Kącik poezji własnej i innych autorów - część XIV

[Vika]

Pozdrawiam
pięknie
Palemką...nieco zziębniętą

Kasydo, trafiłaś w moje serce, dziękuję....

"Wieczór" ks. Marek Kaczmarek

Wieczór zagląda przez okno
głosząc piękno aksamitu Nieba
Przywiędłe kwiaty w wazonie
Niedopita szklanka herbaty
Jakieś sprawy, jacyś ludzie
jakaś samotność ostatnich godzin ubrana w obecność
milczenia, ciężar myśli.
Wystraszone serce, które pragnie pokoju.
Niedopowiedziane słowa
Trudne myśli
Rozstrzelone pragnienia.
Nadeszła noc -
- dogasa świeca przy której wędruje się w głębie
- dalekie przestrzenie
do ojczyzny tęsknot.
Dogasa świeca.
Dzień już się wymyka z rąk.
Co uczynić z tęsknotą, z niedopowiedzianym słowem,
trudną myślą, wylęknionym sercem?
Przychodzi już sen -
- dobry, łagodny, opiekuńczy
pozwala wszystko rozwiązać.
Przyszedł już sen -
wszystko ogarnął, żebyśmy nie przeszkadzali,
gdy Bóg będzie nas leczył.
A gdy on spał...

[mimoza]

Nie tylko Palmowa.
Witam serdecznie- specjalne uśmiechy dla Viki, i Kamy
Zochno już widzę te firanki i welony, Kasydo - przytulam.
Bronczyk


Czy potrafimy jeszcze?

Chociaż na krótko, na trochę
Zabierz mnie w drogę do nikąd,
Tam gdzie nas nie znają,
Gdzie nikt o nic nie pyta.
Gdzie spokój i cisza, błoga.
Pobyć z Tobą razem, czy to tak wiele?
Nie tylko od święta, raz na jakiś czas.
Oddać się rozmowie przy świecach,
Do rana wtuleni w siebie
Poczujmy, jak samotne serca biją.
Czy jeszcze potrafisz
Uspokoić moje niepokoje?
Czy jeszcze potrafię
Zrozumieć Twoje rozterki?
Potrzebna nam rozmowa
Bez niedomówień, bez aluzji.
Wielkich słów nam nie trzeba,
Nawet w ciszy znajdziemy siebie,
Tylko zabierz mnie stąd do nikąd
Chociaż chwilę bądź ze mną
Tu i teraz… a potem,
Czy to ważne co będzie potem?
17 kwietnia 2011 roku

[zochna]

mimoza

ON
Hanna Pacyga

Po wielu latach wrócił ON
Ten wydumany, wymyślony
Ale już inny, oddalony,
Skryty za codzienności mgłą.
Dawał nadzieję, budził wspomnienia,
Mamił, odurzał czułością swą
Wkradł się w mą duszę
A teraz muszę -
Odzyskać rozum i sumienie.
Lecz nie chcę tracić Jego obrazu,
Chcę wierzyć,
Że ani razu serce me nie zabiło darmo,
Że to nie była cyniczna gra.
Niech sen o miłości -
Dalej trwa!

[Honoratka]

basista2.jpg

Na nic me wdzięki, suknie turniury
uśmiechy słodkie i koafiury.
Na nic umizgi, tance zalotne
kiedy basista basetli dotknie.
Popłyną nutki, z melodii duszy
całą publiczność te dźwięki wzruszą.
A on ją pieści, czule dotyka
jak wiotką kibić pięknej dziewczyny,
z pod jego palców płynie muzyka
zwiewna, powabna z leciutkim drżeniem
i choć mu rzucam tęskne spojrzenie
on pochłonięty melodii dźwiękiem
całym jestestwem spełnia marzenia.

18.04.11 Honoratka

[mimoza]

Edyta Gerpert - śpiew (tekst Agnieszka Osiecka)


Nie, nie żałuję


Że nie dałaś mi mamo
Zielonookich snów
Nie nie żałuję
Że nie znałam klejnotów
Ni koronkowych słów
Nie nie żałuję
Że nie mówiłaś mi jak szczęście kraść spod lady
I nie uczyłaś mnie życiowej maskarady
Pieszczoty szarej tych umęczonych dni
nie żal mi nie żal mi
Nie nie żałuję
Przeciwnie bardzo ci dziękuję kochana
Żeś mi odejść pozwoliła
Po to bym żyła tak jak żyłam
Że nie dałeś mi szczęścia
Pierścionka ani psa
Nie nie żałuję
Że nie dzwonisz po nocach
Kochanie tak to ja
Nie nie żałuję
Że nie załatwiasz mi posady sekretarki
I że nie noszę twojej szarej marynarki
Że patrzysz na mnie jak teatralny widz
To nic to nic
Nie nie żałuję
Przeciwnie bardzo ci dziękuję kochanie
Za to że jesteś królem karo
Że jesteś zbrodnią mą i karą
Że w tym kraju przeżyłam
Tych trudnych parę lat
Nie nie żałuję
Że na koniec się dowiem
Ot tak się toczy świat
Nie nie żałuję
Że nie załatwią mi urlopu od pogardy
I że nie zwrócą mi uśmiechu jak kokardy
Pieszczoty szarej tych udręczonych dni
Nie żal mi nie żal mi
Nie ja nie żałuję
Przeciwnie bardzo ci dziękuję mój kraju
Za jakiś czwartek jakiś piątek jakiś wtorek
I za nadziei cały worek
Nie nie żałuję
Przeciwnie bardzo ci dziękuję
za to, że jesteś moim krajem
Że jesteś piekłem mym i rajem

- Cz

[mimoza]

Zochno - On, wypisz, wymaluj - z moich snów.
Honoratko - grajek tak grał, że jego melodia dotarła aż tutaj,
i dżwięczy, wybrzmiewa...
Ech dziewczyny tyle liryki, niuansów i rozterek... a to tylko życie. - Cz

[mimoza]

***

Trudno ... jesteśmy tylko ludźmi,
Gdy już (to wszystko) się zdarzyło,
Dlaczego przestać marzyć,
Dlaczego nie otworzyć serca na nową miłość?
Kto chce żyć tylko wspomnieniami
wyboru dokonał na własny rachunek.
Życie ma różne smaki,
Szczęścia doświadcza kto kocha
Warto o tym pamiętać -
Szkoda nocami...szlochać...

- Cz

14 marca 2010 roku

[bronczyk]

Zochna te serca pąki takie ważne, a spychane na koniec. Jakby ważniejszy był dywan, jakby tym pieczeniem, odkurzaniem chciało się lęk przed sobą samym oszukać.To i dobrze, że wrócił. Jest jakaś nadzieja w tym kobiecym marzeniu. Zobacz jaki byłby podły świat bez tego wydumania.
Kasydo te małe szczęścia tak ważne, tak wielkie potem we wspomnieniach. Ale często dopiero po dniach wielu, latach doceniamy radość codziennej chwili. Smutne jest to, że szukamy, gonimy za wielkimi emocjami, a te cichutkie i szare opuszczamy.
Mimozo śmiałe pytanie. Czy potrafimy, oj najczęściej nie. Pogadamy chwilę o drożyźnie, o dziurze w chodniku, pogapimy się w telewizor i dzień mija bez poznania odczuć, wzruszeń drugiej osoby. A potem ten lęk, że ja o nim nic nie wiem ważnego. Uparcie jednak powracamy w stare koleiny i zakrywamy rozmowami o niczym nasze niepokoje. Bardzo mnie poruszył ten zwrot " jesteśmy tylko ludźmi," ileż w nim zrozumienia dla błędów i braków naszej duszy. Wątpliwych decyzji życiowych każdy ma sporo, ale to nie przekreśla prawa do marzenia w nowe szczęścia. Cieszę się, że z właściwą sobie mądrością przekazujesz nam wiarę w dobre jutro.
Honoratko tak trzymać. Jest w tym utworze cudownie mocny rytm życia. Szalonej młodości i tęsknoty do niebywałego. To się przetacza w człowieku gdzieś tak podskórnie, nastrój zmienia i oszałamia.

[maluna]

Dawno mnie nie było, przeczytałam wszystkie, piękne
wiersze...
Mimozo, Honoratko, Zochna...brawo!
Halinko

Spóźniona wiosna.........

Przyszła do mnie dzisiaj rano
i przysiadła na czereśni
Narzuciła biały welon
z lisciem igra, kwiaty pieści
Ptasim chórem dyryguje,
i maluje błękit nieba
Ciepłym tchnieniem muska pszczoły
w wodzie błyska, z wiatrem śpiewa
Rozmarzona i radosna
Przyszła do mnie dzisiaj wiosna!

maluna21....wiosna

[zochna]

Napisał mimoza

Zochno - On, wypisz, wymaluj - z moich snów.
Honoratko - grajek tak grał, że jego melodia dotarła aż tutaj,
i dżwięczy, wybrzmiewa...
Ech dziewczyny tyle liryki, niuansów i rozterek... a to tylko życie. - Cz

mimoza "To AŻ życie"

Honoratka *** maluna całuski i przytulanki zasyłam
brończyk ależ Halinko, to wybór w podsumowaniu



z AROGANCJĄ

Na...
cieszona już sobą
wreszcie innych dojrzałam
usiadłam na...
głowie, życie zbilansowałam

Na...
uczyłam się ciszy i...
dystansu do...
siebie, czy już
zdołam podołać każdej ludzkiej potrzebie

(kwiecień 2011r.)

[Honoratka]

śmieci.jpg

Jest super

Wątpliwości ... nie mam nigdy
choć czasami nie śpi licho,
moi drodzy ... to mężczyźni
nie chcą w domu siedzieć cicho.

Zawsze mają jakieś "Ale"
wytykają mankamenty
nie obchodzi ich nic, wcale!
w domu chcą mieć spokój święty.

Tydzień za tygodniem mija
dzień i nocka jakoś zleci,
żonka ... prawie już niczyja
Tylko skąd się biorą dzieci???

19.04.11 Honoratka

[kpwalski]

Honoratko, kto ojcem dziecka? pomoc sąsiedzka.

[bronczyk]

Maluno radość przyniosłaś , najpiękniejszy powiew świeżości i szczęścia. Oj, udał ci się ten hymn pochwalny. Po jego przeczytaniu sama jestem roztańczona, rozbawiona i pełna mocy życia.
Zochna czy ty dziewczyno aniołem chcesz zostać, czy jaką inną świętą. Maksymalnie tak chcesz wszystkie ludzkie potrzeby zaspokoić. Nie da się. A aniołem już jesteś poezyjnym i to się liczy, że słowami zmieniasz świat.
A wybory to najtrudniejsze życiowe zadanie. Gdyby nie one byłabym szczęśliwa jak listeczek na wietrze, a tak one jak kamień u nogi ciągną w dół.
Honoratko przyklasnę tej lirycznej prozie życia. Bardziej prawdziwie nie można opisać tej przeciętności i gnuśności panującej w wielu domach. Te okropieństwa opromieniasz ciepłym spojrzeniem i humorkiem dyskretnym. I to wcale nie zmniejsza surowości oceny. Powiedziałabym nawet, że uwypukla beznadzieję.

[Amadeusz ze Śląska]

Lekcje dla duszy.

Zatrzymaj się na kilka dni rekolekcji.
Zobacz stacji drogę, poznaj gamę lekcji.
Pytanie wciąż zadajesz, Łazarz obrazem.
Zacznij żyć Bożym i ludzkim przykazem.

Bo tu, nasza malutka chwila wieczności.
Czeka otchłani zgryzota, lub światło miłości.
Przebacz bliźniemu idź do źródła pod prąd.
Błogo wiedzieć, że bez winy odchodzisz stąd.

Zamień złotą chwilę, w nadziei nieba radość.
Podaj dłoń i zmyj krzywdę, by stało się zadość.
Kiedy wszystkie zło i dobro na wagę położysz.
Dowiesz się na pewno, czy do nieba podążysz.

Mikołów 10.04.2011. r.
Amadeusz ze Śląska.

[zochna]

brończyk



SAM
Benedykt Kucki

Poszła. Zostać musiałem.
Nie słyszała. Wzdychałem.
Jedyna. Tyle wdzięku.
W każdym calu. Piękno.
Nie mówiła. Słyszałem.
Miłe słowa. Pamiętałem.
Wróciła. Ciągle czekałem.
W myślach wspominałem.
Cała w oczach
Mi została. Doskonała.
Śliczna. Mówi ładnie.
Znowu pójdzie. Przepadnie?

[bronczyk]

Zochna pisze ładnie, pisze. Nie przepadnie.

[majkrzych]

Pozdrawiam Wszystkich bardzo serdecznie.


Pójść przed siebie.

Szukam Cię w myślach
Tam nasze spotkanie
Blask pięknych oczu
Usta roześmiane

Lata niewinne
Nasze oddanie
Długie spacery
Marzeniami usłane

Wieczorne rozmowy
Pamiętam Twoje oczy
Pocałunki gorące
Pożegnań rozkoszy

Wszystko przemija
Czas dobiega końca
Przychodzisz zawsze
Z promieniami słońca

K.F.
https://picasaweb.google.com/NawrotK...29400769415010

[kasyda4]

Nauczyłeś mnie przyjaźni,
Zaufania i miłości,
Pokazałeś piękno życia,
Najważniejsze w nim wartości.

Popłynąłeś ze mną razem,
Przez wzburzone życia fale,
Przez koleje dziwnych zdarzeń,
Prowadziłeś wciąż wytrwale.

Nauczyłeś otwartości,
Do nieznanych, obcych ludzi
I nadziei nauczyłeś,
Kiedy nowy dzień się budził.

Wszystko było takie proste,
Gdy przy tobie blisko byłam,
I tak sobie dzisiaj myślę,
Że po prostu cię wyśniłam.

Dałeś mi tyle odwagi,
Że niczego się nie bałam,
Kiedy w oczy twe patrzyłam,
O złych chwilach nie myślałam.


Ale los mi ciebie zabrał,
Teraz sama tu zostałam,
Nie wiem dzisiaj, co to szczęście,
Zapomniałam.

Kasyda

[zochna]

brończyk



do REALIZACJI

Wiosną czy w...
święta
radosna i...
chętna, chcę być
w y p o c z ę t a

Sama czy w...
parze
zaspokojona czy
namiętna, chcę być
w y p o c z ę t a

Tak mi się marzy, bo z...
tym mi do...
twarzy, a...
jak przyjdzie ta...
chwila święta

będę
zrealizowana
gotowa
i...
w y p o c z ę t a

[Honoratka]

tom2.jpg

Właśnie otrzymałam z drukarni
Jest tu też wkład naszej Halinki.