą na Machiavellego i słynna zasada:
cel uświęca środki....dla jednych paskudna,
dla innych skuteczna i dobra.

Machiavelli głosząc tezę "cel uświęca środki" ale "pro publico bono" czyli dla dobra ogółu nie zdawał sobie chyba sprawy jak wiele nadużyć będzie usprawiedliwionych celem nadrzędnym.
Zresztą sam nie stosował się do tej tezy, nie zrobił kariery jako polityk, choć tak doskonale niby znał metody działania silnego polityka.
A co z własnymi celami w życiu, jak uważacie?
Czy bezwzględną granicą w dążeniu do własnego celu powinno być dobro drugiego człowieka, czy jedynie koniec własnego nosa i osobiste korzyści.
Bo mam wrażenie zbyt często, że duża część naszych bliźnich stosuje machiavellowską zasadę, a wartości moralne i etyczne
podupadły lub są w zaniku.
I gdzie jest granica, której nie można przekroczyć?

[Lulka]

Tak mi przyszło jeszcze do głowy, że może za poważna ta dyskusja w taki poniedziałkowy mroźny ranek?
Ale tak mam, że jak można w te i wewte to ja po skosie

[only]

Jarosław "Znowu schodzę na psy, to znaczy na opowieści o sobie.

E tam ! W tym przypadku , bardziej piszesz o wyrzeczeniach , czyli bardziej o wnętrzu .Masz uczucia

[only]

Napisał Lulka

Tak mi przyszło jeszcze do głowy, że może za poważna ta dyskusja w taki poniedziałkowy mroźny ranek?
Ale tak mam, że jak można w te i wewte to ja po skosie

Hej Lulka !
I tak trzymaj . Zaraz znikam , , ale wpadnę później i spróbuję przedstawić swój punkt widzenia

edit.
Już jestem

Lulka "Bo mam wrażenie zbyt często, że duża część naszych bliźnich stosuje machiavellowską zasadę, a wartości moralne i etyczne
podupadły lub są w zaniku.

Gdzieś tak rok temu , na dużym portalu , przeczytałem na blogu użytkownika , jego przemyślenia a propos PRL-u. Mną wstrząsnęły .Autor m/n mówił , że trzeba było być być idiotą , żeby nie być w PZPR .
Mógłbym go jeszcze zrozumieć , gdyby pisał o zachłyśnięciu się ideą marksizmu , /co wielu światłym i mądrym się przytrafiło / ale on kierował się tylko i wyłącznie koniunkturalizmem .
Dowodził ,że skoro członkom partii wolno było więcej i mieli łatwiejszy start życiowy , to on nie widzi żadnego problemu .
Oczywiście w komentarzach pojawiły się pytania , czy kierując się tą samą zasadą wstąpiłby do SS , UB itd.?
Dla ,mnie ten wpis na blogu , to jak znak czasu . Idzie nowe i straszne .

[only]

Dżem - "Kim Jestem - Jestem Sobie" (rzadka wersja studyjna)

[Nora]

Dzień dobry

Napisał Lulka

A co z własnymi celami w życiu, jak uważacie?
Czy bezwzględną granicą w dążeniu do własnego celu powinno być dobro drugiego człowieka, czy jedynie koniec własnego nosa i osobiste korzyści.
Bo mam wrażenie zbyt często, że duża część naszych bliźnich stosuje machiavellowską zasadę, a wartości moralne i etyczne
podupadły lub są w zaniku.
I gdzie jest granica, której nie można przekroczyć?

Czasem szlachetniej jest odstąpić od swoich planów, niż krzywdzić kogoś po drodze.
Chociaż pojęcie czyjejś krzywdy jest też często subiektywne.
Bo jednak trzeba też czasem myśleć o sobie; aby serca na dłoni nikt nie potraktował jak poduszeczki do igieł.
I tu może tkwi ta granica, o której piszesz, Lulko. Bardzo trudna do określenia.

No, ale... żeby nie mówić, jak Sztaudynger w swojej żartobliwej fraszce:
„W pogoni za ideałem.
Wszystkie świństwa popełniałem.”


Dopisuję:
Onlik:

Idzie nowe i straszne .

Nie wiem, Onliku, czy to nowe, czy kiedyś już było
Bo jeśli prześledzimy historię...
"Zaprzedał duszę diabłu" niejeden.

Dzięki za Dżem. Lubię bardzo ten utwór

[only]

Nie wiem, Onliku, czy to nowe, czy kiedyś już było
Bo jeśli prześledzimy historię...

Norko , jeszcze nie skończyłem ...coś jeszcze skrobnę

[Nora]

Napisał only

Norko , jeszcze nie skończyłem ...coś jeszcze skrobnę

Mam nadzieję, Onliku
Temat- rzeka

[Jarosław II]

Napisał Nora

Dzień dobry
Czasem szlachetniej jest odstąpić od swoich planów, niż krzywdzić kogoś po drodze.
Chociaż pojęcie czyjejś krzywdy jest też często subiektywne.
Bo jednak trzeba też czasem myśleć o sobie; aby serca na dłoni nikt nie potraktował jak poduszeczki do igieł.
I tu może tkwi ta granica, o której piszesz, Lulko. Bardzo trudna do określenia.

Mam trochę inny pogląd ale nie byłbym Jarosławem gdybym nie dołożył swoich dwóch groszy. Aby wyrosnąć na altruistę trzeba najpierw być egoistą. Trzeba najpierw zdobyć, zarobić aby się dzielić i było czym się dzielić. Chociaż najwięcej mają do powiedzenia ci co lubią dzielić się niczym.

[Ada 33]

Napisał Lulka

A co z własnymi celami w życiu, jak uważacie?
Czy bezwzględną granicą w dążeniu do własnego celu powinno być dobro drugiego człowieka, czy jedynie koniec własnego nosa i osobiste korzyści.
Bo mam wrażenie zbyt często, że duża część naszych bliźnich stosuje machiavellowską zasadę, a wartości moralne i etyczne
podupadły lub są w zaniku.
I gdzie jest granica, której nie można przekroczyć?

Najłatwiej powiedzieć jaki człowiek taki cel.
Mam wątpliwości czy może żyć w człowieku altruista
bez egoisty?.....mnie wychodzi,że chyba nie.
Ważnym jest aby pewnych granic przyzwoitości nie
przekraczać.
Faktem też jest, jak słusznie Norka zauważyła,
że dobroć zbyt często traktowana jest jako słabość i
zdarza się, iż jest się wdzięcznym polem dla zgryźliwych.
Jednak warto przyjąć słuszną zasadę od medyków,
po pierwsze nie szkodzić.

[Ada 33]

Napisał Jarosław II

Mam trochę inny pogląd ale nie byłbym Jarosławem gdybym nie dołożył swoich dwóch groszy. Aby wyrosnąć na altruistę trzeba najpierw być egoistą.

Wygląda,że mamy tu zbieżne poglądy i wyrażone niemal
równocześnie.....czyżby telepatia.
A,że jesteś niepokorny i masz własne zdanie, to tylko z
pożytkiem dla dyskusji.
Zresztą zauważyłam,że tu wszyscy z tych niepokornych.
I może nam się uda stworzyć wątek w którym można
pięknie się różnić....bez osobistych wycieczek.
Oby.

[only]

only "Norko , jeszcze nie skończyłem ...coś jeszcze skrobnę

Nora "Mam nadzieję, Onliku

My to się chyba lubimy
Przepraszam za dygresję

[Jarosław II]

Napisał Ada 33

I może nam się uda stworzyć wątek w którym można
pięknie się różnić....bez osobistych wycieczek.
Oby.

Bez wycieczek się nie zgadzam. Jak nie będzie moje na wierzchu to czym zakończę? Myślę, że tu w spokoju można by i na inne tematy pogadać