Kącik poezji własnej i innych autorów - część VIII

[kpwalski20@wp.pl]

Przepływa mi życie powoli
jak rzeki głęboki nurt
bez żadnych odchyleń, zakoli,
bez zboczeń z utartych dróg.

Kompasem i dróg drogowskazem
które wskazują mi cel
jest wiara że może mi z czasem
miłością zakwitnie dzień.

Jednakże nie mogę mych uczuć
rozmieniać na drobny grosz,
jak deszczem się możesz pomoczyć
lecz nie umyjesz nim twarz.

Już jesień ostudza chęć życia,
chłód zimy zamknie mi drzwi
i tylko zza okna ukrycia
przeczekam cieplejszych dni.

Dziś chodząc po miejskich chodnikach
spuściłem na dół swój wzrok
by z oczu mych nikt nie wyczytał
jak smutny jest mi ten rok.

[bogda]

Witam miłe wierszoluby

Zochna i Mimoza, po prostu pięknie

Kpowalski, nie smuć się.

[bronczyk]

Zochna cudowne te wiersze o sześćdziesiątkach. A za Mimozą powtórzę- Smutki, rozterki, dramaty – zostawmy
Dla małolatów.

[mimoza]

Halinko, Bogusiu,
Miłe sercu recenzentki, dla Was
http://www.youtube.com/watch?v=hApeH2CMtS8
i kpwalskiego z podziękowaniem za towarzyszenie
w tworzeniu "Kącika ..." - Cz

[Stalin]

Fiu, fiu ale dzisiaj ruch w interesie...
Kazimierz - nie przejmuj sie rolą, po prostu pisz..

[maluna]

Życie może być piękne w każdym wieku, a bez dramatów nie powstałyby najpiękniejsze wiersze

[Honoratka]

Kpwalski dla Ciebie!

Świat,niestety wciąż się zmienia,
chociaż jeszcze krąży ziemia
i zagłady tańczy taniec,
ale miłość....pozostanie.

Czasem tylko trzeba znaleźć......
Miłość, noc i deszcz....
Nasze życie.....też

[kpwalski20@wp.pl]

Mimozo, Honoratko dziękuję!
Pozdrawiam z samego rana wszystkich uczestników tego kącika.

[sarna2]

Napisał zochna

OJ, WARTO, WARTO

W...
każdym wieku, i w...
tym cała 'gratka', że w...
miłości nie...
jedna sześćdziesięciolatka może 'zakasować' nie jednego 'małolatka'

Bo...
miłość, wzajemne pożądanie szanowanie obcowanie nie...
wiele ma z...
wiekiem wspólnego, o...
czym zapewne wiecie panowie i... panie

Wiec...
zamiast myśleć o...
szarugach i...
chłodach zimy czy póżnej jesieni, może...
warto dobrać się do... radosnego życia odcieni

(wrzesień 2009r.)

wiersz piekny- szczególnie,że oddaje moje mysl

[Scarlett]

Witam. Dziś mam receptę na szczęście.


Szczęście


Co to jest szczęście? - częste pytanie.
Odpowiedź złożona, ja jednak odpowiem,
bo dla mnie szczęściem, móc dawać coś z siebie
dla tych których kocham, i obcych w potrzebie.

Każda życzliwie wyciągnięta ręka,
uśmiech na twarzy i w oczach zmęczonych,
drobny gest wdzięczności - to przecież tak mało,
a znaczy tak wiele w szarej codzienności.

To dom rodzinny, ściany, cztery kąty
i jego progi przyjaźnie skrzypiące.
Po dniu pełnym zmagań, po trudach i znoju,
spieszymy do portu - oazy spokoju.

Szczęściem jest dzień jasny, co po nocy wstaje
i wieczór wytchnienia w gronie osób bliskich
i czyste sumienie, gdy bez żadnych wahań,
zapiszę spełnione uczynki - na zyski.

Szczęściem samo życie, które nam jest dane,
jeżeli rozważnie kierujemy sterem,
wszakże tyle piękna można dostrzec wokól
i tak dużo dobra, gdy dobro się sieje.

Daleko szukamy co mamy tak blisko,
wciąż się rozglądamy, chcemy z życia wszystko.
Tyle w świecie złego, zawiści i krzyku,
a szczęście przysiadło cichutko w kąciku.

Krystyna Jabłońska

[mimoza]

Dziekuję Honoratce za rozpoczęcie dnia.
Dzisiaj późno wstałam i tak naprawdę nie bardzo
wiedziałam, czy otworzyć komputer.
Zbyt wiele emocji nagromadziło się wczorajszego dnia...
Milego dnia wszystkim wierszolubom.


Przyjaźń

Krystyna Jabłońska

Nie szafuj słowem - przyjaźń
bo ono znaczy wiele,
znajomych pełno dokoła,
nieliczni to przyjaciele.
Życie razów nie szczędzi,
kark pochylają cierpienia,
ten co pomoże powstać,
wart miana przyjaciela.
Toczysz swój głaz pod górę,
on spada prawie na szczycie,
trzeba zaczynać od nowa
to syzyfowe życie.
Człowiek naprawdę życzliwy
- nie w chwale i brzęku mamony -
poda swą rękę pomocną
z kawałkiem chleba na dłoni.
Poda swe mocne ramię
i plecy prostować pomoże,
wesprze cię słowem i czynem,
na nim polegać możesz.
Kto szczęście z tobą podzieli
i losu zawiłe koleje,
tak w dobrej jak i złej dobie
na pewno jest przyjacielem.
Nie szafuj więc słowem - przyjaźń,
bo ono znaczy zbyt wiele,
znajomych pełno dokoła,
- nieliczni to przyjaciele.

Cz

[tar-ninka]

Napisał zochna

OJ, WARTO, WARTO

W...
każdym wieku, i w...
tym cała 'gratka', że w...
miłości nie...
jedna sześćdziesięciolatka może 'zakasować' nie jednego 'małolatka'

Bo...
miłość, wzajemne pożądanie szanowanie obcowanie nie...
wiele ma z...
wiekiem wspólnego, o...
czym zapewne wiecie panowie i... panie

Wiec...
zamiast myśleć o...
szarugach i...
chłodach zimy czy póżnej jesieni, może...
warto dobrać się do... radosnego życia odcieni

(wrzesień 2009r.)

Zochno warto , oj warto
Ale czasami czlowieka tak nachodzi jakas tesknota , smutek .

. . . . . . . . . . . . . . .

Napisał maluna21

Zosiu-emerytko, nawet nie wiesz jak trafiłaś dzisiaj tą kukułeczką...Achmatowa wyraziła to, co ja próbowałam kiedyś, w jednym z moich wierszy, ale jej udało się to znacznie lepiej..

Cieszę się i dziękuję Małgosiu

Zmiennaś, lecz miłość twa nie jest zwodniczą

Byron George Gordon



Zmiennaś, lecz miłość twa nie jest zwodniczą,

Choć zdradzasz serce, tkliwie wprzód szukane.

To łzy podwójną zatruwa goryczą,

Którymi twoją opłakałem zmianę;

To kruszy serce, które ty zasmucasz,

Że umiesz kochać - lecz prędko porzucasz.



Stratę obłudnej mało czuje serce,

Oziębła wzgarda ściga przeniewiercę.

Lecz ta, co żadnej myśli nie przebiera,

Ta, której miłość tak tkliwa jak szczera,

Jeśli się nawet i taka odmienia,

Któż by nie doznał mego udręczenia? -



Marzyć o szczęściu , do cierpień się budzić

Los jest każdego, co żyje lub kocha.

Lecz jeśli nawet, przestając nas łudzić,

Żal w sercu wznieca ćma urojeń płocha,

Co we śnie z nami igrając łaskawie,

Tym samotniejszych opuszcza na jawie:



Jakże więc muszą dręczyć się boleśnie

Ci, których serca, nie marzeniom we śnie,

Lecz tkliwym, szczerym uczuciom przywykną,

A te jak same przewidzenia znikną? -

Ach, powiedz raczej, że ta moja żałość -

Grą wyobraźni, snem - twoja niestałość!



1824r.

Jesiennie pozdrawiam wszystkich tutaj bywających.

Rozmowa - Jacek Kaczmarski


- Pan, śpiewak, świat widzi ponuro:

Wciąż tylko o stosach i grobach;

Pan wiesza, poddaje torturom,

Głos pana to wieczna żałoba,

Że trwają - pan za złe ma murom,

A mnie się to życie podoba!



- Proszę pani, ja życie lubię

W jego prawdzie i jego złudzie;

Ale człowiek dąży ku zgubie,

Wiedzieć o tym nie chcą ludzie.



- Właśnie, ludzie. Niech pan pomyśli

Starczy im prawdziwych przepaści,

A najgorsze - jeszcze się przyśni;

W cierpieniu - wszyscy są właśni.

Pan mówi, że życie to czyściec,

A oni pragnęliby baśni.



- Proszę pani, przecież to robię.

Opowiadam baśnie choć smutne -

Kim by był niepojęty człowiek

Bez braci Grimm prawdy okrutnej?



- Właśnie, prawda. O co pan pyta?

Obcy panu brak wątpliwości.

To pan śpiewa, co pan przeczytał:

Po prostu świat w książkę uprościł.

Pan gra, kiedy wszechświat zgrzyta.

Pan przeczy człowieczej miłości!



- Proszę pani, cierpieć się staram.

Starczy spytać żony i dzieci.

Kocham. Miłość - księga stara,

Którą warto Bogu polecić.



Właśnie Bóg. Pan Boga nie lubi,

Ale mówi, że wciąż Go szuka.

W pańskich trwogach można się zgubić;

Pojąć sztukę pańską, to sztuka.

Pan publicznie z losem się czubi:

Jaka z tego dla nas nauka?



- Proszę pani, proszę nie czekać

Na nauki, tezy i wnioski -

Jestem egzemplarz człowieka,

A to znaczy - diabli, czyśćcowy i boski

[Stalin]

Bo koniec sezonu żeglarskiego a pogoda ładna jest i chcialoby sie jeszcze pozmagać z żywiołami....

Cyklon dziś zaszalał,
Pojawił się leniwie,
Powoli się wzmagał,
Ufny w swoja siłę,

Uśmiechała się błogo,
Lecz w oczach – diabliki,
Chciałem zejść jej z drogi
Byłem nie dość szybki...

Z podmuchem wzleciałem,
Jak na wietrze chusta
Tchu złapać nie mogłem,
Zamknęła mi usta...

Później wir szaleństwa
Wciągnął mnie w otchłanie,
Zgubiłem się całkiem
Gdzieś na oceanie...

Wreszcie przebrzmiał żywioł,
Zniknął hen, w oddali,
Jak wrak statku byłem
Bezwładny na martwej fali...

[mimoza]

W "Kąciku..." mam dzisiaj mini festiwal Zosi - e., tyle wierszy nam pokazała.
Tarninka, tradycyjnie, przepięknie oprawia wiersze, które nabierają przez to głębi i wyrazistości.
Stalin zmaga się z cyklonem, widać lubi żywioły i wyraziste kobiety.
Lucynnce dziekuję za odwiedziny. Miłego popołudnia wszystkim życzę - Cz

[bogda]

Z nadzieją na lepsze jutro.
Trudy życia jeszcze pestka,
kiedy jest się przed czterdziestką,
Lecz gdy piaty krzyżyk stuknie,
tam coś łupnie, tam coś puknie,
tu coś pęknie, tam wysiądzie,
wzrok zmętnieje, błędnik zbłądzi,
pęcherz puści, wzwód zawiedzie, z
hemoroidem trudno siedzieć.!

W stawach strzyka, w sercu pika,
dupa boli po zastrzykach.
Szczeka z dziąsłem nie pasuje,
klimakterium humor psuje.
Gęba zmienia się w rzodkiewkę,
gdy prostata ściśnie cewkę.
Tętno tętni jak sto koni,
w uszach dzwon Zygmunta dzwoni.

Sypie piach w maszyny tryby,
w głowie łupież, w butach grzyby....
Jeszcze gorzej jest niewiastom,
tu za sucho, tam za ciasno,
tu obwisnąć coś potrafi,
z tym by trza do mammografii.
W krzyżu młotem bólu gruchnie,
papierosem z gęby cuchnie !

Czas wciąż kradnie brak pamięci,
a reumatyzm w pałąk skręci.
Człek się potknie, coś ukłuje,
czasem się jak ZOMBI snuje !
Przed oczyma mu ciemnieje,
aż do reszty nie zgłupieje.
W mózgu śmietnik i badziewie.....

W końcu NIC już prawie nie wie.....

OPRÓCZ JEDNEJ RZECZY MOŻE.

ZA ROK BĘDZIE JESZCZE GORZEJ

A ja prześlę Wam dziś wierszyk naszej koleżanki, który Destii zamieściła na wątku częstochowskim.

Bardzo mnie podbudował

Zapomniałam się przywitać.
Witam wszystkie Wierszoluby.