Ile zarabiaja ?

[Mavronka Freydis]

Pamietam w Krakowie mowilo sie np. pani profesorowa.
Jak jednak tytulowac zone gornika nie obrazajac jej jednoczesnie?

[Pani Slowikowa]

Napisał Mavronka Freydis

. . Heniu naprzod zachowywal sie bardzo skromnie i powsciagliwie czym wzbudzil sympatie gospodarzy. Rozgadal sie przy nalewce stwierdzajac autorytatywnie, ze Amerykanie to durnie, ktorzy nawet niebardzo wiedza gdzie jest Polska. Gospodarz domu, ktory byl z zawodu dentysta odpowiedzial mu zlosliwie, ze on rozpoznaje narodowosc po zebach. Powiedzial, ze Latynosi maja zepsute zeby z jedzenia cukierkow, a Polacy z lekcewazenia podstawowych zasad higieny jamy ustnej. Henia wyprowadzila zona na lekko miekkich nogach. Mlody inzynier mial tak nieswiezy oddech, ze przez moment pomyslalam o jego malzonce.

.

Czyli cala " przyjazn" rozleciala sie o profesionalne rozmowy o zepsutych zebach przy stole.....

[waclaw46]

Lilu nie zrozumiałaś o czym piszę,tytułomanią spotykamy się w TV czy radio gdzie redaktorzy w wywiadach używają nazw stanowisk które już osoba nie pełni,premier,prezydent, minister itd .Nie związane jest to z regionem tak jak idę na pole,czy idę na dwór.Posłuchaj kiedyś wywiadów w TV to zauważysz.

[Pani Slowikowa]

Napisał Mavronka Freydis

Pamietam w Krakowie mowilo sie np. pani profesorowa.
Jak jednak tytulowac zone gornika nie obrazajac jej jednoczesnie?

Jezeli zona gornika jest lekarzem np.. to moze byc pani doktor.. albo pani inzynier

[tadeusz50]

Napisał Mavronka Freydis

Pamietam w Krakowie mowilo sie np. pani profesorowa.
Jak jednak tytulowac zone gornika nie obrazajac jej jednoczesnie?

Czemu akurat chodzi o żonę górnika? Innych zawodów w Polsce brak? Mojej żony już nie trzeba tytułować, bo po prostu nie żyje.

[Pani Slowikowa]

Napisał tadeusz50

Czemu akurat chodzi o żonę górnika? Innych zawodów w Polsce brak? Mojej żony już nie trzeba tytułować, bo po prostu nie żyje.

Tadziu nasza mavronka dlatego pyta sie o zone gornika bo ja najwidoczniej bardzo interesuja gornicy
Moze sama chce zostac gornikiem?? Nieraz tak ludzie maja.. chca zmienic zawod.. Wyobrazasz ja sobie w dniu Barborki w czapce gorniczej z pioropuszem?? Jak maszeruje slicznie razem z innymi gornikami??

A jak mowi sia na kobiete o zawodzie gornika?? Gornik? Czy Gorniczka??

[tadeusz50]

Joasiu
Pozostawię ocenę innym, ale raczej nie o to chodziło.

[Mag]

Jest taki formant w języku polskim do tworzenia form żeńskich: - ka, np. lekarz - lekarka, dyrektor - dyrektorka...ale nie zawsze. Ostatnio ten formant postrzegany jest pejoratywnie. Dlatego nie mówi się dyrektorka, ale pani dyrektor, etc. Ale to fakt, Polacy kochają tytuły. Żeby to jeszcze szło w parze z jakąś wiedzą i umiejętnościami.

[Pani Slowikowa]

Napisał Mag

Jest taki formant w języku polskim do tworzenia form żeńskich: - ka, np. lekarz - lekarka, dyrektor - dyrektorka...ale nie zawsze. Ostatnio ten formant postrzegany jest pejoratywnie. Dlatego nie mówi się dyrektorka, ale pani dyrektor, etc. Ale to fakt, Polacy kochają tytuły. Żeby to jeszcze szło w parze z jakąś wiedzą i umiejętnościami.

Mag.. nie tylko w Polsce, wszedzie tak jest..
Wlosi np.. tytuluja wszystkich ludzi ktorzy maja jakies tam wyksztalcenie " dotto"( skrot do doktora) .
Nawet jak widza kogos ubranego w krawacie to juz spiesza sie aby go uszczesliwic i uhonorowac takim "dotto" ( z akcentem na ostatnie o)

To tytulowanie jednak zon jest chyba typowo polskim zjawiskiem..w czasie miedzywojennym .
Chyba aby dowartosciowac biedna zone?? Bo jednak " Pani aptekarzowa" lepiej brzmi niz jakas tam bylejaka "pani"
he hehehe.. tylko prosze mi sie nie nasmiewac z mojej " pani Slowikowej" bo to postac z literatury.

[Mag]

Pani Słowikowa to ta, która nie mogła doczekać się męża - lekkoducha?

[Mag]

Płacze pani słowikowa w gniazdku na akacji,
Bo pan słowik przed dziewiątą miał być na kolacji.
Tak się godzin wyznaczonych pilnie zawsze trzyma,
A tu już po jedenastej - i słowika nie ma!

Wszystko stygnie: zupka z muszek na wieczornej rosie,
Sześć komarów nadziewanych w konwaliowym sosie,
Motyl z rożna, przyprawiony gęstym cieniem z lasku,
A na deser - tort z wietrzyka w księżycowym blasku.

Może mu się co zdarzyło?Może go napadli?
Szare piórka oskubali, srebrny głosik skradli?
To przez zazdrość!To skowronek z bandą skowroniątek!
Piórka - głupstwo, bo odrosną, ale głos - majątek!

Nagle zjawia się pan słowik, poświstuje, skacze...
"Gdzieś ty latał? Gdzieś ty fruwał? Przecież ja tu płaczę!"
A pan słowik słodko ćwierka: "Wybacz moje złoto,
Ale wieczór taki piękny, że szedłem piechotą!"

Tak, to WIELKA LITERATURA. Ja osobiście uwielbiam Tuwima

[Pani Slowikowa]

Napisał Mag

Pani Słowikowa to ta, która nie mogła doczekać się męża - lekkoducha?

Tak Ale ja ten nick obralam sobie bo czekalam na kogos innego

[Malgorzata 50]

Napisał Jadwiga_G

Wniosek taki że nie zawsze wyższe wykształcenie zapewnia prace i dobrobyt - niestety- smutna to rzeczywistość.

A taki termin jak "rynek pracy" obił ci się może o uszy? Coś za coś .Chcesz byc filozofem ok tylko licz się z tym ,że świadomość zastąpi ci byt .Chodzisz nogami po ziemi i bardziej sobie cenisz "mieć" -zostań inżynierem lub informatykiem (teraz najlepiej inżynierem) A jak chcesz osiagnać balans -to zostań pracuj jako inzynier ,przedstawiciel firmy farmaceutycznej czy jakiś inny trybik w wielkiej korporacji albo miej super pomysł na miarę Billa Gates`a -a filozofuj sobie po godzinach .

[Pani Slowikowa]

Napisał Malgorzata 50

-a filozofuj sobie po godzinach .

No chyba cie ucaluje za to zdanie

[Malgorzata 50]

Ha!!!! Całuska przyjmuje z wdzięcznoscią

[Mavronka Freydis]

Napisał Pani Slowikowa

... tylko prosze mi sie nie nasmiewac z mojej pani Slowikowej bo to postac z literatury.

Slowik nawet w literaturze bedzie sie kojarzyl z ptakiem mucholowem. Julian Tuwim tak pisal o spoznionym slowiku: Płacze pani słowikowa w gniazdku na akacji, Bo pan słowik przed dziewiątą miał być na kolacji. Tak się godzin wyznaczonych pilnie zawsze trzyma, A tu już po jedenastej - i słowika nie ma! Wszystko stygnie: zupka z muszek na wieczornej rosie, Sześć komarów nadziewanych w konwaliowym sosie, Motyl z rożna, przyprawiony gęstym cieniem z lasku, A na deser - tort z wietrzyka w księżycowym blasku. Może mu się co zdarzyło?Może go napadli? Szare piórka oskubali, srebrny głosik skradli? To przez zazdrość!To skowronek z bandą skowroniątek! Piórka - głupstwo, bo odrosną, ale głos - majątek! Nagle zjawia się pan słowik, poświstuje, skacze... Gdzieś ty latał? Gdzieś ty fruwał? Przecież ja tu płaczę! A pan słowik słodko ćwierka: Wybacz moje złoto, Ale wieczór taki piękny, że szedłem piechotą!

[Mag]

Mavronka....nie zgadzam się . Słowik to żaden muchołap. To symbol anielskości, marzenia, słodyczy i natchnienia. Ten od Tuwima, wprawdzie lekkoduch i spóźnialski, ale jaki romantyczny .

[Pani Slowikowa]

Napisał Mag

Mavronka....nie zgadzam się . Słowik to żaden muchołap. To symbol anielskości, marzenia, słodyczy i natchnienia. Ten od Tuwima, wprawdzie lekkoduch i spóźnialski, ale jaki romantyczny .

Mag nie wszyscy sa romantyczni
A czy to wazne czym sie slowik zywi?? Wazne jest ze jest cudownym ptaszkiem Kojarzy sie z majowymi nocami.. i pierwszymi pocalunkami...
No a spiew jego??? Sami wiecie.

Z reszta czy poezja Tuwima nie oddaje wlasnie tak wspaniale wlasnie tego wszystkiego.. Kocham Tuwima. Po prostu kocham go!!

[Mavronka Freydis]

Napisał Mag

Mavronka....nie zgadzam się . Słowik to żaden muchołap. To symbol anielskości, marzenia, słodyczy i natchnienia.

Pewnie masz racje. Dlatego dolaczam wiersz, ktorego mam nadzieje nikt wczesniej tutaj nie publikowal. Słowik chwalipięta - wiersz Danuty D.: W lesie wielka awantura, nie wiem już doprawdy która, wszczął ją znowu słowik Bony, na świat cały” obrażony. Znów naśmiewa się z wróbelka, że bez rytmu w kółko ćwierka, że brakuje mu ogłady, znów zapewne szuka zwady. Z pretensjami do dzięcioła, przestań wreszcie stukać ! – woła, sprawa to jest oczywista : żaden z Ciebie perkusista ! Krytykuje znów kukułkę, znaną wszystkim Emol – Kulkę, że nie śpiewa tylko kuka, kukać ! – krzyczy – to nie szuka. ! - No a wilga – mówię szczerze ! w talent wcale jej nie wierzę, ja najpiękniej śpiewam w lesie, echo z wiatrem trel mój niesie. Na dodatek powiem tyle : ja melodii nie pomylę, jestem bowiem ptak kształcony, no i bardzo „ułożony” Proszę więc Was na polanę, ja na podium pierwszy stanę, po mnie Wy zaś zaśpiewacie, sami wnet się przekonacie. Jasno bowiem stawiam sprawę, przekonacie się niebawem : słowik w lesie najważniejszy bo śpiew jego najpiękniejszy. Nie wywołam awantury, wiem, że werdykt będzie „ z góry”. Pozazdroszczą jemu ptaki, że on będzie własnie taki.