Kącik poezji własnej i innych autorów - część VII

[mimoza]

Zapraszam do VII części "Kącika ..."
Witam wszystkich serdecznie,
z góry dziękuję, za wzruszenia,
które nam wszystkim dadzą wiersze,
zarówno własne jak i innych autorów. - Cz

[mimoza]

Pieszczoty

Muślinowa zasłona poruszona wiatrem
Odkrywa tajemnice alkowy.
Pelargonie, begonie, petunie na parapecie
Tworzą kolorowy parawan.
Krząta się od rana cała zasłuchana
W nokturny, mazurki.
Czeka na czuły dotyk
Pieszczotę Twoich rąk.
Scalenie przez pocałunek
Cierpki jak owoc granatu
Gorący jak gejzer
Wznosi ją na wyżyny doznań.
Powoli rozbierasz wzrokiem
Czule, najczulej gładzisz, przytulasz
Delikatnym muśnięciem
Rozpalasz do czerwoności serce.
Jeszcze chwila, okno zamyka,
Odgradza od zewnętrzności.
A potem … fala za falą
Eksplozja uczuć,
Przypływ namiętności.

Cz

27 sierpnia 2009 roku

[elizka]

Radość

Jak Ci
dziękować, żeś
mi dał tak wiele
Iż jestem w życiu jak ów
gość przygodny,
Co zaproszony
został na wesele
Niespodziewanie
i nie odszedł
głodny.
Jesień ma złotą
pogodą się głosi
O pełnym ciszy,
łagodnym
wieczorze,
I rozczulone
serce moje
wznosi
Okrzyk
zachwytu: Bóg
Ci zapłać, Boże !

Duszą spokojną
wstecz się nie
oglądam
Za przeszłym
dobrem, które
już nie wróci,
I w swej radości
niczego nie
żądam,
Tylko dziwię
się, że radość
smuci.

Leopold Staff

[Scarlett]

"ŻAL"

Gdy ciebie spotkałem po raz pierwszy
mokre pachniały kasztany,
zbyt długo mi w oczy patrzyłaś,
okropnie byłem zmieszany.
Pod mokre płaty gałęzi,
szedłem za tobą krok w krok,
serce me trzymał na uwięzi
twój fiołkowy wzrok.
Dawno zużyte słowa,
wróciły do mnie znów
i zrozumiałem od nowa
znaczenie prostych słów.

I tak się jakoś stało,
że bez tak pachniał jak bez
i słowo "pachnieć" pachniało
i łzy były pełne łez.

Tęsknota słowo zużyte
Otwarło mi swoją dal.
Jak różne są rzeczy ukryte
w króciutkim wyrazie ŻAL.

/Antoni Słonimski/

[dziewiątka]

witam w VII części " Kącika poezji...."
pozwolę sobie na małą prywatę ...

dziś URODZINY ELI - SAGULI ! ..

ode mnie...

Daruję Ci to co najlepsze
co przydać Ci się może,
co może Ciebie wesprze
i w trudnych chwilach pomoże....

daruję Ci me serce....
może jego część...nie całą,
na tyle dużą, żeby wyrazić
wdzięczność mą małą........

bo na więcej mnie nie stać
ale cenię Cię ogromnie
i to, że czasem..
a nawet często ...wspominasz o mnie
dziękuję ....ogromnie ....



................................................28 .08.2009.....M....

[mimoza]

Dziewiąteczko - dziękuję.

Dla Ciebie Elu życzeń tak wiele
ile potrafisz unieść przez kolejny rok.
Uśmiechu na codzień, pogody ducha
oraz tego wszystkiego co Twoje serce
pragnie i kocha.
Wiele radości, a przede wszystkim zdrowia
Życzę Tobie dzisiaj (i nie tylko ...) - Czesia

[mimoza]

Witam dzisiaj o poranku - podsyłam wszystkim promienie słońca,
które zaglądają do moich okien, niosąc nadzieję na dobry dzień


To jest miłość


lilien

Pytasz mnie
czym jest miłość
Jest słonecznym dniem
jest spełnieniem
i rozkoszą
tęsknotą
i marzeniem
jest smutkiem
i pragnieniem
jest powiewem wiatru
i morską falą
jest cudem
i ofiarą
jest ciepłem
i światłem
jest tobą
i całym światem

Pytasz mnie
gdzie można spotkać miłość
W barwnych kwiatach
w deszczu
i w kałużach
w błękicie nieba
i w chmurach
w kinie
i na peronie
na plaży
i na balkonie
w parku na spacerze
i kiedy jedziesz na rowerze
w wiosny tchnieniu
w smaku malin
w bólu
i w cierpieniu
i w porannym świcie
w twoich oczach
i na całym świecie

http://nowalilien.bloog.pl/

Cz

[Stalin]

Będzie bardzo nie bardzo
Skoro Pan Halibut wróci,
Ślady starej monarchii w kadrze
Zatrzymane. Niespodziewane zdarzenia
I przewrotność akcji, i gdzieś tam w tle
Pan Havranek, z kotem plaskatym, a żene
je za pulte albo w nemocnicy, ano!
Nad wszystkim widmo Jożina, to kwintesencja
Ducha stanu. Nagie ciała stemplowane
Pieczęcią urzędową, sąsiedzi zaproszeni do
Alkowy, bo nie kręci inaczej, bez patrzenia.
CZyste porno w administracyjnym albo
Sąsiedzkim wykonaniu, ludzie tak mają,
Życia zwykłe, tylko przez łzy opowiedzieć
Można. Zdarzeń bieżących, dnia szarego magia,
Wokół same świry, zgroza, bo to normalni
Ludzie, tylko wady mają. A wokół – nieporadność
Działań, wszystko się w dzieje w drugą stronę, ruch
Każdy tylko pogarsza sytuację, słowa padają inne
Niż powinny, wszystko wiruje coraz szybciej
Zawsze katastrofa być musi na planie. Codzienne
Życia kosztowanie, rzecz jest w proporcjach
I perspektywie łez i śmiechu,Nie ma herosów,
Spiżowych bohaterów, zwykłe motywy, powody,
Nikt za ojczyznę nie chce umierać,
Rezultaty, czasem oplakane, za to
Humor i dystans do ludzkich charakterów...

[maluna]

Pewnie, nie wszyscy chodzicie, na 'misiowe bale" ,to teraz coś na rozluźnienie


Bal

Spotyka mnie, zaszczyt,
No i radość dzisiaj,
Przyszło zaproszenie
Na balik, do misia

Szybko, się szykuję,
Bo to, dla mnie, gratka,
Pewnie, będę gościć,
U misia Puchatka

U misia Puchatka?
Ta myśl, mnie upaja,
Myślę, że tam będzie,
Miśków, cała zgraja.

Czasem, to są miśki,
A czasem, Michały,
Będą chłeptać, miodzik,
Będą tańcowały.

Będą sobie, szeptać
W aksamitne, uszko,
Co też, można zrobić,
Z pluszową, poduszką.

Trzymać ją na łóżku?
A może, pod spodem?
Czy też, schować, pod nią
Dwa słoiki z miodem?

Ale najwazniejsze,
Będą, same tańce,
Pewnie, też sie zjawią,
Różne przebierańce.

Mam, balowa suknię
I nowa fryzurę,
Poderwą mnie, migiem,
Wszystkie miśki, bure.

Jak, nie będą chciały
Wrócę, po kryjomu
I pogłaskam Miśka,
Co pozostał, w domu.

maluna21

[jip]

Maluna, takie kapitalne miśki, że chyba Cie będę podrywał, chociaż nie wiem czym mis bury ale po takim wierszyku podrywanie mi w głowie, .........

[maluna]

Napisał jip

Maluna, takie kapitalne miśki, że chyba Cie będę podrywał, chociaż nie wiem czym mis bury ale po takim wierszyku podrywanie mi w głowie, .........

O ile wiem, to podrywanie Ci ciągle w głowie....ale zawsze możesz spróbować...tylko nie obiecuję, że Ci się uda

[Honoratka]

Ja dzisiaj też dla Sagulki
Niech Ci życie sielsko mija
strojne w pieknych barw ażury
słońce,złotem opromienia
płaszcz utkany,jak z purpury
niech Cie dobre wiatry noszą
czas,popijaj ze spokojem
pod skrzydłami piekna szukaj
pomyślności...zródło swoje.

[Scarlett]

Popołudnie

Dobry wieczór, pewnie dziwisz się, kochanie
Że mnie widzisz tu samego w takim stanie
Co ma znaczyć ten jarzębiak
Ten popiół na dywanie?
Usiłuję się pogłębiać
A w ten sposób jest najtaniej
Nie jesteśmy przecież tacy
Jacy w lustrze się widzimy
Ja wyszedłem wcześniej z pracy
I zabrakło mi rutyny
Bo spotkało mnie zdarzenie
Bardzo niecodzienne i
To był fatalny dzień
To był fatalny dzień
Nie chcę więcej takich dni

Więc wyszedłem wcześnie z biura - jak mówiłem
Od lat tylu miałem pierwszą pustą chwilę
Tej dzielnicy, gdzie pracuję
Prawie nie znam - zabłądziłem
Zwykle to się denerwuję
A to było nawet miłe
I ulicą pierwszą z brzegu
Szedłem w przypadkowy spacer
Ten brak czasu tak dolega
Chciałem chociaż raz inaczej
Nie zdawałem sobie sprawy
(Nie, kochanie nie chce kawy)
Nie zdawałem sobie sprawy
Że to jest ryzyko i
To był fatalny dzień
To był fatalny dzień
Nie chce więcej takich dni

Tą ulica szedłem aż do baru
Było pusto poza jedna ładną parą
On coś mówił głupawego
Niewidzialny siadłem obok
Ona tak wpatrzona w niego
Że już być przestała sobą
I poczułem żal do losu
Że ta miłość niezawiła
Żal niemądry, że w ten sposób
Nigdy na mnie nie patrzyłaś
By im nie przeszkadzać, cicho
Zamykałem baru drzwi
To był fatalny dzień
To był fatalny dzień
Tą kobietą byłaś ty

Jonasz Kofta

[jip]

Napisał maluna21

O ile wiem, to podrywanie Ci ciągle w głowie....ale zawsze możesz spróbować...tylko nie obiecuję, że Ci się uda

Ale próbować mogę?..... a jak się uda...?

[maluna]

Próbować zawsze możesz, ale nie tutaj, bo to wątek do pisania i czytania wierszy i człowiek się niepotrzebnie rozprasza Prawie, przeoczyłam tekst, wklejony przez Elę, a bardzo lubię Koftę...

[Ludgarda]

Pierwsze prawo asertywności brzmi:" Mam prawo zmienić zdanie"! Właśnie je zmieniłam i dlatego powróciłam do Was, szczególnie dla jednej Osoby Której? Niech to pozostanie tajemnicą.

Unde malum?

Skąd się bierze zło?
jak to skąd
z człowieka
zawsze z człowieka
i tylko z człowieka

człowiek jest wypadkiem
przy pracy
natury
jest błędem

jeśli rodzaj ludzki
wyczesze się
własnoręcznie
z fauny i flory

ziemia odzyska
swój blask i urok

natura swą czystość
i nie-winność

żadne stworzenie poza
człowiekiem
nie posługuje się słowem
które może być narzędziem
zbrodni

słowem które kłamie
kaleczy zaraża

zło nie bierze się z braku
ani z nicości

zło się bierze
z człowieka
i tylko z człowieka

jesteśmy w myśli? jak
powiada Kant?
a tym samym odtąd w bycie
inni niż czysta natura

Tadeusz Różewicz

[elizka]

Są wiersze,których strach czytać,bo mimo niezwykłej np.formy,przerzutnie itd., niosą w sobie ładunek,który mąci w głowie,sprawiają jakieś wewnętrzne rozdarcie....pewnie po to, aby zwrócić uwagę na bardzo ważne problemy, które na co dzień omijamy....
Są też liryki potrzebne,jak np.ten Różewicza.Dla mnie jest dziś szczególnie ważny.

Dla innych są tu też wiersze jak chleb-to normalne..po to jest poezja....

....żadne stworzenie poza
człowiekiem
nie posługuje się słowem
które może być narzędziem
zbrodni....
Ludgardo,dziękuję.

***



Budzenie się poranku


Najpierw pokaszluje
stara ikona

Potem
dzwonią w piecu

Potem
pieje czajnik

Potem
zaprzęgają stół
krzesła ruszają z kopyta

I dymi kawa
i nowy dzień
otwiera nóż
Jerzy Harasymowicz

[mimoza]

Sagulko, Maluno
Ludgardo - dziękuję, zamianę zdania
i jakże piękny, pełen prawdy wiersz.
Elizko - podpisuję się pod tym co napisałaś .
Niedawno ktoś na forum powiedział, że Seniorek uzależnia - potwierdzam

Cień dwoisty

Jan Brzechwa

Cień dwoisty - dusza i ciało
Patrzy w zwierciadło:
Co być mogło, być nie umiało,
Poszło, przepadło.

W dnach głębokich czynią się gusła:
Umarli wskrzesną!
Duszo biedna, czemuś tak uschła
Śmiercią cielesną?

Ach, to tylko życie dalekie
W mrokach przepadło.
Idą czasy, gasną powieki,
Milczy zwierciadło.

Twarz spogląda z głębin odbicia
Ciemna i niema -
Jak powrócić do tego życia,
Którego nie ma?

Cz

[bogda]

Witam w kąciku poezji
Czytam powolutku Wasze wiersze, chce wyłapać ich sens i przesłanie.

[mimoza]

Bogda

Żal

Było, minęło, pozostał żal
Czuję to samo, jednak inaczej
Kiedy łzy płyną te, które bolą
Żal zbliża się wielkimi krokami
W myślach rachunek sumienia otwieram
Po mojej stronie wychodzi bilans dodatni.
Zadaję odwieczne pytanie
Dlaczego? W niepewności trwam.
Żal mi miejsc, w których nie byłam
Żal ludzi, których poznać nie zdążyłam
Żal wszystkiego czego zrobić
Nie było mi dane
Żal odgłosu szemrzącego strumyka – nad ranem
Żal wiatru, który chmury nade mną przegania
Nade wszystko żal bezpowrotnie straconego
Czasu, który mogłam wypełnić kochaniem.

Cz

28 sierpnia 2009 roku