Sens życia - jak go utrzymać? - komentarze

[Ala-ma-50]

Pewnie, że życie nie ma sensu..ja też to od dawna wiem ...ale wcale mi z tym nie jest lżej..wręcz przeciwnie.
Cały czas wydaje mi się , że jestem zabawką w ręku jakiegoś nieodpowiedzialnego szaleńca....
Czy ja aby jestem normalna?

[Anielka]

Zupełnie normalna Alu,podejrzewam ,ze wielu z nas tak ma.Pozdrawiam cieplutko i ciesz sie dniem dzisioejszym,a jutro?jak dozyjemy to zobaczymy co z tym fantem zrobic.

[Ala-ma-50]

Też Cię Anielko pozdrawiam ..i cieszę się..że z głową u mnie wszystko o.k.

[Lila]

Ala.Zabawka w ręku szaleńca...

To ja tak myślałam wielokrotnie.I przeszedłszy większość swojej drogi,u jej kresu niemalże ,zastanawiam się tak jak Bogumił Niechcic ...na jakie siły obliczone jest ludzkie życie...?

Mogę się tylko pocieszać ,że na pytanie '' czy było warto '' ,do samego końca nie będę znać odpowiedzi .Jak tysiące ludzie przede mną,jak ...meduza w morzu...

[elmarek]

Dla mnie istotą życia i sensem były i są marzenia i ich realizacja, od kiedy nauczyłem się odróżniać MARZENIA od marzycielstwa.

[Pani Slowikowa]

zycie karalucha???

[Ala-ma-50]

Marzenia?...jakoś mi się pogubiły po drodze..do nikąd..chyba ..
Bo co to za droga?... gdzie jedynym końcowym dylematem jaki nas czeka ..jest: urna czy tradycyjna trumna?
Głupio ktoś to wymyslił.

[Bianka]

jaki samy mu nadamy.
Poza tym jesteśmy drobinką w potoku ewolucji
A czym w ogóle jest życie, jak powstało itp. itd. nikt nie wie i zapewne nikt nigdy się nie dowie.

[gratka]

To jest dobry artykuł. Zawiera wszystko to, co najważniejsze. Potrzeba trochę myśli w samotności, potrzeba kontaktów z innymi bliskimi ludźmi, potrzeba ciepła , ale też po pewnym czasie musi się pustkę po kimś kto odszedł czymś zapełnić. Potrzeba aktywności, dobrze znaleść sobie zajęcie, na które wcześniej nie było czasu.
Wiem o czym mówię, bo sama straciłam w krótkim czasie matkę, siostrę i męża.
Bezsenność pokonywałam malując obrazki zwykłymi pastelami.
Zainteresowałam się psychologią, która zawsze mnie ciekawiła.
Podjęłam się opieki nad wnukiem - dwulatkiem.
Znalazłam forum i poszerzyłam krąg przyjaciół.
Czyli intuicyjnie zrobiłam to, o czym autorka pisze.
I pomogło!!!