Oddajmy się marzeniom...
Czy marzyliście o dawnych czasach w których chcielibyście żyć?
Mnie osobiście podoba się Paryż z lat 20-30-tych...
Może dlatego, że dużo oglądałam zdjęć i słuchałam wspomnień a może dlatego, że w zapomnienie poszły gorsety. Spódnice zdecydowanie skrócono, odsłaniając łydki, zaś talia powędrowała niżej. Teraz ideałem kobiety była młoda chłopczyca: szczupła i smukła, z krótkimi włosami, pełna energii i ciesząca się życiem. Wtedy też pojawiła się „mała czarna”- popołudniowa sukienka z czarnej tkaniny. Modna stała się damska koszula. Wprowadzono półprzezroczyste materiały, paciorki, a sztuczny jedwab zrobił prawdziwą karierę. Kostiumy miały długie żakiety i wąskie, proste spódnice. Płaszcze, oprócz futrzanych kołnierzy, nie miały zbyt wielu ozdób. Głowy przyozdabiano kapeluszami bez ronda, tzw. hełmami.
Pomarzmy....
__________________
Dopóki oddycham - ŻYJĘ
|
